مقاله فرآیند ارتباطات در فوق برنامه مربوطه  به صورت فایل ورد  word و قابل ویرایش می باشد و دارای ۸۷  صفحه است . بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دانلود مقاله فرآیند ارتباطات در فوق برنامه نمایش داده می شود، علاوه بر آن لینک مقاله مربوطه به ایمیل شما نیز ارسال می گردد

 فهرست مطالب

فصل اول
مقدمه (INTRODUCTION)           ۷
پیش‌گرم‌کننده خوراک(FEED PREHEATING)     ۸
کوره‌های کراکینگ (Cracking Furnace)        ۸
شرح فرآیند (Process Description)        ۱۲
انبساط کویل تابشی (Radiant  Coil  Expantion)     ۲۱
قسمت گرم  (HOT SECTION)           ۲۵
سرد کردن با آب (Water  Quenching)        ۲۵
عریان‌سازی آب ترش (Sour  Water  Stripping)     ۲۷
دفع گازهای اسیدی (Acid  gas  removal)     ۲۹
خشک کردن گازهای حاصل از کراکینگ (Cracked  Gas  Drying)         ۳۱
متان‌زدایی (Demethanization)           ۳۳
جداسازی برش‌های دوکربنه (C2-Cut  Separation)            ۳۴
هیدروژناسیون استیلن (Acetylene   Hydroyenation)            ۳۵
احیاء کاتالیست (Catalyst     Regenration  )     ۳۶
جدا ساز اتیلن از اتان (C2-Splitter)        ۳۷
سیکلهای تبرید (Refrigeration Cycles)        ۳۸
ذخیره محصولات (Product  Storage)        ۴۲
ذخیره اتیلن (Ethylene    storage)        ۴۴
ذخیره +C3 (C3+ Storage)           ۴۵
سیستمهای کمکی  (Auxiliary  Systems)     ۴۵
سیستم باز دارنده خوردگی (Corrosion  Inhibitor System)          ۵۲
تنظیم PH  (PH Adjasment)           ۵۲
سیستم فسفات  (Phosphate  System )        ۵۲
سیستم ضدآلودگی اتان زدا  (Deethaniser Antifouling System)         ۵۳
سیستم اکسیژن زدایی (Oxygen Scavenger System)            ۵۴
بازدارنده خوردگی soft water (Soft Water Corrosion Inhiitor)         ۵۴
فصل دوم
اتیلن           ۵۶
خواص شیمیایی        ۵۹
مواد خام        ۶۰
تولید           ۶۳
فصل سوم
بهینه سازی و کنترل پیشرفته برای فرایندهای کراکینگ گرمایی         ۷۰
مطالعه موردی       ۷۳
فصل چهارم       ۷۸
گرما کافت (pyrolysis)  غیر کاتالیزوری اتان در حضور CO2 با و بدون O2 محدود    ۷۹
نتیجه گیری        ۸۸

۱ـ مقدمه (INTRODUCTION)

این شرح فرآیند برای یک واحد جدید کراکینگ اتان است که در بندر عسلویه برای مجتـمع الفین نهم صنایع پتروشیمی ایران ساخته می‌شود و شامل قسمتهای زیر است:

مشخصه‌های زیر به ایمنی، حفاظت از محیط زیست و عملکرد واحد مربوط می‌شود و باید به آنها اهمیت داده شود. آنها برای بخش‌های مختلف واحد قابل کاربرد هستند.

همه جریانهـــای هیدروکربنهای گازی تولید شـــــده در حین راه‌اندازی، کارکرد نرمال، عملیات واسطه ای (TRANSIENT OPERATION) و احیاء کاتالیست‌ها / بسترها بجزء جریان شیرهای ایمنی تانک‌های اتمسفریک، به فلر فرستاده می‌شود. در حین راه‌اندازی واحد می‌توان هیدروکربنها را برای حداقل کردن جریان فلر به کمپرسور برگرداند.

* مایعات دستگاهها (Blow Down) را می‌توان توسط اپراتور در محل تخلیه کرد.

* تمامی میعانات هیدروکربنهای آلوده شده و جریانهای آب به واحد تصفیه آب فرستاده می‌شود. هنگامی که تخلیه هیدروکربن مایع به سیستم تخلیه (Blow Down) انجام می‌شود، خروجی مایعات و گازها به محیط به شدت کاهش می‌یابد.

