مقاله تأثیر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر گروههای مقاومت اسلامی فلسطین جهاد اسلامی و حماس مربوطه  به صورت فایل ورد  word و قابل ویرایش می باشد و دارای ۲۳۹  صفحه است . بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دانلود مقاله تأثیر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر گروههای مقاومت اسلامی فلسطین جهاد اسلامی و حماس نمایش داده می شود، علاوه بر آن لینک مقاله مربوطه به ایمیل شما نیز ارسال می گردد

 فهرست

پیشگفتار  ۱
فصل اول (کلیات)  ۳
مقدمه  ۴
بیان مسئله و تعریف آن  ۴
بررسی سوابق و ادبیات موضوع «پیشینه موضوع»  ۵
هدف پژوهش  ۶
پرسش اصلی پژوهش  ۷
فرضیه ها  ۸
تعاریف نظری و عملیاتی مفاهیم و متغیرها  ۸
روش تحقیق و گردآوری داده ها  ۹
حدود قلمرو پژوهش  ۱۰
موانع، مشکلات و محدودیتهای تحقیق  ۱۰
سازماندهی پژوهش  ۱۱
فصل دوم: مباحث نظری و تئوریک تحقیق  ۱۲
سیاست  ۱۳
سیاست در معنای عام  ۱۴
سیاست در معنای خاص  ۱۴
سیاست از دیدگاه ریمون آرون  ۱۴
سیاست خارجی  ۱۵
سیاست خارجی از دیدگاه اسلام  ۱۶
سیاست خارجی ایران در بدو انقلاب  ۱۶
اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در بدو انقلاب «از دیدگاه امام خمینی»  ۱۸
سیاست های کلان جمهوری اسلامی ایران  ۱۸
اصول و مبانی سیاست خارجی، مواضع جهانی  ۲۰
اصول و مبانی سیاست خارجی، موانع منطقه ای  ۲۲
اصول و مبانی سیاست خارجی، مواضع نهضت های آزادی بخش  ۲۲
اصول و مبانی سیاست خارجی، مواضع گروههای مبارز فلسطین  ۲۳
دیدگاه امام خمینی در رابطه با اسرائیل  ۲۴
سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دوره حکومت آقای هاشمی رفسنجانی  ۲۴
تغییر الگوی رفتاری سیاست خارجی به مصالحه و همزیستی  ۲۶
سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دوره حکومت آقای خاتمی  ۲۶
تنش زدایی، اصول مطرح در سیاست خارجی  ۲۷
فصل سوم – بخش اول  ۲۹
تاریخچه فلسطین  ۳۰
قدمت فلسطین  ۳۰
مهاجرت یهودیان – طرح صهیونیست  ۳۱
کنگره استعماری ۱۹۰۷  ۳۳
جنگ جهانی اول  ۳۶
قیمومیت انگلیس بر فلسطین  ۳۷
جنبش اعراب و سرکوب انگلیس  ۳۸
کمیته فلسطین و طرح تقسیم  ۴۰
قطعنامه ۱۸۱ مجمع عمومی  ۴۱
اعلام تشکیل دولت یهود و حمله اعراب  ۴۳
فصل سوم – بخش دوم  ۴۶
انگیزه ها و اهداف  ۴۷
اهداف  ۴۷
اساس نامه یا میثاق نامه حماس  ۴۸
روش های جنبش حماس برای دستیابی به هدفهای استراتژیک  ۵۰
وجوب جهان برای آزادی فلسطین  ۵۷
همبستگی اجتماعی حماس  ۵۸
جهان شمولی دایره مبارزات فلسطین از دیدگاه حماس  ۶۰
