مقاله فرهنگ جهاد و شهادت مربوطه  به صورت فایل ورد  word و قابل ویرایش می باشد و دارای ۷۸  صفحه است . بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دانلود مقاله فرهنگ جهاد و شهادت نمایش داده می شود، علاوه بر آن لینک مقاله مربوطه به ایمیل شما نیز ارسال می گردد

 فهرست

چکیده   ۱
مقدمه   ۲
فصل اول: جایگاه جهاد و شهادت در اسلام   ۴
الف ـ مقام شهید در قرآن   ۴
ب ـ شهید در روایات   ۷
ارزش و اهمّیت شهادت   ۱۱
عقلانی بودن منطق شهادت   ۱۵
فصل دوم: مبانی اعتقادی فرهنگ ایثارگری   ۱۸
۱٫ جهان بینی الهی و خداباوری   ۱۸
۲٫ رابطه عشق به خدا و ایثار در راه خدا   ۱۹
۴٫ اعتقاد به حیات جاوید   ۲۱
۵٫ توجه به ضرورت ادای تکلیف و وظیفه الهی   ۲۲
۶٫ تلقی شهادت طلبی به عنوان مظهر افتخار و سرافرازی ملی   ۲۲
۷٫ حفظ دین و دفاع از حق   ۲۳
۸٫ معرفت دینی و جهاد   ۲۷
۹٫ عزت مداری و کرامت انسانی   ۲۸
۱۰٫ تکلیف مداری و تعبد   ۲۹
۱۱٫ رفع ظلم و فتنه و توطئه و تجاوز علیه مملکت اسلامی   ۳۰
۱۲٫ عدالت خواهی و حق جویی   ۳۱
۱۳٫ استقلال طلبی و آزادی‌خواهی   ۳۱
فصل سوم: جلوه‌های شهادت و آثار فردی و اجتماعی آن   ۳۲
شهادت؛ مظهر تحول درونی جامعه اسلامی   ۳۴
الف ـ جلوه‌های معنوی فرهنگ شهادت   ۳۴
ب ـ آثار عینی و اجتماعی شهادت   ۳۸
ج ـ جنبه‌های تربیتی شهادت و نقش آن در سازندگی انسان:   ۴۴
د ـ شهادت و جهاد، استراتژی مهم دفاعی بازدارنده   ۴۵
دفاعی بازدارنده:   ۴۹
۱-۵ . برتری قدرت معنوی بر قدرت مادی   ۴۹
۲-۵٫ ارتقاء روحیه و اراده مصمم ملت شهادت طلب   ۵۱
۳-۵٫ موفقیت استراتژی بی باکانه و پیشرو   ۵۳
۴-۵ ـ ایجاد امید در جبهه داخلی، و ایجاد یأس در دل دشمنان:   ۵۴
راه‌کارهای فرهنگی و عملی امام(ره) در بسیط فرهنگ ایثار   ۵۵
۱٫ تأکید بر پیشینه‌های تاریخی   ۵۵
۲٫ تلقی شهادت به عنوان احدی الحسنیین   ۵۶
۳ ـ آگاهی بخشی به مردم در مورد شهادت:   ۵۷
۴٫ بی‌باکی از مداخلات نظامی و محاصره‌های اقتصادی   ۵۷
۵٫ ایجاد وحدت ملی و انسجام بین ملت و دولت   ۵۸
۶٫ ایجاد موج اسلام‌گرایی و آزادی‌خواهی در میان ملت‌های جهان   ۶۰
پی‌نوشت‌ها:   ۶۳

فصل اول: جایگاه جهاد و شهادت در اسلام

الف ـ مقام شهید در قرآن

قرآن کریم نگاه خاصی به مقوله شهادت دارد، و شهادت و کشته شدن در راه خدا را عین زندگی و فوز ابدی و رسیدن به مقام قرب الهی می‌داند. ما در این نوشتار برخی از اشارت‌ها و بشارت‌های قرآنی در مورد شهادت را مورد توجه قرار می‌دهیم.

۱ ـ «وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتاً بَلْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ.»(۱)

مپندارید کسانی که در راه خدا کشته شده‌اند مرده‌اند، بلکه زنده‌اند و نزد خدا روزی داده می‌شوند.

