مقاله تابعیت ایران مربوطه  به صورت فایل ورد  word و قابل ویرایش می باشد و دارای ۴۸  صفحه است . بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دانلود مقاله تابعیت ایران نمایش داده می شود، علاوه بر آن لینک مقاله مربوطه به ایمیل شما نیز ارسال می گردد

 فهرست

مقدمه
فصل اول: مقررات تابعیت در جمهوری اسلامی ایران
مبحث اول: طرق تحصیل تابعیت
گفتار اول: تابعیت با اعمال سیستم خون
گفتار دوم: تابعیت با اعمال سیستم خاک
گفتار سوم: تحصیل تابعیت ایران بر اساس عمل متقابل
گفتار پنجم: تحصیل تابعیت ایران از طریق درخواست پذیرش دولت
مبحث دوم : تشریفات تحصیل تابعیت ایران.
مبحث سوم: شرایط ماهوی تحصیل تابعیت ایران.
مبحث چهارم: نتایج و آثار پذیرش تابعیت ایران
گفتار اول: مبدأ پذیرش با تابعیت در ایران
گفتار دوم: آثار پذیرش به تابعیت ایران مربوط به خانواده
گفتار سوم: فرزند کبیر
مبحث پنجم: ترک تابعیت ایران
گفتار اول: موارد ترک تابعیت
گفتار دوم: شرایط ترک تابعیت
مبحث ششم: آثار ترک تابعیت
مبحث هفتم: بازگشت به تابعیت ایران
گفتار اول: بازگشت به تابعیت ایران به علت ترک ارادی تابعیت
گفتار دوم: بازگشت به تابعیت ایران ، زن ایرانی که بر اثر ازدواج با مرد خارجی ترک تابعیت نموده است.
مبحث هشتم: مراجع صالح برای رسیدگی به دعاوی راجع به تابعیت
فصل دوم: مقررات مربوط به تابعیت در حقوق فرانسه
مبحث اول: راههای تحصیل تابعیت فرانسه
مبحث دوم: حقوق و تکالیف اتباع فرانسه
مبحث سوم: تابعیت مضاعف
مبحث چهارم : از دست دادن تابعیت فرانسه
منابع

منابع

آل کجباف، حسین، تابعیت در ایران و سایر کشورها، انتشارات جنگل، تهران، سال ۱۳۸۹٫

مدنی، سید جلال الدین، حقوق بین الملل خصوصی، انتشارات جنگل، تهران، ۱۳۸۴٫

نصیری، محمد، حقوق بین الملل خصوصی، انتشارات آگاه، چاپ دوازدهم، تهران، ۱۳۸۴٫

فصل اول: مقررات تابعیت در جمهوری اسلامی ایران

مهمترین ماده‌ای که در این مورد وضعیت اتباع ایرانی را مشخص می‌سازد. ماده‌ی ۹۷۶ قانون مدنی است که می‌گوید اشخاص ذیل تبعه ایران محسوب می‌شوند:

۱-کلیه ساکنین ایران به استثنای اشخاصی که تبعیت خارجی آنها

مبحث اول: طرق تحصیل تابعیت

۱-به وسیله‌ی اعمال سیستم خون

۲- به وسیله‌ی اعمال سیستم خاک

۳- ازدواج

۴- به وسیله تقاضای پذیرش

۵- رابطه متقابل

گفتار اول:تابعیت با اعمال سیستم خون

بند ۲ م ۹۷۶ مقرر می‌دارد کسانی که پدر آنها ایرانی است اعم از این که در ایران یا در خارجه متولد شده باشند تبعه ایران محسوب می‌شوند. این تابعیت در زمان تولد به طفل اعطا می‌شود. همان‌طور که ملاحظه می‌گردد فقط نسب پدری مورد توجه قرار می‌گیرد. و به نسب مادری اشاره‌ای نشده است.

در مورد اعمال و این فوق چند نکته قابل تذکر است:

۱-وقتی طفل تابعیت پدر را تحصیل می‌کند که با ازدواج صحیح به وجود آمده یا بر طبق مقررات قانون مدنی شرعاً ملحق به پدر باشد.

۲- بر طبق ماده‌ی ۱۱۶۷ ق. مدنی = طفل متولد از زنا ملحق به زانی نمی‌شود. و وقتی قانون‌گذار رابطه پدری را برای چنین طفلی نشناخته، تابعیت را هم نمی‌توان از این طریق به طفل داد.

۳- در مورد تابعیت مادر، قانون مدنی ساکت است. بنابراین کسانی که از مادر ایرانی در خارج از کشور متولد گردند نمی‌توان آنها را تاج ایران شناخت. به نظر می‌رسد با توجه به توسعه روابط بین‌المللی و مهاجرت زنان ایرانی به کشورهای دیگر و ازدواج با اتباع غیر ایرانی، برای جلوگیری از مشکلات ناشی از ازدواج زنان ایرانی با اتباع خارجه و همچنین جهت حمایت از حقوق زنان ایرانی جا دارد تا قانون‌گذار نسبت به اصلاح قانون این معضل را حل نموده و تابعیت مادر ایرانی به طفل وی منتقل گردد.