* همه جریانهای آب آلوده نشده و آب باران در یک واحد CPI که بیرون از واحد است تصفیه می‌شود.

* در حین از سرویس خارج شدن (Shut Down) واحد، خروجی پرژ (Purging) و SteamOut توسط بخار، آب یا نیتروژن به درام Wet Flare یا سیستم Dry Flare فرستاده می‌شود.

* کمپرسور گازهای حاصل از کراکینگ و کمپرسورهای سرمایشی به آب‌بندهای (Seals) گاز خشک که مانع از آلودگی گاز توسط نشت روغن می‌گردد، مجهز می‌شود. و همچنین آزاد شدن گاز به محیط را به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهد.

خوراک تازه از واحد بالا دستی با اتان برگشتی از بخش سرد مخلوط می‌شود. خوراک تازه برای کنترل فشار هدر در ۱۷ بار مطلق استفاده می‌شود. تمام خوراک اتان توســط Quench Water در E-201 پیش‌گرم می‌شود.

خوراک پیش‌گرم شده به هدر کوره برای تقسیم میان کوره‌ها فرستاده می‌شود. یک سیگنال برگشتی از خوراک به ازای هر کوره برای بهبود کنترل نسبت بخار آب/ خوراک در صورت تغییرات جریان فراهم است.

برای غیرفعال کردن کویلهای تشــعشـــعی، DMDS به درون بخـــار آب- رقیــــق‌سازDilution Steam)) تزریق می‌شود. جهت افزایش کارکرد (Run Length) کوره ترکیبات گوگردی برای کاهش تشکیل کک، CO و _۲CO در کویل تشعشعی به خوراک اضافه می‌گردد.

اصول اساسی پیرولیز هیدروکربنها که در اینجا بحث می‌شود به منظور آشنایی با واکنشهای شیمیایی و شرایط لازم می‌باشد. امید است که این توضیحات باعث درک بهترفرایند و کمک به بهبود شرایط کارکرد کوره‌های پیرولیز شود. این بخش، توضیحات تئوری بسیاری از واکنشهای کراکینگ را بیان می‌کند.

پیرولیز با وجود اینکه پدیده بسیار پیچیده ای می باشد امّا به عنوان قالبی اصلی برای هیدروژن‌زدایی و جداسازی پیوندهای C-C به رادیکالهای آلی به کار می‌رود. این دو واکنش اساسی ماهیتاً گرماگیر می باشند. بنابراین برای ادامه یافتن واکنش گرما باید فراهم شود.

در دماهای بالاتر هیدروکربنها، ناپایدار شده و مواد به هیدروژن، متان، الفین‌ها و آروماتیک‌ها تجزیه می‌شوند.

همچنین در دماهای بالاتر دی‌الفین‌ها و آروماتیک‌ها شکل می‌گیرند که تحت این شرایط پایدار هستند. بنابراین نه تنها الفین‌های سبک‌تر مانند اتیلن و پروپیلن بلکه آروماتیک‌های میعان شده سنگین‌تر و قیر تولید می‌شود.

تحقیق در واکنش‌های ذکر شده نشان می‌دهد که تقریباً همیشه پیوند میان اتمهای کربن شکسته می‌شود. علاوه بر این، در تبدیل‌های پایین خوراک هیدروکربنی، واکنش از نوع درجه اوّل است که بیان می‌کند تبدیل هیدروکربنها در خوراک عملاً مستقل از فشار است. همین‌طور انرژی فعال‌سازی برای این واکنش‌ها همیشه به طور قابل ملاحظه‌ای کمتر از انرژی تفکیک پیوند کربن ـ کربن است.بدین طریق ،ناپدیدشدن ملکولها میتواند واکنش تک ملکولی درنظر گرفته شود و بعنوان یک مکانیسم درجه اول شناخته شود.

Rice & Herzfeld بر طبق آزمایشاتشان نظریه‌ای دادند که مکانیسم واکنش بر اساس تشکیل رادیکالها از طریق مکانیسم زنجیراست که باعث تولید الفین‌ها از هیدروکربنها  می شود.

