مقاله نقش مطبوعات درتوسعه سیاسی مربوطه  به صورت فایل ورد  word و قابل ویرایش می باشد و دارای ۴۲  صفحه است . بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود مقاله نقش مطبوعات درتوسعه سیاسی نمایش داده می شود، علاوه بر آن لینک مقاله مربوطه به ایمیل شما نیز ارسال می گردد

فهرست مطالب

سیر تحول تاریخی توسعه سیاسی ۱
مفهوم توسعه سیاسی ۳
شاخصهای توسعه سیاسی ۹
الف.ساخت اجتماعی ۱۰
ب.ساخت سیاسی ۱۱
ج.فرهنگی سیاسی ۱۲
د.رفتاری سیاسی ۱۳
ه.فرآیند سیاسی ۱۴
جامعه پذیری سیاسی ۱۵
الف.گروههای نخستین ۱۷
ب.گروههای دومین ۱۸
مشروعیت سیاسی ۲۰
مشارکت سیاسی ۲۱
مطبوعات و توسعه سیاسی ۲۲
ارتباطات سیاسی ۲۲
نقش مطبوعات و توسعه سیاسی ۲۶
جامعه پذیری سیاسی و مطبوعات ۳۰
مطبوعات و دموکراسی ۲۱
مطبوعات وایجاد مشروعیت ۳۲
نقش مطبوعات درایجاد مشارکت ۳۳
نقش مطبوعات درایجاد فضای عمومی ۳۴
منابع ۳۶

منابع

۱- عبدالعی قوام، توسعه سیاسی وتحول اداری. تهران : انتشارات قومیس، ۱۳۷۱٫ صفحه ۴۹۸و ۱۸و۱۱و۳۸و۷۶و۷۴
۲- دکترهرمز مهرداد، جامعه پذیری سیاسی، تهران : انتشارات پاژنگ، ۱۳۷۶٫ صفحه ۴۴و ۴۳٫
۳- عبدالعی قوام. نقد نظریه های نوسازی و توسعه سیاسی. تهران. انتشارات دانشگاه شهید بهشتی . ۱۳۷۴ صفحه ۴۶ و ۴۵٫
۴- دکتر حسین سیف زاده. نظریه های مختلف درباره راههای گوناگون نوسازی و دگرگونی سیاسی. تهران . نشر قومس ۱۳۷۳٫ صفحه۷۴
۵- دکتر حسین سیف زاده، توسعه سیاسی و تحول اداری. تهران انتشارات قومس ۱۳۷۱٫ صفحه ۱۸۱ و ۱۸۳
۶- دکتر محمود سریع القلم، عقل و توسعه یافتگی. تهران:انتشارات سفیر، ۱۳۷۲٫ ص ۹۶
۷- سعید حجاریان. ناموزونی فرآیند توسعه سیاسی درکشورهای پیرامونی مجله راهبرد شماره ۶٫ صفحه ۲۵و ۲۶و ۲۷
۸- سید رضا موسوی، عقل ومشروعیت سیاسی از نظر مارکس و بر و هابر ماس اطلاعات سیاسی-اقتصادی شماره ۱۳۲-۱۳۱٫
۹- حسن بشیریه، جامعه مدنی وتوسعه سیاسی در ایران . تهران . موسسه نشر علوم نوین، ۱۳۷۸٫ صفحه ۲و ۳و ۶
۱۰- محسن امین زاده ، توسعه سیاسی، اطلاعات سیاسی-اقتصادی شماره ۱۱۸-۱۱۷ . صفحه ۱۱
۱۱- احمد میرعابدینی. ارتباطات و سیاست. فصلنامه رسانه . سال هشتم. شماره یک بهار ۱۳۷۶٫ صفحه ۵و۹
۱۲- هایدتی، هیلمویت . ارتباطات سیاسی ورسانه های جدید ترجمه: علی کسمایی فصلنامه رسانه، سال هشتم شماره یک، بهار ۱۳۷۶٫ صفحه ۱۳
۱۳- احمد میرعابدینی. سیستم ارتباط جمعی درسیاست. همشهری، ۲۷ دیماه ۱۳۷۴ صفحه ۱۰
۱۴- ناصر پورحسن. انقلاب ارتباطات یاانقلاب کنترل. فصلنامه رسانه، سال دهم شماره ۲ تابستان ۱۳۷۸٫ صفحه ۵
۱۵- سودابه نبئی . مطبوعات ومخاطب. فصلنامه رسانه. شماره یک بهار ۱۳۷۷ صفحه ۴۵و۴۶٫
۱۶- سید محمدمهدیزاده . مطبوعات و توسعه سیاسی. دومین سمینار بررسی مسائل مطبوعات ایران. تهران: انتشارات مرکز مطالعات وتحقیقات رسانه ها. – ۱۳۷۷ صفحه ۸۴ و۸۵
۱۷- هادی خانیکی مقدمه ای برنقش و کارکرد مطبوعات درتوسعه فصلنامه رسانه شماره یک بهار ۷۶صفحه ۵و۸۷ و ۸۸
۱۸- سون ویندال، بنوسیگنایزر، جین اولسون، کاربرد نظریه های ارتباطات ترجمه علی دهقان. تهران: انتشارات مرکز مطالعات وتحقیقات رسانه ها. ۱۳۷۶ صفحه ۳۹
۱۹- محمد تقی احمدیان وسایل ارتباط جمعی، مشارکت و توسعه فصلنامه پژوهش و سنجش شماره ۱۸٫ صفحه ۲۱
۲۰- عبدالعلی قوام، نقد نظریه های مختلف درباره راههای گوناگون نوسازی و دگرگونی سیاسی . تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی. ۱۳۷۴ صفحه۲۲٫
۲۱- سید محمد مهدیزاده ، قدرت و تئوریهای مطبوعات. فصلنامه رساله سال هشتم شماره یک . بهار ۱۳۷۵صفحه ۸۶و۸۷
۲۲- هایدتی، هیملویت . قدرت و تئوریهای مطبوعات فصلنامه رسانه سال هشتم شماره یک بهار ۱۳۷۵صفحه ۱۷
۲۳- پرویز علوی. ارتباطات سیاسی. تهران. موسسه نشر علوم نوین. ۱۳۷۵ صفحه ۸۴و۱۵۱و۱۵۲
۲۴- سید محمد مهدیزاده، انتخابات، روزنامه ها و احزاب. فصلنامه رسانه تابستان ۱۳۷۸ صفحه۹۰و۹۱
۲۵- سید محمد مهدیزاده، زبان ارتباطی مطبوعات. اولین سمینار بررسی مسایل مطبوعات ایران، تهران، انتشارات مرکز مطالعات وتحقیقات رسانه ها. صفحه ۱۱۵ و ۱۱۴
۲۶- احمد میرعابدینی. زبان ارتباطی مطبوعات. اولین سمینار بررسی مسایل مطبوعات ایران .تهران. انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه ها، ۱۳۷۱٫ صفحه۳۲۸و۳۲۹و۳۱۱و۳۱۴٫

