مقاله تحلیلی بر مفهوم ژئو اکونومی و تأثیر آن بر امنیت ملی ایران مربوطه  به صورت فایل ورد  word و قابل ویرایش می باشد و دارای ۱۱۵  صفحه است . بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دانلود مقاله تحلیلی بر مفهوم ژئو اکونومی و تأثیر آن بر امنیت ملی ایران نمایش داده می شود، علاوه بر آن لینک مقاله مربوطه به ایمیل شما نیز ارسال می گردد

 فهرست

فصل اول : کلیات تحقیق

۱-۱ مقدمه

۲-۲ طرح مسئله

۳-۱ روش تحقیق

۴-۱ فرضیات تحقیق

۵-۱ سوالات تحقیق

۶-۱ ساختار تحقیق

۷-۱ منابع تحقیق و محدودیتها

فصل دوم : ادبیات تحقیق

۱-۲ جغرافیای انسانی ایران

۲-۲ جغرافیای طبیعی ایران

۳-۲ جایگاه و ویژگیهای ژئو پولیتیکی ایران

۴-۲ کلیات جغرافیای سیاسی ایران

فصل سوم : یافته های تحقیق

۱-۳ تعاریف مختلف از مفهوم امنیت

۲-۳ ژئواکونومی، تعریف و واژه شناسی

۳-۳ قرن بیست و یکم و پدیده ای بنام ژئواکونومی

۴-۳ قابلیتها و برتریهای ژئواکونومی ایران

۵-۳ باز تعریف تعاملات نظام بین الملل بر مبنای ژئواکونومی

۶-۳ انرژی ابزار اعمال قدرت در قرن بیست و یکم

۷-۳ تحلیل ژئواکونومیک برخی از بحرانهای جهان معاصر

۸-۳ ژئواکونومی و تعامل آن با امنیت ملی ایران

۹-۳ حوزه کارکردی وسیع ژئواکونومی در معادلات سیاسی معاصر

فصل چهارم: ارزیابی و اثبات فرضیات

فصل پنجم : نتیجه گیری و پیشنهادات

۱-۵ جمع بندی

۲-۵ نتیجه گیری

۳-۵ پیشنهادات

۴-۵ فهرست منابع

۵-۴ منابع فارسی

۱ عزتی، عزت الله ، ۱۳۸۷ ، ژئواستراتژی و قرن بیست و یکم ، تهران : سمت

۲ عزتی، عزت الله ، ۱۳۸۰، ژئوپولیتیک در قرن بیست و یکم ، تهران : سمت

۳ عزتی ، عزت الله ، ۱۳۷۱ ، ژئوپولیتیک ، تهران : سمت

۴ عزتی ، عزت الله ، ۱۳۷۹ ، ژئواستراتژی ، تهران : سمت

۵ یانگ ، جان ، ۱۳۸۴ ، جنگ سرد صلح سرد ، دکتر عزت الله عزتی – محبوبه بیات ، تهران : نشر قومس

۶ میر حیدر ، درّه ، ۱۳۷۱ ، مبانی جغرافیای سیاسی ، تهران : سمت

۷ مویر ، ریچارد ، ۱۳۷۹، در آمدی نو بر جغرافیای سیاسی ، ترجمه درّه میر حیدر ، تهران: سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح

۸حافظ نیا ، محمدرضا ، ۱۳۸۱ ، جغرافیای سیاسی ایران ، تهران : سمت

۹مجتهد زاده ، پیروز ، ۱۳۸۱، جغرافیای سیاسی و سیاست جغرافیایی ، تهران : سمت

۱۰بلوئت ، برایان ، ۱۳۸۷ ، ژئو استراتژی جهانی ، مترجم محبوبه بیات با مقدمه دکتر عزت الله عزتی ، تهران : مرکز آموزشی و پژوهشی شهید سپهبد صیاد شیرازی

۱۱ اطاعت ، جواد ، ۱۳۷۶ ، ژئوپولیتیک و سیاست خارجی ایران ، تهران : نشر سفید

۱۲ مجتهد زاده ، پیروز ، ۱۳۸۰ ، امنیت و مسایل سرزمینی در خلیج فارس ( جغرافیای سیاسی دریایی ) ، ترجمه امیر مسعود اجتهادی ، تهران : دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی

۱۳ مستوفی الممالکی، رضا ، ۱۳۸۰، جغرافیایی کشورهای اسلامی ، یزد: انتشارات دانشگاه

۱۴ بهروزفر، فاطمه ، ۱۳۸۰، زمینه های غالب در جغرافیایی انسانی، تهران : انتشارات دانشگاه

۱۵علایی طالقانی ، محمود ، ۱۳۸۲ ، ژئومورفولوژی ایران ، تهران : قومس

۱۶ جوان ، جعفر ، ۱۳۸۰ ، جغرافیای جمعیت ایران ، مشهد : انتشارات جهاد دانشگاهی

۱۷بدری فر ، منصور ، ۱۳۷۴ ، جغرافیای انسانی ایران ، تهران : دانشگاه پیام نور

۱۸ مجموعه مقالات سومین همایش ژئو پلیتیک و مرز ، تیرماه ۱۳۸۶ ، گردآوری و تالیف دکتر محمد اخباری و سید علی عبادی نژاد و محمد صاحبدل ، تهران : دانشگاه علوم انتظامی

۱۹ فصلنامه اقتصاد سیاسی ، سال اول ، شماره دوم ، تابستان ۱۳۸۲ ، تهران : دفتر پژوهشهای فرهنگی چاپ نیل