این مکانیسم زنجیری بیان می‌کند که چرا انرژی فعال‌سازی نسبتاً کم است. برای توجه بیشتر پیرولیز اتان را در مراحل زیر نشان داده‌ایم:‌

۱)

این واکنش آغازی است؛ شکافتن پیوندهای کربن کربن با تشکیل دو رادیکال

۲)

این واکنش انتقال یا جداسازی هیدروژن است. یک رادیکال با یک مولکول خوراک ترکیب می‌شود و رادیکال جدیدی را توسط جدا ساختن اتم هیدروژن شکل می‌دهد.

a3)

b3)

این واکنش انتشار است. رادیکال توسط شکل‌گیری یک مولکول الفین پایدار می‌شود و یک رادیکال هیدروژن تولید می‌کند.

سپس اتم هیدروژن را از یک مولکول خوراک جدید جدا می‌سازد و هیدروژن و یک رادیکال جدید رابوجودمی اورد.

این یک مکانیسم زنجیری است که می‌تواند بطور نامحدود ادامه پیدا کند تا زمانی که واکنش توسط یکی از روش‌های زیر خاتمه پیدا کند.

a4)

b4)                                            یا

c4)                                              یا

d4)                                               یا

نتیجه کلی مرحله (b3+a3) می‌شود:

که در واقع واکنش اصلی پیرولیز اتان است.

در مراحل پایانی، متان و هیدروکربنهای سنگین‌تر مانند بوتان تشکیل می‌شوند. از آنجایی که مرحله نهایی شامل دو رادیکال می‌شود این واکنش از نوع درجه دوم است.این یکی از دلایلی است که واکنش‌های پیرولیز ماهیتاً بطور کامل از درجه اوّل نمی‌باشند.

همانطور که در سلسله مراتب واکنش در بالا نشان داده شده است احتمال‌های مکانیسم رادیکالی با مولکول اتان به خاطر حالت قرینه‌ای اتم‌های هیدروژن، محدود شده است.

برای پروپان دو نوع مکانیسم زنجیره‌‌ای وجود دارد.

 یا

به سادگی می‌توان دید که تعداد احتمالات با هومولوگ‌های سنگین‌تر در مجموعه پارافین‌ها و حتی در مورد موادی مانند نفتا و گازوییل ها که ترکیب پیچیده‌ای از اجزاء متعلق به هومولوگ‌های مختلف و متفاوت می‌باشند، به سرعت افزایش می‌یابد. گرچه قوانین خاصی برای پیش‌بینی مراحل واکنش برقرار شده است با وجود این، موقعیت‌ها بسیار پیچیده می باشند. علاوه بر این رفتار نفتن‌ها و آروماتیک‌ها تا اندازه‌ای متفاوت می باشند، چرا که حلقه‌های آروماتیک نسبتاً پایدارتر از حلقه‌های نفتنیک می‌باشند.

نتیجتاً می‌توانیم متوجه شویم که مکانیسم رادیکال آزاد توضیح خوبی برای واکنش‌های اصلی که در پیرولیز هیدروکربن‌ها رخ می‌دهد، می‌باشد.

به هرحال، به خاطر احتمال‌های زیاد ممکنه و تجزیه محصولات از واکنش‌های اولیه، ارزیابی ایده‌ال از نتایج کلی پیرولیز دشوار می‌باشد.

ثابت سرعت واکنش به وسیله معادله آرینوس داده می‌شود:

که در واقع A فاکتور تکثیر و سرعت- اندازه‌ای برای تعداد برخوردهای مولکول‌ها در هر ثانیه، E انرژی فعال‌سازی برای واکنش‌ها، R ثابت گازها، T دمای مطلق بر حسب درجه کلوین می‌باشند. K مقدار ثابت سرعت واکنش است که میزان تبدیل را بیان می‌کند. برای یک مکانیسم واکنش درجه اوّل میزان تبدیل می‌تواند از طریق رابطه زیر داده شود:

که t زمان بر حسب ثانیه و X کسر مصرفی ماده آغازگر در مورد هیدروکربنهای خوراک می‌باشد. معادله فقط در مورد درجه حرارت خاصی صدق می‌کند چون همانطور که در بالا ارائه شده است میزان K مستقل از درجه حرارت می‌باشد.

فشار باید پایین باشد زیرا در فشارهای بالاتر شرایط به نفع واکنشهای ثانویه می‌باشد. به منظور پایین نگه داشتن فشار جزیی هیدروکربن، بخار آب رقیق‌ساز (Dilution Steam) اضافه می‌شود. همانطور که در بالا اشاره شد، میزان تبدیل توسط Kt داده می‌شود. به هر حال، از آنجایی که واکنش در کویل کوره اتفاق می‌افتد و در آنجا دما ثابت نیست، ما نمی‌توانیم معادله را بدین شکل بکار ببریم.

