چه زمانی جهان شکل گرفت ؟

اگر همان طور که ستاره شناسان عقیده دارند ، عالم در حال بزرگ شدن باشد، باید قبول کرد که در زمان گذشته کوچکتر بوده است. مدتها قبل همه کهکشانهای [۱] جهان می بایست در فضایی کوچکتر فشرده شده باشند . شاید انفجاری عظیم باعث پخش شدن کهکشانها در فضا شده باشد. این انفجار بزرگ [۲] بایستی در حدود ۱۵۰۰۰ میلیون سال پیش روی داده باشد.

 

سال نوری چیست ؟

فاصلۀ بین ستارگان ، بسیار زیادتر از آن است که ستاره شناسان بتوانند برای بیان آن از واحد کیلومتر استفاده کنند. به جای آن معمولاً از سال نوری استفاده می کنند. یک سال نوری مسافتی است که نور در یک سال طی می کند که تقریباً مساوی است با نهو نیم تریلیون کیلومتر.

آیا جهان به پایان خواهد رسید؟

هیچ کس پاسخ این سؤال را به درستی نمی داند. ستاره شناسان عقیده دارند که جهان در حال بزرگ شده است و شاید این بزرگ شدن به پایان نرسد، اما این سیر ممکن است کندتر شود و یا حتی متوقف گردد و سپس جهان شروع به کوچک شده کند و نهایتاً تمامی کهکشانها به هم برخورد کرده ، یکدیگر را نابود کنند.

سیارات چگونه نامگذاری شده اند؟

نام تمام سیارات منظومۀ شمسی [۳] به جز یکی ، از اسامی خدایان و الهه های افسانه های روم و یونان گرفته شده است . برای مثال نام بزرگترین سیاره- ژوپیتر (مشتری) – نام یونانی خدای خدایان است . استثنای این نامها، نام سیارۀ ما زمین است . علت آن نیز این است که در قدیم می پنداشتند که تمامی سیارات همانند خدایان در بهشت قرار دارند و زمین زیر آنهاست.

تفاوت بین سیاره و قمر چیست؟

سیاره جرمی است که به درو خورشید می چرخد. قمر حرم کوچکتری است که به دور سیاره می چرخد. تمامی سیارات به جز دو تای آنها ، دارای قمرند. زمین و پلوتون تنها یک قمر دارند، در حالیکه مشتری دارای شانزده قمر است و ناهید و تیر (عطارد) قمری ندارند.

منظومۀ شمسی چیست؟

منظومۀ شمسی از خورشید و تمامی اجرامی که به دور آن می چرخند، تشکیل شده است . سیارات ، و اقمار آنها خرده سیارات[۴] ، شهابسنگها و ستاره های دنباله داری نیز هستند که هر کدام در مداری [۵] مشخص به دور خورشید می چرخند .نیروی جاذبۀ خورشید همۀ این اجرام را در منظومۀ شمسی نگه می دارد، چون بزرگتر از آنهاست.

چند سیاره در منظومۀ شمسی وجود دارد ؟

خورشید دارای نه سیاره است که عبارتند از تیر( عطارد) ، زهره ، زمین ، مریخ ، مشتری ، کیوان (زحل) ، اورانوس ، نپتون و پلوتون . پلوتون دورترین سیاره از خورشید است ، ولی در حال حاضر فاصلۀ آن تا خورشید ، کمتر از نپتون است و تا سال ۱۹۹۹ نیز همین طور خواهد بود . [۶] نمی توانیم بگوییم در جهان چند سیاره وجود دارد، زیرا قطعاً ستاره های دیگری همانند خورشید – هستند که نمی توانیم آنها را ببینیم .

بزرگترین سیارۀ منظومه شمسی کدام است ؟

بزرگترین سیارۀ منظومه شمسی مشتری است که تقریباً قطری برابر با ۱۴۲ هزار کیلومتر یعنی بیش از ۱۱ برابر قطر زمین دارد. حجم مشتری بیش از ۱۳۰۰ برابر حجم زمین است. اگر وزن تمام هشت سیارۀ دیگر را با هم جمع کنیم ، وزن مشتری ، دو و نیم برابر آن خواهد بود.

