مقاله کمیته امداد امام خمینی (ره) و امر به معروف و نهی از منکر مربوطه  به صورت فایل ورد  word و قابل ویرایش می باشد و دارای ۱۰۵  صفحه است . بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دانلود مقاله کمیته امداد امام خمینی (ره) و امر به معروف و نهی از منکر نمایش داده می شود، علاوه بر آن لینک مقاله مربوطه به ایمیل شما نیز ارسال می گردد

 فهرست

مقدمه    ۱
جایگاه امر به معروف در قرآن   ۵
اولین وظیفه انبیاء    ۵
گروه ویژه    ۸
جایگاه آمرین به معروف و ناهیان منکر    ۱۰
تاریخچه، اهداف و وظایف کمیته امداد امام خمینی (ره)   ۱۴
خط و مشی های اساسی این نهاد   ۱۵
گروه های ویژه    ۱۸
سالم سازی محیط   ۲۰
ایجاد فرهنگ کار و تلاش    ۲۲
اندیشه های خطرناک با رنگ دینی    ۲۳
برنامه اشتغال و خودکفایی مددجویان   ۲۷
دگرگونی ارزشها   ۲۹
نقش منکرات در سلب نعمتهای    ۳۰
زمینه های دگرگونی ارزشهای اسلامی    ۳۴
گرایش به فرهنگ بیگانگان   ۳۵
عیب نهادن بر تعهد و پایبندی به ارزشهای مکتبی    ۳۷
غیر حضوری و مکاتبه ای    ۳۸
خدمات فرهنگی و آموزشی   ۴۰
احیای سرمایه های درونی برای پذیرش امر به معروف و نهی از منکر   ۴۳
ارائه خدمات مددکار و مشاوره   ۵۳
اهمیت شیوه ها    ۵۵
برکات اقتصادی امر به معروف و نهی از منکر    ۶۰
مشارکتهای مردمی، درآمدهای محلی، وجوهات امانی    ۶۲
جشن عاطفه و جشن نیکوکاری    ۶۵
دایره امر به معروف و نهی از منکر    ۶۸
پیگیری مسائل حقوقی و قضایی مددجویان    ۷۰
توجه کردن به کرامت و ارزش انسان   ۷۲
حل نشدن مشکلات اقتصادی    ۷۵
خدمات حمایتی کمیته امداد طرح مددجوئی     ۷۹
طرح شهید رجائی    ۸۱
طرح حمایت از ایتام (طرح اکرام)   ۸۲
اطعام و افطاریه محرومین   ۸۳
امور بیمه و خدمات بهداشتی و درمانی اقشار نیازمند   ۸۴
خدمات عمرانی تأمین مسکن برای مددجویان    ۸۶
طرح بازگشت مهاجرین   ۸۸
حمایت از محرومان خارج از کشور    ۹۰
مسائل اقتصادی    ۹۱
برنامه ازدواج فرزندان و خانواده های تحت پوشش   ۹۴
پرداخت و قرض الحسنه    ۹۵
نتیجه    ۹۷
منابع و مأخذ   ۱۰۰

منابع ومآخذ

 پژوهشی در امربه معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن و روایات، نوشته : محمد اسحاق مسعودی

امر به معروف ونهی از منکر ،  نوشته محسن قرائتی

شیوه های صحیح امر به معروف ونهی از منکر، تهیه وتدوین : دادسرای مبارزه با مواد مخدرومنکرات

تعلیم وتربیت اسلامی ، تألیف : دکتر علی شریعتمداری

مقدمه

امر به معروف و نهی از منکر بعنوان یک امر اجتماعی در موارد گوناگون جنبه ارشادی دارد و از این جهت نیز یک روش تربیتی اساسی است. انسان طبیعتاً ارشاد را بهتر از دستور دادن تحمل می کند. افراد در موارد گوناگون در برابر دستورها مقاومت و گاهی نیز میل دارند برخلاف دستور دیگران عمل کنند. ارشاد تماس دو نفر یا دو گروه را بصورتی انسانی در می آورد. کار مربی یا پدر و مادر نیز اگر جنبه ارشادی داشته باشد مؤثرتر از روشهای دیگر است. در موقع ارشاد مسئله روشنتر مطرح می گردد، جوانب امر مورد مطالعه قرار می گیرد، آثار و نتایج کار پیش بینی می شود، دو طرف تجربیات خود را مطرح می کنند و فرد تحت ارشاد خود متوجه بدی یا خوبی عمل شده و به کاری اقدام یا از انجام  کاری خودداری می کند.

