مقاله رئالیسم و آموزش و پرورش مربوطه  به صورت فایل ورد  word و قابل ویرایش می باشد و دارای ۳۵  صفحه است . بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دانلود مقاله رئالیسم و آموزش و پرورش نمایش داده می شود، علاوه بر آن لینک مقاله مربوطه به ایمیل شما نیز ارسال می گردد

 فهرست مطالب

رئالیسم و آموزش و پرورش   ۱
ارسطو : بیانگذار رئالیسم   ۲
ارسطو در تاریخ آراء تربیتی   ۳
مبنای رئالیسم ارسطویی   ۵
مابعدالطبیعه رئالیسم   ۱۳
ارزش شناسی رئالیستی   ۲۱
اهداف آموزش و پرورش رئالیستی   ۲۳
مفهوم رئالیستی مدرسه   ۲۴
برنامه درسی رئالیستی   ۲۵
روشهای تدریس رئالیستی   ۲۹
رابطه معلم و شاگرد در آموزش و پرورش رئالیستی   ۳۱
نتیجه گیری   ۳۲

رئالیسم و آموزش و پرورش

رئالیسم نیز همچون ایدئالیسم یکی از ماندگارترین فلسفه های دنیای غرب است. رئالیستها ، برخلاف ایدئالیستها ، اظهار می دارند که اعیان اشیاء ، قطع نظر از آنکه موضوع ادراک ما واقع شوند یا نه، وجود دارند. مثلاً همین کتابی که به خواندنش مشغولید به عنوان شیء فی نفسه وجود دارد، و وجود آن به ادراک شما از آن یا کاربردش بستگی ندارد. حتی اگر این متن را مطالعه نمی کردید، باز هم وجود
می داشت. آموزه های عمده رئالیسم به قرار زیرند:

ما در جهانی متشکل از وجود حقیقی زندگی می کنیم که در آن امور گوناگونی همپون اشخاص و اشیاء وجود دارند.
اعیان جهان واقع ، قطع نظر از کاربرد آنها به دست ما ، وجود دارند.
با بهره گیری از عقل ممکن است شناختی درباره این اعیان به دست آورد.
معرفت درباره این اشیاء ، قوانینی که بر آنها حاکم است ، و روابط آنها با یکدیگر مطمئن ترین راهنمای سلوک آدمی است.

به طور خلاصه، رئالیسم را می توان به عنوان موضعی فلسفی تعریف کرد که به وجود نظامی عینی از واقعیت و امکان دستیابی انسان به معرفت درباره آن واقعیت قایل است. افزون بر این ، رئالیسم توصیه و تجویز می کند که ما باید رفتار خویش را با چندین معرفتی هماهنگ کنیم.

در حالی که یافتن مظاهر ایدئالیسم در آموزش و پرورش معاصر دشوار است، مثالهای آموزش و پرورش رئالیستی فراوانند. مثلاً برنامه درسی موضوع محور که در بسیاری از مدارس متوسط و دانشکده ها یافت می شود، از مجموعه های متمایز دانش مانند، تاریخ ، زبان، ریاضی، علوم و غیره تشکیل می شود. این موضوعات درسی گوناگون مبین کاوش بدقت سازمان یافته و نظامدار بشر درباره واقعیت هستند. دانش آموزان دبیرستانها و دانشجویان دانشگاهها به مطالعه کتبی می پردازندکه به دست صاحبنظران رشته های تخصصی نوشته شده اند، یا در کلاسهای درسی ای حضور می یابند که متخصصان رشته های مختلف در آنها به تدریس می پردازند. این فصل به بررسی اصول بنیادی رئالیسم می پردازدو دلالتهای ضمنی آن را برای آموزش و پرورش تحلیل می کند. اما قبل از پرداختن به این کار، نخست ریشه های تاریخی رئالیسم را به آن صورت که به دست ارسطو ، فیلسوف یونان باستان ، بیان شده است بررسی خواهیم کرد.

ارسطو : بیانگذار رئالیسم

رئالیستها مانند ایدئالیستها گوناگونند. مثلاً رئالیستهای کلاسیک سرچشمه اندیشه های فلسفی خود را افکار فلسفی یونان باستان می دانند. رئالیستهای علمی ، علوم طبیعی و روش علمی را مبنای درک واقعیت تلقی می کنند. واقعگرایان الهی (خداباور) ، از جمله تومیستها، موجود مافوق طبیعی برینی را به عنوان خالق جهان طبیعت در نظر
می گیرند. خاستگاه مشترک اقسام رئالیسم آثار ارسطوست. در این قسمت از این تحقیق کلی بر خدمات ارسطو به تاریخ تفکر به عمل می آوریم و سپس مفاهیمی که مبنای مکتب رئالیسم را تشکیل می دهند بررسی خواهیم کرد.