۲ ـ و آیه شریفه ۱۵۴، سوره بقره می‌فرماید:

«وَ لاَتَقُولُوا لِمَن یُقْتَلْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْیَاءٌ وَلَکِن لاَ تَشْعُرُونَ».(۲)

کسانی که در راه خدا کشته شده‌اند را مردگان نشمارید بلکه آنان زندگانند، ولی شما درک نمی‌کنید.

۳ – «وَ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَلَن یُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ»(۳)

کسانی که در راه خدا کشته شده‌اند اعمالشان نزد خداوند محفوظ است.

۴ ـ در سوره آل عمران در آیات ۱۶۸ و ۱۶۹ می‌فرماید:

«الَّذِینَ  قَالُوا لإِخْوانِهِمْ وَقَعَدُوا لَوْ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُوا قُلْ فَادْرَءُوا عَنْ أَنْفُسِکُمُ الْمَوْتَ إِن کُنْتُمْ  صَادِقِینَ».(۴)

آنان که از جنگ خودداری کردند و گفتند اگر برادران ما نصحیت ما را شنیده بودند، کشته نمی‌شدند! ای رسول خدا به آنان بگو اگر راست می‌گوئید جان خود را از مرگ برهانید.

۵ ـ در سوره آل عمران آیات ۱۵۶ تا ۱۵۸ خدای متعال می‌فرماید:

«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لاَ تَکُونُوا کَالَّذِینَ کَفَرُوا وَقَالُوا لإِخْوَانِهِمْ إِذَا ضَرَبُوا فِی الْأَرْضِ أَوْ کَانُوا غُزًّی لَوْ کَانُوا عِندَنَا مَا مَاتُوا وَمَا قُتِلُوا لِیَجْعَلَ اللّهُ ذَلِکَ حَسْرَهً فِی قُلُوبِهِمْ وَاللّهُ یُحْیِی وَیُمِیتُ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ»(۵)

ای گرویدگان به دین اسلام شما مانند آنان که راه کفر و نفاق پیمودند نباشید که گفتند اگر برادران و خویشان ما به سفر نرفته و یا به جنگ حاضر نمی‌شدند به چنگ مرگ نمی‌افتادند، این آرزوهای باطل را خدا حسرت دلهای آنان خواهد کرد و خداست که حیات بخشد و بمیراند و به هر چه کنید آگاه است.

۶ ـ «وَ لَئِن قُتِلْتُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَه مِنَ اللّهِ وَرَحْمَه خَیْرٌ مِمَّا یَجْمَعُونَ»(۶)

اگر در راه خدا بمیرید یا کشته شوید در آن جهان به آمرزش و رحمت خداوند نائل شوید و آن بهتر از هر چیزی است که در حیات دنیا برای خود فراهم توان آورد.

و در سوره آل عمران، آیه ۱۷۲:  «الَّذِینَ اسْتَجَابُوا لِلّهِ وَالرَّسُولِ مِن بَعْدِمَا أَصَابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَاتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِیمٌ»(۷)

آنانکه دعوت خدا و رسول را اجابت کردند پس از آنکه به آنها رنج و الم رسید از آنها هرکه نیکوکار و پرهیزکار شد اجر عظیم خواهد یافت.

۷ ـ «إِن تَمْسَسْکُمْ حَسَنَه  تَسُؤْهُمْ وَإِن تُصِبْکُمْ سَیِّئَه یَفْرَحُوا بِهَا وَإِنْ تَصْبُروا وَتَتَّقُوا لاَ یَضُرُّکُمْ کَیْدُکُمْ شَیْئاً إِنَّ اللّهَ بِمَا یَعْلَمُونَ مُحِیطٌ»(۸)

اگر شما را خوشحالی پیش آید از آن غمگین شوند و اگر به شما حادثه ناگواری رسد بدان خوشحال گردند اما اگر شما صبر پیشه کنید و پرهیزکار باشید نیرنگ آنها به شما ضرر نمی‌رساند همانا خداوند بر آنچه می‌کنند محیط است.

