صنایع چرم و پوست :

مقدمه :

قشقایی ها گروه هایی از انسان های متفکراین کهن کشورند وازپیشینییان خود فراگرفته اند که قسمتهایی ازوقت خود را صرف مسائل زندگی وپیدایش نوعی صنعت که در کرمان در دهای آنان است بنمایند۰در  تمامی تمدنهای دنیا وجوامع پیشترفته و عقب مانده ،این تحولات وجود دارد که موجبات رهایی مقدماتی انسان ازطبیعت را فراهم ساخته و راه صنایع واقعی را آسان می سازد که برای رسیدن به تکامل تدریجی انسان ها بهترین راه است ۰

 ما هرگز نمی توانیم بفهمیم که صنایع از کی و از کجا شروع شده ،ولی می توانیم بپذیریم که کانون عمده صنعت و هنر در آسیای مرکزی و نواحی اطراف آن که ایالات و عشایر ایران از آن جمله اند بوجود آمده است . پیشرفت روشهای صنعتی ، چه مدیون تکامل تدریجی باشد ، چه مدیون اختراعات ، به هرحال نتیجه زحمات دسته جمعی مردمی است که پیوسته متراکم تر می شود ، و هر نسل تجارب پیشینییان خود را به ارث می برد و پیشرفت صنعتی نتیجه آن تجارب است .

در جامعه کوچک « ایل قشقایی » صنایع دستی از گذشته دور راه تکامل خود را پیموده است ، اما با شروع زندگی ماشینی و اسکان ایلات و عشایر برخی از کارهای هنری مثل ساختن وسایل چرمی و پوستی که مخصوص زندگی کوچ نشینان است کم کم به مرحله رکود رسیده است .

بدون شک استفاده از پوست در میان ایل قشقایی بیشترین کاربرد را داشته و می توان گفت مثل بافندگی از نظر کار هنری و تهیه لوازم زندگی دارای اهمیت است.

صنعت چرم سازی:

از دیر باز تولید چرم و فرآورده های آن در مملکت ما ایران قدمت دیرینه ای دارد .   ابن حوقل در سال ۹۵۰ میلادی که از خراسان دیدن کرده از چرم های ظریف پوست بز که در شهر مرو ساخته و به تمام نقاط کشور فرستاده می شد ، سخن گفته است .

همچنین شاردن صنعت چرمسازی ایران را این طور توصیف می کند : که ایرانیان از همه استاد ترند و ایران در زمان او (۱۶۶۵میلادی) چرم ساغری به هندوستان و خاور نزدیک صادر می کرد .