مقاله کنترل بیولوژیک آفات مربوطه  به صورت فایل ورد  word و قابل ویرایش می باشد و دارای ۵۷  صفحه است . بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دانلود مقاله کنترل بیولوژیک آفات نمایش داده می شود، علاوه بر آن لینک مقاله مربوطه به ایمیل شما نیز ارسال می گردد

 فهرست

مقدمه :   ۱
تاریخچه علم بیولوژیک :   ۱
تعریف کنترل بیولوژیک :   ۱
مبارزه بیولوژیک و مدیریت تلفیقی آفات (IPM) :   ۲
اهداف مبارزه بیولوژیک :   ۳
حشرات :   ۳
روشهای کلی کنترل بیولوژیک :   ۴
حفاظت :   ۴
معرفی ( ورود ) دشمنان طبیعی جدید :   ۶
انبوه سازی ( افزون سازی ) :   ۷
حشرات پارازیتوئید :   ۸
گروه های اصلی پارازیتوئیدها :   ۹
دوبالان :   ۹
Tachinidae :   ۱۰
معرفی و رده بندی خانواده Tachinidae :   ۱۳
مرفولوژی :   ۱۳
روش های متفاوت آلودگی میزبان توسط مگس های Tachinidae   ۱۹
بیولوژی :   ۲۰
معرفی چندین گونه از مگس های پارازیتوئید مهم خانواده Tachinidae :   ۲۱
چرخه زندگی :   ۲۳
کارآمدی نسبی پارازیتیسم مگسهای T.pennipes   ۲۵
معرفی مگس های پارازیتوئید سن گندم و جو در ایران :   ۳۷
گونه های شناسایی شده مگسهای پارازیتوئید گندم و جو در ایران :   ۳۸
سن های میزبان مگسهای پارازیتوﺋید در ایران   ۴۵
مناطق انتشار و اهمیت نسبی مگسهای پارازیتوئید درنقاط مختلف کشور   ۵۱
منابع :   ۵۵

منابع :

 ۱-  رجبی ، غلامرضا – اکولوژ‍ی سن های زیان آور گندم و جو در ایران – سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی – ۱۳۷۹ ، صص ۲۶۲-۲۲۸

۲-   موسوی ، محمد رضا ، مبارزه بیولوژیکی – جهاد دانشگاهی مشهد ، ۱۳۷۹ ،           صص ۵۵- ۱۸

۳-Amand Jr.PH.,1978.A Host-parasite catolog of north American Tachinidae(Diptera).USDA Miscellaneous publication 1319,860 pp.

 ۴-O Hara, J.E, 1985.oviposition strategies in the Tachinidae, a family of beneficial parasitic flies. Agriculture and foresty Bulletin8:31-34

مقدمه :

 تاریخچه علم بیولوژیک :

کنترل بیولوژیک آفت در ایران قدمتی بیش از ۵۰ سال دارد که به کنترل شپشک ها با استفاده از کفشدوزک در شمال باز می گردد . این تلاش ها ادامه داشته و در سالهای اخیر مورد توجه بیشتری نیز قرار گرفته است .

تعریف کنترل بیولوژیک :

کنترل بیولوژیک یعنی استفاده از پارازیتوئیدها ، پرداتورها ، پاتوژن ها ، آنتاگونیست ها و یا میکروارگانیسم های رقیب برای کاهش جمعیت یک آفت ، به طوری که آفت فراوانی کمتری داشته باشد و خساراتی کمتر از آنچه ممکن می بود وارد سازد .

کنترل بیولوژیک ممکن است با دخالت هدفمند انسان صورت پذیرد و یا نتیجه عملی یک نیروی طبیعی خودجوش باشد . کنترل بیولوژیک ممکن است برای پایین آوردن جمعیت آفت مزارع یا جنگل ها و یا برای تعدیل ناهماهنگی های به وجود آمده در اثر ورود یک عامل جدید به محیطی طبیعی صورت پذیرد .

