انگوب

انگوب دوغابی است به منظور پوشاندن رنگ سطح بدنه در روی ان به کار میرود . این عمل هنگامی صورت میگیرد که  بدنه تا حدودی اب خود را از دست داده باشد  ولی هنوز به طور کلمل خشک نگردیده است .

انقباض تر به خشک انگوب ها  ونیز درجه پخت انها  باید کم وبیش مشابه بدنه های اصلی بوده و بنابر ایین  ترکیب انگوب در نهایت نمیتواند تفاوت خیلی زیاد  با ترکیب بدنه داشته باشد  د رمورد انقباض تر به خشک انگوب  بهترین وضعیت هنگامی است که انقباض انگوب به مقدار بسیار کمی  کمتر از انقباض بدنه باشد  زیرا انگوب هنگامی که مورد استفاده قرار میگیرد  که بدنه  حدی خشک گردیده است.

 د ربسیاری موارد لازم است به منظور تزئین قطعه  انگوبهایی به رنگ های مختلف  مثل ابی   سبز   صورتی  و غیره مورد استفاده قرار گیرد  بدین منظور  نیز از جوهر های  مختلف مورد استفاده قرار میگیرد . باید توجه داشت که استفاده از جوهر ها در انگوب ها  ممکن است خواص انها را تغییر دهد . به عنوان مثال بسیاری از جوهر ها  باعث انعقاد ویا روان شدن دوغاب انگوب  میگردد.  د رچنین مواردی  لازم است که  با استفاده از مواد  روان کننده و یا منعقد کننده  مناسب با این مشکل مقابله کرد

اپک

فریت بخش بزرگی از هر سری مخلوط لعاب را تشکیل می دهد. فریت معولاً یک ترکیب سرامیکی است که پس از ذوب سرد شده و به تکه های شیشه ای تبدیل می گردد. عمل فریت کردن باعث کاهش انقباض لعاب در هنگام خشک شدن می شود. فریتها مواد غیر محلول در آب هستند.

فریت حدود ۹۵-۹۰% لعاب را تشکیل میدهد.و به دو صورت است: فریت ترانس و فریت اپک.

فریت اپک دارای زیرکون است.

فریت شامل: فلدسپات، بوراکس، سیلیس، کربناتها، کربنات کلسیم و پتاسیم، کائولن، اکسید روی و اکسید سرب.

دلایل فریت کردن :

خروج مواد فرار و گازهای سمی

غیر محلول نمودن مواد در آب مثل اسید بوریک، کربنات سدیم، بوراکس و نیترات پتاسیم.

اختلاط و همگن کردن مواد اولیه در اثر ذوب و ترکیب آنها با یکدیگر که باعث ذوب سریع تر و بهتر لعاب می گردد.

جلوگیری از اثرات مخرب برخی مواد اولیه مثل کائولن و اکسید روی کلسینه نشده که به صورت خام مباعث ایجاد لعاب نگرفتگی میشوند.

از بین بردن بوی بد بعضی از مواد

تبدیل مواد سمی به غیر سمی مثل: ترکیبات سرب، روی، باریم به استثنای سولفات باریم، آنتی موان، فلوئور، آرسنیک، کادمیم و سدیم.

کاهش دمای ذوب

درصد کائولن برای فریت کردن بایستی حدود یا بالای ۱۰% باشد.

خارج کردن گازهای نا مطلوبی که برخی از مواد اولیه در هنگام پخت از خود آزاد می کنند مثل: کربن، گوگرد و فلوئور.

ترانس

کاشی نگاری به شیوه هفت رنگ

 در این شیوه ابتدا خشت اولیه ساخته شده و یک مرتبه در کوره پخته میشود.

سپس با لعاب اپک پوشیده و مجددا پخته میشود، آنگاه با رنگ هایی از اکسید فلزات مختلف و لعاب ترانسنقاشی شده و برای سومین بار در دما نزدیک ۱۰۰۰ درجه حرارت داده میشود.

در این شیوه میتوان از کاشی های صنعتی نیز استفاده کرد

 کاشی نگاری به شیوه زیر لعابی

در این شیوه ابتدا خشت یا بیسکویت اولیه ساخته و خام پز میشود ، سپس با لایه ای از لعاب مخصوص که توسط کاشی ساز میزان گرفته میشود سطح خشت پوشانده شده ، آنگاه روی این لعاب با جوهر های ساخته شده از اکسید های فلزات مختلف نقاشی شده و سپس بالعاب ترانس روی نقاشی ها پوشانده میشود و مجددا در دمای بالای ۱۰۰۰ درجه پخته میشود.