گفتار دوم: تابعیت با اعمال سیستم خاک

بندهای ۳و ۴ و ۵ ماده‌ی ۹۷۶ قانون مدنی ایران به سیستم خاک اشاره کرده و چند گروه از افراد را تبعه ایران شناخته است که عبارت است  از:

الف) تابعیت اطفالی که پدر و مادر آنها غیر معلوم باشد: بند ۳م ۹۷۶ ق.م در این رابطه مقرر می‌دارد «کسانی که در ایران متولد شده و پدر و مادر آنان غیر معلوم باشد.» تبعه ایران محسوب می‌شوند.

تحقق این بند بر این است که اولاً باید در ایران متولد شده باشد، ثانیاً: پدر و مادر او غیر معلوم باشد. منظور قانون‌گذار از بیان این بند در قانون مدنی برای جلوگیری از بی‌تابعیت بودن این اشخاص است. مجهول بودن والدین همیشه مستلزم نافروع بودن نسب نیست بلکه ممکن است طفلی که محصول ازدواج صحیح بوده بنابر جهاتی رها شده باشد و والدینش معلوم نباشد، همچنین ممکن است در اثر حوادثی مثل زلزله، سیل یا جنگ اطفالی باقی مانده باشند که هیچ وجه والدینشان را نتوان شناسایی کرد.

با دو شرط فوق به طبق این بند می‌توان از سیستم خاک استفاده کرد و تابعیت ایرانی را به چنین اطفالی داد. بنابراین این بند به هیچ وجه حاکی از قبول سیستم خاک به طور مطلق نیست.

در این بند نکته قابل توجه این است که به غیر معلوم بودن پدر و مادر تصریح کرده اما آیا واقعاً لازم است هر دو غیر معلوم باشد یا غیر معلوم بودن یکی کافی است؟

به علاوه والدین طفل باید حقیقتاً نامعلوم باشد یا از نظر قانون معین نباشد. نامعلوم بودن واقعی پدر و مادر وقتی است که هیچکس نداند طفل متعلق به کدام مرد و زن است مثل نوزادی که سر راه گذاشته شده باشد. والدین طفل وقتی قانوناً نامعلومند که قانون اجازه الحاق را به پدر و مادر ندهد و به عبارت، محصول روابط نامشروع یک زن و مرد باشد، اگر سنجش معلوم بودن را قانون بنامیم ممکن است یکی از والدین طفل قانوناً معلوم و دیگری  نامعلوم باشد. مثل اینکه طفل از روابطی که شخصی با غلف با زنی که زوجه او نبوده داشته حاصل شده باشد که در این صورت پدر طفل غیر معلوم ولی مادر او معین است. در این صورت که یکی از ابوین معین باشد طبق بند ۲ ماده‌ی ۹۷۶ نمی‌توان او را ایرانی شناخت زیرا پدر و مادر باید غیر معلوم باشند و در این فرض مادر شخص است. چنین طفلی بر طبق بند اول ماده‌ی ۹۷۶ تابعیت را به دست می‌آورد.

نکته دیگر این که اگر پدر و مادر مجهول پس از مدتی معین شوند و معلوم گردند خارجی هستند.  قانون ایران حکمی در این مورد بیان نکرده، دکتر جلال الدین مدنی معتقدند که می‌توان گفت تابعیت طبق به تابعیت والدین پیدا شده تطبیق داده می‌شود. اما دکتر آل کجباف معتقدند این طفل به دلیل این که در ایران متولد شده است تبعه ایران محسوب می‌گردد و اصل خاک برای این طفل اعمال می‌گردد.

زمانی که در قانون ایران صحبت از والدین می‌گردد منظور قانون‌گذار والدین قانونی و مشروع اولاد است نه پدر و مادر نامشروع اولاد پس اصولاً فقه اسلام و قانون مدنی ایران هیچ گونه حقی برای اطفال نامشروع در نظر نگرفته است. پس می‌توان نتیجه گرفت طفلی که بر اثر رابطه نامشروع متولد شده باشد از ابتدای تولد بدون تابعیت خواهد بود و این امر بر خلاف اصول بین‌المللی تابعیت است.

ب) تابعیت اطفالی که یکی از والدین آنها در ایران متولد شده باشد.

بند ۴ م ۹۷۶ ق.م ایران مقرر می‌دارد کسانی که در ایران از پدر و مادر خارجی که یکی از آنها در ایران متولد شده به وجود آمده‌اند تبعه ایرانی محسوب می‌شوند.

با توجه به بند فوق برای به وجود آمدن این نوع تابعیت دو شرط لازم است:

۱-تولد شخص در ایران

 ۲- تولد یکی از والدین طفل (پدر و مادر) که بیگانه‌اند در ایران

۳- والدین طفل تابعیت ایران را نداشته باشند.