در اینجا صبر دو بار به «قید «تقوی» مقید شده، این قید جهت اصلی نبرد را روشن می‌سازد، که این جنگ در حقیقت «جنگ ضد جنگ» است، و جنگی است که در راه خدا، و برای استقرار توحید و عدل و قسط صورت می‌گیرد.

قید «تقوی» صحنه جنگ را به محراب عبادت تبدیل می‌کند، و شهادت و عبادت را به هم پیوند می‌دهد. چون ممکن است جنگ از هدف راستینش منحرف شود و با اغراض شخصی و خواست‌های فردی آلوده گردد، لذا قیدهای «تقوی» و «فی سبیل الله» همواره در کنار قتال و جنگ آمده است.

۸ – «وَالَّذِینَ‌هاجَرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ مَاتُوا لَیَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقاً حَسَناً وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ.»(۹)

و آنانکه در راه رضای خدا از وطن خود هجرت گزیده و در این راه کشته شدند یا مرگشان فرا رسید البته خدا رزق و روزی نیکوئی در بهشت ابد نصیبشان می‌گرداند که همانا خداوند بهترین روزی دهندگان است.

۹ – «یا أیُّها النّبیُّ حَرِّضِ المؤمنینَ علی القِتال إنْ یَکُنْ مِنکم عِشْروُنَ صابرونَ یَغلِبوا مِأَتَیْن وإنْ یکن مِنکم مائَه یَغْلِبوا ألفاً مِن الّذینَ کفروا بِأنَّهم قَومٌ لایَفْقَهُونَ.»(۱۰)

ای رسول مؤمنان را بر جنگ ترغیب کن که اگر بیست نفر از شما صبور و پایدار باشید بر دویست نفر از دشمنان غالب خواهند شد و اگر صد نفر بوده بر دوهزار نفر کافران غلبه خواهند کرد زیرا آنها گروهی بی‌دانشند.

در این آیه شریفه، علاوه بر این که پیامبر(ص) مؤمنان را به جهاد فرامی‌خواند، آنها را به صبر و مقاومت در جهاد نیز دعوت می‌کند. صبر عین جهاد است بلکه مفهوم صبر در اینجا بالاتر از جهاد است. در وجود بیست نفر جنگجوی صابر، نیروی دویست نفر نهفته است.

ب ـ شهید در روایات

در احادیث بسیاری، از فضیلت و اهمیت شهادت و جان باختن در راه خدا سخن گفته شده است. شهادت نشانه خلوص ایمان و معرفت عمیق و عامل تقرب به خدا است. شهید بیشترین بهره را از شهادت خود می‌برد و مشمول لطف و رحمت الهی قرار می‌گیرد.

۱ ـ عن الصادق(ع) عن رسول الله (ص):

قال: «ألخَیرُ کُلُّه فی السَّیفِ وتَحتَ ظِلِّ السَّیفِ ولا یُقیمُ النّاس إلّا بِالسَّیْفِ والسُّیوفُ مَقالیدُ الجَنَّه.»(۱۱)

حضرت صادق (ع): از پیغمبر اکرم نقل کرده که فرمود:

تمام خیرها و خوبی‌ها در شمشیر و در زیر سایه شمشیر است و چیزی جز شمشیر مردم را به راستی و عدالت وادار نمی‌کند و شمشیرها کلیدهای بهشت‌اند.

۲ ـ حضرت صادق (ع) فرمود:

«ألجَهادُ أفضَلُ الأشیاءِ بَعدَ الفَرائضِ»(۱۲)

بعد از فرائض، جهاد برترین و والاترین چیزها است.

۳ ـ امام باقر (ع) می‌فرماید:

«اولین قطره‌ای که از خون شهید بر زمین می‌ریزد، کفاره گناهان او محسوب می‌شود، مگر بدهکاری‌هایش که کفاره آن، تنها پرداخت آن است.»

۴- پیامبر اکرم (ص) فرمود:

«ما مِنْ قَطْره أحَبّ إلَی اللهِ عَزَّوَجلَّ مِن قَطَرهِ دَمٍ فِی سَبیلِ اللهِ»(۱۳)

۵- پیامبر اکرم(ص) فرمود:

شهادت بالاترین درجه نیکی است.

