مقاله مشخص نمودن نقش و محیط روزگار فردوسی مربوطه  به صورت فایل ورد  word و قابل ویرایش می باشد و دارای ۲۰  صفحه است . بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دانلود مقاله مشخص نمودن نقش و محیط روزگار فردوسی نمایش داده می شود، علاوه بر آن لینک مقاله مربوطه به ایمیل شما نیز ارسال می گردد

 فهرست

چکیده   ۱
واژگان کلیدی   ۱
مقدمه   ۲
بیان مسأله   ۵
اهمیت موضوع تحقیق   ۶
روش تحقیق   ۶
اهداف تحقیق   ۶
کاربرد تحقیق   ۷
فرضیه‌ها   ۷
محدودیت‌های‌تحقیق   ۸
پیشینه‌ی تحقیق   ۸
نتیجه‌گیری   ۱۰
منابع و مآخذ   ۱۲
پیشنهادها   ۱۷

 منابع و مآخذ

۱- آبادی باویل، محمد، آیینها در شاهنامه فردوسی، انتشارات کمیته استادان.

۲-آذر گشسب، اردشیر، آیین برگزاری جشنهای ایران باستان

۳- اسلامی ندوشن، محمدعلی، ۱۳۴۹، زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه، چاپ دوم، تهران: انتشارات ابن سینا.

۴- اوشیدری، جهانگیر، ۱۳۷۱، دانشنامه مزدیسنا (واژه نامه توضیحی آیین زردشت).

۵- بیرونی، ابوریحان، ۱۳۲۱، آثار الباقیه، نشر خیام.

۶- پرهام، باقر، ۱۳۷۳، مبانی نقد و خرد سیاسی در ایران، تهران: نشر مرکز.

۷- ترابی، محمد،۱۳۸۲، نگاهی به تاریخ و ادبیات ایران از روزگار پیش از اسلام تا اوایل قرن هفتم، تهران: انتشارات ققنوس.

۸- جوانشیر، ف.م، ۱۳۵۹، حماسه داد، چاپ اول، انتشارات حزب توده‌ایران.

۹- حریری، ناصر، ۱۳۶۹، زن و تراژدی، چاپ دوم، کتابسرای بابل.

۱۰- حمیدیان، سعید، ۱۳۷۲، درآمدی بر اندیشه و هنر فردوسی، چاپ اول، تهران: انتشارات مرکز.

۱۱- حکیمی تبار، محمود، ۱۳۶۹، جهان بینی و حکمت فردوسی؛ نشر فرهنگ اسلامی.

۱۲- خیام، عمر، ۱۳۵۷، نوروزنامه، انتشارات طهوری.

۱۳- دهباشی، علی، ۱۳۷۰، فردوسی و شاهنامه، چاپ اول، انتشارات مدیر.

۱۴- دوستخواه، جلیل، ۱۳۸۰، حماسه ایران (یادمانی از فراسوی هزاره‌ها)، تهران: نشر آگاه.

۱۵- رنجبر، احمد، ۱۳۶۳، جاذبه‌های فکری فردوسی، چاپ اول، تهران: انتشارات امیرکبیر.

۱۶- راوندی، مرتضی، ۱۳۵۴، تاریخ اجتماعی ایران، چاپ چهارم، تهران: انتشارات امیرکبیر،ج۱٫

۱۷- رضا، فضل الله، ۱۳۵۳، پژوهشی در اندیشه‌های فردوسی، انتشارات علمی و فرهنگی، ج۱٫

۱۸- روح الامینی، محمود، ۱۳۵۷، نمودهای فرهنگی و اجتماعی در ادبیات فارسی، چاپ اول، نشر آگاه.

۱۹- ریاحی، محمد امین، ۱۳۷۶، فردوسی (زندگی، اندیشه و شعراو)، چاپ دوم، تهران: انتشارات طرح نو.

۲۰- ـــــــــــــ ، ۱۳۶۹، بیست و یک گفتار درباره شاهنامه فردوسی، انتشارات نوید شیراز.

۲۱- رستگار فسایی، منصور، ۱۳۸۱، فردوسی وهویت شناسی ایران، تهران: انتشارات طرح نو.

۲۲- زرین کوب، عبدالحسین، ۱۳۷۵، از گذشته ادبی ایران، چاپ اول، انتشارات بین المللی الهدی.

