3,047 بازدید
کاربرگ حسابرسی ، ابزار کار حرفه حسابرسی است و حسابرسان روش های بکار برده شده ، آزمون های انجام شده ، اطلاعات جمع آوری شده و نتایج بدست آمده در طول اجرای عملیات حسابرسی را در کاربرگ ها مستند می کنند .
کاربرگ های حسابرسی باید حاوی کلیه اطلاعات مربوط به اظهار نظر درباره مطلوبیت ارائه صورت های مالی صاحبکار باشد و می توان به شکل ثبت اطلاعات روی کاغذ ، فیلم ، ضبط الکترونیکی یا دیگر ابزارهای مشابه باشد .
کاربرگ های حسابرسی اهداف و نیازهای زیر را تأمین می کنند:
کمک به برنامه ریزی و اجرای عملیات حسابرسی
کمک به سرپرستان ، مدیران و شرکا در نظارت بر بررسی کار حسابرسان
تأمین پشتوانه لازم برای گزارش حسابرسان
مستند کردن رعایت استانداردهای اجرای عملیات حسابرسی
کمک به برنامه ریزی و انجام حسابرسی دوره های آینده
شکل و محتوای کاربرگ های حسابرسی باید متناسب با شرایط موجود و نیازهای حسابرس در هر کار حسابرسی ، طراحی و تنظیم شود . میزان و حجم کاربرگ های حسابرسی به قضاوت حرفه ای حسابرس بستگی دارد، چرا که مستند کردن کلیه موضوعات مورد رسیدگی حسابرس نه ضروری است و نه امکان تهیه آن عملی می باشد. میزان و حجم کاربرگ های حابرسی لازم است به اندازه ای باشد که در صورت لزوم بتواند شناختی کلی از کارهای حسابرسی انجام شده و اطلاعات مفید را برای سایر حسابرسان ، که شناختی از این کار حسابرسی ندارند ، فراهم نماید .
بیشتر اطلاعاتی که در اختیار حسابرسان قرار می گیرد ، از قبیل حاشیه فروش هر یک از محصولات ، برنامه های مورد نظر برای ترکیب و ادغام واحد تجاری با واحدهای تجاری دیگر ، قرار داد با مشتریان و حقوق و مزایای مدیران ارشد واحد تجاری ، اطلاعات محرمانه تلقی می شود ، لذا کاربرگ های حسابرسی که این اطلاعات در آن ها درج می شود نیز ماهیت محرمانه دارند و نباید اطلاعات آنها در خارج و یا حتی داخل واحد تجاری برملا گردد و حسابرسان برای رعایت این موضوع و نگهداری کاربرگ ها ، طی مدت مقرر طبق الزامات حرفه ای و قانونی باید روش های مناسبی را بکر گیرند .
مالکیت کاربرگ های حسابرسی متعلق به حسابرسان است و صاحبکار تحت هیچ شرایطی نمی تواند حسابرسان را ملزم کند که کاربرگ های حسابرسی را در اختیار وی قرار دهند . با این وجود ، تلخیصی از برخی کاربرگ های حسابرسی یا نسخه ای از آن ها می تواند با صلاحدید حسابرسان در اختیار واحد مورد رسیدگی قرار گیرد ( تا به عنوان پشتوانه مدارک حسابداری واحد مزبور ، مورد استفاده قرار گیرد ) ، اما کاربرگ های حسابرسی هرگز نباید به عنوان جایگزین مدارک حسابداری واحد مورد رسیدگی تلقی شود.