البته همه روش های غیرشیمیایی ، کنترل بیولوژیکی محسوب نمی شوند . اصلاح نژاد گیاهان ، مبارزه زراعی و کاربرد مواد شیمیایی علامتی اگر با قصد تاثیرگذاری بر آفت به کار رود ، کنترل بیولوژیک نیست . این موارد زمانی کنترل بیولوژیک محسوب می گردند که با هدف حمایت از دشمنان طبیعی به کار گرفته شوند. برای مثال اصلاح نژاد گیاهان به صورتی که برای آفات مسموم کننده بوده و یا به طریق دیگری موجب کاهش جمعیت آفات گردد ، مبارزه بیولوژیک نیست . اما اگر این اصلاح با هدف به وجود آوردن شرایطی بهتر برای زندگی و بقای پارازیتوئیدها یا پرداتورها و فراهم شدن شرایط برای میزبان یابی و حمله به آفات باشد ، مبارزه بیولوژیکی به شمار می رود .

مواد شیمیایی حاصل از عصاره گیاهان یا میکروب ها که علیه آفات به کار می برند نیز مبارزه بیولوژیک نیست . کنترل بیولوژیک یعنی پدید آوردن مجموعه ای که در آن جمعیت یک گونه توسط افرا گونه ای دیگر با مکانیزم هایی نظیر شکارگری ، پارازیتیسم ، بیماری زایی یا رقابت محدود می شود.

مبارزه بیولوژیک و مدیریت تلفیقی آفات (IPM) :

 مبارزه بیولوژیک به خصوص در اراضی غیر مزروعی جنگل ، مرتع و نباتات زینتی ممکن است جدا از سایر اقدامات دفع آفاتی صورت پذیرد اما بسیاری از آفات در یک محصول بایستی به طور همزمان کنترل شوند تا محصول خوبی عاید گردد . در چنین مواردی ضرورت می یابد تا چندین روش متضاد دریک برنامه به اجرا در آید. سؤال اساسی در تلفیق روشهای مختلف این است که کدام روش اولویت بیشتری دارد . در سالهای پس از ۱۹۴۵ که استفاده از آفت کش ها بسیار رایج بود ، غالباً استفاده از سموم در اولویت بود و مبارزه بیولوژیک یک اقدام فرعی محسوب می شد و غالباً هم به دلیل اثرات سوء سموم مصرفی بر دشمنان طبیعی نتیجه مطلوبی از مبارزه بیولوژیک به دست نمی آمد و این عدم کارآیی را به حساب ناتوانی دشمنان طبیعی می گذاشتند .

در سالهای اخیر یعنی از ۱۹۸۰ به بعد این معادله به نفع مبارزه بیولوژیک تغییر یافته و نظریه اداره انبوهی آفات بر مبارزه بیولوژیک تأکید بیشتری دارد و بر این اساس حفظ دشمنان طبیعی و استفاده از مبارزه بیولوژیک از اولویت برخوردار است .

برخلاف گذشته اکنون استفاده از روشهایی که موجب از بین رفتن ویا تضعیف دشمنان طبیعی می گردد مجاز نیست . کوشش در برقراری سیستمهای کنترل آفات که مبتنی بر مبارزه بیولوژیک باشد در بسیاری موارد مراحل مقدماتی را طی می کند ولی در موارد متعددی نیز بسیار پیشرفته و کامل است .

اهداف مبارزه بیولوژیک :

حشرات ، کنه ها ، علف های هرز ، عوامل بیماری زا و مهره داران جملگی ممکن است از اهداف کنترل بیولوژیک باشند .

حشرات :

حشرات آفت از مهمترین اهداف مبارزه بیولوژیک بوده اند . بیش از ۵۴۳ گونه حشره در جهان توسط ۱۲۰۰ برنامه مبارزه بیلوژیکی از طریق معرفی ( ورود ) حشره مفید مورد مبارزه قرار گرفته است . علاوه بر آن برنامه های حفاظت و تکثیر انبوه عوامل بومی نیز به اجرا در آمده است . این حشرات متعلق به راسته های جوربالان ، دوبالان ، بال غشائیان ، سخت بالپوشان ، بالپولک داران و تعدادی از راسته های دیگر بوده اند.

جوربالان از جمله حشراتی هستند که بیشترین موفقیت در مبارزه بیولوژیکی با آنها از طریق معرفی حشرات مفید حاصل شده است . از دلایل این موفقیت می توان جابه جایی زیاد این حشرات همراه با محموله های تجاری به لحاظ ریزی و از دید پنهان ماندن و همچنین وجود گونه های زیادی آز آفات مهم در این رده و فراوانی و تنوع دشمنان طبیعی آنها برشمرد .