ارسطو در تاریخ آراء تربیتی

ارسطو، شاگرد افلاطون ، مدت زمانی معلم اسکندر کبیر، پادشاه یونان بود که بخش اعظم جهان معلوم را تسخیر کرد. اما چیزی که از لحاظ تربیتی اهمیت بیشتری داشته این است که ارسطو در سال ۳۳۴ قبل از میلاد مدرسه معروف خود لیسه را در آتن بنا نهاد و دربارۀ موضوعات فلسفی ای همچون مابعد الطبیعه ، منطق ، اخلاق و نیز علوم طبیعی مانند هیئت، جانور شناسی و گیاه شناسی به نگارش پرداخت.

کار ارسطو در زمینه علوم طبیعی ، مُدرّجی تصاعدی از سیر تکاملی موجودات را توصیف می کند. در پایین ترین سطح قلمرو هستی ، اشیاء بی جان یا جمادات همچون سنگها و کانیها قرار دارند. در مرحله بالاتر ، گیاهان و رسُتنیها واقع شده اند که هر چند در مقایسه با جمادات ، زنده تلقی می شوند، ولی بسیاری از قوای حیوانات را ندارند. در قلمرو حیوانات ، سیر پیوسته ارتقا در جهت بالا به سوی انسان که به دلیل برخورداری از عقل در رأس این سلسله مراتب واقع می شود، امتداد
می یابد. با این توصیف مختصر از پدیده های طبیعی ، تمایل ارسطو به طبقه بندی و مقوله بندی موجودات مشهود است. رئالیستهای بعدی که طبقه بندی را به عنوان دقیقترین و مفیدترین شیوه تشکل معرفت انسان درباره اعیانی که در واقعیت طبیعی یافت می شوند، تلقی می کردند. به این تمایل تداوم بخشیدند.

در اخلاق نیکو ماخُس ارسطو آرمانهای یونانی میانه روی ، هماهنگی ، و توازن راکه هسته ارزش شناسی یا نظریه ارزش رئالیستی را تشکیل می دهند، مورد تأکید قرار داد. سیاست ارسطو همچون جمهوری افلاطون به این تشخیص می رسد که رابطه متقابلی بین انسان خوب و شهروند خوب وجود دارد.

ارسطو در طبیعت انسانی ، ثنویت بنیادینی مبنی بر اینکه انسانها دارای نفس یا ذهنی غیر مادی و جسمی مادی هستند، لحاظ می کند. همانند حیوانات پست تر ، انسانها دارای غرایز و نیازهایی جسمانی هستند که به منظور تداوم حیاتشان باید ارضا شوند. برخلاف حیوانات، ذهن یا عقل آدمی به او قدرت اندیشیدن می بخشد. شخصی که براستی تربیت یافته باشد، در هدایت فعل اخلاقی و رفتار سیاسی خویش عقل خود را به کار می اندازد.

نظریه اخلاقی ارسطو بر تصور وی از عقلانیت انسان مبتنی است. بشریت، همانند جهان، به سوی هدف از پیش تعیین شده ای به پیش می رود. هدف زندگانی انسان نیل به خوشبختی است که به معنی فعلیت یافتن همه استعدادهای فرد است. از نظر تربیت ، هنرها و علوم لیبرال – یعنی موضوعاتی که ویژه انسانهای آزادند- به تحقق این هدف کمک می کنند زیرا ذهن انسان را تیز می کنند.

در قرون وسطی ارسطو را مربیان اسکولاستیک، همچون توماس اکویناس که بین حکمت مشاء و الهیات مسیحیت تلفیقی به وجود آورد ، دوباره کشف کردند. مربیان انسانگرای معاصر مانند رابرت هوچینز ، مورتیمر آدلر ، و هری برودی ، رئالیسم ارسطویی را اساسی مهم برای فلسفه های تربیتی خویش قرار داده اند. پس از این شرح کلی درباره خدمات ارسطو به اندیشه غربی ، اکنون به بررسی مفصل تری درباره فلسفه او و دلالت ضمنی آن برای آموزش و پرورش می پردازیم.

مبنای رئالیسم ارسطویی

در حالی که افلاطون توجه خویش را به جهانی مجرد متشکل از ایده های کامل یا «مُثُل» معطوف داشته بود، ارسطو برای مطالعه جهانی همگانی متشکل از پدیده های طبیعی و اجتماعی ، از روش مشاهده مبتنی بر شعور متعارف بهره می گرفت. در نتیجۀ مشاهده پژوهش تجربی ، ارسطو به تدوین نظامی متافیزیکی پرداخت که هستی را شامل اتحاد قوه و فعل تلقی می کرد. در حالی که فعلیت تام و کامل است، قوه فعلیت برای کمال است . ارسطو در تبیین خویش از واقعیت ، از علل چهار گانه سخن می گوید. او علت را به امری تعریف می کند که به نحوی از انحاء در ایجاد امر یا شیء دیگر مؤثر باشد. علت مادی ، یا ماده ، چیزی است که موجود از آن ساخته می شود. ماده به عنوان بنیان جوهری عالم وجود ، نامتعین است، اما قابلیت آن را دارد که به شیء تبدیل شود. صورت ، یا علت صوری ، هیئتی است که به شیء داده می شود. صورت، یا اصل صوری ، طرحی را که به شیء شکل داده و به آن سازمان می بخشد فراهم می کند. از نظر شناخت ، صورت یا ماهیت یک موجود ، موضوع معرفت عقلی است.