۲۰ فصلنامه اقتصاد سیاسی ، سال سوم ، شماره دهم ، ۱۳۸۴ ، تهران : دفتر پژوهشهای فرهنگی چاپ نیل

۲۱ اطلاعات سیاسی – اقتصادی ، سال بیستم ، شماره هفتم و هشتم فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۵ ، تهران : موسسه اطلاعات

۲۲ اطلاعات سیاسی – اقتصادی  سال بیست و دوم ، شماره یازدهم و دوازدهم مرداد و شهریور ۱۳۸۷ ، تهران : موسسه اطلاعات

۲۳ اطلاعات سیاسی – اقتصادی ، سال بیست و سوم ، شماره پنجم و ششم، بهمن و اسفند ماه ۱۳۸۷ ، تهران : موسسه اطلاعات

۲۴ الهی ، همایون ، ۱۳۶۵ ، اهمیت استراتژیکی ایران در جنگ جهانی دوم ، تهران : مرکز نشر دانشگاهی

۲۵ جعفری ولدانی ، اصغر ، ۱۳۷۱ ، کانونهای بحران در خلیج فارس ، تهران : انتشارات کیهان

۲۶ پیرنیا ، حسن ، ۱۳۷۰ ، ایران باستان ، تهران: دنیای کتاب

۲۷ حافظ نیا ، محمد رضا ، ۱۳۷۸ ، خلیج فارس و نقش استراتژیک تنگه ی هرمز ، تهران : سمت

۲۸زرین کوب ، عبدالحسین ، ۱۳۷۷ ، تاریخ مردم ایران ، تهران : سپهر

۲۹ رکن الدین افتخاری و دیگران ، عبدالرضا ، ۱۳۷۱، اقتصاد ایران ، تهران : موسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی

۳۰ شعبانی ، رضا ، ۱۳۷۷ ، تاریخ تحولات سیاسی اجتماعی ایران ، تهران : سمت

۳۱فولر ، گراهام ، ۱۳۷۳ ، قبله عالم (ژئوپولیتیک ایران ) ترجمه عباس فجر ، تهران : نشر مرکز

۳۲ قاضی ، ابوالفضل ، ۱۳۷۳، حقوق اساسی و نهاد های سیاسی ، تهران : دانشگاه تهران

۳۳ صفا ، ذبیح الله ، ۱۳۷۶ ، تاریخ سیاسی و اجتماعی و فرهنگی ایران از آغاز تا عهد مغول ، تهران : فردوسی

۳۴ درویش زاده ، علی ، ۱۳۷۰ ، زمین شناسی ایران ، تهران : نشر دانش امروز

۳۵ کاتوزیان ، محمد علی ، ۱۳۷۴، اقتصاد سیاسی ایران ، ترجمه محمد رضا نفیسی ، تهران : نشر مرکز

۳۶ کاتم ، ریچارد ، ۱۳۷۱، ناسیونالیسم در ایران ، ترجمه احمد نوین ، تهران : کویر

۳۷ موجانی ، سید علی ، ۱۳۷۵ ، بررسی مناسبات ایران و امریکا ، تهران : دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی

۳۸ ممتحن ، حسین علی ، ۱۳۵۴ ، راز بقای تمدن و فرهنگ ایران ، تهران : دانشگاه ملی

۳۹ موفق سیاقی ، محمدرضا ، ۱۳۷۸ ، جزایر سه گانه ، مشهد : انتشارات الف

۴۰ هانتینگتون ، ساموئل ، ۱۳۷۵ ، نظریه برخورد تمدنها ، ترجمه مجتبی امیری ، تهران : دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی

۴۱ دورانت ، ویل ، ۱۳۶۷، تاریخ تمدن ، ترجمه گروهی از مترجمان ، تهران : سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی

۴۲ ولیان ، عبدالعظیم ، ۱۳۳۹ ، پاکستان ، تهران :زوار

۴۳ نجفی ، موسی ، ۱۳۷۹ ، مقدمه تحلیلی تاریخ تحولات سیاسی ایران ، تهران : نشر مفید

۴۴ نوری ، نظام الدین ، ۱۳۷۳، جغرافیای اقتصادی ، بابلسر : دانشگاه مازندران

۴۵ نبوی ، مصطفی ، ۱۳۵۶، تمرکز و عدم تمرکز اداری و سیاسی در ایران ، تهران : سازمان چاپ خواجه

۴۶ مجتهد زاده ، پیروز ، ۱۳۷۹ ، ایده های ژئوپولیتیک و واقعیتهای ایرانی ، تهران : نشر نی

۴۷ مجتهد زاده ، پیروز ، ۱۳۷۹ ، خلیج فارس ( کشورها و مرزها) ، تهران : عطایی

۴۸ مجتهد زاده، پیروز ، ۱۳۷۸، امیران مرز دار و مرزهای خاوری ایران ، ترجمه حمید رضا ملک محمد نوری ، تهران : شیرازه

۴۹ کلییار ، کلودآلبر ، ۱۳۶۸ ، نهاد های روابط بین الملل ، ترجمه هدایت الله فلسفی ، تهران : نشر نو

۵۰ اهلرز ، اکارت ، ۱۳۶۵، مبانی کشور شناسی جغرافیایی ، ترجمه محمد تقی رهنمایی ، تهران : سحاب