ار محسنات این شیوه پایداری رنگ و عدم تاثیر عوامل جوی روی کاشی میباشد.
رنگ دانه

نگاه کلی

رنگدانه‌ها

 رنگدانه‌ها یا پیگمانها ، مواد جامد تزئینی هستند که در شکل و اندازه‌های مختلف در حلالهای مربوط به حالت معلق تهیه و بکار می‌روند و مشتمل بر مواد سیاه – سفید و رنگی بوده ، موارد استفاده زیادی در رویه زدن ، رنگرزی انبوه و دیسپرسیون در هوا دارند.

  انواع رنگدانه‌ها

معمولاً رنگدانه‌ها را براساس انواع شیمیایی به رنگدانه‌های معدنی یا آلی طبقه‌بندی می‌کنند، اما این رنگدانه‌های آلی یا معدنی می‌توانند طبیعی یا سنتزی باشند.

رنگدانه‌های طبیعی و مصنوعی

رنگدانه‌های معدنی طبیعی از پوسته زمین استخراج می‌شوند، خرد شده ، شسته شده ، از لحاظ اندازه درجه‌بندی می‌شوند. غالباً برای این رنگدانه‌های طبیعی ، معادل مصنوعی هم وجود دارد، یعنی رنگدانه از اجزاء دیگری در اثر یک فرآیند شیمیایی ساخته می‌شود. ظاهراً از نظر شیمیایی با نمونه طبیعی یکسان است، ولی اغلب خواص متفاوتی دارد و معمولاً به خاطر شکل بلوری مطلوبتر ، خلوص بیشتر و دانه‌بندی مطلوبتر ، مرغوبتر از نوع طبیعی می باشد.

رنگدانه‌های معدنی طبیعی که هنوز اهمیت دارند، از خانواده اکسید آهن می‌باشند که عبارتند از: گل اخرا ، گل ماشی (خاک سرخ) ، اخرای زرد ، اکسیدهای آهن قرمز زرد و سیاه.

رنگدانه‌های آلی

امروزه رنگدانه‌های آلی به مراتب بیشتر از رنگدانه‌های معدنی می‌باشند. بعضی از جدیدترین رنگدانه‌ها ساختمان آلی فلزی دارند. بیشتر رنگدانه‌های آلی ، مواد شیمیایی آلی هستند که روی یک هسته معدنی هیدروکسید آلومینیوم رسوب داده شده‌اند. از مهمترین رنگدانه‌های آلی می‌توان به گروه فتالوسیانین‌ها اشاره کرد که طیف رنگهای آبی و سبز را در بر می‌گیرند و فتالوسیانین مس ، رنگدانه آبی می‌باشد که به علت خواص مقاومتی خوب در برابر عوامل مختلف ، یک رنگدانه با ارزش به شمار می‌رود.

فتالوسیانین‌ها را از فتالیک و اوره سنتز می‌کنند. رنگدانه‌های آلی ، به صورتی که امروزه در صنعت استفاده می‌شوند، در طبیعت یافت نمی‌شوند و تقریباً همه آنها سنتزی می‌باشند.

لعاب خام

  طبقه بندی لعابها:

لعابها را بر اساس خواص زیر تقسیم بندی می کنند:

۱- ویژگیهای سطح خارجی

الف- لعاب شفاف

ب- لعاب کدر

کم و بیش قابلیت عبور نور را ندارند و دارای سطح صیقلی و براق هستند. در اکثر موارد بایستی که این لعابها سفید بی رنگ بوده و به نوعی بدنه رنگی را بپوشاند.

ج- لعاب بلوری

هرگاه اندازه هر یک از بلورها به اندازه ای باشد که بتوان با چشم غیر مسلح دید (حدود یک میلیمتر) لعاب متبلور نامیده می شود.

د- لعاب مات

سطح لعاب حرارت داده شده به صورت صاف آینه ای نیست بلکه ناصاف زبر و از نظر چشم، مات به نظر می رسد.

 ۲- شیوه تولید

الف- لعاب خام

 با این روش هزینه تهیه کاهش می یابد، زیرا که در هزینه پیش پخت یا بیسکوئیت صرفه جوئی میشود.