کوچکترین سیارۀ منظومۀ شمسی کدام است ؟

کوچکترین سیارۀ منظومۀ شمسی پلوتون است . قطر آن حدود ۲۹۰۰ کیلومتر ، یعنی سه چهارم قطر کرۀ ماه است .

تفاوت سیاره و ستاره چیست ؟

ستاره – مانند خورشید- کره ای از گازهای داغ و مشتعل است . سیاره جرمی است مانند زمین . خورشید و دیگر ستارگان به خودی خود نور تولید می کنند اما سیارات از ستارگان نور می گیرند. در شب نمی توانید ستارگان را از سیارات تشخیص دهید . تمامی آنها مانند نقطه های نورانی کوچکی به نظر می آیند، زیرا از ما خیلی دورند ، هر چند که سیارات از ستارگان نزدیکترند. با یک تلسکوپ قوی می توانید سیارات را ببینید ؛ اما ستارگان به قدری از ما دورند که حتی به وسیلۀ تلسکوپهای قوی نیز مانند نقطه های نورانی به نظر می رسند.

منظومۀ شمسی کجا به پایان می رسد؟

تصور می شود که دورترین سیارۀ منظومه شمسی – پلوتون – در لبۀ منظومه شمسی قرار دارد . مدار آن به طور میانگین در حدود ۶۰۰۰ میلیون کیلومتر از خورشید فاصله دارد . این مسافت یکمیلیون برابر پهنای اقیانوس اطلس- بین قارۀ آمریکا و اروپا – است . هر چند که گمان می رود تعدادی از ستارگان دنباله دار منظومۀ شمسی در مدارهایی حرکت می کنند که نقاطی از آن بسیار دورتر از این فاصله قرار دارند. فاصلۀ این نقاط تا خورشید ، برابر با نصف فاصلۀ خورشید تا نزدیکترین ستاره است ؛ یعنی در حدود دو سال نوری . به عبارت دیگر ، برای عبور از منظومه شمسی باید چهار سال نوری حرکت کرد که تقریباً برابر با ۴۰ تریلیون کیلومتر است .

 

مدار چیست ؟

مدار مسیری است دایره ای و یا بیضی شکل که اجرامی در فضا آن را طی می کنند. سیارات روی مدار محور ددایره ای شکل خورشید می گردند و اقمار حول مداری به دور سیارات گردش می کنند. برای قرار گرفتن یک فضاپیما در مدار زمین، فضا پیما باید به آن سوی جو پرواز کند. فضاپیما باید سرعت خود را لااقل به ۲۸ هزار کیلومتر در ساعت برساند، یعنی تقریباً معادل هشت کیلومتر در ثانیه. اگر فضاپیما نتواند به این سرعت برسد، به زمین سقوط خواهد کرد .

سیارات داخلی و خارجی کجا قرار دارند؟

سیارات داخلی چهار سیاره ای هستند که نزدیک خورشیدند ، یعنی تیر (عطارد) ، ناهید، زمین و مریخ . پنج سیارۀ دیگر یعنی مشتری ، کیوان (زحل) ، اورانوس ، نپتون و پلوتون از خورشید بسیار دورند و به همین دلیل سیارات خارجی نامیده می شوند.

آیا سیاره باید از قمر بزرگتر باشد؟

قمر همیشه از سیاره ای که به دور آن می گردد ، کوچکتر است . جرم کوچکتر همیشه به دور جرم بزرگتر می چرخد ، زیرا جرم بزرگتر نیروی جاذبۀ بیشتری دارد با وجود این تمام اقمار از تمامی سیارات کوچکتر نیستند. ماه و شش قمر دیگر از سیارات خارجی ، همگی از پلوتون بزرگترند. احتمالاً پلوتون زمانی یکی از اقمار نپتون بوده است که در گذشته ای بسیار دور ، از سیارۀ منشأ خود دور شده و به سیاره ای مستقل تبدیل گشته است .