۵۱ جعفری ، عباس ، ۱۳۷۴ ، شناسنامه جغرافیای طبیعی ایران ، تهران : سازمان جغرافیایی و کار

۵۲ پیردیگار ، ژان ، ۱۳۷۸ ، ایران در قرن بیستم ، ترجمه عبدالرضا هوشنگ مهدوی ، تهران : البرز

۵۳ عاقلی ، باقر ، ۱۳۷۲، روز شمار تاریخ ایران ، تهران : نشر گفتار

۵۴ فرای ،ریچارد ، ۱۳۷۵ ، عصر زرین فرهنگ ایران ، ترجمه مسعود رجب نیا ، تهران : سروش

۵۵ فرشاد گهر ، ناصر ، ۱۳۶۷ ، نظام رودهای بین المللی و اروند رود ، تهران دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی

۲-۲ جغرافیای طبیعی ایران:

کشور ایران در جنوب منطقه معتدل نیمکره شمالی و در منطقه خاورمیانه در قاره آسیا واقع شده و به خط استواء نزدیک می باشد مدار ۲۵ درجه شمالی از جنوب کشورمان و مدار ۳۹ درجه شمالی از شمال آن می گذرد.نصف النهارهای ۴۴ و ۶۳ درجه شرقی نیز به ترتیب در غرب و شرق آن قرار دارند و وسعت کشور ایران حدود ۱۶۴۸۱۹۵ کیلومتر مربع است.(علایی طالقانی،۱۳۸۲: ۵)

فلات ایران و سرزمین ایران از نظر هندسی بصورت یک چهار ضلعی نسبتاً منظم و تقریباً شبیه لوزی مایل می باشد حداکثر طول آن از شمالغربی به جنوبشرقی یعنی به خط مستقیم از پای آرارات (مرز بازرگان) تا خلیج گواتر (مرز پاکستان) حدود ۲۲۵۰ کیلومتر و حداکثر پهنای آن در جهت شمالشرقی – جنوبغربی یعنی از سرخس (مرز پاکستان) تا دهانه اروندرود (آبادان) حدود ۱۴۰۰ کیلومتر می باشد . میانگین طول و عرض آن نیز در امتداد نصف النهار ۵۴ درجه شرقی و مدار ۳۲ درجه شمالی تقریباً برابر و در حدود ۱۲۲۵ کیلوتر است.(علایی طالقانی،۱۳۸۲: ۵)

سرزمین ایران در مجموع سرزمین نسبتاً بلند و ناهمواری است که در مفهوم پیکرشناسی فلات نام دارد فلات ایران با مساحت حدود ۵/۲ میلیون کیلومتر مربع علاوه بر محدوده سیاسی ایران قسمتهایی از کشورهای افغانستان و پاکستان را هم شامل می شود.

فلات ایران تحت تأثیر مراحل مختلف چین خوردگی آلپی در ادوار زمین شناسی بتدریج شکل گرفته و سرانجام به دنبال عملکرد آخرین مرحله کوهزایی آلپی در پلیو- کواترنر استقلال خود را به دست آورده است . حاشیه خارجی آنرا دریاها و سرزمین های پست و همواری مانند دره رودکورا، دریای خزر و دشت ترکمنستان در شمال، خلیج فارس و دریای عمان در جنوب، جلگه سند و پنجاب در مشرق در بر گرفته و بدین ترتیب استقلال جغرافیایی آن کاملاً متمایز شده است.

فلات ایران را حصارهای کوهستانی بلند از هر طرف فرا گرفته اند. حصارهای کوهستانی به گونه ای در حاشیه فلات امتداد یافته اند که اگر با خطوط مستقیم آنها را بهم وصل کنیم تقریباً شکل مثلث پدید می آید. قاعده مثلث در کشورهای پاکستان و افغانستان بوسیله رشته کوههای سلیمان با امتداد جنوبی- شمالی محدود شده است. سد عظیم کوهستانی البرز همراه با رشته کوههای کوهستانی خراسان و آذربایجان در ضلع شمالی آن کشیده شده اند و از جهات جنوبی و جنوبغربی نیز رشته کوههای مکران و زاگرس بعنوان ضلع دیگر مثلث آن را احاطه کرده اند. در مورد زاگرس و دیوار جنوبی فلات گر چه ارتفاع آنها در مجموع به ارتفاع کوههای البرز نمی رسد لیکن برخی از آنها ارتفاعی بیش از ۴۰۰۰ متر دارد.

این کوهستانها از لحاظ زیست محیطی و آب و هوایی دو اثر متضاد در محیط طبیعی ایران بر جای گذاشته اند از یک سو اثرات خشکی ناشی از پر فشار جنب حاره ای را در قلمروهای خشکی تعدیل کرده و با تغییر در عناصر آبی و حرارتی موجبات تنوع آب و هوایی در ایران را فراهم نموده اند و از سوی دیگر با جلوگیری از نفوذ رطوبت، خشکی نیز در ناحیه داخلی را شدت بخشیده اند. از لحاظ ژئومورفولوژِی نیز حصارهای کوهستانی ، محیط شکل زایی در سرزمین ایران را پر انرژی ساخته و در نتیجه به قدرت فرآیندهای فرسایشی در این سرزمین افزوده اند از این رو به جرأت می توان گفت که سرزمین ایران یکی از متنوع ترین سرزمین ها از لحاظ ویژگیهای جغرافیای طبیعی به ویژه اشکال ناهمواریهای حاصل از فرسایش می باشد. حصارهای کوهستانی حاشیه، واحد جغرافیای مشخص و مستقلی در بخش داخلی این سرزمین بوجود آورده اند که از آن بنام فلات داخلی یاد می شود. فلات داخل ایران از نظر زمین شناسی و زمین ساختی ( تکتونیک) از تعداد زیادی چاه های مستقل و نیمه مستقل تشکیل شده است که بوسیله رشته کوههای منفرد از هم جدا شده اند. چاله های داخلی یا رسوبهای حاصل از فرسایش کوههای اطراف را در خود جای می دهند یا به عنوان حوضه انتهایی رود های فصلی و اتفاقی عمل می کنند.