ب- لعاب فریت

مواد اولیه لعاب را موقعی فریت می کنند که بخواهند مواد محلول در آب را به سیلیکاتهای غیر محلول یا مواد سمی را به مواد غیر سمی تبدیل کنند. در تهیه این نوع لعاب از مواد محلول در آب استفاده میشود.

لعاب فریت بهتر ازلعاب خام بکار میرود زیرا در مصرف آن می توان دقت بیشتری کرد.زیرا به دلیل نداشتن گازهای نامطلوبی که ایجاد حباب و ناصافی در لعاب می کند، بوسیله پیش ذوب خارج شده است.

استحکام فشاری

آزمون استحکام فشاری (ASTM D-695,ISO 75-1,75-2)

استحکام فشاری، مقدار نیرویی است که برای گسیختگی یا خرد کردن و فشردن یک ماده لازم می‌باشد.

آزمون استحکام کششی (ASTM D-638, ISO527-1)

استحکام کششی یکی از مهمترین شاخص‌های قدرت و توانایی یا استحکام یک ماده است. در واقع استحکام کششی، توانایی یک ماده را بری تحمل نیرو هایی که از دو طرف به سمت بیرون در جهات مخالف هم،نمونه تست را می‌کشند، تا پدیده شکست اتفاق بیفتد را نشان می‌دهد.استحکام کششی خارج قسمت بیشترین نیروی اعمال شده بر سطح مقطع قسمت باریک نمونه در اثر کشیده شدن است.

  آزمون استحکام برشی (ASTM D-732)

استحکام برشی عبازتست از مقدار بار (تنش) مورد نیاز بری ایجاد یک شکست به طور کامل که بخش قابل حرکت را از بخش ساکن از طریق یک عمل مشترک جدا می‌کند. برای محاسبۀ این استحکام، نیروی اعمال شده را بر سطح لبۀ برش پیدا کرده (Sheared edge) تقسیم می‌کنیم.

 آزمون استحکام ضربه‌ای

استحکام یا قدرت ضربه،مقدار تنش لازم برای شکستن یک نمونه است. در هر صورت قدرت ضربه، میزان انرژی جذب شده توسط نمونه را قبل از شکست آن نشان می‌دهند. قدرت ضربه را به دو صورت تعیین می‌کنند:(a) آزمون جرم در حال سقوط و (b) آزمون آونگ آویزان.

وزن مخصوص

در علوم پایه چگالی را مقدار جرم موجود در واحد حجم ماده می‌دانند. [۱] و آن را با علامت اختصاری ρ نشان می‌دهند که از رابطه ρ=m/V به دست می‌آید. در صورتی که در علوم پیشرفته، این تعریف از چگالی صحیح نیست و دقیقا تعریف جرم واحد حجم یا جرم مخصوص یا همان دانسیته می‌باشد. در علم کل، وزن مخصوص یک ماده به وزن آب هم‌حجم آن را در شرایط استاندارد، چگالی می‌گویند و ان را با S نشان می‌دهند.[۲] در رابطهٔ ذکر شده، ρ چگالی ماده، m جرم جسم و V حجم اشغال شده توسط آن ماده‌است. همچنین، بین چگالی و وزن مخصوص باید تفاوت قائل شد. چگالی مقدار جرم موجود در واحد حجم است، ولی وزن مخصوص به معنی وزن واحد حجم ماده‌است. [۲]

جرم مخصوص یا دانسیته جرم واحد حجم است. جرم مخصوص را با ρ نشان می‌دهند.

برای تعریف جرم مخصوص در یک نقطه، حجم کوچکی در اطراف نقطه در نظر گرفته و جرم سیال را داخل آن حجم تقسیم نموده و حد این نسبت را وقتی تغییرات حجم به اپسیلون میل می‌کند می‌گیریم. درخور ذکر است که اپسیلون در اینجا درست است که واحد بسیار کوچکی است، اما از فاصلهٓ متوسط مولکول‌های جسم، بزرگ‏تر است

جهت جستجو سریع موضوع مقاله ، پرسشنامه ، پاورپوینت و گزارش کارآموزی می توانید از قسمت بالا سمت راست جستجو پیشرفته اقدام نمایید.

همچنین جهت سفارش تایپ ، تبدیل فایل پی دی اف (Pdf) به ورد (Word) ، ساخت پاورپوینت ، ویرایش پایان نامه و مقاله با ما در تماس باشید.