در طول کویل تشعشعی در کوره، خوراک از دمای Crossover به دمای خروجی بتدریج افزایش می‌یابد. اگر این تغییر شناخته شود، ما می‌توانیم رابطه تغییر دما با زمان را داشته باشیم و همین طور می‌توانیم معادله را برای تبدیل در فواصل زمانی کوتاه از یک دمای ثابت برقرار سازیم. میزان این تابع مربوط به تبدیل زیر می باشد:

باید تأکید کنیم که واکنش‌های پیرولیز اکنون به یک واکنش درجه اول از
خوراک ساده می‌شوند. این در حالی است که خوراک به عنوان یک جزء واحد به جای مخلوط ترکیب‌ها تلقی می‌شوند.

تبدیل خوراک به اتیلن به عنوان محصول مطلوب، با دما افزایش می‌یابد. بنابراین بازدهی اتیلن افزایش می‌یابد. امّا در این روند محدودیت وجود دارد. در دمای بالا، واکنش‌های ثانویه به وجود می‌آید که در آن محصولات الفین‌های سبک واکنش می‌دهند، متان و همچنین ترکیبات آلی حلقوی و سنگین شکل می‌گیرند. این امر باعث کاهش بازدهی اتیلن و Over Cracking می‌شود که باید از این امر جلوگیری شود چرا که باعث تشکیل قیر و کک می‌شود.

قلب کوره پیرولیز، کویل تشعشعی است یک راکتور Plug Flow که در آن پیرولیز هیدروکربنها انجام می‌شود. با توجه به ماهیت گرماگیر واکنش، واکنش‌های پیرولیز توسط گرمای نسبتاً بالایشان مشخص می‌شوند.

برای فراهم کردن گرمای واکنش، کویلهای تشعشعی در معرض تشعشع گاز درون محفظه آتش (Fire Box) قرار گرفته‌اند.

گرمای مورد نیاز برای واکنش پیرولیز از طریق تشعشع گاز از درون دیواره‌های کویلها جذب می‌شوند. گاز تشعشعی (Radiating Gas) محصول احتراق سوخت و هوا است که گاز دودکش (Flue Gas) نامیده می‌شود. از آنجاییکه دمای محفظه آتش (Fire Box) خیلی بالاست، بخش اعظمی از گرمای آن باید در قسمت جابجایی کوره پیرولیز بازیافت شود.

گرما از گاز دودکش (Flue Gas) در قسمت جابجایی از راههای زیر بازیافت می‌شود:                                                  ۱-برای پیشگرم کردن جریانهای فرآیند (خوراک هیدروکربنی و بخار آب رقیق‌ساز)

۲ـ برای پیشگرم کردن BFW برای تولید بخارات با فشار بالا (VHP)

۳ـ برای خشک کردن  بخار VHP.

برای متوقف کردن واکنشهای ثانویه، گاز تولید شده در TLE به سرعت سرد می‌شود. گرمای بازیافت شده در TLE اولیه و ثانویه برای تولید VHP استفاده می‌شود. گرمای بازیافت شده در TLE سوّم برای پیش گرم کردن BFW استفاده می‌شود.

جریان خروجی کوره به برج خنک‌کننده (Water Quench Tower) فرستاده می‌‌‌شود.

این توضیحات در نقشه‌های PFD داده شده است.

 کوره‌های ۱۰۱-F تا ۱۰۹-F برای کراکینگ‌های گازهای اتان تازه و اتان برگشتی با راندمان تبدیل اتان%۶۵ با نسبت بخار آب به هیدروکربن ۳۰ طراحی شده‌اند. مخلوطی از اتـان تازه و اتان برگشتی در فشار۱۷ بار مطلق ودمای  ˚C55 به ناحیه کوره تحویل داده می‌شود. در کوره، خوراک از طریق شیرهای کنترل عبور جریان (Pass Flow Control Valve)، به دو پاس جدا می شود و به اولین ردیف پیش گرم کن خوراک (FPH) در قسمت جابجایی کوره فرستاده می‌شود.

بخار آب رقیق‌ساز سوپرهیت شده که از قسمت گرم (Hot Section) می‌آید، برای ناحیه کوره در فشار ۷ بار مطلق و دمای ˚C 190 فراهم می‌شود. در کوره جریان بخار آب رقیق‌ساز از طریق شیرهای کنترل جریان، به دو پاس تقسیم می‌شود.