ارتفاع میانگین تمامی کشور حدود ۱۲۵۰ متر و ارتفاع میانگین فلات داخلی نزدیک به ۹۰۰ متر است. ارتفاع متوسط فلات داخلی از شمالغربی بطرف جنوبشرقی بتدریج کاهش می یابد بواقع فلات داخلی به مانند یک میز مایل می باشد که در قسمت شمالغربی بالا آمده و در قسمت جنوبشرقی فرو نشسته است.(جداری عیوضی، ۱۳۷۴)

پراکندگی خاکها و حیات زیست مانند پوشش گیاهی و زندگی جانوری و همین طور پراکندگی حیات انسانی در ایران بشدت تحت تاثیر پراکندگی کوهها و وزش بادهای مرطوب می باشد. تنها جای ایران که از خاک عمیق و حاصلخیز و جنگل انبوه پوشیده شده و به اصطلاح یک منطقه ی فعال زیستی (بیوستازی[۱]) را تشکیل داده است دامنه های شمالی البرز و شرقی تالش و زمینهای واقع بین این کوهها تا ساحل خزر می باشد. از نظر حیات انسانی هیچ کجای جلگه خزر خالی از جمعیت نیست این ناحیه با آنکه ۲۷/۱ مساحت کشور را در بر می گیرد حدود ۹/۱ جمعیت آنرا د رخود جای داده است و تقریباً در تمام طول سال از رطوبت دائمی و دمای ملایم با نوسان کم روزانه و سالانه برخوردار است. همین عوامل موجب پیدایش خاک زراعتی سرشار از مواد آلی و پوشش گیاهی پیوسته و ممتد و مشتمل بر جنگلهای انبوه ، نیمه انبوه و چمنزارهای سرسبز دائمی و پهناور در این ناحیه شده است.

بغیر از ناحیه ی خزری در بخش اعظم سرزمین ایران ناهماهنگی شرایط زیستی (رگسسیتازی[۲]) حکمفرماست و اثر مستقیم تخریب فیزیکی و تولید رسوبهای تخریبی و در نتیجه عدم پیدایش خاک مناسب و پوشش گیاهی انبوه ، از مشخصات آن بشمار می آید.( علایی طالقانی ، ۱۲:۱۳۸۲)

بدلیل نقش بادهای غربی در تامین رطوبت ایران و اثر ارتفاع در تغییر عناصر آب و هوایی از مغرب و شمالغربی به مشرق و جنوبشرقی ، ناهماهنگی شرایط زیستی شدت می یابد.

بطوریکه به استثنای سواحل دریاهای جنوبی و مناطق کوهپایه ای ، حیات زیست در ناحیه داخلی با دو مساله مهم « سختی[۳]» « بی ثباتی[۴]» محیط زیست مواجه می باشند.

سختی محیط زیست در ناحیه داخلی ایران تنها ناشی از سرمای حاکم بر کوهستانهای بلند آن نیست بلکه در موارد زیادی گرمای سوزان به خاطر خشکی هوا و شدت تابش به مراتب بیش از سرماهای غیر قابل تحمل زیست را برای حیات زیست سخت کرده است.( بیابانهای مرکزی)

در کنار این شرایط سخت محیطی ، بی ثباتی محیط زیست نیز مزید بر علت شده است. نوسان شدید درجه حرارت به کمبود رطوبت و همچنین کمبود با زندگی بخصوص تغییر پذیری زیاد آن از سالی به سال دیگر ، شرایط زیست را در مقیاس وسیعی برای حیات زنده سخت و ناپایدار کرده است و گاهی مشارکت توأم این دو عامل ( سختی و بی ثباتی ) سرزمینی بوجود آورده که حیات در آن معنی و مفهوم پیدا نکرده است( لوت مرکزی).

علاوه بر سختی و بی ثباتی ، دو عامل فراوانی نهشته های تخریبی و تبخیری و هم چنین وزش بادهای مداوم و تند نیز از مسائل و مشکلات محیط طبیعی داخلی ایران محسوب می شوند. بیشتر نهشته های دوران سوم ایران را رسوبهای تخریبی و تبخیری تشکیل داده اند و فراوانی لایه های ضخیم گچ و نمک باعث شده تا با شستشوی آنها و رسوبگذاری در مناطق گود و فرو افتاده کفه های نمک یا کویر پدید آیند. به علاوه از لایه های رسی ، مارنی این نهشته ها با دخالت عوامل مختلف تخریبی ، مواد ریز دانه فراوانی تولید می شوند که به آسانی قابل حمل توسط آب و باد می باشند. این مواد توسط جریان سیلابها به حوضه های انتهایی کشانده شده و سپس با دخالت باد در تشکیل تپه های ماسه ای شرکت می یابند. این ویژگیها چهره ی زمین در ناحیه داخلی ایران را بصورت بیابان درآورده که دخالت عوامل جانبی مانند انهدام پوشش گیاهی سبب گسترش روز افزون آن شده است. بیابانهای داخلی حدود ۳۴ میلیون هکتار از سطح کشور را پوشانده اند.از این مقدار حدود ۵/۳ میلیون هکتار آنرا تپه های ماسه ای و بخش قابل توجهی را نیز کویر و شوره زار تشکیل داده است.