۲۳- سرامی، قدمعلی، ۱۳۷۳، از رنگ گل تا رنج خار، چاپ اول، انتشارات علمی و فرهنگی.

۲۴- شوقی، عباس، ۱۳۵۰، فردوسی پاکزاد، مؤسسه مطبوعاتی

۲۵-صفا، ذبیح الله، ۱۳۳۳، حماسه سرایی در ایران، چاپ دوم، تهران: مؤسسه مطبوعاتی امیرکبیر.

۲۶-  ــــــــــــــــــــ  ، ۱۳۷۱، تاریخ و ادبیات در ایران، چاپ دوازدهم، تهران: انتشارات فردوس.

۲۷-  ـــــــــــــــــــ     ، ۱۳۳۲، تاریخ و ادبیات در ایران، تهران: انتشارات انیرکبیر، ج۱٫

۲۸- عبادیان، محمود، ۱۳۶۹، فردوسی و سنت و نوآوری در حماسه سرایی، انتشارات گهر.

۲۹- علوی، هدایت، ۱۳۷۲، زن در ایران باستان، چاپ اول، تهران: انتشارات هیرمند.

۳۰- فردوسی، ابولقاسم، ۱۳۸۱، شاهنامه فردوسی، به کوشش سعید حمیدیان، تهران: نشر قطره.

۳۱- ــــــــــــــــــــــ ،۱۳۸۰، شاهنامه فردوسی، به کوشش جلال خالقی مطلق، نشر هیرمند.

۳۲- قلی، علیرضا، ۱۳۷۰، جامعه شناسی خود کامگی، چاپ اول، تهران: نشرنی.

۳۳- کریستن سن، آرتور، ۱۳۷۸، ایران در زمان ساسانیان، ترجمه رشید یاسمی، چاپ اول، تهران: انتشارات صدای معاصر.

۳۴- کرازی، میرجلال، ۱۳۷۹، نامه باستان، تهران: انتشارات سمت، ج۱٫

۳۵- ــــــــــــــــــــــــــــ   ، ۱۳۸۴، نامه باستان، تهران: انتشارات سمت،ج۷٫

۳۶- ـــــــــــــــــــــــــــ ، ۱۳۷۹، نامه باستان، تهران: انتشارات سمت، ج۶٫

۳۷- کوسا کوبه، کازوکو، ۱۳۸۲، داستان گنجی و شاهنامه، تهران: نشرنی.

۳۸- کورجی کویاجی، جهانگیر، ۱۳۷۱، پژوهشهایی در شاهنامه، ویرایش جلیل دوستخواه، چاپ اول، انتشارات زنده رود.

۳۹- کیا، خجسته، ۱۳۷۱،سخنان سزاوار زنان در شاهنامه فردوسی، تهران: نشر فاخته.

۴۰-گیرشمن، رومن، ۱۳۷۲، ایران از آغاز تا اسلام، ترجمه دکتر محمد معین، چاپ دهم، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.

۴۱- میرباقری فرد ودیگران، علی اصغر، ۱۳۸۱، تاریخ ادبیات ایران، چاپ اول، تهران: انتشارات سمت، ج۱٫

۴۲- معصومی دهقی، احمدرضا، ۱۳۸۲، زناشویی در شاهنامه، چاپ اول، اصفهان: انتشارات نقش خورشید.

۴۳- مصاحب، شمس الملوک، ۱۳۴۸، زن در شاهنامه، مجله‌ی وحید، ج۶٫

۴۴- مهر، دکتر فرهنگ، ۱۳۷۵، دیدی نو از دینی کهن(فلسفه زردشت)، چاپ دوم، تهران: انتشارات‌ جام.

 ۴۵- مهذب، زهرا، ۱۳۷۴، زنان در شاهنامه، انتشارات قبله.

 ۴۶- ماسه، هانری، ۱۳۵۰، فردوسی و حماسه ملی، ترجمه مهدی روشن ضمیر، انتشارات کمیته استادان.

 ۴۷- مسکوب، شاهرخ، ۱۳۵۷، سوگ سیاوش (در مرگ رستاخیز)، چاپ پنجم، انتشارات خوارزمی.

۴۸- مختاری، محمد، ۱۳۶۸، حماسه در رمز و راز ملی، چاپ اول، نشر قطره.