سیرتحول تاریخی توسعه سیاسی:

مقوله توسعه سیاسی از اواخر دهه ۱۹۵۰ و اوایل دهه ۱۹۶۰ درچارچوب مطالعه سیاستهای تطبیقی مورد توجه دانشمندان علوم سیاسی قرارگرفت. از دوران پس از جنگ جهانی دوم نسبت به روند توسعه سیاسی و دگرگونیهای اجتماعی برخوردی خوشبینانه شده و محققین تحت تأثیر موفقیت ها و رونق اقتصادی که نصیب غرب بویژه آمریکا شده بود این مقوله را از بعد مثبت و امیدوارکننده مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. بهرحال علی رغم اینکه در دهه های ۴۰ و ۵۰ به ابعاد اقتصادی توسعه سیاسی توجه می شد، ولی از اواخر دهه ۱۹۶۰ محققین علوم سیاسی به پارامترهای اجتماعی و سیاسی بیش از عوامل و شاخصهای اقتصادی بها دادند. درمراحل بعد مفهوم توسعه سیاسی به نحوی از انحا بامقوله فرهنگ سیاسی گره خورد. زیرا گروهی از دانشمندان براین نظر بودند که چنانچه از طریق تجزیه و تحلیل فرهنگ سیاسی جوامع بتوان به متغیرهایی دست یافت که این عناصر را درجهت بهره گیری از تواناییهای نظام برای پاسخگویی بیشتر نسبت به نیازهای جامعه بکار انداخت، می‌توان به تحقق توسعه سیاسی مطلوب امیدوار شد.