مؤسسات حسابرسی در پایان هر کار حسابرسی ، باید کاربرگ ها را مورد بررسی قرار دهند و اطمینان یابند که کاربرگ ها ، حاوی اطلاعات و مندرجات مغایر با نتایجی که به آن رسیده اند نیست . یکی از مشکلاتی که سبب می شود کاربرگ های حسابرسی حاوی مندرجات ضد و نقیض با گزارش حسابرسی باشد ، وجود کاربرگ هایی است که توسط حسابرسان کم تجربه تهیه شده است . هنگامی که کاربرگ ها توسط سرپرست ، مدیر یا شریک مورد بررسی قرار می گیرد ، بررسی کننده باید علاوه بر نکات مندرج در کاربرگ ها ، سایر جنبه های رسیدگی و همچنین مدارک حسابداری صاحبکار را که شناخت کافی از آن دارد را مورد توجه قرار دهد و ممکن است به این نتیجه برسد که مطالب مندرج در کاربرگ ها صحیح می باشد و یا نیاز به اصلاح و تغییر و یا رسیدگی بیشتر می باشد .
در صورت وجود موارد ضد و نقیض یا اشکال ، از حسابرس رسیدگی کننده درخواست می شود که موارد مذکور مجددا بررسی و اصلاح شوند . در صورت عدم دسترسی به حسابرس رسیدگی کننده ، مطالب مندرج در کاربرگ ها بنا به صلاحدید و تصمیم مسئول بررسی کننده تغییر یا اصلاح می شوند و دلایل مربوطه در کاربرگ ها توضیح داده می شود .
چنانچه حسابرسان بعد از اتمام عملیات رسیدگی و یا بعد از صدور گزارش ، متهم به سهل انگاری و کوتاهی در انجام عملیات حسابرسی شوند کاربرگ های حسابرسی ، وسیله بسیار مهمی در تأیید یا رد اتهام وارده به حسابرسان خواهند بود. اگر کاربرگ های حسابرسی به نحو صحیح تهیه و عملیات رسیدگی و جمع آوری شواهد ، طبق استانداردهای حسابرسی صورت گرفته باشد ، کاربرگ ها عاملی در تبرئه حسابرسان خواهند بود ، در غیر این صورت ممکن است بر علیه ایشان استفاده شود .
در صورتیکه در مورد یک نحوه عمل حسابرسی و یا حسابداری بین افراد مختلف تیم حسابرسی اختلاف نظری بوجود آید که باعث گردد کاربرگ ناهماهنگ شود ، حسابرسان مزبور باید در اینگونه موارد ، درباره موضوع اختلاف نظر به توافق برسند . چنانچه حسابرسان به توافق برسند باید کاربرگ های تهیه شده تجدید نظر و اصلاح شوند. در غیر اینصورت ، نظر مقام مسئول بالاتر حاکم خواهد بود . با این حال ، تمام افراد تیم حسابرسی مجازند نظر مخالف خود را درباره تصمیم نهایی ، در کاربرگ ها ثبت نمایند . در این صورت شریک باید منطق و دلایل تصمیم نهایی مؤسسه را در کاربرگ ها ثبت نماید .
کاربرگ های عمومی
کاربرگ نهایی
کاربرگ های اصلی
کاربرگ اصلاحات پیشنهادی و تعدیلات طبقه بندی
کاربرگ های تفصیلی
کاربرگ تجزیه و تحلیل
کاربرگ صورت مغایرت
کاربرگ های محاسباتی
مدارک مؤید
کاربرگ های عمومی برای استفاده در برنامه ریزی و اداره امور حسابرسی ، طراحی می شوند مثل کاربرگ های برنامه ریزی حسابرسی و قرار داد حسابرسی
کاربرگ نهایی که کاربرگ تراز آزمایشی نیز نامیده می شود جدولی است حاوی مانده سال جاری و سال قبل حساب های دفتر کل و ستون های اصلاحات پیشنهادی ، تعدیلات طبقه بندی و همچنین ، اقلام نهایی که در صورت های مالی منعکس خواهد شد . کاربرگ نهایی ، جدول اصلی کنترل و تلخیص تمام کاربرگ های پرونده است و به عنوان ” ستون فقرات ” مجموعه کاربرگ های حسابرسی محسوب می شود .