حمایت های حماس  ۶۳
طرح حماس برای اتحاد گروه ها  ۶۳
مساله اسراء هدف حماس  ۶۴
رد راه حل های سازش با صهیونیسم  ۶۷
آتش بس مشروط حماس «خروج اسرائیل از نوار غزه»  ۶۸
مواضع جدید حماس، پس از شهادت شیخ یاسین رهبر حماس  ۶۹
نابودی رژیم صهیونیستی از سرکوب حماس آسانتر است «خالد مشعل»  ۷۳
عدم ادغام حماس و دولت خودگردان  ۷۴
فصل سوم – بخش سوم  ۷۶
مخالفت شدید حماس با تشکیل دولت فلسطین  ۷۷
تشکیلات خودگردان و مواضع حماس  ۷۹
مواضع تشکیلات خودگردان و حماس در رابطه با گفتگو با اسرائیل  ۸۰
اقتدار حماس، انزوای عرفات  ۸۳
از شعار تا عمل (عقب نشینی گام به گام سازمان آزادیبخش فلسطین)  ۸۴
توطئه نقشه راه  ۸۵
جنبش های اسلامی و ملی فلسطین و موضع حماس  ۸۶
کنفرانس عقبه مخالفت حماس و فتح «عبدالعزیز رنتیسی»  ۹۱
فصل چهارم – بخش اول
جهاد اسلامی فلسطین  ۹۳
از ظهور تا شهادت شیخ عزالدین قسام  ۹۴
قیام عزالدین قسام  ۹۴
اخوان المسلمین از جنبش جهاد اسلامی  ۹۶
زمینه های ظهور جنبش جهاد اسلامی  ۹۷
تأسیس جنبش جهاد اسلامی  ۹۸
رهبری و اعضای جنبش جهاد اسلامی  ۱۰۱
فعالیت های جنبش جهاد اسلامی  ۱۰۴
جهاد مصلحانه  ۱۰۶
فعالیت های شاخه نظامی جنبش جهاد اسلامی  ۱۰۷
تدابیر رژیم صهیونیستی برای مقابله با عملیات نظامی حماس  ۱۱۰
مواضع جهاد اسلامی فلسطین نسبت به مسئله صلح  ۱۱۲
فصل چهارم – بخش دوم
جهاد اسلامی و گروههای فلسطین  ۱۱۵
جهاد اسلامی فلسطین و حماس  ۱۱۶
جهاد اسلامی و دولت مستقل فلسطین  ۱۱۷
جهاد اسلامی و سازمان آزادی بخش  ۱۱۸
اختلافات و دیدگاه جنبش اسلامی و سازمان آزادی بخش فلسطین  ۱۱۹
شهرت حماس بیش از جهاد اسلامی  ۱۲۱
فصل چهارم – بخش سوم
انتفاضه  ۱۲۳
انتفاضه معنی و مفهوم  ۱۲۴
انتفاضه فلسطین  ۱۲۵
علل انتفاضه  ۱۲۶
واقعیت های انتفاضه از زبان آمار  ۱۲۸
اهداف انتفاضه  ۱۲۹
انقلاب اسلامی ایران مهمترین عامل موثر در شروع و استمرار انتفاضه  ۱۳۰
نقش جنبش مقاومت حماس و جهاد اسلامی در قیام فلسطینیان  ۱۳۲
نقش جهاد اسلامی در انتفاضه ۱۹۸۷  ۱۳۵
انتفاضه از دیدگاه رئیس دفتر سیاسی حماس خالد مشعل  ۱۴۰
انتفاضه از دیدگاه شیخ ابراهیم القوقا یکی از رهبران حماس  ۱۴۵
انتفاضه از دیدگاه دکتر حلمی محمد القاعوده نویسنده مصری  ۱۴۶
فصل پنجم – بخش اول
تاثیر انقلاب اسلامی ایران بر دو گروه جهاد اسلامی فلسطین و حماس  ۱۴۷
تأثیرپذیری گروههای اسلامی فلسطین از انقلاب اسلامی ایران  ۱۴۸
بازتاب انقلاب اسلامی ایران «شکل گیری جهاد اسلامی فلسطین»  ۱۵۰
پیروزی حزب ا… الگوی مبارزات فلسطین  ۱۵۲