«فَوقَ کلِّ ذی بِرّ برٌّ حتّی یُقتَلُ الرَّجلُ فِی سبیلِ اللهِ فإذا قُتِلَ فی سبِیل الله فَلَیس فَوقَه بِرٌّ»(۱۴).

بالای هر نیکی، نیکی‌ای هست مگر آنگاه که انسانی در راه خدا شهید شود که در آن صورت دیگر هیچ خوبی بالاتر از آن نیست.

۶ ـ پیامبر (ص) فرمود:

«شهیدُ البَحْرِ یُغفَر له کُلُّ ذَنبٍ حتّی الدَّیْن والأمانه.»(۱۵)

شهید در دریا همه گناهانش حتی بدهی و امانتی که بر عهده اوست بخشیده می‌شود.

امام صادق از قول پیامبر اکرم(ص) نقل می‌کند که سه گروه هستند که در روز قیامت نزد خداوند از مقام شفاعت برخوردار هستند: انبیاء، و سپس علما و شهداء.

پیامبر(ص) فرمود:

«یَشفعُ الشَّهیدُ فِی سَبعین مِن أهلِ بَیْتِه.»(۱۶)

شهید هفتاد نفر از افراد خانواده‌اش را شفاعت می‌نماید.

فرهنگ ایثار در آئینه روایات

امام صادق (ع) می‌فرماید: سه گروه هستند که دعایشان مستجاب است: یکی از آنان رزمنده‌ای است که در راه خدا می‌جنگند…

۱ ـ امام علی(ع) در وصف انسان مؤمن می‌فرماید: مؤمن، باید مجاهد هم باشد. (۱۷)

۲ ـ پیامبر اکرم فرموده است: «الغُبارُ فِی سَبیلِ اللهِ إسفارُ الوُجُوهِ یَومَ القیامهِ»(۱۸)

گرد و غبار میدان نبرد در راه خدا، روشنایی چهره‌ها در روز قیامت است.

ارزش جهاد نزد خدا:

۳ ـ پیامبر (ص) فرمود: «ألغَزْوُ فِی سَبیلِ اللهِ أحَبُّ إلَیَّ مِنْ أربَعینِ حِجَّهٍ»(۱۹)

شرکت در نبرد در راه خدا نزد من محبوب تر از چهل حج است.

۴ ـ پیامبر اسلام (ص) فرمود: «مَنْ مَشی فِی عَوْنِ أخیهِ وَ مَنْفَعَتَهِ فَلَهُ ثَوابُ المُجاهِدینَ فِی سَبیلِ اللهِ.»(۲۰)

هر که برای یاری و سود رساندن به برادر دینی‌اش گامی بردارد، برای اوست ثواب جهادگران در راه خدا.

۵- امام علی(ع):

فلسفه جهاد، حفظ دین و راه سعادت است

«الجِهادُ عِمادُ الدِّینِ و مِنهاجُ السُّعَداءِ.»(۲۱)

جهاد تکیه گاه دین و روش سعادتمندان است.

۶ – پیامبر(ص) فرمود: «یَأْتِی عَلَی النّاسِ زَمانٌ، ألصّابِرُ عَلی دِینِه مِثْلُ القابِضِ عَلَی الجَمْرَهِ بِکفِّهِ.»(۲۲)

زمانی بر مردم خواهد آمد که در آن زمان هر کس که بر دینش شکیبا باشد و بر آن استقامت بورزد، همانند کسی است که پاره‌ای از آتش بر کف دست گرفته باشد.

۷ – در حدیث دیگری پیامبر(ص) فرموده است:

«لَسَفْرَه فی سَبیلِ اللهِ خَیْرٌ مِن خَمسینَ حِجَّه.»(۲۳)

یک سفر و عملیات جنگی در راه خدا بهتر از پنجاه حج است.

فرهنگ ایثار، فرهنگ خدمت و ظلم ستیزی و حمایت از مظلوم است.