امر به معروف و نهی از منکر وقتی بعنوان یک وظیفه تلقی شد هم بصورت انگیزه فردی در می آید و هم آثار اجتماعی دارد. فرد خود درصدد کنترل اعمال خویشتن برمی آید. علاوه بر این، پیش از آنکه دیگران به فرد تذکر دهند او خود به اصلاح وضع خویش اقدام می کند. روی این زمینه فرد در مورد رفتار خود شخصاً احساس مسئولیت می کند و پیش از آنکه دیگران او را بازخواست کنند خود درصدد بازخواست خویشتن بر می آید.

در زمینه اجتماعی، امر به معروف و نهی از منکر بصورت یک مسئولیت مشترک در می آید.

وقتی فرد تخلف دیگری را مشاهده نمود در خود احساس مسئولیت می کند و میل دارد متخلف را از انجام عمل ناپسندیده باز دارد. همین احساس مشترک هم فرد را از ارتکاب کارهای ناپسندیده باز می دارد و هم جمع را از دست دادن به اعمال ناروا منع می کند.

روی این زمینه امر بمعروف و نهی از منکر هم از لحاظ فردی جنبه تربیتی دارد و هم از لحاظ جمعی.

رسوخ این جریان موجب تداوم تربیت و اصلاح دائمی می باشد. هم فرد پیوسته سعی می کند عمل خود را تحت نظر گیرد و هم جمع درصدد نظارت بر اعمال خود بر می آید.

علاوه بر جنبه ارشادی، در جریان امر بمعروف و نهی از منکر افراد باید جهات دیگر را نیز در نظر داشته باشند. آنکه می خواهد دیگران را از انجام کار زشت بازدارد باید واقعاً از ماهیت عمل ناپسندیده آگاه باشد، زیانهای آن را بداند و در وضعی باشد که بتواند دیگری را ارشاد نماید. موقعیت نیز باید مؤثر بودن این جریان را نشان دهد.

امر به معروف و نهی از منکر بالنسبه به افراد، شرایط و موضوعات بصورتهای گوناگون اجرا می گردد.

گاهی عمل فرد متخلف بصورتی است که باید آن را زشت شمرد و رد کرد. گاهی فرد در موقعیتی قرار دارد که آشکارا نمی تواند عمل فرد متخلف را مورد سرزنش قرار دهد. در این صورت تنفر درونی نسبت به این عمل و سکوت در برابر فرد متخلف یا ترک محل یک نوع اعتراض است.

زمانی موضوع تخلف و فرد متخلف در وضعی است که می توان شفاهاً به او تذکر داد. در این صورت وظیفه افراد است که فرد متخلف را سرزنش کنند. گاهی موضوع تخلف تجاوز به حقوق دیگران یا ستم روا داشتن نسبت به دیگران است. در اینگونه موارد واکنش در برابر متخلف بصورتی دیگر ظاهر می گردد. در موارد مختلف واکنش افراد در برابر متخلفان تفاوت دارد.

قسمتی از گفتار حضرت علی علیه السلام را که در جنگ صفین درباره امر به معروف و نهی از منکر بیان فرموده است در اینجا نقل می کنیم:

(ایها المؤمنون، انه من رأی عدواناً یعمل به و منکراً یدعی الیه فانکره بقلبه فقد سلم و بریء ، و من انکره بلسانه فقد أجروهو أفضل من صاحبه، و من أنکره بالسیف لتکون کلمه الله هی العلیا و کلمه الظالمین هی السفلی فذلک الذی أصاب سبیل الهدی و قام علی الطریق، و نور فی قلبه الیقین.)

ای مؤمنان، هر که ببیند ظلم و ستمی بکار می برند و مردم را به منکر و ناپسندیده ای می خوانند و آن را به دل انکار کند پس رهائی یافته و بیزاری جسته است و هر که آن را به زبان انکار کند اجر و مزد یافتته و پاداشش از انکار کننده به دل بیشتر است، هر که آن را با شمشیر انکار کند تا کلمه خدا بلندتر (بالاتر) و کلمه ستمکاران پست تر باشد او کسی است که به راه راست قیام نموده و یقین و باور در دل او روشن گشته است. (نهج البلاغه صفحه ۱۲۵۳ ترجمه آقای فیض الاسلام.)