بنابراین فرهنگ سیاسی بعنوان یک عامل تأثیر گذار درفرآیند توسعه سیاسی جوامع ممکن است از جامعه ای به جامعه دیگر متفاوت بوده و از ساختارهای اجتماعی – سیاسی جوامع متاثر شده باشد. بطور کلی منظور از فرهنگ سیاسی نظام اعتقاداتی است که درباره الگوهای کنش و واکنش متقابل و نهادهای درونی شده سیاسی گفتگو می کند. فرهنگ سیاسی درباره وقایع که درجهان سیاست رخ می دهد صحبت نمی‌کند، ولی درباره اعتقادات و نظریاتی که درخصوص چنین رخدادهایی ابراز می‌شود صحبت می راند. چنین اعتقاداتی دارای گونه های متفاوت است. ممکنست «تجربی» باشد. بدین معنی که درباره آنچه که به وقوع می پیوندد ابراز می‌شود، یا ممکنست بعد «بیانی» باشد، بدین معنی که جنبه عاطفی و احساسی داشته باشد. از دهه ۱۹۷۰ برخی از محققین، توسعه را بیشتر از بعد بیرونی مورد توجه قرار دارند. از این دوران به بعد این مقوله عمدتاً درچارچوب نظریات «توسعه نیافتگی» و نیز «استقلال و وابستگی» عنوان شد.

بسیاری معتقدند که فرآیند نوسازی وتوسعه سیاسی خاص کشورهای توسعه نیافته یا دولتهایی است که هنوز مرحله «ملت سازی» را طی می کنند. «ایزن شتات» معتقد است که نوسازی سیاسی از قرن ۱۷ دراروپای غربی آغاز شد و سپس به سایرکشورهای اروپایی و قاره آمریکا سرایت کرد.

بسیاری از دانشمندان معتقدند برغم وجود عوامل متفاوت فرهنگی، تاریخی و سنتی، دیر یا زود جوامع جهان سوم راهی را طی خواهند کرد که جوامع صنعتی غرب درقرون گذشته پیموده اند. دربرخی از مطالعات مزبور این تصور قوت می‌گیرد که جوامع صنعتی غرب نقش «رهبری» را برعهده دارند، در حالیکه کشورهای درحال توسعه تابعان بی چون و چرا هستند.

مطالب ذکر شده درمورد توسعه سیاسی از یک مشکل عام گرایی توسعه سیاسی رنج می برد. زیرا در واقع یک الگوی تک خطی و ثابت را مطرح می سازد که کشورهای دیگر و بویژه درحال توسعه و جهان سوم جهت نیل به توسعه سیاسی مجبور به عبور از محل تعیین شده هستند. این موضوع یک سری تعصبات مفهومی را توسط غربی ها در مورد توسعه سیاسی بیان می کند. بدین صورت که به واقعیات زندگی اجتماعی و سیاسی و پیچیدگی های دگرگونی های مستمر جوامع جهان سوم حساسیت اندکی را نشان می دهند. درمواقعی نیز که به این واقعیات و پیچیدگی ها پی می برند، سعی می کنند که آنها را بر مبنای تجارب تاریخی، اجتماعی و سیاسی کشورهای اروپای غربی و آمریکای شمالی توضیح دهند.

ازسوی دیگر تعصبات ارزشی ناشی از خطای دو قطبی شدن «نسبت گرایی» و «نوگرایی» در توصیف توسعه سیاسی نقش دارد. براین اساس «نوگرایی» در زمینه اقتصاد و صنعت و سیاست بعنوان یک پدیده مثبت تلقی می شود؛ درحالیکه «سنت گرایی» به عقب ماندگی تعبیر می شود. بنابراین نوگرایی از ویژگی های جوامع صنعتی پیشرفته به شمار می رود.

مفهوم توسعه سیاسی

مفهوم توسعه سیاسی اززمان پیدایش اولین دیدگاهها درمورد آن از اواخر دهه ۱۹۵۰ تا به امروز به صورت های مختلف تعریف شده است. هریک از مفاهیم ارائه شده درمقاطع زمانی با تأکید بر یک سری از ویژگیها و ابعاد بوده که متأثر از شرایط اجتماعی و سیاسی جهان وتغییرات بوجود آمده است.

«لوسین بای» لازمه توسعه سیاسی را توسعه اداری و قانونی می داند و آنرا مترادف نوسازی سیاسی و تجهیز توده مردم عنوان کرده و مشارکت را لازمه توسعه سیاسی می داند.