در چنین محیطی ، شرایط زیستی نسبتاً فعال و در عین حال بسیار حساس را در ارتباط با شیب زمین و حضور منابع آب زیر زمینی و وجود خاک و وزش بادهای مرطوب به صورت موضعی در مجاورت بیابانها و کوهپایه ها می توان مشاهده کرد.

حیات انسانی هم در قالب شهر ها و روستاها تنها به صورت واحه هایی پدیدار شده اند که بیشتر حاصل سخت کوشی ساکنان آن می باشد.

 یکی دیگر از مناطق نسبتاً مساعد زیست محیطی ناحیه کوهستانی جنوبغربی و مغرب کشور ( زاگرس ) است. در اینجا صرفنظر از سراشیب های تند و جاهای سنگلاخ ، هرجا امتداد کوهها در مقابل ورزش بادهای مرطوب غربی و مدیترانه ای قرار گرفته اند ، از ریزش نسبتاً مناسب بارش برخوردار شد ، ( بین ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی متر ) و در آنها جنگل پدید آمده است. جنگلهای زاگرس عموماً از درختان بلوط تشکیل شده و در اکثر جاها تنک هستند ولی خاک زمینهای آن از نوع قهوه ای استپی است و زمینهای مرتعی تقریباً مناسب بوجود آورده اند.وسعت جنگلهای زاگرس حدود ۷۵/۴ میلیون هکتار بر آورد شده است.

(علایی طالقانی ، ۱۳:۱۳۸۲)

بی مبالاتی بشر در بهره داری غیر اصولی و غیر منطقی از این جنگلها شرایط زیستی و تعادل محیطی این ناحیه را به مرز بحرانی کشیده است . در ناحیه خوزستان نیز در اثر آبرفت گذاری رودهای کارون ، کرخه ، دز و … خاکهای آبرفتی حاصلخیزی پدید آمده است. لیکن شرایط آب و هوایی از تشکیل یک پوشش جنگلی انبوه در این ناحیه جلوگیری کرده است و بطور کلی در ناحیه ساحلی جنوب کشور نیز حاکمیت با شرایط بیابانی است اما آنچه این ناحیه را از بیابانهای داخلی متمایز ساخته رطوبت موجود در هوا و رطوبت فیزیکی خاک است. از این رو در امتداد سواحل خلیج فارس و دریای عمان گاهی می توان به پوشش گیاهی جنگلی نیز دست یافت با این حال خاک منطقه بویژه خاکهای جلگه خوزستان به دلیل بافت ریز و عدم چسبندگی لازم ، حساس بوده و با کمترین بی توجهی دستخوش فرسایش خواهند شد.

بررسی وضعیت مرزهای ایران در ادوار گذشته نشان می دهد که مرزهای دولت در آن زمان از نوع سرحدی و منطقه ی مرزی بوده است و مرز سیاسی در ایران دارای ریشه ی مدنی و انعکاس وضعیت فکری و حقوقی و اداری مردم یکجا نشین بوده است و در واقع باید گفت : « مرز ویترین یک کشور است » ( هر نوع تحولی ابتدا در مرز رخ می دهد ، دکتر عزتی ، همایش ژئوپولیتیک و مرز ، تهران : تیرماه ۱۳۸۶)

در تاریخ ایران بدلیل وجود حکومتها و دولتهای متعدد با سطوح مختلف قدرت ما شاهد انواع قلمروها و حریم ها ، پیشرویها و عقب نشینیهای جغرافیایی هستیم. در دوره ی حکومت ایلام ( عیلام ) در هزاره ی دوم قبل از میلاد مرزهای سیاسی ایران از غرب به رودخانه دجله ، از جنوب به کرانه های خلیج فارس و بوشهر ، از شمال به همدان و از شرق به کوههای بختیاری و لرستان محدود می شد و محدوده ی مرزی آن به طول حدوداً ۲ هزار کیلومتر بود.( اطلس تاریخی ایران )

در دوره ی مادها ( ۷۰۸ – ۵۵۰ ق.م) مرزهای سیاسی از غرب به رود فرات و آسیای صغیر ، از جنوب به کرانه های خلیج فارس و دریای عمان ، از شمال به جیحون ، دریای خزر و قفقاز و از شرق به هند محدود می شد و طول مرزهای آن در دوره ی اوج خود به حدود ۱۲ هزار و ۶۷۵ کیلومتر می رسید. در دوره ی هخامنشیان (۵۵۰-۳۲۰ ق.م) مرزهای سیاسی ایران به وسیعترین حد خود در تاریخ ایران رسید بطوری که بخشهایی از سه قاره ی آسیا ، آفریقا و اروپا را در بر می گرفت و طول مرزهای آن به حدود ۲۵ هزار کیلومتر می رسید. قلمرو هخامنشیان از شرق به پامیر و انتهای شرقی فلات ایران و جلگه سند و پنجاب ، از شمال به شرق سیحون و آرال، دریای خزر ، ماورای قفقاز تا دریاهای سیاه و آدریاتیک ، از غرب به لیبی ، سودان و تنگه عدن و از جنوب به شبه جزیره ی عربستان و سواحل جنوبی خلیج فارس و دریای عمان محدود و منتهی می شد.( حافظ نیا ، ۳۰۲:۱۳۸۱)

