مقاله کشور ترکیه مربوطه  به صورت فایل ورد  word و قابل ویرایش می باشد و دارای ۵۰  صفحه است . بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دانلود مقاله کشور ترکیه نمایش داده می شود، علاوه بر آن لینک مقاله مربوطه به ایمیل شما نیز ارسال می گردد

 فهرست مطالب

مشخصات عمومی:   ۱
جغرافیای طبیعی ترکیه:   ۲
جغرافیای انسانی ترکیه:   ۴
سیر تحولات فرهنگی:   ۷
زبان و خط:   ۸
اسلام و مذاهب اسلامی در ترکیه:   ۸
برخی از مذاهب و طریقت‌های موجود در ترکیه:   ۹
نژاد و قومیت:   ۱۰
تأثیر و نفوذ قومیت‌ها در اوضاع سیاسی جامعه:   ۱۱
خصوصیت جمعیتی ترکیه:   ۱۲
ساختار اقتصادی ترکیه:   ۱۳
سیاست و حکومت در ترکیه:   ۱۴
نگاهی به احزاب سیاسی در ترکیه:   ۱۵
انتخابات در ترکیه:   ۱۸
ـ روند مبارزه با اسلام‌گرایی:   ۱۸
مسئله‌ی کردها و استراتژی ترکیه در برخورد با بحران کردها:   ۱۸
ـ سیاست منطقه‌ای ترکیه:   ۲۰
«روابط»   ۲۲
ـ روابط ترکیه و آمریکا:   ۲۲
ـ روابط ترکیه با رژیم اشغالگر قدس:   ۲۳
روابط ترکیه و ایران:   ۲۴
ـ روابط ترکیه و ایران بعد از انقلاب اسلام:   ۲۵
روابط ترکیه و اتحادیه‌ی اروپا   ۲۸
مقدمه:   ۲۸
زمینه روابط ترکیه و اتحادیه‌ی اروپا   ۳۰
ـ پایان جنگ سرد و نظر کمیسیون در سال ۱۹۸۹٫ میلادی:   ۳۲
ـ نشست سران اتحادیه‌ی اروپا و اجلاس هلیسنکی:   ۳۳
ـ دلایل ترکیه برای عضویت در اتحادیه‌ی اروپا:   ۳۵
ـ موانع و چالشهای عضویت ترکیه در اتحادیه‌ی اروپا:   ۳۶
روند توسعه اقتصادی، صنعتی در ترکیه:   ۴۲
منابع:   ۴۶

منابع:

۱)     بررسی سیاست خارجی ترکیه در قبال عراق (۱۹۹۰ الی ۲۰۰۴) محبوبه‌ی روحی، بهمن ۱۳۸۴، استاد داور سید عبدالعلی قوام

۲)     بررسی زمینه‌های ایجاد روابط استراتژیک ترکیه با غرب، استاد مشار محمود سریع القلم، سخنران: اباذر ضمیری دانشکده‌ی علوم سیاسی.

۳)     حاجی یوسفی امیرمحمد، ایران و خاورمیانه گفتارهایی در سیاست خارجی ایران. تهران، فرهنگ گفتار، (۱۳۸۳)

۴)     حاجی یوسفی امیرمحمد، سیاست خارجی ایران رویکرد منطقه‌ای تهران، نشر وزارت خارجه. (۱۳۸۴)

۵)           کتاب سبز ترکیه. صابر قاسمی، تهران نشر وزارت خارجه. (۱۳۷۴)

۶)           جغرافیای سیاسی ـ نظامی ترکیه. محمد اخباری. تهران، دانشگاه امام حسین.

۷)     موقعیت جغرافیای طبیعی، سیاسی و نظامی ترکیه. سلیمان جعفرزاده، نشر مؤسسه‌ی ماناطائب، ایومیه. (۱۳۸۲)

مشخصات عمومی:

