مقاله نماز مربوطه  به صورت فایل ورد  word و قابل ویرایش می باشد و دارای ۵۲  صفحه است . بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دانلود مقاله نماز نمایش داده می شود، علاوه بر آن لینک مقاله مربوطه به ایمیل شما نیز ارسال می گردد

 فهرست مطالب

مقدمه   ۱
الف- تاریخچه نماز   ۴
نماز در اسلام   ۹
تشریع پنج نماز   ۱۰
تشریع نماز قصر   ۱۱
تشریع نماز خوف   ۱۱
تشریع نمازهای جمعه و عیدین   ۱۲
تشریع نماز آیات   ۱۲
تشریع نماز استسقا (درخواست باران)   ۱۳
چند نمونه از آیات قرآن و معصومین درباره نماز:   ۱۴
علت و حکمت  نماز   ۱۵
اقامه   ۱۷
آمادگی برای نماز با حضور قلب   ۱۷
مفاهیم و حرکات نماز:   ۱۷
حمد   ۱۷
سوره ((توحید))   ۱۹
قنوت:   ۲۵
معنی تشهد:   ۲۶
معنای سلامهای نماز:   ۳۱
معنی تسبیحات اربعه:   ۳۳
مستحبات نماز   ۴۱
واجبات نماز:   ۴۳
مستحبات عمده نماز:   ۴۴
شرایط قبول نماز   ۴۴
تعقیب نماز:   ۴۷
منابع و مآخذ:   ۴۸

منابع و مآخذ:

 ۱-    نمازشناسی، نویسنده حسن راشدی، انتشارات مهر قم، سال ۱۳۸۰

۲-    کتاب نماز، نویسنده علی غفوری، انتشارات فجر، سال ۱۳۶۵

۳-    جمعه و نماز یا جهاد هفتگی، تالیف آیت الله دستغیب، انتشارات کانون تربیت شیراز، سال ۱۳۶۳

۴-    اصول و فروع دین، تالیف دکتر سید عبدالوهاب طالقانی، انتشارات دارالقرآن کریم، سال ۱۳۶۶

مقدمه

–                    نماز

–                    عملی انسانی، خاص انسانها:

–                    برنامه ای الهام بخش برای توجه به خود، توجه به آغاز و انجام، و بالاخره توجه به زندگی و هدف اساسی از آن.

–                    تواضعی آگاهانه، در برابر بی نیاز مطلق و برآورنده همه نیازها از همه نیازمندان.

–                    برنامه ((آزاده سازی))، آزادی از تمام انواع بندگیها و پرستشها: از خودپرستی و غیرپرستی، جاه پرستی، مال پرستی.

–                    وسیله ای برانگیزنده و بازدارنده، برانگیزنده بسوی خیرات و بازدارنده از کژی ها و ناراستی ها.

–                    کششی بسوی نعمت بخش بی منّت، انس یابی و الفت و سپاس نسبت به دارنده و بخشاینده همه نعمتهای همه جانبه ای که، ما و همه موجودات را احاطه کرده است.

–                    وسیله ای برای بیشتر مانوس شدن با سرچشمه حیات و نیروگرفتن برای حرکت آفرینی و صفاجوئی و سلم طلبی و تجدید عهدی با ((عباد الله الصالحین)).

–                    بازیابی راه ((صلاح)) خود و جامعه، که هر روز بلکه در هر قسمتی از هر روز ممکن است شکل و مصداقی تازه پیدا کند.

–                    اینک این ما و این نعمت بزرگ الهی و انسانی که توسط پیامبر بزرگوار اسلام برای انسانها بیان شده است که در هر جمله و حرکتی از آن، نکته ای انسانی گنجانده شده است و با بهره گیری از آنها است که عنوان ((خیرالعمل)) را پیدا می کند. زیرا نیرو دهنده برای اصلاح تمام روابط انسانی است، رابطه ای به خود و رابطه ای با دیگران (دیدی که از طبیعت و رفتاری که با انسانهای دیگر خواهد داشت) و رابطه ای با مبداء.

–                    و همین است سّر اینکه ستون دین (الصلاه عمود دینکم) به حساب آمده و بازدارنده از همه بدیهای درونی و برونی (تنهی عن الفحشاء و المنکر) شمرده شده است.