۸ – پیامبر اکرم (ص) فرمود:

«مَنْ أعانَ أخاهُ المُؤمِنِ عَلی سُلطانِ جائِرٍ أعانَهُ اللهُ عَلی إجازَه الصِّراطِ عِنْدَ زَلَّهِ الأقدامِ.»(۲۴)

هر کس برادر مؤمن‌اش را در برابر حاکم ظالمی یاری دهد خداوند او را در هنگامی که پاها می‌لغزد، از پل صراط خواهد گذراند.

۹ – پیامبر (ص) فرمود: «مَن قامَ عَلی مَریضٍ یَوْماً وَلَیْلَهٍ، بَعَثَهُ اللهُ مَعَ إبراهیمَ خَلیلِ الرَّحمن.»(۲۵)

هر کس یک شبانه روز بر بالین بیماری بایستد و از او پرستاری کند، خداوند او را با ابراهیم خلیل محشور می‌کند.

پرستارانِ جانبازان بدانند که چه در نزد خداوند مقامی دارند.

۱۰ – بهترین مردم:

پیامبر (ص) فرمود: «خَیرُ النّاسِ رَجُلٌ حَبَسَ نَفسَهُ فِی سَبیلِ اللهِ یُجاهِدُ أعداءَهُ»(۲۶)

بهترین مردم کسی است که خود را وقف در راه خدا کرده و با دشمنان او مبارزه می‌کند.

۱۱ – نزدیک ترین افراد به انبیاء الهی!

پیامبر (ص) فرمود: «أقربُ النّاسِ مِن دَرَجَهِ النُّبُوه،أهلُ الجِهادِ وأهلُ العِلْمِ.»(۲۷)

۱۲ – پیامبر (ص) فرمود: «ألمُجاهِدونَ فِی سبیلِ اللهِ قُوّادُ أهلِ الجَنّهِ.»(۲۸)

مجاهدان در راه خدا، سروران اهل بهشت هستند.

۱۳ – علی (ع) فرمود: «ألمُجاهدوُنَ تُفَتّحُ لَهُمْ أبْوابُ السَّماءِ»(۲۹)

درهای آسمان برای جهادگران باز است.

۱۴ – پیامبر(ص) فرمود: «یُباهِی اللهُ تَعالِی الملائکه بِالمُجاهِدین.»(۳۰)

خداوند در نزد فرشتگان به جهادگران مباهات می‌کند.

۱۵ – پیامبر اکرم(ص) فرمود: «إنّ الجِهادَ فِی سَبیلِ اللهِ بابٌ مِنْ أبْوابِ الجَنَّه یُنَجِّی اللهُ بِهِ الهَمَّ والغَمَّ»

جهاد در راه خدا دری از درهای بهشت است که خداوند به مدد آن رفع ناراحتی و غصه می‌نماید.

ارزش و اهمّیت شهادت

در تعالیم اسلامی، فلسفه شهادت، مفهومی عمیق دارد. تعلیمات اسلامی، زندگی در شرایط ناحق – هنگام سلطه کفار و ظالمانی که بر خون محرومان و مسلمانان می‌تازند و از پیر و جوان و زن و کودک نمی گذرند – و در زیر سلطه ظلم را، زندگی انسانی نمی شمارند.

و در حقیقت این مطلب را نمی پذیرند که ممکن است همه درها به روی انسان – که خود صاحب اراده و اختیار است – بسته شود، بلکه می‌گویند، همیشه درِ مرگ با افتخار و حماسه (شهادت) باز است، اگر همه آزادی‌ها را از انسان سلب کنند، و همه حق انتخاب‌ها را از او بگیرند، حق انتخاب مرگ را کسی نمی‌تواند از انسان سلب کند.

شهادت اصل مقدسی است که در متن تعالیم اسلام و به صراحت در قرآن آمده است و در متون دینی از آن به عنوان فوز عظیم نام برده شده است.

شهید مطهری می‌نویسد:

در شهادت‌های دینی همواره چند اصل مطرح بوده است و باید مطرح باشد.