کشور ترکیه در نیمکره‌ی شمالی و نقطه‌ی تلاقی در قاره‌ی مهم آسیا و اروپا مکان‌یابی شده است. و همانطور که می‌دانیم این کشور در جنوب شرقی اروپا و غرب آسیای میانه واقع شده است و بین مدار ۳۵ درجه و َ۵۰ دقیقه‌ای و ۴۲ درجه و ۶ دقیقه عرض شمالی و ۳۵ درجه و ۵۰ دقیقه‌ای ۴۴ درجه و ۴۸ دقیقه طول شرقی نصف‌النهار گرینویچ قرار گرفته است. موقعیت جغرافیایی ترکیه باعث شده است، حالت پلی بین دو قاره آسیا و اروپا باشد و این کشور بوسیله‌ی گذرگاههای سفر و دارد انل از اروپا جدا می‌شود. ترکیه از معدود کشورهایی است که موقعیت ویژه‌ی ژئوپلیتیکی آن موجب شده است که حداقل طی نیم قرن اخیر یکی از عمده‌ترین عوامل اثربخشی و اهمیت ترکیه برای قطب‌های قدرت جهانی و واگذاری نقش‌های مهم و کلیدی به این کشور در عرصه سیاسی و سرنوشت‌ساز بودن نحوه‌ی عمل این دولت در معادلات بین‌المللی شود. موقعیت ارتباطی و ترانزیتی، نقطه‌ی اتصال در قاره آسیا و اروپا تسلط ترکیه بر حوزه‌های دریای مدیترانه و دریای اژه و دریای سیاه و همچنین آبراهه‌های استراتژیکی بسفر و داردانل موقعیت و نقش ترکیه در جهان اسلام، قرار گرفتن ترکیه در مناطق بحرانی قفقاز و آسیای مرکزی، اروپای شرقی و خاورمیانه، موقعیت هیدروپلیتیک مناسب ترکیه از حیث در اختیار داشتن منابع آبی فراوان و تسلط بر رودخانه‌های پرآب منطقه، روابط شکننده این کشور با همسایگان حوزه، عضویت در ناتو که کشور ترکیه را در منطقه و جهان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار ساخته است.

بطور کلی هر پدیده‌ای در هر یک از دو قاره آسیا و اروپا به نحوی با ترکیه و مسائل آن در ارتباط است. به لحاظ همین موقعیت اروپایی ـ آسیایی است که رژیم حاکم بر آن برچگونگی سیاست‌های اجرایی قدرتهای جریان مؤثر است. و چه بسا حساسیت حفظ وضع موجود در ترکیه عامل در تعادل قوا محسوب می‌شود. در مورد موقعیت ژئوپلیتیکی و استراتژیکی کشور ترکیه می‌توان گفت که این کشور با عضویت در ناتو نزد اروپائیان و سیاستمداران آمریکایی از موقعیت خاصی برخوردار است، که با خاتمه‌ی جنگ سرد و عادی شدن روابط بین دو قدرت بزرگ و بی‌انگیزه بودن پیمان ناتو چنین تصور می‌شود که ترکیه اهمیت گذشته‌ی خود را از دست داده است. اما موقعیت ژئوپلیتیکی ترکیه که بلافاصله پس از جنگ سرد به شدت از اهمیت گذشته‌ی آن کاسته شده بود با تجاوز عراق به خاک کویت و تشکیل نیروهای اعتلاف در پی آن و همچنین با پیدایش جمهوری‌های تازه استقلال یافته و طرح مسائل امنیت حوزه دریای سیاه و مدیترانه بیش از پیش اهمیت یافته است.

جغرافیای طبیعی ترکیه:

آب و هوا در مناطق مختلف کشور ترکیه با توجه به عواملی هم چون توپوگرافی، دوری و نزدیکی به دریا و چگونگی وزش بادهای محلی و منطقه‌ای دارای آب و هوای متنوع است. وجود مناظر و طبیعت گوناگون بویژه کوههایی که در امتداد سواحل قرار گرفته‌اند عمده‌ترین عامل تنوع آب و هوایی محسوب می‌گردد.

الف) آب و هوای مدیترانه‌ای:

۱) اقلیم مرطوب مدیترانه‌ای ۲) اقلیم نیمه مرطوب مدیترانه‌ای

ب) اقلیم دریای سیاه ج) اقلیم نیمه مرطوب دریای مرمره د) اقلیم استپی.

هـ) اقلیم حاره‌ای ß نواحی داخلی کشور.

از لحاظ توپوگرافی نیز این کشور از دو شبه جزیره آناتولی (بخش آسیای صغیر) و تراس (بخش اروپایی تشکیل شده است. که شبه جزیره تراس در رشته کوههای پوشیده از جنگل محصور شده و دو دوره آن ارتباط این ناحیه را با قلل بغار را فراهم می‌کند.