کدام سیاره سریعتر می چرخد؟

سیاره ای که سریعتر از دیگر سیارات منظومۀ شمسی می چرخد و از آنها نیز بزرگتر است ، مشتری است . این سیاره تقریباً در نه ساعت و ۵۰ دقیقه ، یک بار می چرخد، یعنی با سرعتی معادل دو و نیم برابر سرعت چرخش زمین . هر نقطه روی خط استوای مشتری با سرعتی بیش از ۴۵ هزار کیلومتر در ساعت به دور مرکز سیاره می چرخد. این سرعت به قدری زیاد است که در وسط مشتری یک برآمدگی ایجاد کرده است .

 

کدام سیاره می تواند در آب شناور شود ؟

اگر می توانستید سیاره های منظومۀ شمسی را در یک اقیانوس بسیار پهناور جای دهید ، اکثر آنها بلافاصله در آب فرو می رفتند، به جز یک سیاره ، یعنی کیوان (زحل) . بیشتر حجم این سیاره که دومین سیارۀ بزرگ منظومۀ شمسی است ، از گازها و مایعاتی تشکیل شده که جرم حجمی آنها از آب کمتر است ، به همین دلیل این سیاره می تواند در آب شناور شود. جرم سیارات دیگر منظومۀ شمسی از آب بیشتر است .

آیا تمام سیارات و اقمار در یک جهت حرکت می کنند؟

منظومۀ شمسی مانند چرخ و فلکی بزرگ است که تمامی سیارات آن در یک جهت به دور خورشید حرکت می کنند .اگر می توانستید روی قطب شمال خورشید بایستید و از آنجا نگاه کنید ، می دیدید که تمام سیارات در جهت خلاف عقربه های ساعت به دور خورشید می گردند ؛ هر چند که همۀ اقمار از این قاعده پیروی نمی کنند. اگر چه بیشتر اقمار در خلاف جهت حرکت عقربه های ساعت در مداری دور سیارۀ خود حرکت می کنند ، تعدادی در جهت دیگر در حرکتند. مشتری دارای قمرهایی است که در هر دو جهت یاد شده حرکت می کنند ، اما این اقمار به یکدیگر برخورد نمی کنند ؛ زیرا در مدارهایی با فاصله هایی متفاوت از مشتری در حرکتند.

آیا در سیارات دیگر موجودات زنده یافت می شوند ؟

ماه ، سیارات و اقمار آنها ، به خلاف کرۀ ما دارای هوا نیستند. آنها بسیار سرد و یا بسیار گرمند. ما نمی توانیم در این سیارات زندگی کنیم . حیوانات و گیاهانی هم که در روی زمین زندگی می کنند ، قادر به ادامۀ حیات خود بر روی این کرات نیستند. فضا نوردانی که به ماه سفر کرده اند ، در آنجا هیچ اثری از حیات ندیده اند . سفینۀ اکتشافی « وایکینگ » نیز که بر سطح مریخ فرود آمد ، وضع مشابهی داشت . بسیار بعید به نظر می رسد که موجودات زنده ای در دیگر سیارات منظومۀ شمسی وجود داشته باشند.

آیا در آن سوی پلوتون سیارات دیگری وجود دارند؟

ستاره شناسان عقیده دارند که شاید یک سیارۀ ناشناخته در آن سوی پلوتون وجود داشته باشد. آنها به وسیلۀ تلسکوپ به جستجوی آن پرداخته اند ، اما این سیارۀ اسرار آمیز را نیافته اند. اگر چنین سیاره ای وجود داشته باشد ، می تواند باعث ایجاد اختلال در مسیر حرکت سفینه های اکتشافی ای شود که در بین سیارات خارجی یا آن سوی آنها در حرکتند . به این ترتیب ستاره شناسان ممکن است از این راه موفق به کشف آن سیاره شوند.

چه تفاوتی بین سنگ آسمانی ، شهابسنگ و شهاب وجود دارد؟

شهاب مانند ستاره ای است که ناگهان در آسمان شب نمایان می شود و پس از یک یا دو ثانیه ، از نظر ناپدید می گردد. شهاب در واقع ستاره نیست . بلکه تکه ای کوچک از سنگهایی است که از اجرام فضایی پرتاب می شود و با جو زمین برخورد می کند و به قدری سریع می کند که در هوا گرم می شود و قبل از سوختن کامل شعله سفید ایجاد می کند این سنگها تا وقتی که در فضا حرکت می کنند سنگ آسمانی نامیده می شوند اما اگر در جو بسوزند آنها را شهاب می نامند. بعضی از شهاب ها به قدری بزرگ اند که می توانند جسم آتشین خود را در جو حفظ کرده به زمین سقوط کنند.به این شهاب سنگ می گویند.