 ۴۹- محمودخان شیرازی، حافظ، ۱۳۶۹، در شناخت فردوسی، ترجمه شاهد چوهدری، چاپ اول، انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی(شرکت سهامی)

۵۰-ــــــــــــــــــــــــ ، ۱۳۷۴، در شناخت فردوسی، ترجمه شاهد چوهدری، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.

۵۱- میر انصاری، ۱۳۷۵، مجموعه مقالات فروغی، انتشارات طهوری.

۵۲- مداینی، مهدی، ۲۵۲۷، شاهنامه فردوسی و شکوه پهلوانی، تهران: انتشارات سروش.

۵۳- محجوب، محمدجعفر، ۱۳۷۱، آفرین فردوسی،چاپ اول، انتشارات مروارید.

۵۴- محبتی، مهدی، ۱۳۸۱، پهلوانان در بن بست، چاپ اول، انتشارات سخن.

۵۵- نولوکه، تئودور، ۱۳۷۲، حماسه ملی ایران، ترجمه بزرگ علوی، چاپ دوم، تهران: نشر سپهر.

۵۶- وزیری، عبدالله، ۱۳۷۰، زال زر، چاپ اول، انتشارات وزیری.

۵۷- وزیری، سعید، ۱۳۸۷، فردوسی و شاهنامه از نکاه دیگر، چاپ اول، تهران: نشر دیگر.

۵۸- همایونفرخ، رکن الدین، ۱۳۷۷، شاهنامه و فردوسی، انتشارات اساملیر، ج۱٫ ــــــــــــــــــــــــــــــــــ ، ۱۳۷۷، شاهنامه فردوسی، انتشارات اساملیر، ج۲٫

۵۹- یوگنی، ادواردویج برتلس، ۱۳۷۴، تاریخ ادبیات فارسی (از دوران فردوسی تا پایان عهد  سلجوقی)، ترجمه سیروس ایزدی، تهران: انتشارات هیرمند.

۶۰-یغمایی، حبیب، ۱۳۵۱، مقالات فردوسی درباره‌ی شاهنامه فردوسی، انتشارات انجمن آثار ملی.

 مقاله‌ها و مجله‌ها

۶۱- آقا حسینی، حسین، بررسی اندیشه‌های اجتماعی در شعر فارسی در قرنهای چهارم و پنجم هجری، حوزه معاونت پژوهشی دانشگاه اصفهان، ۱۳۸۳، طرح شماره ۸۹۱۰۲۳ .

۶۲- بیگدلی، احمد، زن در آیینه حکمت شاهنامه، نشریه چشم انداز ایران، سال اول، آذر و دی ماه ۱۳۷۸، شماره ۳ .

۶۳- پیامنی، بهناز، فراز و فرود شخصیت زن در شاهنامه، کیهان فرهنگی، تیرماه ۱۳۷۹، شماره۱۶۵ .

۶۴- محمدی، احمد، سیمای زن در ادب حماسی و اساطیری، فرهنگ و زندگی، ۱۳۵۴، شماره ۱۹ و۲۰٫

۶۵- مجموعه مقالات سخنرانی‌های نخستین دوره جلسات، ۱۳۵۰٫

۶۶- واردی، زرّین، بررسی ساختار اسطوره‌ای در داستان سام نامه، نشریه‌های علمی- پژوهشی، پژوهشنامه زبان و ادب فارسی (گوهر گویا)، سال چهارم، تابستان ۱۳۸۹، شماره دوم، پیاپی ۱۴٫

پایان نامه‌ها

۶۷- حاتمی، سعید، ۱۳۸۴، سیمای جامعه در شعر سنایی، پایان نامه دکتری دانشگاه اصفهان.

۶۸- کرمی، آزاده، ۱۳۸۷، تحلیل و بررسی آئین کشورداری در شاهنامه، پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان.