وی درمجموع افزایش ظرفیت نظام را درپاسخگویی به نیازها و خواسته های مردم، تنوع ساختاری، تخصصی شدن ساختارها و همچنین افزایش مشارکت سیاسی را  لازمه توسعه سیاسی می پندارد. «جمیزکلمن» افزایش کیفی ظرفیت سیاسی نظام را در تعریف خود مورد تأکید قرار می دهد به نظر وی توسعه سیاسی دستیابی به موقعیتی است که درآن یک نظام سیاسی به جستجوی آگاهانه و موفقیت آمیز برای افزوده شدن کیفی ظرفیت سیاسی خود، از طریق ایجاد نهادهای مؤثر و موفق نایل آید. در این تعریف از توسعه سیاسی به دو الگوی زیر توجه شده است:

الف: الگوهای جدید تجمع و رسوخ که قادر به تنظیم و درنظر گرفتن نقشهای افزاینده نظام باشد به وجود می آید.

ب: الگوهای جدید مشارکت و توزیع منابع، به حدی که کفایت پاسخگویی به تقاضاهای برابری طلبانه روی نظام را داشته باشد، ایجاد می گردد.

به نظر «کلمن» دستیابی نظام سیاسی به چنین ظرفیت عملکردی، عامل مؤثر در حل بحرانهای هویت و مشروعیت محسوب می گردد. «رونالد چیکلوت»معتقد است که نظریه های توسعه سیاسی را به قسمت یا گروه می‌توان تقسیم کرد:

۱-   آن دسته که توسعه سیاسی را با دموکراسی مترادف می دانند.

۲-   آن دسته که برتغییر و توسعه سیاسی تمرکز تحقیقاتی را داشته اند.

۳-   آن دسته که به تجزیه و تحلیل بحران ها و مراحل تسلسلی توسعه سیاسی پرداخته اند.

به نظر می آید که این تقسیم بندی جامع ترین تقسیم بندی ها باشد. نظریه پردازان گروه اول که ازمیان آنها کارل فریدریک، جیمز برایس، لوسین پای، سیمور لیپست و آدتورا اسمیت را می‌توان نام برد، درمجموع، انتخابات، کثرت گرایی، نظامهای سیاسی چند حزبی و نظام سیاسی رقابتی، اقتدار قانونی نظام یافته، آزادی مطبوعات و توسعه اقتصادی ومشروعیت سیاسی را به عنوان شاخصهای اصلی توسعه سیاسی اشاره کرده اند.

گروه دوم سعی برآن داشته اند که میان تغییر و توسعه سیاسی ارتباط ایجاد نمایند. از تحقیقات کلاسیک دراین رابطه، می توان کارل فردریگز، لوئس کوزر و رابرت نیسبت را نام برد. این دسته از نظریه پردازان به نظریه های تغییر وتحول به عنوان نیاز طبیعی انسانها و جوامع توجه نموده اند.

گروه سوم از نظریه پردازان که در رابطه با توسعه سیاسی، کارتئوریک کرده اند، شامل افرادی مانند لئونارد بایندر، جمیز کلمن، لاپالومباراو سیدنی وربا می باشد. این گروه به کارکردهای اجتماعی درمسیر توسعه سیاسی مانند پدیده ظرفیت اجتماعی سیاسی، عدالت و تقسیم امکانات و منابع و نهایتاً طبقات اجتماعی و سیاسی پرداخته اند. شیوه های تقسیم قدرت، رقابت درکسب قدرت و شیوه های برخورد هیئت های حاکمه با بحران مشروعیت سیاسی از دیگر زوایای تحقیقاتی این گروه از محققین می‌باشد.

«لوسین پای» دربحث خود بحرانها و توالی ها درتوسعه سیاسی درخصوص ارزیابی «ظرفیت نظام سیاسی» شاخصهایی ارائه می دهد، این شاخص عبارتند از:

–         غلبه و نفوذ وسایل ارتباط جمعی

–         نحوه مالیات گیری

–         نسبت ابواب جمعی صاحب منصبان حکومتی و درصد توزیع آنها درمشاغل مختلف.

–         نسبت منابع تخصیص داده شده به آموزش، دفاع و رفاه اجتماعی.

–         جلوه های انفکاک و برابری.

–         پیچیده شدن دستگاههای اداری.

«آیزن اشتات» و «دیامنت» توسعه سیاسی را با توانایی نظام سیاسی برای رشد و تطابق باتقاضاهای جدید مترادف می دانند. «آیزن اشتات» رشد سیاسی مستمر را مسئله اصلی نوسازی تلقی کرده و معتقد است: «توانایی برای رویارویی با دگرگونی مداوم آزمونی حیاتی برای رشد به شمار می رود «دیامنت» توسعه سیاسی را فرآیندی می داند که براساس آن نظام سیاسی انواع جدیدی از هدفها و تقاضاها را حفظ و سازمانهای جدید را ایجاد می کند»

تمام مقالات و پایان نامه و پروژه ها به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد.

 جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.