از نظر توپوگرافی ترکیه به هفت ناحیه تقسیم می‌شود. نواحی دریای سیاه، دریای مرمره، اژه مدیترانه، آناتولی مرکزی، آناتولی شرقی، آناتولی جنوب شرقی که بزرگترین ناحیه‌ی ترکیه آناتولی شرقی می‌باشد. دو تنگه‌ی ترکیه: تنگه‌ی بسفر (تنگه‌ای در جنوب شرق اروپا و جنوب غرب آسیا که دریای سیاه را به دریای مرمره وصل (بسفر) می‌کند. و بسفر ترکیه‌ی آسیایی را از ترکیه‌ی اروپایی جدا می‌کند. تنگه‌ی داردانل، تنگه‌ای در شمال غرب ترکیه که ترکیه‌ی آسیایی و شبه جزیره گای پولی در ترکیه‌ی اروپایی واقع شده است، که دریای مرمره را از دریای مدیترانه جدا می‌کند.

ـ رودهای مهم ترکیه: ۱) طویلترین رود‏، رود قزل ایلماق به طول ۱۳۵۵ کیلومتر است که به دریای سیاه می‌ریزد. ۲) رود دجله و فرات. ۳) رود آسی ۴) رود ارس.

دریاچه‌ها: بیشتر از ۳۰۰ دریاچه‌ی طبیعی و ۱۳۰ دریاچه‌ی مصنوعی که حقیقتاً کشور دریاچه‌هاست. ترکیه با ۸ کشور همسایه است: ۱) ایران ۲) عراق ۳) سوریه ۴) روسیه ۵) گرجستان ۶) ارمنستان ۷) بلغارستان ۸) یونان

جغرافیای انسانی ترکیه:

تاریخ، فرهنگ، پیشینه‌ی تاریخی‌: هجوم ترک‌ها از استپ‌های آسیای مرکزی یکی از تحولات مهم در خاورمیانه است. ورود اولین گروه ترک زبان به آناتولی در قرن (۱۱٫م) اتفاق افتاد. در قرن (۱۳٫م) با ضعف و زوال امپراطوری روم، عثمانی در سال (۱۲۹۹هـ.ق) اعلام استقلال کرد. با استقرار امپراطوری عثمانی و آغاز عصر تهاجم به اروپا دنیای غرب از خواب قرون وسطایی بیدار شد، به طوری که آنها توانستند در قرن (۱۶٫م) تمام ترک‌ها را در اعماق اروپا متوقف نمایند. به تدریج رهبران عثمانی اصلاحاتی در زمینه‌های اداری و آموزشی را احساس نموده و از این طریق نسلی در جامعه‌ی عثمانی پرورش یافت که خواهان اخذ تمدن و فرهنگ از غرب گردیدند. در این میان نقش دیپلماتهای خارجی‏، مسیونرهای خارجی، تجار و مسافران اروپایی همراه با اعزام دانشجویان نظامی و آموزش به روش غربی بسیار حائز اهمیت گردید. در عصر زوال امپراطوری، استراتژیهای عثمانی گرایی، اسلام گرایی، پان ترکیسم به طور رسمی پذیرفته شد. سقوط امپراطوری و تأسیس جمهوری در سال ۱۹۲۳ به رهبری آتاترک روند اصطلاحات غربی گرایانه را شهرت بخشید و استراتژی غرب‌گرایانه در سطح وسیع اعمال می‌گردید. اگر در عصر امپراطوری فرهنگ غربی در میان تعدادی از دولتمردان و هیئت حاکمه عثمانی نفوذ داشت. اما در عصر جمهوری این فرهنگ به میان مردم برده و ترویج می‌گردد. در واقع جمهوری ترکیه از خرابه‌های امپراطوری کهن عثمانی سربرآورد. رهبر آن کمال مصطفی پاشا معروف آتاترک بعنوان الگوی رهبران غرب‌گرا دست به اصلاحات وسیعی زد و سعی نمود هرآنچه شرقی و مذهبی در جامعه‌ی ترکیه می‌باشد منسوخ و به جای آن ارزشهای غربی را حکمفرما سازد. با القای حکومت عثمانی در ۲۱ اکتبر ۱۹۲۳٫م آتاترک بعنوان رئیس جمهور تعیین و حتی تا پایان عمرش یعنی نوامبر ۱۹۳۸٫م ادامه یافت که با اقدامات او تغییراتی در وضع حکومتی ترکیه حاصل شد.

