پایان نامه رقابت سیاسی مربوطه به صورت فایل ورد word و قابل ویرایش می باشد و دارای ۲۴۵ صفحه است . بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود پایان نامه رقابت سیاسی نمایش داده می شود، علاوه بر آن لینک مقاله مربوطه به ایمیل شما نیز ارسال می گردد
بخش نخست: بررسیهای اجمالی و کلیات نظری ۱
فصل اول: طرح مسئله ۱
فصل دوم: مبانی نظری مفهوم رقابت و معانی لغوی ۱۴
فصل سوم: ماهیت و چیستی رقابت سیاسی و مرزهای آن ۲۶
فصل چهارم: آسیبشناسی رقابتهای سیاسی ۵۸
فصل پنجم: الگوهای مختلف در رقابت سیاسی ۶۹
فصل ششم: رقابتهای سیاسی و شاخصهای آن ۸۵
فصل هفتم: جنبشهای ساختاری و چالشهای مربوط به آن ۹۸
بخش دوم : دیدگاههای صاحبنظران سیاسی ۱۴۹
فصل اول: دیدگاه دال و رقابت سیاسی ۱۴۹
فصل دوم: قواعد رقابت سیاسی پس از تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ۱۵۶
بخش سوم : امنیت ملی ۱۶۸
فصل اول: مفهوم، فرآیند، برآیند امنیت ملی. ۱۶۸
فصل دوم: اصول بنیادین نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران ۱۷۶
فصل سوم: آسیبشناسی ساختاری و امنیتی کردن رقابت. ۲۰۵
فصل چهارم:دیدگاههای گروهها و احزاب مختلف در یک نگاه، ۲۱۲
فصل پنجم: نتیجهگیری ۲۲۵
منابع ۲۳۲
۱ـ ایوبی، حجت اله، «پیدایی و پایایی احزاب سیاسی در غرب»، (انتشارات سروش، تهران ۱۳۷۹).
۲ـ ــــــــــــــــــ، «اکثریت چگونه حکومت میکند؟» (انتشارات سروش، تهران ۱۳۷۹).
۳ـ ابوترابیان، حسن، «محمدرضا پهلوی پاسخ به تاریخ»، (ناشر، مترجم، ۱۳۷۱).
۴ـ افتخاری، اصغر، «مراحل بنیادین اندیشه در مطالعات امنیت ملی»، (انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی ۱۳۸۱).
۵ـ افتخاری، اصغر، با مقدمه دکتر تاجیک، «درآمدی برخطوط قرمز در رقابتهای سیاسی»، (چاپ گلبان ۱۳۸۱).
۶ـ اینترنت، «سایت وزارت کشور، بخش انتخابات، www.moi.ir.»
۷ـ ادوارد، ای، چونگ این مون، «امنیت ملی در جهان سوم»، (ناشر پژوهشکده مطالعات راهبردی، چاپ اول ۱۳۷۹).
۸ـ «امنیت ملی و نقش نیروی انتظامی، مقالات»، (انتشارات نیروی انتظامی).
۹ـ آقاپور، خلیل، «نقش فرهنگ سیاسی مشارکتی بر امنیت ملی»، (پایان نامه کارشناسی ارشد، تربیت معلم دانشکده علوم انسانی، سال ۱۳۸۳).
۱۰ـ آرمین، محسن و رزاقی، حجت، «بیمها و امیدها، انتشارات همشهری»، (چاپ اول ۱۳۷۷).
۱۱ـ بشیریه، حسین، «دیباچهای بر جامعه شناسی ایران دوره جمهوری اسلامی ایران»، (موسسه نگاه معاصر، تهران ۱۳۸۱).
۱۲ـ بهار، «ملکالشعرا، تاریخ مختصر احزاب سیاسی در ایران»، (جلد اول، چاپ چهارم، ۱۳۷۱).
۱۳ـ تاجیک، محمدرضا و دیگران، «مجموعه مقالات رقابتها و چالشهای سیاسی در ایران امروز»، (جدول دوم انتشارات گرافیک گستر، چاپ اول، ۱۳۸۱).
۱۴ـ «تحزب و امنیت ملی در جمهوری اسلامی» (بولتن)، (پژوهشکده مطالعات راهبردی سال ۱۳۷۸).