روشهای کلی کنترل بیولوژیک :

 مبارزه بیولوژیکی به مفهوم به کارگیری دشمنان طبیعی به منظور تقلیل جمعیت آفت (به معنای اعم) است . سه روش عمده برای استفاده از دشمنان طبیعی وجود دارد . حفاظت ، معرفی و انبوه سازی یاافزون سازی . از میان این روش ها معرفی روشی است که بیشترین اثر را در حل مشکلات مبارزه با حشرات و علفهای هرز داشته ولی به ندرت برای کنترل بیماری های گیاهی به کار رفته است .

حفاظت :

 رفتاربشر به نحو بسیار مؤثری قدرت دشمنان طبیعی را در تقلیل جمعیت آفات به منصه ظهور برساند . محافظت به عنوان یک روش مبارزه بیولوژیکی به مفهوم شناخت چنین رفتارها و کاربرد آنهاست . برای دستیابی به این هدف بایستی رفتارهای مخرب را شناسایی و از اعمال آنها جلوگیری نموده و مزرعه و سایر مکان ها را برای زندگی دشمنان طبیعی مساعد ساخت. در مبارزه بیولوژیکی با روش حفاظت ، اصل بر این است که همیشه گونه هایی از دشمنان طبیعی وجود دارند که اگر به آنها فرصت داده شود قادرند به طور مؤثری جمعیت آفت را کاهش دهند . این فرضیه در مورد بسیاری از آفات بومی صادق است اما در مورد آفات غیر بومی زمانی صدق می یابد که دشمن طبیعی مناسب از موطن آن وارد شده باشد .

یکی از مهمترین مواردی که بر دشمنان طبیعی اثر سوء دارد سمپاشی هاست . به خصوص سمومی که طیف تأثیر آنها گسترده است و دوام زیادی دارند . وجود لایه گرد و خاک در سطح برگ نیز یکی دیگر از عوامل منفی به شمار می رود . همچنین مورچه هایی که به خاطر بهره برداری از ترشحات شته ها و شپشک ها به شدت از آنها دفاع کرده و مزاحمین و مهاجمین را دفع می کنند . سایر عواملی که ممکن است بر دشمنان طبیعی اثر منفی داشته باشند شامل زمان و نحوه شخم ، از بین بردن بقایای محصول ، کاشت محصول در اراضی یکپارچه و از بین بردن مکان های زمستانگذرانی دشمنان طبیعی مانند پرچین ها و رستنیهای اطراف مزرعه است .

 محافظت مؤثر مشتمل بر کوشش هایی است که نیازهای طبیعی دشمنان طبیعی را برای شکفتن و ثمر دادن در یک سیستم تأمین می سازد . از جمله این کوشش ها ایجاد و نگهداری پایگاه های فیزیکی ، تأمین میزبان های واسط یا منابع کربوهیدراتها ، تعدیل شرایط فیزیکی از طریق ایجاد پوشش در سطح خاک ، پیش بینی مکان هایی برای پناه گرفتن و یا برداست نواری محصول است . موفقیت روشهای حفاظتی در مرحله اول وابسته به اطلاعاتی است که از مؤثر بودن یک روش در شرایط خاص محلی در دست داریم .این موضوع ممکن است نیاز به تحقیقات گسترده و آزمایش های زیاد ناحیه ای داشته باشد . اغلب می توان روش مؤثر را حتی در یک مزرعه نیز جدا از مسائل یک منطقه به کار بست .

معرفی ( ورود ) دشمنان طبیعی جدید :

 در بسیاری از مناطق بخش مهمی از آفات را گونه های غیر بومی تشکیل می دهند . مثلاً در آمریکا تنها ۲% ازکل فون بندپایان منطقه را گونه های مهاجر تشکیل می دهند در حالی که ۳۵% از ۷۰۰ نوع آفت گونه های مهاجر محسوب می شوند .برای این گونه آفات غیر بومی روشهای حفاظت کافی به نظر نمی رسد زیرا بسیاری از دشمنان طبیعی آنها حضور ندارند .

در چنین مواردی وارد نمودن دشمنان طبیعی که بر علیه آفت مؤثر باشند از ضروریات بوده و اقدامی است که سابقه موفقیت های درخشانی دارد . معمولاً با جستجو و شناسایی ، دشمنان طبیعی را در موطن اصلی آفت یافته سپس این دشمنان طبیعی جمع آوری و به کشور مورد نظر منتقل و پس از اعمال مقررات قرنطینه ای و اطمینان یافتن از بی زیان بودن آن رها می شوند .