حفره های شهاب سنگی کجا دیده می شوند؟

شهاب سنگها هنگام برخورد به زمین حفره ها و دهانه هایی ایجاد می کنند. یک حفره شهاب سنگی در «وینسلو» واقع در «آریزونا» وجود دارد که عرضی معادل ۱۲۵۰ متر دارد و در حدود ۲۵ هزار سال پیش شکل گرفته است . اکثر حفره های شهاب سنگی پر و ناپدید شده اند اما در کرات دیگر چنین نیست .

سطح ماه ، تیر (عطارد) ، مریخ و اقمارش و بیشتر اقمار مشتری از دهانه ها و حفره های شهاب سنگی پوشیده شده است.

آیا شهاب سنگها باعث از بین رفتن انسانها می شوند؟

تا جایی که اطلاع در دست است هیچ کس تاکنون به وسیله سقوط شهاب سنگ از بین نرفته است . شهاب سنگها به قدری کمیاب اند که احتمال برخورد آنها به انسانها بسیار بسیار بعید است.

ستاره دنباله دار چیست؟

تصور می شود که ستاره دنباله دار ترکیبی از سنگهای کوچک و ذرات غباری است که به وسیله گازهای منجمد و یخ به یکدیگر آمیخته شده اند. ستاره دنباله دار در مداری حول محور خورشید می چرخد و در آسمان همانند ماه معلق به نظر می رسد.

به نظر نمی آید که ستاره های دنباله دار با سرعت زیاد حرکت کنند.

در واقع سرعت آنها تقریباً برایر با سرعت گردش یک سیاره به دور خورشید است.

آیا ستاره های دنباله دار خطرناکند؟

ما دلیل چندانی برای ترس از ستاره های دنباله دار نداریم تا به حال زمین حتی از میان بخش انتهایی ستاره دنباله دار« هالی» بدون هیچ آسیبی عبور کرده است.

سیارکها کجا یافت می شوند؟

سیارکها و یا «اخترواره ها» اجرام کوچکی اند که مانند سیارات به دور خورشید در حرکت اند.

آنها را خرده سیاره نیز می نامند. عظیم ترین آنها«سرس» نام دارد که قطر آن در حدود ۱۰۰۰ کیلومتر است . هزاران سیارک دیگر نیز وجود دارد که قطر آن از چند کیلومتر بیشتر نیست. آنها در کمربندی بزرگ در بین مریخ و مشتری به دور خورشید می گردند.

 

خورشید

خورشید از چه ساخته شده است؟

خورشید کره عظیمی از گازهای داغ است. حرارت آن به قدری بالا است که باعث به وجود آمدن نوری سفید رنگ و گرم می شود. بیشتر گاز موجود در خورشید هیدروژن است. این گاز در درون خورشید به تدریج به گاز دیگری به نام هلیم تبدیل می شود . و در حین این عمل حرارت بسیار زیادی تولید می شود.

خورشید از چه زمانی درخشش خود را آغاز کرد؟

خورشید درخشش خود را از حدود ۵۰۰۰ میلیون سال پیش آغاز کرد. این ستاره از توده ای ابر مانند از گاز و غبار  معلق در فضا پدید آمده است. این توده به تدریج کوچکتر و متراکم تر می شد . هر چه این فشار و تراکم بیشتر می شد حرارت مرکز آن افزایش پیدا می کرد. تا آنجا که حرارت آن به قدری بالا رفت که شروع به پرتو افشانی کرد و خورشید به وجود آمد.

بقیه آن توده ابر مانند نیز تبدیل به سیارات ، ستاره های دنباله دار و اقمار و شهاب سنگها شد.