بعد از گروه آتاتورک عصمت انیونو رهبر حزب خلق به ریاست جمهوری رسید. عصمت اینونو که بین سالهای ۱۹۳۸ تا سال ۱۹۵۰ رئیس جمهور ترکیه بود توانست ترکیه را در مدت زمان بیشتری از جنگ جهانی دوم بی‌طرف نگه دارد. ولی فشار متفقین موجب شد که ترکیه در ژانویه سال ۱۹۴۵ به آلمان و ژاپن اعلام جنگ بدهد. پس از پایان جنگ برسر اختلافاتی که میان ترکیه و شوروی بر سر دو تنگه‌ی بسفرو داردانل روی داد روابط سیاسی در کشور سخت‌تیره شد و به دنبال همین ترس از هجوم بود که ترکیه در سال (۱۹۵۲٫م) به پیمان ناتو پیوست. در انتخابات سال (۱۹۵۰٫م) عصمت شکست خورد.

جلال بایر، رهبر حزب دموکرات به ریاست جمهوری رسید و عدنان مندس نخست‌وزیر شد. که حکومت او نیز با کودتای ژنرال جمال گورسل در سال (۱۹۶۰) به پایان رسید. تا اینکه در انتخابات ۱۹۶۵ حزب عدالت به رهبری دمیرل پیروز شد، که او نیز به دنبال یک سری اعتصابات کارگری و دانشجویی و موجی از ناآرامی‌ها تحت فشار نظامیان دمیرل مجبور به استعفا شد. پس از این کودتای تاریخی تا انتخابات (۱۹۷۳٫م) ارتش بطور غیرمستقیم با انتصاب نخست‌وزیران بی‌طرف و جلب آراء مجلس زمام امور را در دست داشت. در سال (۱۹۷۴) آقای بولنست اجویت از حزب جمهوری خواه خلق (متمایل به چپ) با اعتلاف با حزب راستگرای رستگارهای (با تمایلات اسلامی) به نخست‌وزیری برگزیده شد. مقاومت اجویت در مقابل درخواست (ضمیمه‌سازی) قسمت شمالی جزیرهه قبرس از سوی حزب رستگرای ملی پیشنهاد می‌شد. به موجب استعفای وزرا و سقوط کابینه اجویت و روی کارآمدن سلیمان دمیرل در آوریل ۱۹۷۵ رئیس جمهور شد، که در انتخابات ژوئن ۱۹۷۹ بی‌ثباتی دمیرل به اثبات رسید و او نیز استعفا داد. که با روی کار آمدن مجدد دمیرل و استعفای او و همچنین اجویت در سال ۱۹۸۰ نظامیان به رهبری ژنرال کنعان اوران دست به کودتایی زدند و دمیرال سرنگون شد. و در سال ۱۹۸۵ رهبر حزب مام میهن به نام تورگت اوزال، نخست وزیر شد. اما در سال ۱۹۹۶ نجم‌الدین ارکان به رهبری اسلامگرایان به پیروزی رسید. اریکان که از سر شدن روابط ترکیه با اعراب و کشورهای اسلامی در ارتباط با برقراری ارتباط با اسرائیل و بستن آب فرات بر روی سوریه نگران بود در جهت نزدیک شدن به کشورهای اسلامی گام برداشت. و نظامیان ترکیه را به رویارویی با خود برانگیخت.

و در همین شرایط سلیمان دمیرل رئیس جمهور وقت را برآن داشت تا اریکان را عزل کند و مسعود ییلماز به نخست‌وزیری برگزید. ترکیه به عنوان یکی از یازده کشوری که در لیست انتظار برای پیوستن به اتحادیه‌ی اروپا قرار دارد مدت ده سال است که در این زمینه تلاش می‌کند ولی برخلاف انتظار در کنفرانس مارس ۱۹۹۸ لندن شرکت نداشت. و علت آن هم استفاده‌ی دولت آلمان از حق وتوی خود برای جلوگیری از دعوت این کشور برای شرکت در کنفرانس مذکور اعلام گردید. در انتخابات پارلمانی آوریل ۱۹۹۹ حزب دموکراتیک چپ با کسب ۳/۲۲% آراء و ۱۳۶ کرسی به اکثریت نسبی دست یافت. و رهبر آن بولنت اجویت در رأس یک دولت قرار گرفت. در سال ۱۹۹۹ عبدالله اوجالان رهبر استقلال طلبان کردهای ترکیه توسط عوامل اطلاعات این کشور در کفیا دستگیر و به زندان انداخته شد. در این سال احمد نجدت لرز از طرف مجلس برای هفت سال بعنوان رئیس جمهور انتخاب گردید.