سیگنالها از هر پاس بخار آب رقیق‌ساز و خوراک، جداگانه از طریق مــدول ( نسبت بخار / خوراک ) سیستم کنترل را هدایت می کند. این سیستم تمام هیدروکربن عبوری و بخار را برای نسبت وزنی هیدروکربن کنترل می‌کند بطوریکه بخار آب رقیق‌ساز هنگامیکه هیدروکربن عبوری تغییر می‌کند، همواره نسبت به میزان مشخص شده بیشتر باشد.

خوراک اتان در پاسهای شش‌گانه FPH پیشگرم می‌شود. بعد در FPH BANK، پاسهای شش‌گانه به دو پاس تبدیل می‌شوند و هر پاس با یک پاس از بخار آب رقیق‌ساز بطور جداگانه مخلوط می‌شود. بخار آب رقیق‌ساز دو اثر دارد:

 الف: کاهش فشار جزیی هیدروکربنها

 ب: کاهش میزان تشکیل کک در کویلهای تشعشعی

مخلوط هیدروکربن و بخار آب به شش پاس جداگانه تقسیم می‌شود و برای رسیدن به دمای مورد نیاز در ورودی کویل تشعشعی در اولین کویل دما بالا (HTC-I) و دومین کویل  دما بالا(HTC-II) بیشتر سوپرهیت می‌شود.

با توجه به بدست آوردن حداکثر بازیافت گرما بدون رسیدن به شرایط کراکینگ،این دما برای خوراک اتان مناسب است و به دقت انتخاب شده است. توجه کنید که جریان بعد از HTC-I ابتدا به دو پاس تبدیل می‌شود و سپس قبل از ورود به HTC-II دو باره به شش پاس جداگانه تقسیم می‌شود.

مخلوط هیدروکربن / بخار پس از ترک HTC-II به ۲۴ جریان ورودی کویل تابشی قبل از ورود به قسمت تابشی تقسیم می‌شود. برای هر کویل تشعشعی یک ونچوری که جریان را به سرعت بحرانی می‌رساند تدارک دیده شده است که برای پخش جریان مناسب در طول یک عملکرد نرمال، فراهم شده است. هر کویل به صورت مارپیچ از ۴ لوله عمودی بزرگ تشکیل شده است. خوراک در کویل تشعشعی برای تولیددرصد تبدیل %۶۵ به صورت گرمایی شکسته می‌شود.

گازهای حاصل از کراکینگ (Cracked Gas)، کوره را از طریق خروجی‌های کویل عمودی واقع در بالای قسمت تشعشعی ترک می‌کند. گازهای حاصل از کراکینگ در حدود ۸۲۱ بارمطلق فشار و        ˚C846حرارت دارد.

در کویل تابش مخلوط هیدروکربن / بخار برای رسیدن به سطح دمایی که پیرولیز شروع شود، به سرعت گرم می‌شود.

کـراکینگ گـــــرمایی در سراسر طول کویل از طریق تأمین مداوم گرمای لازم از گازهای تشعشعی (Radiant Gases) اطراف کویل  ، انجام می‌شود. بازده پیرولیز قویاً متأثر از فشار جزیی هیدروکربنها، منحنی دمایی و زمان اقامت است. با انتخاب دقیق این موارد، بازده بهینه بدست می‌آید.

میانگین شار گرمای تشعشعی مطمئن می‌سازد که تشکیل کک در حداقل نگهداشته شده است. بدین طریق می‌توان یک زمان کارکرد طولانی بین عملیات کک‌زدایی متوالی، بدست آورد.

درست در بیرون محفظه تشعشعی (Fire Box)، خروجی هر کویل تشعشعی به یک قسمت انتقالی کوچک وارد می‌شود.

در تمامی این ۲۴ مقطعه انتقالی یک ترموکوپل نصب شده است است.

در هر مجموعه از مقادیر خروجی ۴ کویل دما اندازه‌گیری می‌شود و دومین دمای بیشتر برای کنترل دمای خروجی کویل از آن پاس بطور جداگانه انتخاب می‌شود. میانگین سیگنالها از دومین دمای بیشتر کنترل کننده های دمایی به عنوان Set Point برای کنترل‌کننده دمای خروجی کویل استفاده می‌شود. Set Point و دمای واقعی توسط تغییر شدت جریان سوخت به قسمت ورودی مناطق آتش مربوطه معادل می‌شوند.