مقدمه

ادبیات آیینه اجتماع است. این سخن به این معنی است که واقعیات و تحولات فرهنگی و اجتماعی به صورت نماها و بازتابها می‌تواند سیمای دقیق و جامعی از تحولات اجتماعی هر دوره از تاریخ را نشان دهد. (حاتمی، ۱۳۸۴،ص ۱). جامعه شناسان تعاریف مختلفی از جامعه ارائه نموده‌اند یکی از تعاریف که ساده به نظر می‌رسد چنین است :جمعی سازمان یافته متشکل از افرادی که در سرزمینی مشترک زندگی می‌کنند، به صورت گروهی با یکدیگر در جهت ارضاء نیازهای اجتماعی همکاری دارند، فرهنگی مشترک دارند و هر گروه به صورت واحد اجتماعی متمایزی به کار می‌پردازند.(آقاحسینی،۱۳۸۳ .۱) . ادبیات با جامعه و به طور کلی اجتماع رابطه‌ی تنگاتنگی دارد و هر شاعر و نویسنده‌ای تحت تأثیر جامعه و محیط زمان خود دست به آثاری می‌زند که تمام اوضاع سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی آن دوره را بازگو می‌کند به همین دلیل ادبیات هر دوره به آیینه‌ای تبدیل می‌شود که اوضاع و احوال جامعه و ابعاد مختلف فرهنگ آن را نشان می‌دهد. بیشتر محققان و مورخان جهان در این جهت اتفاق نظر دارند که بخشی از پیشرفتهای فرهنگ و تمدن بشری مدیون فرهنگ و تمدن ایران بوده است و در حقیقت شاعران ایران زمین سهم قابل توجهی در پیشرفت بشریت داشته‌اند. هر اندیشه در قالب و چارچوب و شرایط زمانی و مکانی خاصی تولید می‌شود. اندیشه و افکار متفکران، ریشه در آراء و اندیشه‌های پیش از آنان دارد اینکه هر شاعری در ظرف زمانی و مکانی خاصی زندگی کرده و از شرایط اجتماعی و سیاسی زمان خود تأثیر پذیرفته است. درک زمینه و زیربنای اندیشگی شاهنامه، که عامل وحدت بخشنده به داستانهای گوناگون آن است بدون شناخت سهم و تأثیر اندیشه اجتماعی در پرداخت این اثر عظیم ممکن نیست. ابوالقاسم فردوسی از ستارگان آسمان ادب ایران است که از گذشته‌های دور با کتاب گرانقدر خود «شاهنامه» در میان مردم شهرت و محبوبیت یافته است، سرگذشت وی با تمام اهمیتی که در ادب و فرهنگ ایران دارد چندان روشن نیست، درباره‌ی سال تولد و وفات  فردوسی اطلاعات دقیق و موثقی در دست نیست آنچه درباره‌ی او می‌دانیم این است که در یکی از سالهای ۳۲۹ یا ۳۳۰ هـ.ق. در روستای باژ «پاز کنونی» واقع در منطقه‌ی توس به دنیا آمد، او از خاندان دهقانان و از ایرانیان اصیل عصر خویش بوده، دهقانان طبقه‌ای صاحب مقام و دارای املاک و اموال بودند و می‌توانستند از راه درآمد ملک خود زندگی نسبتاً راحتی داشته باشند. خاندانهای دهقانان کوشش بسیاری داشته‌اند تا نسلها و مآثر نژادی خود را در برابر ارزشهای جدیدی که اسلام به محیط زندگی ایشان آورده بود حفظ کنند. فردوسی چهل سال بیشتر نداشت که دقیقی شاعر حماسه پرداز و هم ولایتی او که نظم روایات ملی ایران را از چند سال پیش آغاز کرده بود در سن جوانی به دست غلامش کشته شد و بعد از آن بود که حکیم توانا فردوسی بر آن شد تا کار ناتمام او را دنبال کند. فردوسی کار به نظم کشیدن شاهنامه را در حدود سال ۳۷۰ هـ.ق. آغاز کرد و حدود سی سال در این راه رنج کشید. او در پایان کار (در حالی که آخر عمر احساس نیازمندی مالی داشته، و نیز به سبب آوازه‌ی تبلیغات محمود که به توس رسیده است، و فردوسی آواز این دهل را از دور شنیده) به این فکر افتاده است که اثر خود را به نام محمود کند، تا هم از این راه آسایشی در زندگی آخر عمر بیابد و هم نشر کتابش با توفیق بیشتر همراه باشد و از گزند حوادث در امان بماند. وقتی که فردوسی شاهنامه را نزد محمود فرستاد یا به احتمالی خود به غزنین برد، محمود رفتاری که شایسته‌ی رنج عظیم فردوسی باشد با او نکرد