اندازه خورشید چقدر است؟

قطر خورشید ۱۳۹ هزار کیلومتر است یعنی  برابر قطر زمین . وزن آن ۳۳۳ هزار برابر وزن زمین است و حجم آن به قدری زیاد است که می تواند یک میلیون و سیصد هزار زمین را در خود جای دهد. اگر زمین را به یک توپ تنیس تشبیه کنیم خورشید به اندازه یک خانه است.

آیا خورشید حرکت می کند؟

به نظر می رسد که خورشید از طلوع تا غروب در آسمانها حرکت می کند.

در واقع این حرکت در نتیجه چرخش زمین است. خورشید متحرک به نظر می رسد در صورتی که زمین می چرخد  نه خورشید.

البته خورشید نیز حرکت می کند اما به شکلی دیگر. این ستاره مانند زمین چرخش دارد ولی با سرعتی بسیار آرامتر . همانطور که زمین در چرخش به دور خورشید ، ماه را نیز به همراه خود می برد خورشید نیز حول محور مرکزی کهکشان می چرخد و زمین وسیارات دیگر منظومه شمسی را به همراه خود می برد.

حرارت خورشید چقدر است؟

حرارت سطح خورشید در حدود ۶ هزار درجه سانتی گراد است که می تواندهر چیزی را که در کرۀ زمین یا فت می شود ، بخار کند. حرارت مرکز خورشید بسیار بیش ازاین است ، یعنی در حدود ۱۴ میلیون درجه سانتی گراد .

به هنگام خورشید گرفتگی (کسوف ) چه روی می دهد؟

هنگام کسوف ، ماه جلو خورشید حرکت می کند و سایه اش روی زمین می افتد . در این زمان هوا تاریک می شود و خورشید کوچکتر به نظر می آید – مانند ماه نو -. تاریک و سرد می شود. در طول ماه گرفتگی (خسوف ) ممکن است به نظر آید که ماه کوچکتر شده و یا ناپدید گردیده است . علت این پدیده ، حرکت زمین در جلو خورشید و افتادن سایۀ زمین برروی ماه است .

ماه

اندازه ماه چقدر است ؟

قطر ماه در حدود ۳۵۰۰ کیلومتراست ، یعنی مساوی با عرض استرالیا. مساحت کل ماه چیزی کمتر از چهار برابر قارۀ اروپاست .

ماه از کی پدید آمده است ؟

شکل گیری ماه همزمان با شکل گیری منظومۀ شمسی و کرۀ زمین ، یعنی در حدود ۴۶۰۰ میلیون سال پیش بوده است .

 

چرا سطح ماه از حفره پوشیده شده است؟

در سطح زمین نیز حفره های وجود دارند. این حفره های از برخورد شهاب سنگها و یا در اثر آتشفشانیها به وجود آمده اند.حفره هایی مشابهی نیز روی سطح ماه وجود دارند. روی زمین فعالیتهای آب و هوایی(فرسایش) بسیاری از حفره ها را مسطح و پر کرده است، اما در ماه به علت نبودن هوا، حفره ها بدون تغییر باقی مانده اند.

ماه چگونه در آسمان باقی می ماند؟

ماه درست همانند هر چیز که روی زمین می افتد، به وسیله جاذبه زمین کشیده می شود؛ با وجود این به زمین اصابت نمی کند، زیرا با سرعتی زیاد در چرخش است و به جای افتادن، در مداری دایره وار به دور زمین قرار می گیرد که میانگین آن ۳۸۴ هزار کیلومتر و یا ۳۰ برابر قطر زمنی است. اگر زمین را مانند توپ تنیس در نظر بگیریم، ماه در مقایسه با آن مانند تیله کوچکی است که در حدود دو متر از ن فاصبه دارد.

چرا شکل ماه در آسمان تغییر می کند؟

هر چهار هفته یک بار شکل ماه از هلال ماه از هلال ماه نو به ماه کامل تبدیل می شود و مجدداً به حال اول بر می گردد.

این تغییرات را نمودهای ماه می نامند. در واقع این ماه نیست که تغییر شکل می دهد، بلکه زمانی که به  دور زمین در حرکت است، قسمتهای مختلف آن به وسیله خورشید روشن می شود.