۱٫ اصل حماسه

این شهادت‌ها و جانبازی‌ها، پیوسته، با حماسه‌های شورانگیز همراه بوده است. مبازان شجاع شیعه، هیچ گاه به آسانی، تن به کشته شدن نمی‌داده‌اند. اینان همیشه، در برابر نیروهای شیطانی و قدرتهای طاغوتی مقاومت می‌کرده‌اند، و همراه شورگستری و حماسه آفرینی‌های مشهور تاریخ تشیع، سر به آستانه شهادت می‌نهاده‌اند، یعنی کشته می‌شدند پس از این‌که می‌کشته‌اند…»(۳۱)

۲٫ اصل اخلاص

جانفشانی‌های شهیدان راستین همواره با اخلاص همراه است؛ باید طوری باشد که حرکات و اعمالش دلنشین و کشته شدنش، همه و همه، لله و فی الله باشد. از نظر منطق اسلام، هر کاری که برای خدا نباشد و فی سبیل الله نباشد، نزد خداوند ارزشی ندارد و مقبول نیست، در مورد شهادت و جهاد نیز این مسأله مورد تأکید بیشتری قرار گرفته است. و همواره در کنار جهاد و مقابله با اعداء، قید فی سبیل الله نیز آمده است.

۳٫ اصل تعالی هدف

در همه حرکات فردی و اجتماعی انسان، باید هدفی صحیح در کار باشد؛ لیکن انسان تربیت یافته، باید به این مرحله خرسند نباشد، بلکه باید بکوشد تا در کارها و جهتگیریهای او تعالی هدف نیز منظور باشد -… «انسانی که از همه امکانات حیات می‌گذرد، و جان خود را تقدیم می‌کند و از همه چیز و همه کس چشم می‌پوشد، و از دلبستگی‌های جهان، و شیرینی‌های زندگی، و لذت دیدار عزیزان دل می‌کَنَد، به یقین هدفی متعالی را تعقیب می‌کند، و این هدف، صیانت از دین خدا است.

«الَّذِینَ آمَنُوا یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَالَّذِینَ کَفَرُوا یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِیَاءَ الشَّیْطَانِ إِنَّ کَیْدَ الشَّیْطَانِ کَانَ ضَعِیفاً»(۳۲)

یکی از صفات مؤمنین این است که در راه خدا می‌جنگند. نبرد بین حق و باطل اجتناب ناپذیر است چون گرایش و انگیزه ایمان، دعوت به سوی الله می‌کند و انگیزه‌های دنیایی به طرف شیطان و گمراهی.

گرایش به سوی الله انسان و جامعه را به سوی کمال و دوری از خصلت‌های غیر انسانی و وابستگی به غیر خدا دعوت می‌کند و به انسان و جامعه، دستور می‌دهد تا موانع این حرکت الهی را با نفی تمامی طاغوت‌های درونی و بیرونی، از میان بردارند.

گرایش به دنیا و مظاهرش، انسان و جامعه را به حبّ دنیا که ریشه و سر منشأ هر گناهی است دعوت می‌کند. اصولاً در اسلام شکل عمل نیست که ارزش دارد، بلکه «هدف» از عمل است که به آن ارزش مثبت یا منفی می‌دهد:

مثلا دو نفر نماز می‌خوانند، یکی به انگیزه الهی و دیگری به خاطر ریا و خودنمائی.  همین‌طور دو نفر در جبهه جهاد می‌کنند یکی راه خدا را می‌پیماید و دیگری راه غیر خدا را. همین تلاش را دشمن هم می‌کند و کشته شدن و مجروحیت را هم تحمل می‌کند. اما رزمنده فی سبیل الله از آن جهت که جهادش به خاطر خداست چه پیروز شود و چه شهید در هر صورت رضایت و قرب خدا را کسب می‌کند و به مقام فلاح نائل می‌گردد: و به خاطر همین فرموده‌اند: «اِنَّما الاعمالُ بالنیات».

پس ضرورتاً یک رزمنده راه خدا، باید جبهه دیگری هم برای خود در نظر داشته باشد، یعنی مقام خلوص و پاکی و صداقت را کسب کند، تا نیت او فی سبیل الله باشد و تا وقتی که در جبهه مهم‌تری و با دشمن بزرگتری به جهاد نپردازد و پیروز نشود، نمی تواند مدعی ایمان کامل و اخلاص باشد و لذا در حدیث نبوی آمده است که: جهاد بزرگ، جهاد با نفس و هواهای نفسانی است.