کاربرگ اصلی برای تلفیق هر گروه از حساب های مشابه دفتر کل بکار می رود و جمع هر یک از این کاربرگ ها ، یکجا به کاربرگ نهایی منتقل می شود . کاربرگ اصلی مشابه کاربرگ نهایی بوده و نشان دهنده یکی از سرفصل های عمده صورت های مالی می باشد، برای مثال کاربرگ اصلی وجوه نقد شامل مانده حساب های بانکی ، صندوق ، تنخواه گردان ها و … است .
کاربرگ اصلاحات پیشنهادی ، پیش نویس ثبت های روزنامه ای است که حسابرسان برای تصحیح اشتباهات یا تخلف های با اهمیت کشف شده در صورت های مالی و مدارک حسابداری صاحبکار تهیه می کنند. کاربرگ تعدیلات طبقه بندی شامل اقلامی است که ثبت آن ها در دفاتر صحیح است ، اما برای ارائه مطلوب صورت های مالی باید تجدید طبقه بندی شوند .
کاربرگ تفصیلی که کاربرگ فرعی نیز نامیده می شود ، کاربرگی است که اجزای اصلی یا ریز مانده یک حساب دارایی یا بدهی را نشان می دهد.
کاربرگ تجزیه و تحلیل خلاصه ای از تغییرات طی دوره یک حساب دفتر کل را نشان می دهد . از این کاربرگ بیشتر در رسیدگی به حساب های عمده و کم گردش مانند اموال ، ماشین آلات و تجهیزات ، بدهی های بلند مدت استفاده می شود .
حسابرسان معمولا به منظور اثبات مبالغ ثبت شده در حساب ها ، مبالغ مذکور را با اطلاعات و مدارک بدست آمده از سایر منابع مقایسه و تطبیق می دهند . در اینگونه موارد ، حسابرسان کاربرگی به نام صورت مغایرت تهیه می کنند ، مانند کاربرگ تطبیق مانده حساب های دریافتنی با تأییدیه های دریافتی از مشتریان .
حسابرسان معمولا برای تأیید و اثبات صحت و درستی برخی از حساب های خاص و برخی از مبالغ ، محاسبات مستقلی را در یک کاربرگ انجام می دهند و نتایج حاصل از آن را با مبالغ منعکس در مدارک حسابداری صاحبکار مقایسه می کنند. از این کاربرگ که اصطلاحا کاربرگ محاسباتی نامیده می شود ، برای اثبات اقلامی مانند هزینه استهلاک .
حسابرسان علاوه بر رسیدگی به مدارک حسابداری صاحبکار و بررسی سیستم های حسابداری و کنترل های داخلی آن ، مدارک تشریحی دیگری را نیز برای اثبات صحت مطالب منعکس در صورت های مالی و توجیه گزارش خود گردآوری می کنند ، به اینگونه مدارک اصطلاحا مدارک مؤید گفته می شود .
نسخه ای از صورتجلسات مجامع عمومی و هیئت مدیره ، اساسنامه و مدارک ثبت شرکت و غیره ….
پرونده جاری پرونده ای است که کاربرگ های حسابرسی حاوی اطلاعات مربوط به حسابرسی یک دوره مالی در آن نگهداری می شود و گزارش حسابرسان نیز به استناد همین کاربرگ ها تهیه می شود .
پرونده جاری معمولا با کاربرگ های عمومی شاکل پیش نویس صورت های مالی و گزارش حسابرسان شروع می شود و به دنبال آن ها کاربرگ نهایی ، کاربرگ اصطلاحات پیشنهادی و تعدیلات طبقه بندی ، نامه مدیریت ، چک لیست ها و سایر مطالب عمومی می آید و در ادامه ، کاربرگ های اصلی و تفصیلی مربوط به هر یک از اقلام صورت های مالی ، به ترتیب سرفصل های صورت های مالی صاحبکار ، در آن نگهداری می شود .