بلکه با سردی و بی‌اعتنایی خویش خاطر او را آزرد. فردوسی خود از حاسدانی که در نزد شاه او را تباه کردند به صراحت سخن گفته است. بی‌گمان شیعی بودن فردوسی و گرایش او به اعتزال نیز از عوامل این محرومیت بوده است. فردوسی پس از این حرمان، عمر درازی نیافته و زندگی را بدرود گفته است. او مردی شیعه مذهب بود و دلبستگی‌اش به میراث قومی و فرهنگی ایران کهن از ارادات خالصانه‌ی او به خاندان پیامبر(ص) و تعظیم تشیع نشد. از نظر موضع اجتماعی فردوسی تنها فرد سیاسی- ادبی تاریخ فرهنگ ایران است که از طبقه دهقانان و اعیان ایران برخاسته و همه ثروت خود را در راه این مبارزه صرف کرده است. هم سرمایه مالی و هم سرمایه علمی و هم عمر خود را در این راه نهاد و تا آخرین لحظات زندگی مبارزه خویش را ادامه داده شاید از این جهت نیز فردوسی در میان اهل قلم ایران نمونه باشد. (قلی،۱۳۷۰ .۳۳). شاهنامه آیینه تمام نمای افکار و اندیشه‌ها و اعتقادات و روحیات و عواطف و احساسات فردوسی است، به عبارت دیگر فردوسی نبوغ نژادی خویش را در این اثر نفیس در نهایت دقت و صحت منعکس ساخته است و همینطور از صاف‌ترین و پاک‌ترین سرچشمه‌های احساسات ملّی و میهنی به حساب می‌آید و در عین حال خواننده را به آداب و رسوم و مواعظ و حکم و معتقدات دینی و داستانهای اجتماعی ایرانیان باستان آشنا می‌کند. (میرانصاری، ۱۳۷۵ . ۲۷) یکی از علل توفیق شاهنامه را علاوه بر محتویات آن که همه عبرت و حکمت و آزادگی و آزاداندیشی است، باید ایمان پاک و اخلاقی و صمیمیت و علاقه‌ی سراینده‌ی آن دانست که با اعتقاد و از روی صفای باطن در راه نظام شاهنامه قدم گذاشت و زندگی و ثروت موروثی خود را صرف این کار کرده است. محتویات شاهنامه عمدتاً وقایع و رویدادهایی است که اندیشه و معانی اجتماعی و اخلاقی را ترویج می‌کند. آنچه که در اینجا دارای اهمیت است درستی یا نادرستی و ارزش تاریخی مطالب نیست بلکه پدید آمدن اثری است با آب و رنگ تاریخی که یادآورد گذشته ملتی ریشه‌دار ودیرپایی است که همچون رشته‌ای است استوار که حال و آینده‌ی این ملت را با گذشته او پیوند می‌دهد. آنچه بیشتر از هر چیز دیگر فردوسی را علاقه‌مند به نوشتن شاهنامه می‌کند مظلومیت انسانهایی است که مورد ظلم قرار گرفته‌اند و این گروه از طبقه‌ی دهقانان و کارگران و کاسبان جامعه هستندبنابراین فردوسی عدالت جامعه را می‌خواهد. تحقق عدالت اجتماعی به صورت نسبی به هوش، خلاقیت، خستگی ناپذیری، حس مسئولیت، اشتراک مساعی، ادبیات سیاسی گسترده و سطح بالای معلومات ملی و ساختار اقتصادی پیشرفته و متنوع نیاز دارد و امکان تحمیل آن به یک فرهنگ سراسر جهل و خصومت و خشونت وجود ندارد، نکته‌ی دیگر اینکه امر تأمین حقوق اجتماعی، اقتصادی و سیاسی چیزی نیست که از بالا تضمین و قابل گسترش باشد کسانی که بالا هستند یعنی حاکمان، کسانی هستند که دیروز پایین بوده‌اند و الگوی فکری و رفتاری خود را از پایین یعنی پیکره‌ی اجتماع گرفته‌اند. تضمین اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی عدالت اجتماعی در پیکره‌ی جامعه به نسبت از تضمین‌های کافی به نظر می‌رسد.(قلی ۱۳۷۰٫ ۱۸۳). فردوسی به خوبی دریافته بود که سرنوشت ملتها و بقا و فنای آنها در میدانهای جنگ تعیین نمی‌شود بلکه زوال هر ملت به ترک آداب و سنن آیین شعائر ملی بسته است از آن رو قد مردانگی برافراشت و آن آیین را زنده و جاوید نگاه داشت.

بیان مسأله

تمام مقالات و پایان نامه و پروژه ها به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد.

 جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.