از نظر اسلام شهادت موجب نورانیت و بیداری جامعه است

شهادت حقیقتی است مقدس که موجب عزت و کرامت جامعه‌ای است که با فرهنگ و روحیه جهاد و شهادت خو گرفته است. از نظر اسلام، شهید به کسی گفته می‌شود که در راه حق و هدفی مقدس کشته می‌شود.

شهادت علاوه بر این که خود یک مقوله بسیار ارزشمند و مقدس است، موجب تقدس و پاکی و تعالی جامعه نیز می‌شود. امام علی (ع) می‌فرماید: «لَنْ تَقَدَّسَتْ اُمَّه حَتّی یُؤخَذ لِلضًّعیفِ حَقُّه.»(۳۳)

و امام حسن (ع) نیز انگیزه اصلی قیام خود را حق طلبی و از بین بردن ظلم و بی عدالتی و اصلاح مسیر جامعه از انحراف و کج‌روی بیان نموده است.

پس، علاوه بر این که شهادت خود مقوله‌ای ارزشمند و متعالی و مقدس است باید برای هدفی مقدس و فی سبیل الله باشد و از نظر اسلام کشته شدن برای اهداف دیگر اگرچه از نظر فرهنگی و اجتماعی و سیاسی مهم هم باشد، شهادت نیست.

لذا هم افرادی که به شهادت می‌رسند دارای تقدس و کرامت و علو درجه هستند و هم راه شهید مقدس است و تأثیری که شهادت در سرنوشت یک جامعه و امت دارد، بسیار ارزشمند و حیات بخش است. و از این جهت ارزش کار شهید با هیچ عمل دیگری قابل مقایسه نیست، به تعبیر شهید مطهری(ره) هیچ کس به اندازه شهدای راه حقّ، بر بشریّت حق ندارد. هر دانشمندی در علم خود و هر مکتشفی در اکتشاف خود، و هر مربی و معلم اخلاقی در تعلیمات خود، و هر حکیم و فیلسوفی در حکمت و فلسفه خود، مدیون و مرهون شهدا هستند و شهدا در کار خود مدیون کسی نیستند، زیرا شهدا بودند که محیط آزاد به دیگران دادند تا آنها توانستند نبوغ خود را ظاهر کنند. شهدا شمع محفل بشریتند، سوختند و محفل بشریت را روشن کردند.»(۳۴)

اهمیت پدیده شهادت در درجه‌ای است که اگر در تاریخ بشری جز یک فرد شهید وجود نداشت، برای اثبات آهنگ عالی عالم هستی که بیان کننده هدف اعلای حیات است، کافی بود، چه رسد به این که ما در طول تاریخ، ده‌ها بلکه صدها هزار شهید می‌بینیم که با اعتلا بخشیدن و تکمیل کردن شخصیت خود در دفاع از انسانیت و ارزش‌های آن، از زندگی طبیعی چشم پوشیده و به حیات حقیقی نایل گشته‌اند.

مگر هدف متعالی و واقعی حیات چیست که حیات طبیعی و مادی انسان برای دفاع از آن باید فدا و فنا شود؟

این سؤال را به صورت کلی و مبنایی می‌توان چنین طرح کرد مگر ماهیت و هدف حیات چیست که برای دفاع از شرف و کرامت و حفظ آن، باید انسان همه امکانات و استعدادها و توان مالی و جانی خود را فدا کند؟ این جاست که تا فلسفه خلقت جهان و انسان روشن نشود و رابطه جهان و انسان، با خدا به صورت صحیح و معقول درک نگردد، معنا و هدف حیات و مسیر واقعی کمال را در نخواهیم یافت.

و لذا همه مکاتب و نظام‌های فلسفی و تربیتی و دینی، در پی یافتن معنا و فلسفه حیات و هدف خلقت، و زندگی انسان بوده‌اند، و هر یک برای زندگی انسان هدفی و نقطه کمالی را مشخص نموده‌اند و برای رسیدن به آن هدف تفسیری از زندگی و روش جداگانه‌ای برای زندگی ارائه کرده‌اند.

عقلانی بودن منطق شهادت

تمام مقالات و پایان نامه و پروژه ها به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد.

 جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.