سیر تحولات فرهنگی:

تحول فرهنگی که در اواخر عهد عثمانی البته با گرایش شدید به غرب آغاز شد در دوره جمهوری با شدت هرچه تمامتر با هدف محو کامل تمدن عثمانی صورت گرفته و در کلیه‌ی شئون اجتماعی و فرهنگی تغییرات بنیادین به عمل آمد. در این دوره پان تر کیست‌ها با هدف رها کردن تمدن شرق و پذیرش کامل تمدن غرب وارد صحنه‌ی فرهنگی ترکیه شدند، که گسترش افکار آنان منجر به اقداماتی همچون جدایی دین از سیاست‏، تغییر در پوشش مردم، تغییر در نظام آموزشی، تغییر الفبای زبان ترکی و.‌.. گردید. این تحول فرهنگی ـ اجتماعی امروزه در نسل نوین ترکیه دیده می‌شود. که با پدیده بحران هویت فرهنگی روبه روست. در ارتباط با ساختار اجتماعی جامعه‌ی ترکیه نیز تفاوت آشکاری در میان روستائیان و شهرنشینان شهرهای بزرگ به چشم می‌خورد. در حقیقت سنت‌گرایی و تجددخواهی با دو چهره متفاوت در مقابل یکدیگر در این دو اجتماع نمودهای متفاوتی یافتند.

زبان و خط:

ترکی زبان رسمی و ملی کشور ترکیه است و مردم به لهجه‌های مختلف بخصوص ترکی استامبولی تکلم می‌کنند. این زبان که گروه زبان اورال ـ آلتایی است به وسیله‌ی سلجوقیان در اواخر قرن ۱۱ به ترکیه وارد شد. علاوه بر ترکی عده‌ای نیز به زبانهای کردی، قفقازی و ارمنی تکلم می‌کنند. پس از اعلام جمهوری در سال (۱۹۲۳٫م) از سال (۱۹۲۸٫م) رسم الخط ترکیه تغییر نمود و الفبای لاتین جایگزین حروف عربی شد.

اسلام و مذاهب اسلامی در ترکیه:

هرچند بیش از ۸/۹۹% از جمعیت کشور ترکیه را مسلمان تشکیل می‌دهد این کشور دارای دولتی غیرمذهبی و لائیک بوده و آن را باید یکی از قابل توجه‌ترین کشورهای اسلامی دانست که از نظر دینی و مذهبی بیشترین تحولات را داشته است. نیاکان ترکان فعلی در قرن (۸٫م) اسلام آورد و از اوایل قرن (۱۶٫م) بیش از چهار قرن آخرین حکومت پرچمدار خلافت اسلامی بودند. با به قدرت رسیدن آتاترک، جمهوری ترکیه به پرچمدار گرایش‌های ضد دینی در بین کشورهای مسلمان نمایان ساخت. و سیاست دین زدایانه خود را در همه‌ی شئون حیات اجتماعی بصورت شاخص‌ترین کشور مسلمان نمایان ساخت. تحولات موردنظر به این ترتیب بود که با برچیده شدن خلافت در سال (۱۹۲۴٫م) در اولین قانون اسلامی، اسلام بعنوان مذهب رسمی ترکیه اعلام شد. با سرکوبی دینی در کردستان ترکیه یک سال بعد از آن سیاست‌های ضد دینی آتاترک تشدید گردید، و مناصب دینی و مراتب روحانی را برداشته و آموزش مسائل دینی در مدرسه کنار گذاشته شد، و در مواردی حتی مساجد نیز تعطیل شدند. در سال (۱۹۲۸٫م) طی یک متمعی که برقانون اساسی سال (۱۹۲۴) نوشته شد رسمیت دین اسلام در ترکیه لغو شد. الفبای لاتین جای الفبای عربی و تقویم اسلامی گردید و از نکات جالب در این دوره ممنوعیت اذان به زبان عربی و سفر حج بود. با این حال اعتقادات مذهبی مردم ترکیه به حدی بود که این سیاست‌های اسلام ستیزانه‌ی آتاترک مؤثر واقع شد و حکومتهایی که بعد از سال (۱۹۵۰ میلادی) روی کار آوردند سعی نمودند تا بین دین و دولت رابطه ایجاد نمایند. اما با کودتایی در سال (۱۹۶۰٫م) که به وقوع پیوست مجدداً براصل جدایی دین از سیاست و لائیک بودن دولت تأکید شد. کودتای نظامیان در سال (۱۹۸۰٫م) و قانون اساسی در سال (۱۹۸۲٫م) نگاشته شد نیز معتقد به اصل فوق‌الذکر است.