مفاهیمی که درطی عبارات و جملات گفته میشود و حرکاتی که در ضمن نماز انجام میگیرد. همه، عوامل ایجاد کیفیتی روحی برای نمازگزار واقعی است. وقتی که به معنای عباراتی که می گوئیم توجه کنیم و به مراحلی که در حال نماز به صورت رکوع و سجود و قیام و قعود، یکی بعد از دیگری انجام میدهیم، دقت کنیم، حقیقت این گفتار را در می یابیم که:

–                    الصلوه قربان کل تقی (نماز وسیله نزدیکی پرهیزگاران بخداست).

–                    الصلاه میزان (نماز وسیله سنجش ایمان و درجه ایمانداری اشخاص است).

و با شناخت نماز است که واقف می شویم که چگونه نمازی را گزارنده باشیم که ((عمود دین)) و ((قوام اسلام)) و بازدارنده از ((فحشاء و منکر)) باشد.

درباره نماز که برنامه ای دائمی برای هر یک از افراد مسلمان است به صورتهای مختلف مطالبی گفته و نوشته شده است و هر فرد یا گروهی به تناسب شعور دینی خود را از آن بنوعی گرفته و می گیرد.

در این نوشته سعی شده است چهره ای از متن نماز ترسیم شود، تا نمازگزار با آگاهی به مفاهیم کلمات و حرکات، متوجه گفته ها و کرده های خود در نماز باشد و آنها را با توجه شایسته ادا کند. زیرا نماز کسی ((نماز)) است که بداند چه می گوید.- همانطور که در قرآن به این مطلب اشاره شده … حتی تعلموا ما تقولون، تا نماز برای او سازنده باشد و فزاینده، نه فرساینده و خسته کننده.

–                    آرزومند بهره برداری های انسانی بیشتری از این نعمت بزرگ اسلامی هستیم.

هر فردی مکلف است شبانه روز چندین مرتبه رو به خدا آورد. یعنی دلش را از غیر حق خالی کرده، به مبداء خود متوجه گردد و برای یاد خدا نماز را برپا دارد ((اقم الصلوه لذکری)) در نتیجه تزکیه نسبی برایش حاصل می شود و (( ان الصلوه تنهی عن الفحشاء و المنکر)) به درستی که نماز از زشتی ها و ناپسندها باز می دارد. و خلاصه با برپا داشتن نماز مصلحت ها و فایده های شخصی و معنوی فراوانی را در می یابد.

و دستور اکید شده است که نماز واجب را با جماعت بخوانید تا دلها با هم یکی شود و برکات معنوی بیشتری و بهتر نازل گردد.

تاریخچه نماز

الف- تاریخچه نماز

تاریخ نماز و پرستش به قدمت تاریخ ادیان، و سابقه ادیان به موازات پیشینه پیدایش حیات انسان است و اینک بررسی پیشینه تاریخی نماز، با توجه به آیات قرآنی. نماز، نخستین عبادتی که بر بندگان واجب شد.

خدای، تعالی، در آغاز سوره بقره در توصیف اهل تقوی فرمود:

الذین یومنون بالغیب و یقیمون الصلوه و…

همانان که به غیب؛ یعنی به وجود خدا، معاد و فرشتگان، ایمان دارند و نماز را به پا می دارند و …

و این می رساند که پس از وجوب اعتقاد به مبدأ و معاد و وحی و نبوت، نخستین چیزی که مطرح است و مهّم است، نماز است و بنابراین هیچ عبادتی را پیش از آن واجب نکرده اند زیرا اگر عبادتی قبل از حکم نماز مقرّر می شد مطمئنّاً آن را در کریمه مذکور، مقدّم بر نماز ذکر می فرمود. افزون بر این از رسول گرامی اسلام (ص) روایت شده است که فرمودند:

اول ما فرض علی العباد الصلوه و اخر ما یبق عند الموت الصلوه و اول ما یحاسب به العبد یوم القیامه الصلوه فمن اجاب فقد سهل ما بعده و من لم یجب فقد اشتد ما بعده.

نخستین پرستشی که بر بندگان واجب شد نماز است آخرین عملی که به هنگام مردم بماند نماز است و اولین چیزی که روز قیامت از آن بپرسند نماز است. پس هر کس بخوبی جواب گوید و پاسخش را بپذیرند، در حسابرس های پس از نمایش آسان گیرند و آن که پاسخ نیکو ندهد، در اعمال دیگرش به سختی حساب کشند.

و فرمودند:

اول ما افترض الله علی امتی الصلوات الخمس و اول ما یرفع من اعمالهم الصلوات الخمس و اول ما یسالون عنه الصلوات الخمس.

نخستین چیزی که خدا بر امتم واجب کرد پنج نماز است و نخستین چیزی که از اعمالشان بالا برده شود، پنج نماز است و نخستین چیزی که از آن سوال شوند پنج نماز است.