در اینجا حضرت علی از ظلم و امر ناپسندیده صحبت می کند. موضوع تخلف از اهمیتی خاص برخوردار است و احتمالاً جنبه اجتماعی دارد. در برابر این موضوع سه نوع واکنش مطرح شده است. اول انکار قلبی، یعنی فرد قلباً عمل متخلفان را رد می کند. دوم انکار زبانی یعنی فرد به زبان عمل متخلفان را رد می کند . سوم انکار عملی ، یعنی انکار از طریق بکار بردن شمشیر. در مورد سوم فرد برای از میان بردن ظلم و دفاع از حق و مبارزه با باطل قیام می کند. همانطور که ملاحظه شد، پاداش فرد دوم از پاداش فرد اول بیشتر است و فرد سوم در راه حق قدم برداشته و واکنش او برتر از واکنش دیگران است.

چنانچه ملاحظه می شود مبارزه با ظلم و ستمگری در مورد معین باید به صورت جنگ و تلاش قهر آمیز صورت گیرد.

بنابراین قلمرو امر بمعروف و نهی از منکر وسیع است . افراد مسئول در برابر تخلفات، چه یک عمل کوچک غیر اخلاقی که جنبه فردی  دارد و چه ظلم و بیدادگری که حیات یک جامعه را بخطر می اندازد، باید واکنش نشان دهند.

اگر در جامعه ای اصل امربمعروف و نهی از منکر رعایت گردد کسی به خود اجازه نمی دهد که به حقوق دیگران تخطی کند و اصولاً ستمگران و متجاوزان فرصتی برای استثمار و تجاوز به حقوق دیگران بدست نمی آورند. در چنین جامعه ای زمامدار ستمگر بوجود نمی آید زیرا افراد ستمگر می دانند که بمحض تجاوز به حقوق دیگران در برابر قیام مردم قرار می گیرند.

 جایگاه امر به معروف در قرآن

  مسأله امر به معروف از همان روزهای اول بعثت در مکه مورد عنایت اسلام بوده است.

بعنوان مثال در سوره والعصر که شعار مسلمانان به هنگام جدایی از یکدیگر بود و در اوائل بعثت در مکه نازل شده است، در جمله : تَواصَوا بِالحَق وتَواصَوا باِلصَّبر، اشاره به امر به معروف می کند.

اولین وظیفه انبیاء

قرآن، اولین وظیفه همه انبیا را امر به معروف و نهی از منکر می داند و می فرماید: «ما در میان هر امتی، پیامبری را مبعوث کردیم که مهمترین وظیفه آنان دو چیز بود: یکی امر به یکتا پرستی که بزرگ ترین معروف هاست (اَنِ اعبُدُالله)، و دوم نهی از اطاعت طاغوتها که بزرگ ترین منکرهاست (اِجتَنبُوا الطاغوتَ). » [۱]

در سوره اعراف نیز می خوانیم : « پیامبر اسلام که نام و نشانش در تورات و انجیل آمده، اوّلین وظیفه اش امر به معروف و نهی از منکر است. [۲]

نشانه بهترین امت

قرآن خطاب به مسلمانان می فرماید ، « شما بهترین امتی هستید که بر مرد ظاهر شده اید؛ به شرط آنکه امر به معروف و نهی از منکر کنید.» [۳]

قرآن با آنکه بارها از اهل کتاب به خاطر تعصبات نابجا و تحریف های نامشروع و توقعات بیهوده انتقاد کرده، اما از گروهی از آنان به خاطر ایمان و تلاوت آیات الهی و امر به معروف و نهی از منکر ستایش کرده است. [۴]

امربه معروف کاری است که خداوند انجام می دهد :

اِنَّ اللهَ یَأمُرُ بِالعَدلِ والاِحسانِ [۵]

همانا که امر به منکر کار شیطان است :

الشَّیطانُ یَعِدُکُمُ الفَقرَ و یَأمُرُکُم بِالفَحشاء [۶]

شیطان بوعده فقر و ترس بی چیزی شما را به کارهای زشت و بخیلی وادار کند و خداوند برای رغبت به خیر و احسان شما وعده آمرزش دهد و خدا را رحمت بی منتهاست و به همه امور جهان داناست.