۱۵ـ تاجیک، محمدرضا، «مجموعه مقالات همایش رقابتهای سیاسی و امنیت ملی»، (تهران، فرهنگ گفتمان ۱۳۸۱).
۱۶ـ «تحزب و توسعه سیاسی» (کتاب دوم تحزب در ایران)، (دفتر مطالعات وزارت کشور، ناشر همشهری، چاپ ۱۳۷۸).
۱۷ـ ترومن، دیوید، فرایند حکومت
۱۸ـ جاسمی، دکتر محمد و جاسمی، «دکتر بهرام، فرهنگ علوم سیاسی»، (انتشارات گوتنبرگ، چاپ ۱۳۵۸).
۱۹ـ جعفری، محمدتقی، «اصول حکمت سیاسی».
۲۰ـ «جایگاه و ضرورت امنیت»، مقالات، (انتشارات روابط عمومی سپاه).
۲۱ـ چاکرالحسینی، حبیب اله، «بررسی نقش مشارکت سیاسی در امنیت ملی ایران»، (پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم سیاسی دانشگاه تهران، ۱۳۸۱).
۲۲ـ خواجه سروی، دکتر غلامرضا، «رقابت سیاسی و ثبات سیاسی در جمهوری اسلامی ایران»، (چاپ اول تابستان ۱۳۸۲، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی).
۲۳ـ خواجه سروی ـ دکتر غلامرضا، «مقاله» «خبرگزاری فارس، چارچوبی برای تحلیل رقابت و ثبات سیاسی با نگاهی به تجربه جمهوری اسلامی ایران در تاریخ» (۴/۶/۸۳ آدرس e-mail: inFo@Farsnews.com).
۲۴ـ دهخدا، علی اکبر، «لغتنامه»، (انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، چاپ دوم، جلد هشتم ۱۳۷۷).
۲۵ـ دارابی، علی، «کارگزاران سازندگی از فراز تا فرود»، (سیاست، تهران ۱۳۸۰).
۲۶ـ ــــــــــــــ، «سیاستمداران اهل فیضیه، بررسی، نقد، پیشینه و عملکرد جامعه روحانیت مبارز تهران»، (سیاست، تهران، ۱۳۷۹).
۲۷ـ «رقابتها و چالشهای سیاسی در ایران امروز»، (مجموعه مقالات (چاپ دوم)). (تالیف مجموعهای از نویسندگان سیاسی، انتشارات فرهنگ گفتمان ۱۳۸۱).
۲۸ـ «رویاروئی اندیشهها، مجموعه مقالات منتشر شده»، (جدال اول، زمستان ۱۳۷۹، انتشارات سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی).
۲۹ـ رنجبر، مقصود، «گفتمانهای امنیت ملی در جمهوری اسلامی»، (مقاله، فصلنامه علوم سیاسی شماره ۹، سال ۱۳۷۹).
۳۰ـ روزنامه ایران، ش، ۲۸۵، سال ۱۳۷۴٫
۳۱ـ روزنامه ابرار، ش ۲۱۹۵، سال ۱۳۷۵
۳۲ـ روزنامه، همشهری، ۷/۲/۱۳۷۷
۳۳ـ زیبا کلام، صادق، «توسعه سیاسی و امنیت داخلی جمهوری اسلامی»، (پژوهشکده مطالعات راهبردی، ۱۳۷۹).
۳۴ـ سجادی، سید عبدالقیوم، «مبانی تحزب در اندیشههای سیاسی اسلام»، (ناشر موسسه بوستان کتاب قم، چاپ اول ۱۳۸۲).
۳۵ـ سلامتی، محمد، هفته نامه عصر ما، ش۱، ۱۳۷۳
۳۶- شادلو، مهندس عباس، «اطلاعاتی درباره احزاب و جناحهای سیاسی ایران امروز»، (نشر گستر چاپ ۱۳۷۹).
۳۷ـ شهبازی، محبوب، «تقدیر مردمسالاری ایران»، (چاپخانه لیلا، چاپ اول، ۱۳۸۰).
۳۸ـ صحیفه نور، «وزارت فرهنگ ارشاد اسلامی»، (تهران، چاپ دوم. ۱۳۷۸).
۳۹ـ عبدی، عباس، «مهمترین مسائل امنیت ملی جمهوری اسلامی»، (تهران، پژوهشکده مطالعات راهبردی ۱۳۷۹).