ما تنها قادر به دیدن قسمتهای روشن هستیم.

 

در سطح ماه تا چه ارتفاعی می توان پرید؟

در سطح ماه می توان تا ارتفاعی بیشتر از آنچه در روی زمین ممکن است، پرید.

چرا که وزن هر فرد بر روی سطح ماه، یک ششم وزنش بر روی زمین خواهد بود، زیرا جاذبه ماه، یک ششم جاذبه زمین است۰

هر چند این مساله باعث نمی شود که بتواند بر روی ماه شش برابر ارتفاعی که روی زمین می پرید،بپرید، چرا که در ماه باید لباسهای فضایی سنگین و بزرگی بپوشید تا شما را زنده نگه دارد.

ستارگان و کهکشانها

 ستارگان کی تشکیل می شوند؟

ستارگاه در توده های ابر مانندی از غبار و گاز تشکیل می شوند, درست مانند خورشید. در فضای دوردست، ابرهای عظیمی از گاز و غبار وجود دارند که سحابی نامیده می شوند. تعدادی از این سحابیها تابانند و پرتو افشانی می کنند. در چنین سحابیها اکنون ستارگان در حال شکل گرفتند.

نزدیکترین ستاره تا زمین چقدر فاصله دارد؟

نزدیکترین ستاره به کره زمین ، خورشید که با ما ۱۵۰ میلیون کیلومتر فاصله دارد. این مسافت تقریباً ۱۲۰۰ برابر قطر زمین است.

دورترین ستاره تا زمین چقدر فاصله دارد؟

خورشید یکی از  ۱۰۰۰۰۰ میلیون ستاره ای است که کهکشان ما را تشکیل می دهند.

دورترین ستارگان آن سوی کهکشان، در فاصله ی حدود ۸۰ هزار سال نوری از خورشید قرار دارند ، هر چند که میلیونها کهکشان دیگر دی فاصله ی بسیار دورتر هستند که آنها نیز شامل میلیونها ستاره اند.

پر نورترین ستاره آسمان کدام است؟

نوارنی ترین ستاره آسمان، خورشید است. نور این ستاره تمامی ستارگان را تحت الشعاع قرار می دهند، زیرا نزدیکترین ستاره به ماست. نورانی ترین ستاره آسمان شب، سیروس است. که نوری ۲۵ برابر خورشید تولید می کند. البته ستارگان بسیاری هم وجود دارد که گاه یک میلیون بار درخشان تر از خورشید اند، اما همه آنها به علت دور بودن از ما، از سیروس کمرنگ تر به نظر می رسند .

چند ستاره در آسمان وجود دارد؟

در یک شب صاف و روشن، در مکانی دور از شهر، می توان حدود دو هزار ستاره را در آسمان شمرد.

در سراسر زمین می توان حدود شش هزار ستاره را دید. به وسیله تلسکوپ تعداد بیشتری از ستارگان کم نورتر، خود را آشکار می کنند. میلیونها میلیون ستاره در جهان وجود دارد.

آیا خورشید ستاره ای غیرمعمولی است؟

برای ما که در کره زمین هستیم، خورشید بسیار بزرگ و نورانی به نظر می رسد؛ به این علت که در نزدیکی خورشید زندگی می کنیم. در مقایسه با اکثر ستارگان، این مقدار نور و بزرگی، حد میانگین است و به هیچ وجه غیر عادی نیست.

ابرنواختر چیست؟

ابر نواختر ستاره ای است که ناگهان می درخشد و میلیونها بار روشنتر می شود، تا جایی که در روز نیز قابل مشاهده است، اما در اندک مدتی ناپدید می شود. ابر نواختر پدیده ای است که به ندرت دیده می شود، زیرا انفجاری است که از پایان یافتن زندگی یک ستاره خبر می دهد.

چرا ستارگان چشمک می زنند؟

نوری که از ستاره ساطع می شود، باید قبل از رسیدن به چشم ما از جو عبور کند. جو شامل لایه هایی از هوای متحرک است، این لایه ها باعث شکست نور ستارگان می شود، در نتیجه ستارگان چشمک زن به نظر می رسند، اما در حقیقت ستارگان به طور یکنواخت می درخشند.