امر به معروف وظیفه عمومی است که قرآن می فرماید: تمام مردان و زنان با ایمان نسبت به یکدیگر حق ولایت دارند که یکدیگر را به معروف وادار کنند و از منکر باز دارند ونماز به پا دارند و زکات بپردازند. [۷]

آنچه در این آیه جلب توجه می کند، چند نکته است :

۱)   از آغاز تکلیف، همه مردم از هر سن و صنف و نژادی که باشند، بر دیگر مؤمنان حق ولایت دارند؛ یعنی امر و نهی آنان بر اساس حق ولایتی است که خداوند قرار داده است و هرگز نام دخالت بی جا، مزاحمت و فضولی بر این کار روا نیست.

۲)     مقام ایمان است که به مسلمانان این حق را می دهد و این حق برای سایر مردم وجود ندارد.

۳)  همیشه امر به معروف، مقدم بر نهی از منکر به کار رفته است تا به ما بفهماند که کارها را از راه مثبت پیگیری کنید و در جامعه، تنها انتقاد کننده نباشید.

۴)     در این آیه، امر به معروف و نهی از منکر قبل از نمار و زکات مطرح شده است ، زیرا اقامه نماز و ادای زکات نیاز به یک سلسله تبلیغات دارد که همان امر به معروف است؛ برای مثال، در مقدمه نماز وقتی با بهترین و رساترین صدا می گوییم: «حَی علی الصّلوه»، این کلام خود امر به معروف است که بر نماز مقدم شده است. قرآن، خود اقامه نماز را نهی از منکر می داند؛ آنجا که می فرماید:

(اِنَّ الصَّلوهَ تَنهی عَنِ الفَحشاءِ و المُنَکرِ) [۸]

۵)  گرچه باید به اولویتها توجه داشت، اما آنچه مورد پسند اسلام است، سفارش به تمام معروف ها  و جلوگیری از همه منکرات است.

به عبارت دیگر، زمانی ما به جامعه دلخواه می رسیم که :

۱)     مرد و زن هر دو قیام کنند.

۲)     بر اساس ولایت و محبت امر و نهی کنند.

۳)     از خوبیها شروع کنند.

۴)     به همه نقاط مثبت و منفی توجه کنند.

این وظیفه عموم مسلمانان بود؛ اما از برخی آیات استفاده می شود که برای این دو فریضه بزرگ، گروه ویژه ای نیز لازم است.

گروه ویژه

قرآن می فرماید : از میان شما، گروهی باید دعوت به خیر و امر به معروف و نهی از منکر کنند. [۹]

حساب این گروه از حساب وظیفه عمومی جداست. این دسته باید با قدرت و امکانات وارد عمل شوند و جلوی منکرات را بگیرند؛ برای مثال، اگر ماشینی در خیابان یک طرفه برخلاف مسیر حرکت کند، دو وظیفه وجود دارد یکی وظیفه عموم رانندگان است که تخلف او را با بوق و چراغ به او می فهمانند؛ و یک وظیفه ای هم پلیس دارد که او را جریمه می کند.

در اهمیت امر به معروف و نهی از منکر همین بس که در قرآن، نام آمرین به معروف در کنار نام انبیاء آمده است و کیفر قاتلان آنان همچون قتل انبیاست.[۱۰]

برخلاف بعضی که خیال می کنند رستگاری در انزوا و گوشه گیری است، قرآن، رستگاران را تنها کسانی می داند که دیگران را دعوت به خیر و امر به معروف       می کنند. [۱۱]

البته، زمانی امر به معروف و نهی از منکر رمز برتری و کرامت است که این کار بر اساس ایمان و برخاسته از انگیزه الهی باشد. [۱۲]

گرچه مسؤولیت علما و افراد با تقوا بیشتر است ولی امر به معروف و نهی از منکر وظیفه طرفین است و همه باید یکدیگر را به حق و صبر سفارش دهیم. [۱۳] و همه یکدیگر را از منکر نهی کنیم. [۱۴] و در این راه آماده پذیرش و مشکلات باشیم.