۴۰ـ علیخانی، علی اکبر، «مشارکت سیاسی، جمعی از اساتید و محققین»، (نشر سفید، چاپ ۱۳۷۷).
۴۱ـ علیزاده، حسن، «فرهنگ خاص علوم سیاسی»، (انتشارات روزنه، چاپ دوم ۱۳۸۱).
۴۲ـ عمید زنجانی، عباسعلی، «مبانی اندیش سیاسی اسلام»، (تهران، موسه فرهنگی اندیشه).
۴۳ـ فصلنامه علوم سیاسی، ش ۹، سال ۷۹٫
۴۴ـ لوسین پار ـ لئونارد بایندر، جیمزاس، کلمن، جوزف لاپالومبارا، سیدنی وربا، مایرون و ایز، «بحرانها و توالی در توسعه سیاسی»، (ترجمه غلامرضا خواجه سروی، چاپ اول، ۱۳۸۰، انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی).
۴۵ـ لینور، جیمارتین، «چهره جدید امنیت در خاورمیانه»، (مترجم، قدیر نصیری، انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی چاپ بهار ۱۳۸۳).
۴۶ـ مایرون واینر، ساموئل هانتینگتوهن، «درک توسعه سیاسی»، (مترجم پژوهشکده مطالعات راهبردی، چاپ اول ۱۳۷۹، انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی).
۴۷ـ ماندل، رابرت، «چهره متغیر امنیت ملی»، (ترجمه پژوهشکده مطالعات راهبردی ۱۳۷۷).
۴۸ـ «مقالات پیرامون امنیت ملی نیروی انتظامی»، (انتشارات نیروی انتظامی).
۴۹ـ نقیب زاده، دکتر احمد، «حزب سیاسی و عملکرد آن در جوامع امروز»، (نشر دادگستر، چاپ اول بهار ۱۳۷۸).
۵۰ـ واینر، مایرون و هانتینگتون، «ساموئل، درک توسعه سیاسی»، (مترجم پژوهشکده مطالعات راهبردی ناشر، انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی، چاپ ۱۳۷۹).
۵۱ـ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، «رویارویی اندیشهها»، (مجموعه مقالات، جلد اول، چاپ ۱۳۷۹).
۵۲ـ هانتینگتون، ساموئل، «سامان سیاسی در جوامع دستخوش تحول»، (ترجمه محسن ثلاثی، انتشارات علم، چاپ دوم، تهران ۱۳۷۵).
۱٫Bill, James, springborry robert, polittics in the middle east, valu and Newyork: Harper collins publisher’s thirdEnDition.
۲٫ D.Truman, The Governmental process, (Newyork,1951).
۳٫ Herring, G.E, Group Represe natation before congress, (Newyork 1929)
۴٫Johnson, chalmers, revolutionary chalmers, Revolutionary change.Bostons Little, Brown and company. 1982.
۵٫Olsnon, Morlcur, Dictatorship, Democracy and DEVEB Pmment, american political science recview vol 89. No3, septamber, 1993.
۶٫ Wootton.G,Interest Groups, (Prentichal, new Jersey),1970
از آنجائیکه اعتقاد به ضرورت وجود رقابت به عنوان یک اصل مسلم در فراشدهای سیاسی آنرا از شاخصهای نظام مردمسالار دینی میگرداند که در شرایط مطلوب از کار ویژهای مختلفی از جمله ثبات سیاسی، پویایی و نشاط سیاسی و اجتماعی، تقویت وفاق اجتماعی برخوردار خواهد بود. اما در عین حال قائل شدن به این نکته که صرف وجود تکثر در آرا و رقابتهای سیاسی ـ اجتماعی ارزشهای پیشگفته محقق نخواهد شد.
رقابتهای سیاسی زمانی میتواند ارزشمند تلقی شود که به پراکندگی و تفرق سیاسی منجر نگردد، از این رو وجود رقابت در جامعه به تنهایی نمیتواند راه حل اساسی تلقی شود.
رقابت خود نیازمند بسترها و شرایطی از جمله فرهنگ سیاسی، وجود روحیه انتقادپذیری دگرپذیری و پایبندی به مقررات، وجود نهادهای مدنی و عدالت اجتماعی است که به همگرایی و وفاق ملی منجر گردد.