در دوره ی سلوکیه (۳۲۰-۲۵۰ ق .م) مرزهای ایران محدودتر شد و طول آن به حدود ۱۹ هزار کیلومتر رسید که شامل قلمرو دوره ی هخامنشی و فلات آناتولی و شبه جزیره ی بالکان بود. در دوره ی اشکانیان (۲۵۰ ق. م- ۲۲۶ م ) مرزهای سیاسی از غرب به رود فرات و بین النهرین ، از جنوب به خلیج فارس و دریای عمان ، از شرق به رود سند و پنجاب و از شمال به ماوراءالنهر ( تا سیحون) ، دریای خزر و قفقاز محدود می شد. در این دوره مرزهای سیاسی ایران با مرزهای طبیعی مطابقت داشت.

در دوره ی ساسانیان (۲۲۶-۶۵۲ م) مرزهای سیاسی از غرب به بین النهرین و رود فرات ، از جنوب به خلیج فارس و دریای عمان ، از شرق به رود سند پنجاب ، از شمال به ماوراءالنهر ( تا جیحون ) ، دریای خزر و قفقاز محدود می شد. در این دوره نیز مرزهای سیاسی منطبق بر مرزهای طبیعی بود.

پس از ظهور اسلام و تصرف ایران به دست مسلمانان انسجام سیاسی – تاریخی فلات ایران درهم ریخت و ایران بصورت قلمرو تابع دولت اسلامی که مرکزیت آن در شبه جزیره ی عربستان و ساحل مدیترانه قرار داشت، درآمد. در این دوره به مدت حدود دو قرن ایران ، مرزهای سیاسی شفافی نداشت و دولتها و حکومتهای محلی و منطقه ای مستقل یا تحت الحمایه خلیفه برای خود مرزهای خاص تعیین کردند.

اولین حکومت فراگیر ( نسبتاً ) بعد از اسلام سامانیان ( ۲۷۹-۳۸۹ ه. ق) بوداین دولت مرزهای خود را از شمال به ماوراء النهر ، خراسان ، طبرستان ، از شرق به افغانستان و سیستان ، از غرب به ری و قزوین و از جنوب به کویر مرکزی ایران گسترش داد.

غزنویان (۴۵۱-۵۸۲ هـ.ق) یک حکومت فراگیرتر بود که مرزهای خود را از شمال به ماوراءالنهر خوارزم و دریای خزر ؛ از غرب به ری ، همدان و اصفهان ، از شرق به افغانستان ، سند و پنجاب و از جنوب تا بلوچستان و دریای عمان گسترش داد.

سلجوقیان (۴۲۹-۵۹۰ هـ.ق ) مرزهای سیاسی خود را گسترش دادند و از شمال به ماوراءالنهر (سیحون ) خوارزم ، خزر و قفقاز و دریای سیاه ، از جنوب به قهستان و خلیج فارس؛ از شرق به هرات و سیستان و از غرب به بین النهرین ، بغداد ، انطاکیه و آناتولی رساندند. خوارزمشاهیان (۴۹۰-۶۱۶ هـ.ق) مرزهای سیاسی خود را تا ماوراء فلات ایران ، ماوراءالنهر ، خوارزم ، و بخشی از افغانستان و سند و پنجاب رساندند. پس از این تاریخ بدلیل دو تهاجم بنیان کن از سمت آسیای مرکزی یعنی مغولان و تیموریان کشور به مدت حدوداً ۳ قرن دچار هرج و مرج و تحت حکومت و استیلای بیگانه بود و مرزهای سیاسی یکپارچه و شفافی نداشت. در این دوره ابتدا ایلخانان و سپس تیموریان مرزهای خود را در برخی مناطق تثبیت کردند.

با ظهور دولت صفویه (۹۰۷-۱۱۴۸ هـ.ق) مرزهای ایران به یکپارچگی جغرافیایی دست یافته ولی همواره از سوی قدرتهای پیرامونی یعنی روسیه ، عثمانی ، پرتغال ، ازبکها تهدید می شد و در مواضع مختلف گاهی پسروی و زمانی در حال پیشروی بود. در اوج این دوره مرزهای سیاسی حریمی به طول تقریبی ۱۴ هزار ۵۰۰ کیلومتر را در بر می گرفت که از شمال به آسیای مرکزی و دریای خزر و قفقاز و از جنوب به دریای عمان و کشور عمان و بحرین ، از شرق به تمامی افغانستان و سیستان و از غرب به بین النهرین و قسمتی از آسیای صغیر منتهی می شد.(اطلس تاریخی ایران)

در دوره ی افشاریه ( ۱۱۴۸-۱۲۱۰ ه.ق) محدوده ی مرزهای ایران بویژه در زمان نادر شاه به حدود ۱۸ هزار و ۲۵۰ کیلومتر می رسید که از شمال به خوارزم ، دریای خزر و قفقاز ، از جنوب به دریای عمان ، ساحل جنوبی خلیج فارس و بحرین ، از شرق به کشمیر و پنجاب تا دهلی و از غرب به رود فرات و آذربایجان کشیده می شد.