انسان با آنکه روح خدا در او دمیده شده و جانشین او در زمین است، همچنین مورد کرامت و فضیلت خاصی است، اما به خاطر غرایز سرکش و وسوسه های شیطانی و استکبار طاغوتها بشدت نیاز به کنترل دارد و خداوند متعال انواع مهارها را برای او قرار داده است؛ از جمله :

۱)   کلمه مقدس عقل به معنای عقال و وسیله کنترل انسان است. اگر مهار عقل نباشد، انسان خیلی زود خود را نابود می کند.

۲)     فطرت نیز می تواند انسان را به سوی خوبیها سوق و از بدیها باز دارد.

۳)     انبیاء و فرستادگان خداوند نیز به همین منظور مبعوث شده اند. [۱۵]

۴)     امر به معروف و نهی از منکر نیز بهترین وسیله ارشاد مردم است.

راستی اگر انسان این مهارها را نداشته باشد و بر اساس هوسهای درونی خود گام بردارد، آثار فتنه و فسادش تا به آسمانها کشیده می شود. [۱۶]

جایگاه آمرین به معروف و ناهیان از منکر

در سوره توبه آیه های ۱۱۱ و ۱۱۲ می خوانیم : «خدا از مؤمنان، جانها و مالهایشان را خرید تا بهشت از آنان باشد. آنان رزمندگانی هستند که در راه خدا می جنگند، دشمنان خدا را می کشند و در راه خدا کشته می شوند. وعده بهشت به آنان در تورات و انجیل و قرآن آمده است و چه کسی بهتر از خدا به عهد خود وفا می کند.»

سپس می فرماید: «جان دادن و بهشت گرفتن برای شما مبارک باشد و خود را به این معامله بشارت دهید که ستگاری بزرگی است.»

در ادامه می فرماید: این مؤمنان جان بر کف، هم از لغزش های خود توبه می کنند، هم خدا را می پرستند و ستایش می کنند، و هم اهل روزه و رکوع و سجودند. این افرادند که امر به معروف و نهی از منکر می کنند و حدود الهی را پاس می دارند.»

با یک نگاه سطحی به این دو آیه، سیما و صفات آمرین به معروف بر همه ما روشن می شود. آنها افرادی جان بر کف و شجاع هستند. فریادشان در روز، با اشک و توبه، و رکوع و سجودشان در شب همراه است. هشدار آنان به خلافکاران، همراه با حفاظت و پاسداری خودشان از قانون الهی است.

امر به معروف در روایات

پیامبر اکرم (ص) فرمود : آمران به معروف، خلیفه خدا در زمین هستند. [۱۷]

در حدیث دیگر می خوانیم : « خداوند، دشمن مؤمن بی دین است. پرسیدند یا رسول الله! مگر مؤمن بی دین می شود؟ فرمود: مسلمانی که امر به معروف نکند، بی دین است. » [۱۸]

حضرت علی (ع) فرمود: نهی از منکر، به خاک مالیدن بینی فاسقان است. [۱۹]

امر به معروف و نهی از منکر دو خلق از اخلاق الهی است که هر کس این دو فریضه را یاری کند، خداوند به او عزت می دهد. [۲۰]

حضرت علی (ع) می فرماید: امر به معروف و نهی از منکر برای عموم مردم یک مصلحت است (انگیزه آنان را نسبت به کار خیر زیاد می کند)، و نهی از منکر برای افراد نابخرد که گرایش به انحراف در آنان زیاد است، وسیله کنترل قوی است. [۲۱]

امام باقر علیه السلام در مقام شکایت می فرماید : «افرادی هستند که اگر نماز ضرری به مال یا جانشان بزند، آن را ترک می کنند؛ همان گونه که امر به معروف و نهی از منکر را که بزرگ ترین و شریف ترین واجبات است، به همین خاطر رها کردند. [۲۲]

کسی که جلو منکر را نگیرد، همانند کسی است که مجروحی را در کنار جاده رها کند تا بمیرد. [۲۳]

افراد ساکتی که در برابر خلافکار هیچ گونه عکس العملی نشان نمی دهند، مردگانی هستند در میان زندگان.