از این رو برای اینکه رقابتهای سیاسی بتواند در درون نظام سیاسی کشور بصورت منطقی و سالم جریان یابد ضرروی است.
اقدامات زیر صورت پذیرد:
الف) کشور ایران از آنجا که از حکومت دینی برخوردار است، در سطح مدیریت راهبردی با سه دسته از منفعتهای عمده مواجه است:
۱ـ منفعتهای عام و ملی
۲ـ مصلحتهای شرعی و دینی
۳ـ منفعتها، مصلحتها و علاقههای فردی، شخصی، خانوادگی و گروهی.
بدیهی است هر سه دسته از منفعتهای یاد شده جزو ماهیت تصمیمگیری و مدیریت راهبردی کشور محسوب میشوند. بیتوجهی به هر یک از این سه بُعد میتواند موجب نارضایتی شده، به بروز خشونت بینجامد. مدیریت راهبردی کشور بایستی در سیاستگذاریها و تصمیمگیریهای کلان کشور با ایجاد آمیزهای کارآمد از سه مؤلفه منافع ملی، مصالح شرعی و علایق و منافع فرد فردِ جامعه، باز شناسی چهارگانه زیر انجام دهد:
۱ـ بازشناسی دینی و تبیین مصالح شرعی و دینی و التزام به آنها
۲ـ بازشناسی ملی و تبیین منافع عام و ملی و تعقیب آنها
۳ـ بازشناسی سیاسی در سطوح فردی و گروهی، دریافت مقتضیات انسان، به رسمیت شناختن حقوق شهروندی و فراهم آوردن بستر و زمینههای تحقق آنها.
۴ـ بازشناسی حوزههای رقابت و تبیین مرزها و نمادین سیاسی کشور و طراحی ساز و کارهای اجرایی برای رعایت و التزام به آنها.
ب) همانگونه که گفته شد یکی از مشکلات اساسی در فرایند رقابتهای سیاسی، جامعهناپذیری سیاسی و در نتیجه نداشتن فرهنگ رقابت است.
یکی از راههای اساسی رفع این معضل، تحول در نظام آموزشی کشور است به گونه که بتواند در تحقق فرآیند جامعهپذیری سیاسی که رقابت پذیری سالم، تحملپذیری غیر و رقیب، حقوق شهروندی پرهیز از مطلقانگاری خود، برخی از شاخصهای آنست گام بردارد، همچنین در این فرایند باید رعایت قاعده بازی سیاسی، قانونهای موضوعه، میثاقهای ملی و همزیستی مسالمت آمیز در صدد برنامههای آموزشی قرار گیرد.
رسانههای جمعی، مطبوعات و خانواده و دین از جمله مجاری عمده و ا ساسی فرهنگپذیری سیاسی بشمار میآید که بایستی در برنامهریزی بصورت جدی مدنظر قرار گیرد.
ج) گسترش فرهنگ مشارکتی:
یکی دیگر از راهکارهای که تحلیلگران برای رهایی از بنبست خشونتهای رقابتی پیشنهاد میکنند آغاز تمرین رقابت در حوزههای کوچکتر و آنگاه تعمیم آن به سطح اجتماعی ملی است.
این گروه معتقدند قبل از آن که حقوق سیاسی افراد جامعه به رسمیت شناخته شود و حتی پیش از آن که توده مردم بتوانند فعالیت سیاسی بکنند ضروری است اعضای جناحها به فعالیت بازی سیاسی روی آورند و حقوق سیاسی اعضای جناحهای سیاسی را به رسمیت بشناسند.
لازم است افراد در جامعه نخست فعالیتهای سیاسی خود را در یک حوزه کوچکتر به آزمون گذاشته تا پس از آن که به شکل عرف و عادت درآمد و به تجربه در سطح رفتار فردی کشیده شد بتدریج و گام بگام به حوزههای بزرگتر جامعه سرایت داده شود تا از این طریق فرهنگ مشارکتی در جامعه رواج یافته و شهروندان بدان خو بگیرند.
این شیوه ضمن آنکه قاعدههای بازی سیاسی را به افراد واکنشگران میشناساند، روحیه تعامل و همزیستی با رقبا را در آنها تقویت و جمعگرایی را در جامعه افزایش میدهد. تشکیل گروههای دوستی، تشکلهای عام المنفعه خیریهای و اتحادیههای صنفی از جمله گروههای کوچکی هستند که میتوانند تمرین مشارکت و رقابت از طریق آنها آغاز شود.