ایران الگوی مبارزات جهاد اسلامی  ۱۵۳
ایران و دو حادثه شگفت انگیز برای مقاومت فلسطین  ۱۵۶
انتفاضه شیوه های مبارزاتی مردم ایران در زمان انقلاب  ۱۵۷
توانمندی نظامی ایران خطری برای اسرائیل  ۱۵۹
فصل پنجم بخش دوم
رهبران ایران و مقاومت فلسطین  ۱۶۴
الف- سیاست تصمیم گیری رهبران ایران  ۱۶۵
ب-دیدگاه جمهوری اسلامی ایران در رابطه با اسرائیل «امام خمینی، آیت الله خامنه ای …»  ۱۶۶
طرح روز جهانی قدس، احیای جنبشهای اسلامی و بسیج مسلمانان  ۱۷۰
آیت الله خامنه ای و حمایت از مقاومت فلسطین  ۱۷۲
آقای خاتمی و حمایت از مقاومت فلسطین  ۱۷۴
وحدت نظر جهاد اسلامی فلسطین و رهبران جمهوری اسلامی ایران «زوال اسرائیل»  ۱۷۶
جنبش جهاد اسلامی و تاثیر اندیشه های امام خمینی (ره)  ۱۷۷
رهبریت ایران و جنبش جهاد اسلامی فلسطین «دکتر رمضان عبدالله دبیر کل جنبش اسلامی فلسطین»  ۱۷۹
فصل پنجم بخش سوم
حمایت ایران از مقاومت فلسطین حماس و جهاد اسلامی  ۱۸۰
ایران و حمایت از مقاومت فلسطین  ۱۸۱
ارتباط سازمان جهاد اسلامی فلسطین با جمهوری اسلامی ایران  ۱۸۲
حمایت های مالی، نظامی حماس و جهاد اسلامی  ۱۸۵
ایران یکی از منابع مالی جهاد اسلامی  ۱۸۸
آینده منازعه فلسطین و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران  ۱۹۰
فصل ششم بخش اول
بازدارندگی ایران در روند صلح  ۱۹۳
واکنش ایران و دیگر کشورها در قبال توافقنامه اسلو «غزه-اریما»  ۱۹۴
انتفاضه و نقش بازدارندگی ایران در روند صلح  ۱۹۵
جهاد اسلامی فلسطین و نقش بازدارندگی ایران در روند صلح  ۱۹۵
حماس و نقش باز دارندگی ایران در روند صلح  ۱۹۶
فشار غرب و آمریکا بر ایران در پی حمایت از مقاومت فلسطین  ۱۹۸
فصل ششم – بخش دوم
کنفرانس تهران  ۲۰۰
کنفرانس تهران در حمایت از انتفاضه فلسطین  ۲۰۱
تحریف واقعیت ها به وسیله یهودیان  ۲۰۲
دستاوردهای کنفرانس حمایت از انتفاضه در تهران  ۲۰۳
کنفرانس تهران و تشکیل دادگاه بین المللی جنایات جنگی  ۲۰۵
سازمان کنفرانس اسلامی ونقش بازدارندگی ایران در روند صلح  ۲۰۵
فصل ششم – بخش سوم
پیروزی حماس در انتخابات  ۲۰۸
پیروزی جنبش حماس در انتخابات شهرداری ها «نوار غزه»  ۲۰۹
پیروزی حماس در انتخابات پارلمانی  ۲۱۱
بررسی علل پیروزی و آینده تشکیلات حماس  ۲۱۳
علل ناکامی فتح  ۲۱۵
علل پیروزی حماس  ۲۱۷
مسئولیتهای حماس  ۲۱۹
ورود خالد مشعل به تهران و حمایتهای رهبر انقلاب  ۲۲۱
کمک ۲۵۰ میلیون دلاری ایران به حماس  ۲۲۳
نخست وزیر و رئیس مجلس جدید فلسطین  ۲۲۴
همه پرسی برای برسمیت شناخت اسرائیل  ۲۲۵
نتیجه گیری  ۲۲۷