منکر مثل آتشی است که اگر با نهی شما خاموش نشود، همه چیز را می سوزاند. [۲۴] اگر گزنده ای را دیدی که به سوی انسان خفته ای می رود، ولی فریاد نکشیدی، در قتل او شریکی. [۲۵]

امام صادق (ع) فرمود: کسی که بتواند جلوی مفاسد را بگیرد، ولی نگیرد، دوست دارد که خداوند متعال معصیت شود. چنین کسی اعلام دشمنی با خدا کرده است. [۲۶]

آری! کسی که گناه را آشکار انجام دهد، دین خدا را ذلیل و دشمنان خدا را دلشاد کرده است.

رسول خدا (ص) فرمود: گروهی هستند که نه پیامبرند و نه شهید؛ ولی مردم به مقام آنان که به خاطر امر به معروف به دست آورده اند، غبطه می خوردند. [۲۷]

در قرآن می خوانیم : «قُوا اَنفسَکُم وَ اَهلیکُم ناراً» خود و بستگانتان را از آتش دوزخ حفظ کنید.

روایات ذیل این آیه می فرماید : « این حفظ باید از طریق امر به معروف و نهی از منکر صورت گیرد.»

اگر مردم در برابر منکرات سکوت کنند، قهر خدا همه را با هم خواهد گرفت :

«وَاتَّقُوا فِتنَهً لا تُصیبَنَّ الَّذینَ ظَلَمُوا مِنکُم خاصَّه»

هر کس به امر به معروف و نهی از منکر ایمان ندارد، دین ندارد. [۲۸]

قله دین، امر به معروف و نهی از منکر، و اجرای حدود الهی است. [۲۹]

پایه و اساس دین بر امر به معروف و نهی از منکر و اجرای حدود الهی است. [۳۰]

خداوند راضی نیست که در زمین معصیتی شود و اولیای او همچنان ساکت بمانند. [۳۱]

رسول خدا (ص) فرمود : جبرئیل آمد و گفت که اسلام ده بخش دارد و بخش هفتم آن امر به معروف و نهی از منکر است.»

در روایات، به مسلمانی که نهی از منکر نمی کند، لقب ضعیف و بی دین داده شده و مورد غضب خداوند قرار گرفته است. [۳۲]

در قرآن می خوانیم : پیامبرانی همچون داوود (ع) و عیسی (ع) به کسانی که نهی از منکر نمی کنند، لعنت فرستاده اند. [۳۳]

قرآن می فرماید: نشانه حکومت صالحان و کسانی که قدرت و امکانات به آنان دادیم آن است که در زمین اقامه نماز می کنند، زکات می پردازند و امر به معروف و نهی از منکر می کنند. [۳۴]

آری ! حکومت اسلامی باید از هر گونه حمایت از آمران به معروف دریغ نکند. باید بطور مستقیم و با در دست داشتن امکانات تبلیغاتی و فرهنگی و هنری و اقتصادی و نظامی جلو منکرات را بگیرد و مراکز فحشا را بنندد؛ به حساب مفسدین برسد و مقررات گناه خیز را حذف کند.

امر به معروف و نهی از منکر راه انبیاء، سیره صلحا و واجبی بزرگ است که با انجام آن، جاده ها امن و درآمدها حلال و حقوق مردم ادا می شود.

تاریخچه ، اهداف و وظایف کمیته امداد امام خمینی (ره)

سابقه شکل گیری و پی ریزی تشکیلات این نهاد به سالهای قبل ازپیروزی انقلاب وحدوداً سال ۱۳۴۲ بر می‌گردد که تعدادی از انقلابیون اول نهضت اسلامی که در زمره همراهان وهمرزمان حضرت امام خمینی (ره) قرار داشتند و بعضاً مسئولان فعلی این نهاد می‌باشند، از طرف معظم له ماموریت رسیدگی به خانواده زندانیان سیاسی، نیازمندان مبارز را به عهده داشتند.

اقدامات حمایتی وامدادی این بزرگان خصوصاً در زمان اوج گیری انقلاب اسلامی یعنی سالهای ۵۶ و ۵۷ که مبارزات امت مسلمان به اوج خود رسید واعتصاب و تحصن همه جا را فرا گرفت، با حمایت گسترده وفراگیر از اعتصابیون وخانواده زندانیان سیاسی ونیازمندان جامعه سیر صعودی یافت.