در دوره زندیه (۱۱۷۲-۱۲۰۹ هـ.ق) نیز محدوده ی مرزی ایران دچار انقباض و پسرفت شد و طول مرزها به حدود ۶ هزار ۹۰۰ کیلومتر رسید که از شمال به دریای خزر و آذربایجان ، از جنوب به دریای عمان و خلیج فارس ، از شرق تا خراسان و از غرب تا فرات کشیده می شد.

در دوره ی قاجاریه (۱۲۱۰-۱۳۴۴ ه.ق ) مرزهای ایران دگرگونیهای شدیدی یافت. در این دوره دو مرحله ی متمایز از حیث گسترش محدوده های مرزی ایران وجود دارد: مرحله ی اول که به دوران آغا محمد خان موسس این سلسله مربوط می شود مرحله ی انبساط مرزها است . در این مرحله محدوده ی مرزی ایران به حدود ۱۱ هزار کیلومتر رسید که از شمال به بخارا ، خوارزم ، دریای خزر ، قفقاز و گرجستان ، از جنوب به دریای عمان و خلیج فارس ، از شرق به شبه قاره ی هند، از غرب به خوزستان و آذربایجان محدود می شد.

در مرحله ی دوم که همزمان با پایان عمر این سلسله بود مرزهای ایران دچار انقباض شد و مرتباً بخشهایی از خاک ایران در شمال و شرق از آن جدا شد تا جایی که قلمرو آن بر مرزهای کنونی منطبق شد. مرزهای کنونی کشور ایران در دوره های پهلوی و بعد از آن همچنان ثابت مانده و از حالت سر حدی و منطقه ی مرزی به خطوط مرزی دقیق و تعریف شده با مختصات جغرافیایی و قراردادها و پروتکل های مرزی تغییر یافته و به شکل مرزهای رسمی بین المللی در آمده است.

درباره طول مرزهای ایران اقوال متعددی وجود دارد و محاسبات انجام شده درباره ی محیط ایران که در واقع بیانگر طول مرزهای ایران است تفاوتهای چشمگیری با هم دارند و این امر لزوم محاسبه جدید بر اساس پیشرفته ترین تکنیکهای محاسباتی را اثبات می کند کتب جغرافیای نظامی ایران طول مرزهای ایران را ۷ هزار و ۷۰۴ کیلومتر می داند ( عزتی ، ۱۸:۱۳۶۶)

اما بعضی دیگر طول مرزها را تا ۸ هزار و ۷۳۱ کیلومتر دانسته اند (جعفری ، ۳:۱۳۷۴) بطور کلی مرزهای شمالی ایران جمعاً به طول ۲۶۷۰ کیلومتر که شامل مرز با قفقاز و ترکمنستان بوده و مرزهای شرقی ایران جمعاً به طول ۱۹۲۳ کیلومتر که شامل مرز با دو کشور افغانستان و پاکستان و نیز مرزهای جنوبی (آبی) ایران به طول ۲۰۴۳ کیلومتر که شامل کرانه های ایران از خلیج گواتر تا بندر عباس در دریای عمان بطول ۱۲۵۹ کیلومتر می باشد.

مرزهای غربی ایران جمعاً بطول ۲۰۹۵ کیلومتر می باشد که شامل مرز با ترکیه و عراق است. به بیان دیگر حدود ۳۱% از مرزهای ایران مربوط به کرانه های دریایی در خلیج فارس و دریای عمان و دریای مازندران است و حدود ۹/۲۰ درصد مربوط به مرزهای رودخانه ای ایران با همسایگان و حدود ۱/۴۷ درصد را مرز های خشکی با همسایگان و ۱% هم مربوط به مرزهای دریاچه ای و باتلاقی با کشورهای مجاور را تشکیل می دهد.

۳-۲ جایگاه و ویژگیهای ژئوپولیتیکی ایران :

عواملی که در ژئوپولیتیک موثرند به دو دسته کلی « عوامل ثابت » و « عوامل متغیر تقسیم بندی می شوند. در بررسی جایگاه و ویژگیهای خاص کشور ایران در این مبحث هر دو دسته عوامل یاد  شده لحاظ شده اند. موقعیت گذرگاهی ایران اهمیتی مضاعف به آن داده و در کنار تنگه های مهم هم از لحاظ نظامی و هم از لحاظ اقتصادی قرار گرفته است. کشور ایران دارای ۳ ویژگی و امتیاز موقعیتی است : اولاً این کشور متصل به موقعیت برّی اوراسیاست ثانیاً به سبب دارا بودن سواحل طولانی در خلیج فارس و دریای عمان از موقعیت بحری برخوردار است ثالثاً به لحاظ در اختیار داشتن تنگه استراتژیک هرمز حدود ۶۵% درصد ذخایر شناخته شده ی نفت جهان در حوزه خلیج فارس قرار دارد و بیش از ۶۰% درصد نفت منطقه ی خلیج فارس از تنگه هرمز صادر می شود. اهمیت هرمز دلایل اقتصادی و بازرگانی نیز دارد.(اطاعت ، جواد ، ۳۸:۱۳۷۶)

از حیث نظامی نیز اتصال کشورهای حاشیه ای خلیج فارس به دریای عمان و اقیانوس هند باعث شده که این حوزه به صورت یک منطقه عملیاتی در سیاستهای نظامی مورد توجه قرار گیرد.(عزتی ، عزت الله ،۱۴۴:۱۳۶۶)

 جایگاه ایران در این منطقه و نقش ارتباطی آن دراستراتژیهای برّی و بحری از مهمترین عواملی است که اقدامات سیاسی و نظامی آن را نسبت به همسایگان و قدرتهای جهانی تحت تاثیر قرار می دهد. این موقعیت به مثابه ی پلی بین خاورمیانه و جنوب و غرب آسیا و بین روسیه و خلیج فارس و هم چنین بوسیله تنگه ی هرمز بین روسیه و خلیج فارس و دریای عمان و دریای عمان و دریای عرب برقرار می کند.