معرفی به عنوان یک روش مبارزه بیولوژیک منجر به کنترل کامل ویا بخشی از بیش از ۲۰۰ گونه آفت شده است . معرفی مزیتی را نسبت به سایر روش ها در بردارد و آن این که نیاز به نگهداری نداشته و لذا در دراز مدت بسیار ارزانتر تمام می شود . البته پس از آنکه دشمن طبیعی جدید یافت شد ممکن است اقدامات محافظتی برای مؤثر واقع شدن آن ضروری باشد . برنامه های مبارزه بیولوژیک ، برای آن که به نحو احسن انجام گیرد نیاز به تخصص و مهارت بالایی دارد ؛ به همین لحاظ معمولاً چنین برنامه هایی توسط مؤسسات دولتی انجام می گیرد .

انبوه سازی ( افزون سازی ) :

 هر جا که دشمنان طبیعی به آن راه نداشته باشند و یا گونه های مفیدی که دیر هنگام ظاهر        می شوند ویا گونه هایی که اصولاً جمعیت آنها کمتر از آن است که اثر کنترل کننده داشته باشند ، لازم می آید تا جمعیت دشمنان طبیعی از طریق تکثیر و رهاسازی افزایش داده شود ؛ این روش را انبوه سازی می نامند .

انبوه سازی چندین جنبه دارد :

یکی رهاسازی تقویتی است که هدف از آن تقویت یک عامل در اوایل فصل بوده و ضمن آن تعداد نسبتاً کمی از گونه مورد نظر در شروع فصل رهاسازی می شوند با این امید که پس از آن خود تکثیر شوند و نسل های بعدی آفت را برای مدتی تحت کنترل درآورند .

دیگری رهاسازی انبوه است و زمانی اعمال می گردد که تکثیر طبیعی عامل برای افزایش جمعیت آن کافی نبوده و لازم باشد دشمن طبیعی مورد نظر به تعداد زیاد تکثیر و رهاسازی گردد تا آفت توسط همین افراد رها شده کنترل گردد.

فرق انبوه سازی پاتوژن ها و نماتدها با پارازیتوئیدها و پرداتورها در این است که پاتوژن ها و نماتدها از نظر بسته بندی ، جابجایی ، نگهداری و روش مصرف همانند آفت کش ها می باشند . البته وقتی موادی مربوط به پاتوژن ها ، مثل توکسین ها جدا از خود پاتوژن برای کنترل آفت به کار رود شباهت بیشتری با آفت کشها خواهد داشت تا مبارزه بیولوژیکی ، چرا که عامل زنده خود در این امر دخالت مستقیم ندارد. انبوه سازی ممکن است بر علیه آفات بومی ویا آفات غیر بومی اعمال گردد .

عوامل محدودکننده این کار هزینه ها ، کیفیت و کارآیی عامل تکثیر شده می باشد . هزینه های تکثیر انبوه ممکن است کار را به عواملی که تکثیر آنها ارزانتر است و یا محصولاتی که گران قیمت بوده و روش های ارزانتری برای کنترل آفات آنها در اختیار نیست محدود سازد . تنها در چنین شرایطی است که بخش خصوصی می تواند هزینه ها را جبران نموده و از نظر اقتصادی با روشهای دیگر رقابت نماید .

در جایی که مؤسسات دولتی به تکثیر انبوه بپردازند امکان کاربرد این روش وسیع تر خواهد بود . در هردو حال تولید دشمنان طبیعی با کیفیت بالا ضروری بوده و همچنین تحقیقات اولیه برای برآورد کارآیی عامل در شرایط مزرعه لازم است .

حشرات پارازیتوئید :

  پارازیتوئیدها حشراتی هستند که میزبان خود را می کشند ، برخلاف پارازیتها یا انگل ها که قادرند تمام دوره زندگی خود را بر روی یک میزبان به سر برده و کامل سازند مثل کک ها و کرمهای پهن و برخلاف پرداتورها که در طول زندگی تعدادی طعمه را مورد استفاده قرار می دهند .

پارازیتوئیدها فراوان ترین نوع دشمنان طبیعی هستند که برای مبارزه بیولوژیک مورد استفاده قرار گرفته اند . بیشترین پارازیتوئیدها از رده زنبورها بوده و دوبالان در درجه بعدی قرار دارند .

گروه های اصلی پارازیتوئیدها :

تمام مقالات و پایان نامه و پروژه ها به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد.

 جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.