صورتهای فلکی چیستند؟

نقشه ستارگان آسمان شب هرگز تغییر نمی کند. به این اشکال، صور فلکی می گویند. مدتها پیش مردم برای این اشکال، نامهایی مانند عقرب، قو، شکارچی  و گاوآهن را انتخاب کرده بودند. این نامها به علت شباهت آنها به وسایل و حیوانات و افراد و خدایان به انها داده شده بود. و هنوز این نامها را برای صور فلکی به کار می برند. بعضی از اسامی به زمان لاتین است. مثلاً قو را سیگناس و عقرب را اسکور پیوس می نامند.

راه شیری چیست؟

راه شیری نامی است که برای نوار بزرگی از ستارگان که در آسمان پراکنده شده اند، انتخاب شده است. زمانی که ما به راه شیری نگاه می کنیم، در واقع به گروه وسیعی از ستارگان که کهکشان ما را تشکیل می دهند، می نگریم.

کهکشان چیست؟

کهکشان مجموعه ای از میلیونها ستاره است. کهکشان ما- راه شیری- مانند یک صفحه پهن با بازوهای مارپیچ است که عرض آن در حدود ۱۰۰ هزار سال نوری است. در جهان ما میلیونها کهکشان دیگر وجود دارد.

جرا ستارگان تنها در شب دیده می شوند؟

درخشندگی بیش از حد خورشید باعث می شود که در روز، ستارگان دیگر دیده نشوند. نور خورشید که در تمام آسمان گسترده می شود، آسمان به رنگ آبی دیده می شود. روزها نیز ستارگان در آسمانند ولی چشمهای ما خود را با رنگ آبی آسمان تطبیق می دهد و نمی توانند ستاره های کمرنگ تر را بیند. هنگام طلوع و غروب ، زمانی که نور خورشید کمرنگ تر است، درخشنده ترین ستارگان  و سیارات دیده می شود.

کهکشان راه شیری

 خورشید یکی از ستاره های کهکشان بزرگی است که قسمتهایی از این کهکشان را به صورت ابر سفیدی در آسمان شب می بینیم. این کهکشان را راه مکه ، راه کاهکشان یا به عبارت دیگر راه شیری می نامند (تصویر پایین ) . کهکشان ما در حدود ۱۰۰ میلیارد ستاره دارد و شکل کلی آن شبیه به یک عدسی است . قسمت ضخیم مرکزی کهکشان ، هستۀ آن است و ستاره های زیادی در آن متمرکز شده اند. قسمتهای بیرونی که ضخامت کمی دارند ، در واقع به صورت بازوهایی هستند که به دور هسته پیچ خورده اند. خورشید که موقعیت آن در این تصویر با علامت بعلاوه مشخص شده ، در یکی از این بازوها قرار دارد و فاصله اش تا مرکز کهکشان در حدود ۳۰ هزار سال نوری است.

پیدایش منظومۀ شمسی

طبق نظریه ای که اکنون مقبول عموم است ، منظومۀ شمسی از یک ابر بزرگ گاز و غبار ، که آن را سحابی اولیه می نامند ، شکل گرفته (الف) . این صحابی ، رفته رفته متراکم شده و احتمالاً در اثر امواج ناشی از انفجار یک ستاره به صورت یک صفحه چرخان درآمده است (ب) . به تدریج در اثر نیروی بسیار عظیم جاذبه بیشتر مواد موجود در هسته مرکزی آن متراکم شده و با فعال شدن فعل و انفعالات هسته ای ، خورشید به وجود آمده است (ج). قسمتهای بیرونی ، که همچون قرص در گرداگرد بخش مرکزی قرار گرفته بوده اند ، که همچون قرص در گرداگرد بخش مرکزی قرار گرفته بوده اند ، به توده های مستقلی تراکم یافته اند و هر کدام به صورت سیاره ای در آمده اند(د) . از باقیماندۀ مواد سحابی نیز، سیارکها و دنباله دارها شکل گرفته اند. طبق این نظریه، عمر منظومۀ شمسی در حدود ۴،۶۰۰ میلیون سال تخمین زده می شود.