د) یکی دیگر از راهبردهای که برای خروج از بحرانهای سیاسی ناشی از رقابتهای سیاسی پیشنهاد میشود تدوین چارچوب مناسب برای تحقق فراشدهای رقابتی است این چارچوب باید بگونهای باشد که:
اولا: خطوط قرمز و مرزهای نمادین اجتماع ملی به گونهای شفاف تعریف و تعیین شده باشند تا حزبها به سادگی بتوانند این خطوط را تشخیص داده و از آنها پیروی نمایند.
ثانیاً: قاعدهها و چارچوب یاد شده از فراخی لازم برخوردار باشند، به نحوی که افراد و گروهها به سادگی خودی و غیرخودی تلقی نشوند.
ثالثاً: در تنظیم قاعدهها و چارچوب یاد شده شرایط زمانی، مکانی، قومی، فرهنگی و دینی لحاظ گردد، به نحوی که تمامی گروههای قومی، سیاسی و دینی که کلیت و اصل نظام و بنیادهای سیاسی ـ دینی آن را پذیرفتهاند بتوانند در آن فعالیت و رقابت کنند.
رابعاً: این خطوط قرمز و مرزهای نمادین نباید به گونهای متعدد و متراکم ترسیم شوند که با گسترش دامنه این خطوط، محدودیتها و ممنوعیتهای زیادی برای گروهها، افراد و نخبگان ایجاد شود زیرا در حالت تراکم و تکثر خطوط قرمز و ممنوعه، حیطه فعالیت افراد و گروهها تنگ و محدود شده و آنها در جریان فعالیتها به سادگی با این خطوط برخورد و آنرا نقض خواهند کرد. بنابراین در طراحی مرزهای نمادین و خطوط ممنوعه در نظام سیاسی بر دو اصل باید تاکید کرد.
۱ـ محدود بودن این خطوط
۲ـ تکیه بر برائت افراد و گروههای سیاسی
خامساً: ساز و کارهای تضمینی طراحی شود به گونهای که سرپیچی و رعایت نکردن افراد و گروههای سیاسی از خطوط قرمز با هزینههای سنگین همراه باشد.
هـ) گفتمان رقابت در ایران باید به گونهای در برنامههای کلان کشور، طراحی و تنظیم گردد که رقابتهای سیاسی از مرحله «محدودسازی» آغاز و پس از طی کردن مرحله «تثبیت» به مرحله «تکثر» ختم گردد. در مرحله محدودسازی، هدف، جلوگیری از بروز و ظهور حزبها و گروههایی است که با کلیت نظام و بنیادهای دینی آن مخالف بوده در صددند فضای رقابتی جامعه را آلوده کنند و با فرصت طلبی، قدرت سیاسی را تصاحب کنند. در مرحله دوم، هدف، فراهمسازی شرایطی است که حزبها و گروههای سیاسی و انقلابی و مورد تأیید، امکان حضور یافته و با ایجاد آگاهی سیاسی در اعضاء و تودهها و نخبگان سیاسی بتوانند به تدریج وارد عرصه فعالیتهای سیاسی و رقابتهای صحیح گردند.
و در مرحله تکثر به رقابت به عنوان عامل تثبیت سیاسی و افزایش وفاق، نگریسته شود. در این مرحله بایستی شرایط مناسب برای گسترش فعالیتهای حزبی و رقابتهای سیاسی فراهم گردد حزبها و گروههای موجود مورد حمایت قرار گیرند و امکانات برای تأسیس نهادهای جدید و تازه فراهم شود. بدیهی است هدف از مرحله بسط و گسترش رقابتهای سیاسی سالم است.
در پژوهش حاضر مفروض گرفتن رقابت به عنوان یکی از مکانیزمهای مهم تکامل و پیشرفت جامعه سیاسی و کارآمد کردن نظام سیاسی با نگرش حفظ مصالح نظام در چارچوب امنیت و حفظ آن که یکی از اساسیترین دغدغههای اندیشهگران ایرانی بوده و هست.