نگهداری مدارک در پرونده جاری بر اساس نظام خاصی صورت می گیرد و حسابرسان جهت دسترسی به کاربرگ ها و سایر مدارک و اطلاعات پرونده جاری از سیستم عطف گذاری متقابل کاربرگ ها استفاده می نمایند .
برای این منظور ، برای هر یک از کاربرگ های اصلی یک شماره عطف با کد مشخص اختصاص می یابد و در ادامه کلیه کاربرگ های فرعی و اسناد و مدارک بایگانی شده نیز به تبع همان شماره یا بر اساس زیر مجموعه ای از همان شماره عطف گذاری و در پرونده نگهداری می شوند.
آن گروه از کاربرگ های حسابرسی که حاوی اطلاعات اساسی و دارای کاربرد مداوم است و به بیش از یک دوره مالی تسری پیدا می کند در پرونده دائمی نگهداری می گردند.
اطلاعات و کاربرگ های حسابرسی پرونده دائمی عمدتا شامل موارد زیر می باشند :
۱- مشخصات کامل شرکت شامل نام ، آدرس قانونی و شماره ثبت شرکت
نمودار سازمانی واحد مورد رسیدگی و شرح وظایف هر یک از کارکنان
نسخه ای از اساسنامه و مدارک ثبت اولیه شرکت
آیین نامه ها و دستورالعمل های اجرایی واحد مورد رسیدگی
سیستم های حسابداری و شرح سیستم کنترل داخلی و ارزیابی آن
فهرست حساب ها
اطلاعات مربوط به ظرفیت تولید شرکت و شیوه های تولید ، توزیع و فروش
نمونه امضای مدیران واحد رسیدگی
اطلاعات مربوط به اشخاص وابسته
نسخه ای از قراردادهای بلند مدت واحد مورد رسیدگی
نسخه ای از سوابق مالیاتی شرکت شامل برگ های تشخیص و قطعی مالیاتی
کپی اسناد مالکیت دارایی های ثابت مشهود و نا مشهود
کپی صورتجلسات هیئت مدیره و مجامع عمومی
نسخه ای از گزارش های حسابرسی و نامه مدیریت سنوات قبل
سوابق سرمایه شرکت و مدارک مربوط به افزایش و کاهش سرمایه
نوع و ماهیت ، زمان بندی اجرا و حدود سیاست ها و روش های کنترل کیفیت در هر مؤسسه حسابرسی به عواملی چون اندازه مؤسسه ، نوع و ماهیت کار حرفه ای آن ، پراکندگی جغرافیایی ، ساختار سازمانی و ملاحضات مربوط به رابطه منافع و مخارج ، بستگی دارد.
ازاین رو، سیاست ها و روش های کنترل کیفیت بکار گرفته شده در مؤسسات حسابرسی متفاوت است . سیاست های کنترل کیفیت لازم بری هر مؤسسه حسابرسی با توجه به موارد زیر تعیین میشود :
الزامات حرفه ای – کارکنان مؤسسه حسابرسی باید به اصول استقلال ، درستکاری ، بیطرفی ، رازداری و رفتار حرفه ای ( مقرر در آیین رفتار حرفه ای ) پایبند باشند و اصول مزبور را رعایت کنند .
مهارت و صلاحیت حرفه ای – کارکنان مؤسسه حسابرسی باید صلاحیت حرفه ا و آموزش لازم را درباره اصول و ضوابط فنی ( مقرر در آیین رفتار حرفه ای ) دارا باشند تا بتوانند در انجام وظایف خود ، مراقبت های حرفه ای مقرر را اعمال کنند .
تقسیم کار – کارهای حسابرسی باید به کار کنانی محول شود که آموزش فنی کافی را دیده و مهارت لازم را در شرایط مربوط ، دارا باشند .