با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی وآغاز فعالیت مجدد بخشهای اداری، اقتصادی وفرهنگی کشور، لزوم حمایت ازنیازمندان در صدر برنامه‌های نظام قرارگرفت ودقیقاً ۲۲ روز پس ازپیروزی انقلاب اسلامی در تاریخ ۱۴ اسفند ماه سال ۱۳۵۷، کمیته امدادامام بعنوان دومین نهاد انقلابی، باصدور حکم پر خیر وبرکت وتاریخی حضرت امام خمینی (ره) برای مدت نامحدود، به منظور تحقق بخشیدن به اهداف عالیه نظام جمهوری اسلامی ایران وولایت فقیه در حمایت وامداد محرومان ومستضعفان و خود کفاکردن آنان، تاسیس گردید.

کمیته امداد امام، به عنوان نهاد انقلابی وازنوع موسسات غیر انتفاعی وعام المنفعه می‌باشد که مرکز اصلی آن در تهران بوده ودر تمامی شهرستانها واکثر بخشهای کشور ودر بعضی نقاط خارج ازکشور دارای شعبه می‌باشد.

شورای محترم مرکزی که پس از ولایت فقیه عالیترین رکن این نهاد می‌باشد، مسئولیت کلی کارها و امور را عهده دار است. اعضا این شورا عبارتند از آقایان: حاج حبیب الله عسکر اولادی، حاج سید رضا نیری، حاج حبیب الله شفیق، حاج ابوالفضل حیدری.

این نهاد تحت نظر مستقیم مقام معظم رهبری (ولی فقیه) قرار دارد و اساسنامه آن نیز درمورخ ۲۰/۳/۱۳۶۶ به توشیح وتایید حضرت امام خمینی (ره) رسیده است.

اهداف و وظایف :

کمیته امداد امام خمینی، با هدف یاری نمودن محرومان و مستضعفان، امداد درماندگان و آسیب دیدگان و خودکفا کردن محرومان تشکیل یافته است.

خطی مشی‌های اساسی این نهاد به شرح زیر می‌باشد:

۱-نصب العین قرار دادن فرمایشات حضرت امام خمینی (ره) قدس سره الشریف و رهنمودهای مقام معظم رهبری در کلیه سیاست گذاریها و برنامه ریزیهای حمایت از محرومان و نیازمندان.

۲-تمرکز کلیه فعالیت‌های امداد امام (ره) بر محور امداد رسانی و حمایت از افراد و خانوداه‌های نیازمند با تأکید بر حفظ کیان خانواده و کرامت و عزت نفس آنان.

۳-فقیر یابی و کوشش در رفع فقر تغذیه‌ای نیازمندان و تکمیل و توسعه پوشش حمایتی زنان و کودکان و بی سر پرست، سالمندان و از کار افتادگان نیازمند به عنوان اولویت نخست و مقدم داشتن حمایت نیازمندان روستایی و کمک به مهاجران روستایی برای بازگشت به روستا.

۴-رده بندی مدد جویان و تمهید و ترویج الگوی زیستی و معیشتی مناسب، با رعایت اولویتهای امدادی و تعیین حدود شمول خدمات حمایتی، با تأکید بر تأمین حداقل نیازهای اساسی.

۵-حمایت برنامه ریزی شده (هدفمند وزماندار) از نیازمندان و ترویج فرهنگ کار و تلاش بین افراد و خانواده‌های تحت پوشش با اولویت ایجاد اشتغال برای افراد مستعد و واجد شرایط، ارائه خدمات بهداشتی و درمانی، توسعه بیمه‌ها و تأمین مسکن مورد نیاز محرومان با رویکرد بهبود سطح زندگی آنان.

۶-فراهم آوردن امکانات و زمینه رشد و اعتلای فرهنگی و اعتقادی و بروز خلاقیت و نو آوری در بین افراد تحت حمایت به ویژه نوجوانان و جوانان.

۷-گسترش فعالیت‌های علمی-تحقیقاتی، آماری و فن آوریهای جدید در خصوص شناخت عوامل فقر و محرومیت، شناسای فقرا و روش‌های فقر زدایی در کشور و اثر بخشی برنامه‌های حمایتی کمیته امداد.