با توجه به قومیتهای مختلف و متعدد در حوزه سرزمینی ایران پرداختن به رقابتهای مثبت و تحولآور آن که امنیت ایران به ثبات میرساند یکی از وظایف ملی و مهینی و تعهد اسلامی هر ایرانی است لذا بنظر میرسد در دهه قبل به صورت گسترده به این امور پرداخته نشده است و یا اگر هم کاری انجام شده محدود و در خود نظام جمهوری اسلامی در حال حاضر قابل بهرهمندی کافی نیست لذا پژوهش حاضر در عین حال که یک مبحث از تاریخ رقابتهای ایران اسلامی را بررسی میکند و امیدوار هستیم با نگاه نقادانه و پژوهشگرانه بتوانیم نتایج علمی و مستدلی را ارائه نمائیم.
این پژوهش با بررسی علل رقابتها (مثبت و منفی) و تأثیر آن بر امنیت ملی کشور ایران را دنبال میکند که ناشی از رشد و آگاهی سیاسی ملت ایران و مشارکت سیاسی آنان در عرصههای مختلف سیاسی بعد از انقلاب را در پی آورده است که با بررسی جوانب آن منافع این رقابت که باعث تصمیمسازیهای آگاهانه و ایجاد اقتدار بینالمللی و پذیرش نظام بینالملل و ثبات سیاسی چند برابر میکند و باعث وفاق اجتماعی و تسریع در بدست آوردن هدفهای بزرگ و بلند را که خواسته هر ملت در عرصههای اجتماعی ـ سیاسی ـ اقتصادی و … بدبنال دارد خواهد شد.
سؤال اصلی:
رقابتهای سیاسی چه تأثیری بر امنیت ملی دارد؟
سؤالات فرعی:
۱ـ شاخصهای وفاق در جمهوری اسلامی چیست؟
۲ـ شاخصهای رقابت سیاسی در جمهوری اسلامی چیست؟
متغیر مستقل: رقابت سیاسی
متغیر وابسته: امنیت ملی
متغیرهای دخیل:
۱ـ رشد افکار عمومی، وجود افکار متنوع و اندیشهها و گرایشهای سیاسی متکثر در کشور
۲ـ منازعات لجام گسیخته و اختلافات غیر اصولی و نابهنجار فعالان سیاسی.
۳ـ زایش ناقص تخرب و فرهنگ رقابتی و نیز برخی عوامل تاریخی سیاسی در حیات سیاسی کشور
۴ـ رقابتهای سیاسی عمدتاً شکل غیر قاعدهمند و دور از عقلانیت و اعتدال به خود گرفته و بعضاً منجر به تضعیف همبستگی ملی و کاهش ضریب وحدت و امنیت ملی شده است.
فرضیه اصلی:
رقابتهای سیاسی در تأمین امنیت ملی و تقویت آن عامل ثبات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی و … بوده و تأمین امنیت در هر جامعهای زمینهساز تأمین منافع ملی ملتها و دولتها در عرصههای مختلف داخلی و خارجی خواهد شد.
فرضیههای فرعی:
۱ـ کسب قدرت در رقابتهای سیاسی هدف نهایی نیست بلکه قدرت برای حفظ و بسط ارزشهای حق و عدالت است.
۲ـ منافع شخصی و امتیازات، پاداشها، منشأ و انگیزه اصلی رقابت نیست.
۳ـ نهادینه کردن مشارکت مردم در تعیین سرنوشت و تسهیل در پیگیری مطالبات خویش یکی از هدفهای رقابت سیاسی است.
چرا رقابت سیاسی بوجود آمده و خاستگاه آن در میان چه قشری از اجتماع است و این رقابت چه تلازمی با امنیت ملی دارد و آیا امنیت ملی عامل پایداری رقابتهای سیاسی است. و چه نوع رقابتی عامل پایداری امنیت ملی میگردد.
روش آزمون فرضیه:
روش آزمون فرضیه در این پژوهش بصورت مطالعات کتابخانهای است و البته در این راستا از تحلیلهای سیاسی نیز بهرهبرداری شده است.
اهمیت اثبات فرضیه:
اثبات فرضیه اصلی پژوهش در واقع روشن ساختن ماهیت پژوهش در جهت اثبات تأثیر رقابتهای سیاسی بر امنیت ملی است تا از این طریق بتوان گامی در جهت شناخت رقابت از جهات مختلف و چگونگی هدف گذاری گروههای سیاسی موجود در جامعه را که به امنیت ملی جامعه و کشور خود تلاش دارند و یا در جهت تخریب پایههای امنیتی گام برمیدارند را تبیین میکند.