زمین و ماه

ماه، کره ای صخره ای و لم یزرع به قطر ۴۷۶،  ۳ کیلومتر است.

ماه هر ۳/۲۷ روز یک بار به دور زمین می چرخد. و فاصله متوسط آن از زمین حدود ۴۰۰، ۳۸۴ کیلومتر می باشد.

قدرت جاذبه ماه یک ششم جاذبه زمین است و بسیار کم تر از آن است که بتواند برای خود اتمسفری را تشکیل دهد ولی با این حال به اندازه کافی قوی است که زمین را اندکی سمت خود بکشد. ماه و خورشید با تاثیر جاذبه خود بر زمین عامل ایجاد جزر و مد در اقیانوس ها می شود.

دوره ایجاد بلندترین مدها ۱۲ ساعت و ۲۵ دقیقه است.

بلندترین مدها در طی هر ماه دو بار به وجود می آید.و این هنگام است که زمین ماه و خورشید در یک خط قرار می گیرند.

خسوف و کسوف

در چرخش ماه به دور زمین هر گاه ماه بین خورشید و زمین قرار گیرد سایه آن بر روی زمین می افتد که به آن کسوف یا خور گرفتگی می گویند.

بخشی از زمین مطلقاً در سایه قرار گرفته دچار کسوف کلی یا کامل شده است و بخشی که در نیم سایه قرار گرفته دچار کسوف جزئی گردیده است. به همین نحو هنگامی که زمین میان ماه و خورشید قرار گیرد، سایه زمین بر ماه می افتد و در نتیجه بخشی از ماه یا تمام آن که در سایه زمین واقع می شود، تاریک شده و پدیده خسوف یا مه گرفت ایجاد می گردد.

به علت اختلاف ۵ درجه ای میان صفحه مداری ماه و مدار گردش زمین به دور خورشید ، این پدیده هر ماه ایجاد نمی شود.

چهارفصل

محور چرخش کره زمین در مسیر ۹۵۰ میلیون کیلومتری گردش به دور خورشید همیشه به یک اندازه ثابت انحراف دارد. این بدان معنی است که نیمکره به تناوب یا به سوی خورشید مایل است یا به سمت بیرون از منظومه شمسی.

این همان پدیده ای است که باعث ایجاد زمستات و تابستان بلندی و کوتاهی روزها و شبها در طی فصول مختلف می شود.

 

لایه های زمین

ساختمان داخلی زمین از یک سری لایه هایی که مانند پوست پیاز روی هم قرار گرفته اند، تشکیل یافته است. ضخامت این لایه ها متفاوت است و به طور کلی به سه دسته تقسیم می شوند.

۱- پوسته زمین با ضخامت حدود ۳۰ کیلومتر

۲- زیرپوش با جبه زمین تا عمق حدود ۲۹۰۰ کیلومتری

۳- هسته مذاب از ۲۹۰۰ تا ۵۱۶۵ کیلومتری زمین و هسته جامد زمین به شعاع ۱۲۲۰ کیلومتر

مغناطیس زمین

کره زمین مانند یک آهنربای عظیم عمل می کند. همچنان که زمین در فضا می چرخد، جریان های چرخنده ای در هسته مذاب آن ایجاد می شود.

این حرکات میدان مغناطیسی قدرتمندی را به وجود می آورد. قطبهای مغناطیسی زمین، بر خلاف قطبهای جغرافیایی شمال و جنوب که دو انتهای محور چرخش زمین محسوب می شوند و همیشه ثابت است، به طور نامحسوس جا به جا می شود و هیچگاه قطبهای مغناطیسی بر قطبهای جغرافیایی منطبق نمی شوند.

جهت جستجو سریع موضوع مقاله ، پرسشنامه ، پاورپوینت و گزارش کارآموزی می توانید از قسمت بالا سمت راست جستجو پیشرفته اقدام نمایید.

همچنین جهت سفارش تایپ ، تبدیل فایل پی دی اف (Pdf) به ورد (Word) ، ساخت پاورپوینت ، ویرایش پایان نامه و مقاله با ما در تماس باشید.