۸-ترویج فرهنگ انفاق و ایثار و تقویت عوامل مقبولیت امداد امام (ره) به منظور جلب و توسعه مشارکت‌های مردی در حمایت از محرومان جامعه.

۹-ارتقاء سطح ارتباط و هماهنگی با خیریه‌ها و مؤسسات عام المنفعه برای تعمیم امر تعاون و افزایش روحیه مشارکت و همیاری در حمایت از نیازمندان و افراد محروم جامعه.

۱۰- افزایش بازدهی وکارآئی وتوسعه خدمات حمایتی با بهینه سازی تشکیلات، تامین وتربیت نیروی انسانی موردنیاز، اصلاح وبهبود روشها، محاسبه هزینه واقعی خدمات واستفاده ازفن آوریهای جدید اطلاعاتی.

۱۱- استفاده از ظرفیت وامکانات سایر موسسات ودستگاهها در انجام امور قابل واگذاری با رعایت صرفه وصلاح امداد امام (ره) در راستای مقابله با فقر واجرای طرحهای فقرزدایی.

۱۲- تقویت امر نظارت وبازرسی وارزیابی عملکرد کلیه واحدها ومتناسب نمودن اختیارات با مسئولیتهای محوله در واحدهای ستادی واجرائی.

گروههای ویژه

گرچه امر به معروف و نهی از منکر بر همه مردان و زنان مؤمن واجب است، ولی از گروه هایی، بیشتر خواسته شده است.

۱- انبیاء ؛

از جمله وظایف انبیاء، امر به معروف و نهی از منکر است. [۳۵]

قرآن اولین وظیفه انبیا را امر به معروفو نهی از منکر دانسته است؛ یَأمُرهُم بِالمَعرُوفِ و یَنهاهُم عَنِ المُنکَر [۳۶]  بعد، مسائل دیگر را بیان کرده است؛ چون اولین معروف، یکتا پرستی و اولین منکر، طاغوت پرستی است؛ اَنِ اعبُدُواللهَ وَ اجتَنِبُوا الطّاغُوت. [۳۷]

۲- ائمه معصومین؛

امام حسین (ع) در برابر سخنان برادرش محمد حنیفه که می گفت به طرف عراق نروید! فرمود: می خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم تا به روش جدم رسول خدا عمل کرده باشم. [۳۸]

۳- علما و دانشمندان؛

قرآن می فرماید: چرا علما، مردم را از حرام خواری و حرام گویی باز نمی دارند؟[۳۹]

حضرت علی علیه السلام فرمود: دلیل هلاکت اقوام، قبل این بود که گروهی گناه می کردند و علما ساکت بودند؛ ولم ینههم الربانیون و الاحبار. [۴۰]

قرآن  می فرماید: چرا خردمندان و برجستگان جامعه، مردم را از فساد باز          نمی دارند؟ [۴۱]

حضرت علی علیه السلام در سخنرانی خود فرمود : خداوند از علما خواست که در برابر پرخوری ظالم و گرسنگی مظلوم غیرت به خرج دهند. [۴۲]

هرگاه بدعت (و منکری) پیدا شد، بر دانشمندان واجب است که علم خود را اظهار کنند، و گرنه لعنت خدا بر آنان باد.

امیر مؤمنان می فرماید: خداوند افراد سفیه را به خاطر گناه و افراد عاقل و دانا را به خاطر ترک نهی از منکر، از رحمت خود دور کند! [۴۳]

قرآن می فرماید: نشانه حکومت صالحان و کسانی که قدرت و امکانات به آنان دادیم آن است که در زمین اقامه نماز می کنند، زکات می پردازند و امر به معروف و نهی از منکر می کنند. [۴۴]

آری! حکومت اسلامی باید از هر گونه حمایت از آمران به معروف و دریغ نکند. باید بطور مستقیم و با در دست داشتن امکانات تبلیغاتی و فرهنگی و هنری و اقتصادی و نظامی جلو منکرات را بگیرد و مراکز فحشا را ببندد؛ به حساب مفسدین برسد و مقررات گناه خیز را حذف کند.

سالم سازی محیط

تمام مقالات و پایان نامه و پروژه ها به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد.

 جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.