جمله های «اول ما فرض علی العباد الصلوه» و «اول ما افترض الله…‌» حاکی از آن است که پیش از نماز، هیچ عملی پا به عصه تشیع و وجوب ننهاده است.

نماز در ادیان پیش از اسلام

۱-                    در سوره ابراهیم، آیه چهلم، حضرت ابراهیم برای خود و ذریه اش از خدا توفیق اقامه نماز می خواهد می گوید: رب اجعلنی مقیم الصلوه و من ذریتی.

 ای پروردگار من، من و فرزندانم را اقامه کننده نماز قرار ده.

۲-                    در سوره مریم، آیه های پنجاه و چهارم و پنجاه و پنجم، قرآن، ضمن ستایش از اسماعیل می گوید: و کان یامر اهله بالصلوه و کان عند ربه مرضیا.

افراد خانواده اش را به نماز فرمان می داد و نزد پروردگار خود مورد خشنودی بود.

۳-                در سوره هود، آیه هشتاد و هفتم، خداوند خطاب به شعیب، پدر زن حضرت موسی، می فرماید: قالوا یا شعیب اصلوتک تامرک ان نترک ما یعبد اباونا.

گفتند: ای شعیب! آیا نمازت به تو فرمان می دهد که آنچه را پدران ما می پرستیدند، رها سازیم…؟

۴-                در سوره طه، آیه بیست و چهارم، خداوند خطاب به حضرت موسی می فرماید: اقم الصلوه لذکری.

نماز را برای یاد من برپا دار

۵-                در سوره لقمان، آیه هفدهم به فرزندش می گوید:

یا بنی اقم الصلوه و امر بالمعروف و انه عن المنکر.

پسرم نماز را بپا دار و امر به معروف و نه از منکر کن.

۶-                در سوره آل عمران هنگامی که از زکریا سخن به میان می آید و بیان می شود که چگونه زکریا از خداوند، درخواست ذریه طیبه کرد، بشارت تولد یحییه در حالی که از جانب فرشتگان به زکریا داده می شود که او ایستاده در محراب، به گذاردن نماز، مشغول است:

کلما دخل علیها زکریا المحراب وجد عندها رزقا قال یا مریم انی لک هذا، قالت هو من عندالله ان الله یرزق من یشاء بغیر حساب. هنالک دعا زکریا، قال رب هب لی من لدنک ذریه طیبه انک سمیع الدعاء. فنادته الملئکه و هو قائم یصلی فی المحراب. ان الله یبشرک بیحیی مصدقا بکلمه من الله و سیدا و حصورا و نبیا من الصالحین.

هر زمان که زکریا، در محراب عبادت بر مریم وارد شد، نزد ا روزیی را یافت. گفت: ای مریم این روزی از کجا برایت رسیده است پاسخ داد که آن از نزد خداست. همانا خدا به هر که خواهد از جایی که حسابش را نمی کند روزی می رساند؟ در آنجا زکریا پروردگارش را خواند گفت: ای پروردگار من از نزد خدت فرزندی پاکیزه به من عطا فرما، براستی که تو شنوای دعاهایی. پس در حالی که ایستاده بود و در محراب، نماز  نیایش می کرد، فرشتگان او را ندا می دادند که خدا تو را به یحیی مژده می دهد، فرزندی که فیض خدا (عیسی) را باور دارد و مهتر و خویشتنداری بی رغبت به زنان و پیامبری از شایسته کاران است.

۷-                در سوره مریم، آیه سی و یکم، از قول مسیح(ع) می خوانیم:

و اوصانی بالصلوه والزکوه مادمت حیا.

و خدا تا زمانی که زنده باشم مرا به نماز و زکات فرمان داده است.

نماز یهودیان و مسیحیان به دعا نزدیکتر است. یهود در ساعات سوم و ششم و نهم روز و در ساعات اولیه شب و آخر شب و هنگام تناول غذا، دعاهایی دارند. رکوع در نماز کمتر اقوام وجود داشته است. نماز یهود، از رکوع خالی است اما در مسیحیت، در قرآن مجید آیه چهل و سوم از سوره آل عمران به مریم (ع) خطاب شده است:

یا مریم اقنتی لربک و اسجدی و ارکعی مع الراکعین.

ای مریم! برای پروردگارت قنوت بخوان و سجده کن و با رکوع کنندگان، رکوع بجای آور.