نظارت – هر مرحله از کار حسابرسی باید چنان هدایت ، سرپرستی و بررسی شود که از انجام شدن کار با کیفیت مناسب ، اطمینانی معقول بدست آید .
مشاوره – در موارد لزوم باید با کارشناسان مربوط ، اعم از داخل و خارج مؤسسه ، مشورت شود.
پذیرش و حفظ صاحبکار– صاحبکاران موجود باید به طور مستمر و صاحبکاران بالقوه باید پیش از پذیرش ، ارزیابی شوند . برای تصمیم گیری درباره پذیرش صاحبکاران جدید یا حفظ ارتباط با صاحبکاران موجود باید مسایل مربوط به استقلال مؤسسه ، توانایی مؤسسه در ارائه خدمات مناسب به صاحبکاران و درستکاری مدیریت صاحبکاران مزبور ، ارزیابی شود.
کنترل و بازبینی – تداوم کفایت و اثر بخشی عملیاتی سیاست ها و روش های کنترل کیفیت باید همواره کنترل و بازبینی شود.
روش های کنترل کیفیت در سطح هر کار حسابرسی به شرح زیر است :
هدایت کار – منظور از هدایت کار ، آگاه کردن همکارانی که کار به آنان محول می گردد نسبت به مسئولیت هایشان هدف ها و نحوه انجام روش هایی است که باید اجرا کنند. برنامه های حسابرسی ، بودجه های زمانی و طرح کلی حسابرسی ابزار مهمی برای هدایت مناسب کار است .
سرپرستی – کارکنانی که مسئولیت سرپرستی را به عهده دارند ، باید وظایف زیر را در جریان حسابرسی انجام دهند:
الف – نظارت بر پیشرفت کار حسابرسی
ب- کسب آگاهی از مسایل عمده حسابداری و حسابرسی مطرح شده در جریان حسابرسی و برخورد مناسب با آن ها
ج- حل و فصل اختلاف نظرهای حرفه ای همکاران
۳- بررسی کار – کار انجام شده توسط هر یک از همکاران حسابرس باید به منظور ارزیابی کلیه موارد زیر توسط کارکنانی با صلاحیت حرفه ای بالاتر ، بررسی شود :
الف- انجام شدن کار طبق برنامه حسابرسی
ب- وجود مستندات کافی درباره کار انجام شده و نتایج حاصل از آن
ج- حل و فصل تمام موضوعات با اهمیت حسابرسی و یا انعکاس آن ها در نتیجه گیری حسابرس
د- دستیابی به کلیه هدف های مربوط به روش های حسابرسی
ه- همسویی نتیجه گیری های حسابرس با نتایج کار انجام شده و پشتیبانی آن ها از اظهار نظر حسابرس
منظور از بررسی همپیشگان ، بررسی کامل سیاست ها و روش های کنترل کیفیت یک مؤسسه حسابرسی توسط شرکا و کارکنان یک مؤسسه حسابرسی دیگر است .
در بررسی همپیشگان ، بررسی کنندگان پرونده های حسابرسی و گزارش حسابرسی را از لحاظ رعایت کنترل کیفیت و استانداردهای حسابرسی ارزیابی می کنند و همچنین بسیاری از مدارک داخلی مؤسسه حسابرسی ، از قبیل مدارک مربوط به افزایش کارکنان ، آموزش مستمر کارکنان ، نحوه ارجاع کار به کارکنان ، نحوه پذیرش صاحبکار جدید و استخدام کارکنان حرفه ای مورد بررسی قرار می دهند.
جهت جستجو سریع موضوع مقاله ، پرسشنامه ، پاورپوینت و گزارش کارآموزی می توانید از قسمت بالا سمت راست جستجو پیشرفته اقدام نمایید.
همچنین جهت سفارش تایپ ، تبدیل فایل پی دی اف (Pdf) به ورد (Word) ، ساخت پاورپوینت ، ویرایش پایان نامه و مقاله با ما در تماس باشید.
ارسال نظر