کشور ایران با وسعت قابل ملاحظه خود و وسعت قلمرو یک کشور تاثیر گذار در منطقه می باشد و در معادلات امنیتی منطقه به لحاظ وسعت ارضی و برخوردار بودن از سواحل طولانی در خلیج فارس نقش مهمی بر عهده دارد به گونه ای که امریکا در دهه ی هفتاد میلادی نقش فعالی را در منطقه برای کشور ایران تعریف نمود یا در حال حاضر نیز بدلیل اهمیت ایران بارها به حضور موثر ایران در برنامه های امنیتی و معادلات سیاسی برای دسترسی به امنیت پایدار در منطقه اعتراف و اذعان کرده است. شکل کشور ایران نیز تقریباً چهار ضلعی نامنظمی است که باعث یکپارچگی و پیوستگی این سرزمین شده است (بجز جزایر ایرانی خلیج فارس ) و چگونگی قرار گرفتن جزایر ایرانی در خلیج فارس موقعیت برتری را از لحاظ سیاسی به ایران داده است.

یکی از مهمترین عوامل ژئو پولیتیک انسان است جمعیت ایران رشد بالایی داشته و هرگاه افراد بین سنین ۲۰ تا ۶۵ سال بیش از ۳۵ درصد کل جمعیت یک کشور را تشکیل دهند چنین سرزمینی از بهترین و مطلوبترین عوامل ژئوپولیتیک برای حفظ امنیت و ثبات سیاسی و توسعه اقتصادی برخوردار است و از این عامل به عنوان پشتوانه ی استراتژی نام برده شده است. که بنظر می رسد در حال حاضر تا حدودی به این الگو نزدیک شده است.

در کشور ایران منابع نفت و گاز عظیمی وجود دارد. در حوزه ی خلیج فارس ایران اولین کشوری بود که در مسجد سلیمان نفت را کشف و استخراج کرد. ایران در منطقه ای از جهان واقع شده که بیش از ۶۵% درصد ذخایر نفت جهان در آن وجود دارد. از طرفی کشور ایران حدوداً ۱۵% درصد ذخایر نفت خلیج فارس و حدوداً ۵۰% درصد گاز خلیج فارس را در اختیار دارد.

از نظر منابع غذایی نیز کشور ایران امکانات بالقوه ی مناسبی را در اختیار دارد و منابع آب فراوان و رودهای پر آب موقعیت برتری را نسبت به سایر کشورهای منطقه جنوبغربی آسیا ایجاد کرده است که با استفاده بهینه می توان انرژی برق و آب آشامیدنی کشورهای همسایه مخصوصاً کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس را تامین کرد.

در دوران معاصر در قلمرو جغرافیایی ایران دگرگونیهای سیاسی عمده ای رخ داده است که هر یک بنوبه ی خود ژئوپوتیلیک این کشور را تحت تاثیر قرار داده است. در این زمینه می توان از نهضت مشروطیت ، کودتای سوم اسفند ، جریان ملی شدن صنعت نفت و رخداد انقلاب نامبرد که هر یک از آنها منطقه ی خلیج فارس و خاورمیانه را با تحولات ژئوپولیتیکی مواجه کرد. در دوران مختلف تاریخی نیز علائق ژئو پولیتیک قدرتهای جهانی به کشور ایران دستخوش تغییر و تحول شده است اماهیچگاه فروکش نکرده است. چنانکه ایران در دوره ی قبل از جنگ جهانی اول نقش حائل بین قدرتهای روسیه و انگلستان را بعهده داشت و بعد از فروپاشی امپراطوری تزاری در روسیه و وقوع انقلاب بلشویکی با اتخاذ سیاست سد نفوذ انگلستان سعی کرد از نفوذ همسایه شمالی ایران به مناطق دیگر و توسعه طلبی آنها جلوگیری کند اما با عملی نشدن قرار داد ۱۹۱۹ انگلستان با طرح و اجرای کودتای سوم اسفند و تلاش برای برقراری یک حکومت مقتدر مرکزی راه بر نفوذ روسیه ببندد و در دوران جنگ جهانی دوم ایران به اشغال کشورهای متفق درآمد تا ایران تبدیل به کانال ارتباطی استراتژیهای بحری و برّی شود. در دوران نظام دو قطبی نیز بعلت همجواری ایران با ابر قدرت شرق به عنوان یکی از حلقه های محاصره ی امنیتی اتحاد جماهیر شوروی عمل کرد و نقش ژاندارم منطقه را ایفاء نمود.

بنابراین تحولات داخلی و بین المللی ژئوپولیتیک ایران را دگرگون ساخته اما در تمامی این دوره ها ارزش و جایگاه ویژه ژئو پولیتیک ایران محفوظ مانده و همین امر تعامل دائمی کشور ایران با قدرتهای جهانی را ناگزیر می سازد که البته باید با استفاده از آن در چهارچوب یک تعامل دو سویه برای تامین منافع و حفظ امنیت پایدار استفاده نمود.

۴-۲ کلیات جغرافیای سیاسی ایران :

تمام مقالات و پایان نامه و پروژه ها به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد.

 جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.