مسیحیان، در روز یکشنبه، در کلیسا، جلسات دعای دسته جمعی تشکیل می دهند. بعلاوه، روحانیون و وابستگان آنان دعاهایی دارند و معقتقدند که باید دعا کنند و با دلی پاک، حاجات خود را از خدا بخواهند. با وجود این، آخرین نمازی را که مسیح با حوارین به جای آورد. بهترین صورت دعا می دانند و این دعا یا نماز، مشتمل بر تمجید خداست و آنگاه شش فقره آن به بیان حاجات که طلب نان روزانه، یکی از آنهاست، اختصاص دارد و پس از اظهار حوایج، باز به تسبیح مقام ربوبیت می پردازند.

مسیحیان، در دعاهای خود، علاوه بر پدر آسمانی، به روح القدس و ابن همه توجه دارند. علاوه بر تشیع نماز در ادیان حقه، در ادیان دیگر نیز، ناز و نیایش وجود دارد؛ حتی بت پرستان هم در برابر بتها، اورادی می خوانند و کارهایی بعنوان عبادت، اجرا می کنندک  در بیشتر آن کیشها، سجده، جزئی از این عبادتهاست.

۸-                زرتشتیان را پنج نماز است، که هنگام طلوع آفتاب و ظهر و عصر و اول شب و زمان خفتن، اجرا می کنند. بعلاوه برای هر یک از شبها و روزهای ماه، سرودهای ویژه ای دارند که مجموع آنها را در خرده اوستا ویسنا می توان یافت.

۹-                «صابیان» که بقایای آنان در خوزستان وجود دارند، نمازهای پنجگانه را بجای می آوردند و هر سال، سی روز روزه می گرفتند.

۱۰-           اعراب جاهلیت، در مقابل خانه کعبه، برهنه، حاضر می شدند و با صفیر و کف زدن، اظهار عبادت می کردند. احتمالا نماز و نیایشی که در زمان حضرت ابراهیم (ع) معمول بوده است، در طول قرون و اعصار، به تدریج به کلی تحریف گشته و به چنین صورتی در آمده بود و شاید به خاطر همین تحریف است که در آیه سی و پنجم سوره انفال، کیفیت نماز اعراب جاهلیت، مورد سرزنش قرار گرفته است:

و ما کان صلاتهم عند البیت الا مکاء و تصدیه.

نمازی که اعراب پیش از اسلام، جلو خانه خدا به جای می آورند، چیزی جز صفیر برآوردن و کف زدن نبود.

برخی از قبایل، عبادت را در مقابل بتان، به وسیله رقص و حرکات منظم و هماهنگ، ادا می کرده اند. بی گمان، این گونه حرکات را نوعی تعظیم می شناختند  به نحوی آن را با عبادت که موجب تقرب به خدا یا بتها، تصور می کردند، ربط می دادند؛ چنانکه شاید، عریان بودن اعراب جاهلیت، به هنگام طواف، از آن جهت بوده است که در لباس ناپاک یا در جامه یی که به هر حال از جمله امتعه دنیوی بوده است، برای عبادت، حاضر نشوند.

از موراد فوق بر می آید که نماز در اعماق تاریخ انسان ریشه دارد و در تمامی دوره ها و جامعه های بشی و به موازات خداشناسی او امری فیری است، وجود داشته است و همانند آن تجلّیات گوناگون به خود گرفته است و به صورتهای مختلف اجرا شده است.

نماز در اسلام

برحسب بعضی از روایات، سه سال پیش از بعثت، جبرئیل (ع)، وضو و نماز را به پیامبر اکرم(ص) آموخته است. ولی آنچه مسلّم است از آغاز بعثت، خدیجه(ع) و علی بن ابیطالب(ع) با پیغمبر اکرم(ص) نماز می خواندند و در نماز ایشان، عمل رکوع و سجود، انجام می شده است. بتدریج بر مسلمانان نمازگزار، افزوده شد و ((جعفر و زید و ابوبکر)) و دیگران به این جماعت می پیوستند امّا پیغمبر (ص) و یاران، نماز خود را در کوهستانها ادا می کردند و چون دین حنیف، قوّت گرفت، با درخواست عمر، مسلمانان آشکارا به مقابل کعبه آمدند و به نماز و طواف پرداختند.

آنان که به دو بار نازل شدن سوره فاتحه، قائل شده اند، می گویند: سوره فاتحه، بار اوّل در سال اوّل بعثت، نازل شده و پیغمبر اکرم (ص)، آن را در نماز، قرائت می کرده اند و بار دوم در مدینه، نازل شده است.

تشریع پنج نماز

تمام مقالات و پایان نامه و پروژه ها به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد.

 جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.