پژوهش حاضر شامل سه بخش است:
بخش نخست دربرگیرنده کلیات نظری و بررسی اجمالی است که شامل هفت فصل میگردد.
در فصل اول طرح مسئله و سپس در فصل دوم مبانی نظری مفهوم رقابت و معانی لغوی و اصطلاحی و الگوهای رقابت سیاسی بیان شده است.
در فصل سوم بخش حاضر به ماهیت و چیستی رقابت سیاسی که تکثر سیاسی و پلورالیسم و صور متفاوت تکثیر سیاسی چون تکثر سیاسی متوازن، آزادی و آزادی فراقانونی، پیشگیری از استبداد اکثریت حاکمیت مقتدر نهادمندی و مرزهای وفاق سیاسی است اشاره شده است و سپس در فصل چهارم به آسیبشناسی رقابتهای سیاسی در ایران که با استدلال منتقدان تحلیل شده و نبود و ضعف جامعهپذیری سیاسی در میان نخبگان و نهاد دولت و مردم پرداخته است و در فصل پنجم به الگوهای مختلف مورد بحث در رقابتهای سیاسی چون الگوی تکثرگرا، یکسان انگار، تثبیتگرا و جهت شناخت حوزههای آن به نهادهای رقابت و سپس تفاوت رقابت و مشارکت و عوامل تعیین کننده مشارکت سیاسی پرداخته شده.
در فصل ششم پژوهش حاضر شاخصهای رقابت سیاسی در سطوح پنهان و آشکار و شاخصهای وفاق در جمهوری اسلامی و مدل رقابتی وفاقزا بصورت نمودار ارائه گردیده است.
سرانجام در قسمت پایانی بخش اول یعنی در فصل هفتم به جنبشهای ساختاری و چالشهای مربوط به باز تقسیم قدرت در ایران و چالشهای مطبوعات در روند رقابتهای سیاسی درون ساختاری و تجربه حزبی در ایران و زمینه تاریخی و انواع حزب در ایران و نهایتاً به بحث انتخابات (چیستی، اهمیت و ضرورتهای انتخابات) و رقابتهای انتخاباتی زمان جنگ یعنی از مجلس دوم تا سوم و پس از جنگ یعنی از مجلس سوم تا چهارم و از مجلس چهارم تا آغاز دوره ریاست جمهوری خاتمی و پس از تشکیل دولت خاتمی تا مجلس ششم شورای اسلامی و در خاتمه بحث انجام نتیجهگیری از انتخابات و بررسی رقابت سیاسی در دوره ۱۲ ساله حیات جمهوری اسلامی و در نهایت به تصاعدی شدن رقابتهای درون ساختاری در انتخابات ریاست جمهوری پرداخته تا بحث را وارد مرحله دوم خود یعنی بخش دوم پژوهش نموده تا دیدگاههای صاحبنظران سیاسی و قواعد رقابت سیاسی پس از تصویب قانون اساسی پرداخته شود.
و اما در بخش دوم پژوهش که شامل دو فصل است که به بخشی از سؤالات فرعی و فرضیههای فرعی میپردازد، در فصل اول این بخش دیدگاههای، دال و هانتینگتون و لوسین پای را که تکثرسیاسی حاصل رقابت سیاسی و هانتینگتون هم که از پیروان دال در این نظر است پرداخته. در فصل دوم این بخش قواعد رقابت سیاسی در نظام جمهوری اسلامی که در ۲۸ مرداد ۱۳۵۸ توسط مجلس بررسی نهائی شده پرداخته شده و در این حیث اصول کلی قواعد رقابت سیاسی و اسلام و رقابت و دیدگاههای مخالف و موافق که چند استدلال درباره دیدگاه مخالف طرح میگردد و در نهایت شورا و رقابت بحث میشود. در بخش سو پژوهش حاضر که به واقع بخش نهائی محسوب میشود به پاسخگوئی به فرضیه اصلی تحقیق پرداخته و در پنج فصل تقسیم بندی شده است:
تمام مقالات و پایان نامه و پروژه ها به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد.
جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ را پرداخت نمایید.
ارسال نظر