۴- والدین طفل از جمله مأموران سیاسی و کنسولی نباشد (تبصره ذیل م ۹۷۶ ق.م)

این استثناء فقط نمایندگان سیاسی و کنسولی را در بر می‌گیرد. و اطفال نمایندگان فرهنگی نظامی و تجاری را در بر نمی‌گیرد و فرزندان چنین مأمورینی حکم کلی سایر اتباع را دارند.

«آنچه که در این بند بسیار مهم به نظر می‌رسد آن است که قانون‌گذار معمولاً تابعیت مادر را به طفل تسری نداده است. حتی طفلی که از مادر ایرانی و پدر خارجی در ایران متولد شده باشد را ایرانی نمی‌داند و تابعیت مادر را به طفل انتقال نداده است. ولی در این بند برای طفلی که از مادر خارجی که در خاک ایران متولد شده باشد. در قانون ایران ارزش حقوقی قائل شده است و تابعیت مادر را به فرزند وی تسری داده است.

ج) تابعیت اطفالی که از پدر خارجی در ایران متولد شده باشند به شرط اقامت در ایران

بند ۵ م ۹۷۶ ← کسانی که در ایران از پدری که تبعه خارجی است به وجود آمده و بلافاصله پس از رسیدن به سن ۱۸ سال تمام یک سال دیگر در ایران اقامت کرده باشند. تبعه ایران محسوبند تحقق این بند هم مشروط است به:

اولاً: به وجود آمدن طفل در خاک ایران باشد.

دوم:  پدر تابعیت خارجی داشته باشند. در این بند به وضع تابعیت مادر اشاره‌ای شده و مؤثر در وضع حمل محسوب نگردیده و تفاوتی ندارد که مادر تابعیت ایران را داشته یا تبعه بیگانه باشد.

ثالثاً: اقامت یک سال تمام بعد از پایان ۱۸ سالگی کامل در ایران .

البته بند ۵م ۹۷۶ ق.م از حیث مدت مجمل است. و  ؟   ؟ به دو نوع قابل تغییر است:

اول این که لازم است شخص متولد شده در ایران از پدر و تبعه خارجی علاوه بر تولد در خاک ایران یک سال هم بعد از ۱۸ سال تمام در ایران اقامت داشته باشد یعنی ضرورت ندارد که بین تولد و ۱۸ سالگی هم در ایران باشد و با این تغییر ممکن است طفل در ایران متولد شود. سپس به خارج برده شود و در آستانه ۱۸ سالگی به ایران بیاید و یک سال تمام در ایران بماند تا ایرانی محسوب شود. دوم اینکه علاوه به تولد در ایران باید تا سن ۱۸ سالگی تمام هم در ایران باشد و به علاوه یک سال دیگر یعنی ۱ سال بعد از سن ۱۸ سالگی در ایران بماند تا ایرانی محسوب شود.

البته باید توجه کرد که کسب تابعیت ایرانی از طریق این بند مشروط به این است که شخص پس از رسیدن به سن ۱۸ سالگی حداقل ۱سال در ایران اقامت داشته باشد. مسلماً علاوه بر آن نیز قبل از رسیدن به سن ۱۸ سالگی می‌بایستی در ایران اقامت داشته باشد تا بتواند تابعیت ایران را کسب بنماید. در ماده‌ی ۹۷۹ ق.م برای تحصیل تابعیت ایران شرط ۵ سال سکونت قرار داده شده است. از این ماده۹ بند ۵ ماده ۹۷۶ ق.م می‌توان استنتاج نمود شخصی که قصد تحصیل تابعیت ایران را از طریق استفاده از بند ۵ ماده‌ ۹۷۶ ق.م را دارد، می‌بایستی ۴ سال قبل از رسیدن به سن ۱۸ سالگی و ۱ سال پس از رسیدن به ۱۸ سالگی به طور منظم در ایران مقیم و ساکن باشد.

این‌گونه اشخاص به جای شناسنامه، گواهی تولد صادر می‌گردد، هنگام تولد اگر مشمولین این دو بند پس از رسیدن به سن ۱۸ سالگی تمام تقاضای بقاء به تابعیت پدر خارجی را داشته باشند باید نسبت به تکمیل اظهاریه بقاء به تابعیت پدر، اقدام و همراه با مدرک پدرش به تابعیت دولت متبوع پدر و اسناد و مدارک تابعیت اصلی مادر خود به بخش کنسولی نمایندگی ارائه تا پس از تصدیق به منظور بررسی و و ؟؟؟ لازم به اداره تابعیت و امور پناهندگی وزارت امور خارجه ایران ارسال گردد. چنانچه درخواست متقاضی بر اساس قانون و مقررات مورد موافقت قرار گیرد. به استناد بندهای الف و ب ماده‌ی ۹۷۷ ق.م برای وی سند بقاء به تابعیت پدر صادر و تحویل می گردد.

گفتار سوم: تحصیل تابعیت ایران بر اساس عمل متقابل

تمام مقالات و پایان نامه و پروژه ها به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد.

 جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.