برخی از مذاهب و طریقت‌های موجود در ترکیه:

حنفی‌ها: جمعیت قابل ملاحظه‌ای از اهل سنت ترکیه را حنفی‌ها تشکیل می‌دهند.

شافعی ها: که شاخه‌ای از اهل سنت است. پیروان این فقه در ترکیه بیشتر کردها تشکیل می‌دهد.

شیعیان: شیعیان به معنی خاص کلمه در ترکیه جمعیتی در حدود یک میلیون نفر را تشکیل داده و بیشتر در مجاورت مرز ایران ساکن هستند.

علویان: پیدایش زمینه‌ی اعتقادی علویان در ترکیه را در ابتدای قرن (۱۳) دانسته‌اند که در دوره عثمانی تحت فشار بوده و به مناطق کوهستانی پناه برده‌اند. اما در دوره‌ی جمهوری به تدریج احساس امنیت کردند. امروزه جمعیت علویان در ترکیه بین (۱۸ تا ۲۰ میلیون نفر) برآورد شده است. و شهروندان درجه‌ی دو محسوب می‌شوند.

بکتاشی‌ها: که در قرن (۱۶٫م) در آناتولی رواج یافت که عقایدشان شبیه علی‌اللهیان کرد است.

نقشبندیه: این طریقت هم برپایه‌ی تصوف پایه‌گذاری شده است. در اواخر قرن (۱۵٫م) وارد ترکیه شد.

قزل باش: در ترکیه به علویان و بکتاش‌ها قزل‌باش می‌گفتند.

سایر ادیان و مذاهب: مسیحیان که حدود ۲% جمعیت غیرمسلمان ترکیه را تشکیل می‌دهند و یهودیان که در گذشته تعدادشان حدود یکصد هزار نفر بوده است. که اما بعدها به دلایل مختلف از جمله مهاجرت به سرزمین‌های اشغالی تعدادشان روبه کاهش نهاد.

نژاد و قومیت:

از نظر نژادشناسان به طور کلی ساکنان ترکیه را در گروه نژادی آناتولیا وابسته به نژاد سفید قرار می‌دهند. ترکیه علاوه بر ترکها و کردها عده‌ای یونانی، ارمنی، گرجی و عرب سکونت دارند. از آنجایی که دو نژاد بیشترین جمعیت ترکیه را به خود اختصاص داده‌اند به شرح مختصری از آنها می‌پردازیم.

ترک‌ها: مردمانی بودند که ریشه‌ی اجدادی آنها به چهار هزار سال قبل و به قبایل ترک در دشتهای وسیع آسیای مرکزی باز می‌گردد، که در پی بروز خشک‌سالی در سرزمین‌های خودشان بصورت امواج متوالی به مهاجرت از این مناطق پرداختند. بین سالهای (۱۷۶۶ ق.م) تا سال (۱۹۹۰٫م) ترک‌ها مجموعاً ۹ امپراطوری بزرگ در بسیاری از قسمت‌های اروپا، آسیا و شمال آفریقا تأسیس نمودند. دو گروه عمده نژاد ترک عبارتند از: ترک‌های شرقی، ترک‌های غربی. گروه شرقی اکثریت مردم ساکن در ترکمنستان، قرقیزستان، ازبکستان، قزاقستان و منطقه‌ی سینک کیانگ در چین را شامل می‌شود. و گروه غربی به اکثریت ترک ساکن در غرب آسیا، شمال غرب ایران، جمهوری آذربایجان و مردم ترک ساکن اروپا اطلاق می‌شود.

کردها: کردها مردمی از نژاد هندو اروپایی بوده و مهمترین اقلیت ترکیه را تشکیل می‌دهند. جنوب شرقی ترکیه بیشترین کردهای این کشور را در خود جای داده است که تقریباً ۲۰% جمعیت ترکیه را شامل می‌شود که دوسوم آنان سنی و پیرو شافعی بوده  یک‌سوم دیگر شیعه و یا علوی هستند.

تأثیر و نفوذ قومیت‌ها در اوضاع سیاسی جامعه:

تمام مقالات و پایان نامه و پروژه ها به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد.

 جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.