از سیستـــم کنتـرل تعـادل منطقه ی آتش، یک سیگنال برگشتی به سیستــم کنتـرل نسبــت بخار / خوراک و جریانهای ورودی (Through Put) فرستاده می‌شود. این سیستم کنترل با دریافت این سیگنال برگشتی (با یک شدت آرامتر نسبت به سیستم کنترل تعادل منطقه آتش) جریـان خوراک / بخار آب رقیق‌ساز عبوری از درون هر کدام از پاسهای سه‌گانه در قسمت جابجایی را با توجه به جریان عبورکننده در کویلهای تابشی در هر طرف از منطقه آتش، تنظیم می‌کند.

از ۶ سیگنال کنترل‌کننده‌های پاسها، دوباره دومین دمای بالاتر برای کنترل‌کننده دمای خروجی کویل انتخاب می‌شود تا اینکه کل سرعت حرارت‌دهی Firing) ) را در کوره کنترل کند.

۲۴ کویل تشعشعی به TLE متصل می شوند.

لوله‌های متصل‌کننده کویلها به TLEها، خط انتقال (Transfer Line) نامیده می‌شود. پیرولیز در این خطوط انتقالی (Tranfer Line) ادامه دارد، امّا با توجه به ماهیت گرماگیر واکنش و فقدان گرمای ورودی، دمای جریان کوره افت می‌کند. بنابراین دمای ورودی واقعی TLE اولیه کمتر از دمای خروجی کویل خواهد بود (با توجه به کراکینگ همدما).

وظیفه TLEهای اولیه سرد کردن جریان کوره با شدت چند صد درجه با زمانی در حد میلی ثانیه می‌باشد که باعث Freezing ترکیب خروجی و جلوگیری از تغییر و تبدیل محصولات با توجه به واکنشهای ثانویه می‌شود. گازهای حاصل از کراکینگ در TLEهای دوم و سوم بیشتر سرد می‌شود.

سرعت سرد کردن برای اجتناب از کندانس شدن ترکیبات سنگین Fuel Oil و قیرها روی سطح TLEها و تشکیل کک جزیی، محدود می‌شود. گرمای محسوس بازیافت شده از جریان کوره برای تولید بخار اشباع با فشار خیلی زیاد(C^° ۳۱۸و۱۱۰ بار مطلق)در پوسته مبدلهای اولیه و ثانویه و گرم کردن BFW در مبدل سوم استفاده می‌شود. هر کوره سه عدد TLE اولیه همسان دارد که هر کدام از آنها ۸ کویل را سرویس می‌دهد. علاوه بر این هر کوره یک TLE دوم و یک TLE سوّم دارد.

بعد از گذر از TLE اولیه دمای گازهای حاصل از کراکینگ تقریباً C^°۵۲۰-C^°۵۱۰ خواهد بود. جریان خروجی از سه عدد TLE اولیه با هم ترکیب می‌شوند و به TLE دوم (مبدل پوسته و لوله) برای سرد شدن و بازیابی گرمای آن فرستاده می‌شود. بعد از TLE ثانویه، گازهای حاصل از کراکینگ  به طرف TLE سوم (مبدل پوسته ـ لوله) فرستاده می‌شود و همزمان BFW با سرد کردن گاز در مبدل گرم می‌شود. در ابتدا، در TLE ثانویه گازهای حاصل از کراکینگ تا تقریبا ًC^°۳۶۵ سرد می‌شود و در TLE سوم گازهای حاصل از کراکینگ تا C^°۱۷۵ سرد می‌شود. به مرور زمان مبدلها کثیف می‌شوند و باعث افزایش دمای خروجی گاز به حداکثر C^°۵۷۵  پس از TLE اول، C^°۳۹۵ پس از TLE دوم و C^°۲۵۰ بعد از TLE سوّم، بعد از چند دوره کک‌زدایی ایجاد می‌شود. در صورتی که دمای عملیاتی TLE به حدود دمای طراحی آن برسد، باید به صورت مکانیکی تمیز شود. جریان سرد شده بعد از ترک TLE، به Quench Tower در قسمت گرم واحد فرستاده می‌شود.

تمام مقالات و پایان نامه و پروژه ها به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد.

 جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.