«ماهیت» به اوصافی اشاره دارد که وجود آنها برای چیستی شیء ضروری است. این اوصاف ذاتی یا شروط ضروری ، علی رغم تغییرات و دگرگونیهایی که در کیفیات عرضی رخ می دهند ، ثابت می مانند.

از نظر ارسطو اتحاد ماده و صورت ، تشکیل دهنده جوهر عینی منفرد است. صورت منشاء کیفیات ذاتی یا غیر قابل تغییر شیء ، و ماده مظهر نقصها ، محدودیتها و اوصاف فردی شیء است. علت فاعلی عبارت از عامل موجده ای است که فعل ، یا حرکت از قوه به فعل را فراهم می کند. به عقیدۀ ارسطو همۀ فرایندهای طبیعی ، اعمالی تکاملی هستند که از طریق فعلیت بخشیدن استعدادهایی که بالقوه در ماده وجود دارند امکانات نهفته و بالقوه را محقق می سازند. علت غایی به امری اشاره دارد که به خاطر آن معلول به وجود می آید ، یا شامل جهتی است که شیء به آن گرایش دارد.

در سراسر نظام فلسفی ارسطو ، تمایل بارزی به ثنویت – تمایلی به تلقی واقعیت به صورت ترکیبی از دو جزء – دیده می شود. معنی دوگرایی آن است که دو موجود مرتبط به هم وجود دارند ، بی آنکه بتوان یکی از آن دو را به دیگری تأویل کرد. مثلاً نفس و بدن دو موجود [جوهر]مستقلند. ثنویت فلسفی حکایت از آن دارد که واقعیت از دو جزء ذاتی تشکیل می شودکه با وجود آنکه با هم مرتبطند ، از یکدیگر متمایزند. به این ترتیب ارسطو وجود را به عنوان دو عنصر قوه و فعل ، و ماده و صورت در نظر می گرفت. به طوری که بعداً توضیح خواهیم داد، این تصور ثنوی در قبال واقعیت ، تفکر غربی را عمیقاً متأثر ساخت. انسانها به عنوان موجودات مرکبی در نظر گرفته می شوند که از روح و جسم یا ذهن و بدن تشکیل می شوند. این دیدگاه دوگانه درباره ماهیت انسان به تمایزاتی منجر می شود که پیامدهای مهمی برای آموزش و پرورش دارد. دانش را می توان به صناعات نظری و عملی تقسیم کرد. تجربه زیبایی شناختی را می توان از دیدگاه هنرهای زیبا یا هنرهای صناعی مطمح نظر قرار داد. تعلیم و تربیت را می توان تحت دو مقوله لیبرال و حرفه ای مطرح ساخت. در چهار چوب دوگانگیهای ارسطویی ، آنچه که مجرد ، نظری ، زیبا و لیبرال است بر آنچه عملی ، کاربردی ، و حرفه ای است اولویت دارد. در فصل مربوط به عملگرایی ، حمله جان دیوئی را علیه این گرایش که به موجب آن ، واقعیت ، انسان و تجربه بشری بر حسب قلمرو وجودی دوگانه ای در نظر گرفته می شوند بررسی خواهیم کرد.

مفهوم جهان ثنوی ارسطویی را همچنین می توان برحسب مقوله های جوهر و عرض ملاحظه کرد. جوهر «عنصر» غایی است، چیزی قائم به ذات خویش که سایر اشیاء از آن ساخته می شوند. جوهر حقیقت بنیادینی است که همه کیفیات اولیه بر آن مبتنی اند. جوهر شامل ماهیت پایدار شیء است که در خلال همه تغییراتی که در اعراض یا خصیصه های قابل ادراک شیء روی می دهند، ثابت می ماند.

در تقابل با جوهر ، مراد از عرض تغییرات گوناگونی است که ماهیت شیء را دگرگون نمی کنند، بلکه به آن تشخُص می بخشند. در تحلیلهای مختلف عملگرایی این گزاره مرتباً به چشم می خورد که «واقعیت مدام در حال تغییر است». رئالیست معتقد است که برای سنجش تغییر باید شیء پایدار در حال تغییری وجود داشته باشد. به عقیده رئالیستها چیزی که دستخوش تغییر است، جوهر است، در حالی که خود تغییرات جنبه عَرَضی دارند. مثلاً همه انسانها در طبیعت انسانی که ذات یا جوهر آنها را تشکیل می دهد با هم شریکند. اما افراد خاص از لحاظ نژاد ، قومیت ، وزن و قد مختلف هستند. این خصیصه های شخصی از مقوله اعراضند.

تمام مقالات و پایان نامه و پروژه ها به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد.

 جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.