فصل سوم –  بخش اول

تاریخچه فلسطین

فلسطین قلب میهن عربی و واسطه العقد و قبله انظار آن است. فلسطین گهواره ادیان توحیدی بزرگ تاریخ و ملتقای تمدنهاست سرزمینی پربرکت و زیبا که از لحاظ سوق الجیشی، سیاحتی و دینی یکی از مهمترین نقاط زمین است.

مساحت فلسطین در حدود ۲۷۰۰۹ کیلومتر مربع است. مستطیل شکل است و از شمال تا جنوب در حدود ۴۳۰ کیلومتر طول دارد. عرض آن شامل میان ۵۱ و ۷۰ کیلومتر و در وسط میان ۷۲ و ۹۵ کیلومتر است. عرض فلسطین در جنوب بیشتر است و به حدود ۱۱۷ کیلومتر می رسد.

فلسطین از غرب محدود است به دریای مدیترانه از شرق به سوریه و اردن از شمال به لبنان و سوریه و از جنوب به شبه جزیره سینا (مصر) و خلیج عقبه.

قدمت فلسطین

فلسطین سابقه تاریخی ۱۰ هزار ساله دارد. قدمت شهر اریحا به ۷ هزار سال قبل می رسد. اولین ساکنان فلسطین کنعانیان (فلسطینی ها) بودند که از سه هزار سال قبل از میلاد به این سرزمین آمند.

در سال ۱۲۰۰ قبل از میلاد قبایل عبری (یهودی) از کلده از شرق به سرزمین کنعان و در نتیجه به شهر اریحا حمله کردند.

تا ۲۰۰ سال عبری ها حکومتی نداشتند و با فلسطینی ها در جدال بودند تا در ۱۰۰۰ سال قبل از میلاد داود پیامبر اولین حکومت عبری (یهودی) را در فلسطین بنا نهاد. بتدریج فلسطینی ها و اسرائیلیها با یکدیگر خو گرفتند و ترکیب شدند. حکومت داود پیامبر فقط ۸۰ سال بود.

مهاجرت یهودیان – طرح صهیونیستی

فلسطین بخشی از امنیت امپرتوری عثمانی شد که گاه تابع حاکم بیروت و احیانا تحت ولایت صیدا و یا دمشق در می آمد، عکس آن نیز اتفاق می افتاد و گاه حاکم عثمانی در حیفا و یا عکا و یا قدس، بیروت و یا صیدا و … را نیز اداره می نمود.

با تدوین قانون اساسی عثمانی در سال ۱۸۷۶ م انتخابات پارلمانی برگزار شد و نمایندگانی از ولایات تابعه عربی از جمله فلسطینیان قدس به جمع نمایندگان پیوستند.

کما اینکه جمعی از شخصیتهای عرب و من جمله فلسطینی ها در پست های عالی رتبه لشکری و کشوری گمارده شدند.

اشغالگران یهود کم کم زمینهای فئودالها و زمینداران بزرگ لبنانی و سوری را خریداری و کشاورزان فلسطینی را از این زمین ها، بیرون راندند.

در سال ۱۸۸۶ م اولین درگیری روی داد و کشاورزان رانده شده از دو روستای الخضیره و ملبس (بتاح تکفا) این دو مستعمره را مورد حمله قرار دادند.

این حوادث دولت عثمانی را بر آن داشت تا در (سال ۱۸۸۷ م) مهاجرت صهیونیستها به فلسطین را منوط به شرایط خاصی کند.

در سال ۱۸۹۲ م حمله به مستعمره های یهودی با همان دلایل پیشین تکرار گشت و بخشنامه های جدیدی از سوی دولت عثمانی با هدف محدود کردن مهاجرت یهودیان صادر گردید، لیکن عثمانی ها زیر فشار اروپا ناگزیر از لغو آن شدند.

فلسطینی های قدس، یافا، نابلس، عکا و غزه که توانسته بوند طی سالهای ۱۹۰۸ و ۱۹۱۲ م به پارلمان عثمانی راه پیدا کنند، موضوع اولین کنگره صهیونیستی (سال ۱۸۹۷ م) در بال سویس و برنامه ریزی یهودیان برای ایجاد کشوری قومی در فلسطین را در دربار مطرح و به بحث و بررسی آن بپردازند و موفق شدند عثمانی ها را متقاعد سازند که مهاجرت یهود به فلسطین را ممنوع کرده و تسلیم فشارهای اروپایی نشوند.

این عده همچنین علیه رشوه خواری تعدادی از استاندارانی که به یهودیان جهت مهاجرت به فلسطین و تملک زمین های فروشی توسط برخی از سرمایه داران سوری و لبنانی و عمدتاً مسیحی (آل سرسق، توینی، کساب، خوری و مطران و …) کمک می کردند، شکوائیه ای را مطرح ساختند.

در سال ۱۸۹۷ م کمیته ای به ریاست محمد طاهر الحسینی مفتی قدس با هدف ارزیابی و بررسی دقیق راه کارها و شیوه های صهیونیستها برای دستیابی به زمینها تشکیل گردید.

از سوی دیگر سلطان عبدالحمید دوم در واکنش به برگزاری اولین کنگره صهیونیستی، هیأتی از کارکنان دربار خود را گسیل داشت تا شخصا بر استان قدس اشراف و نظارت داشته باشد. مطبوعات فلسطینی و عربی مانند روزنامه مصری المنار و … نیز فعال شده و نسبت به نتایج و پیامدهای طرح شوم صهیونیستی جهت استیلا بر فلسطین (بلافاصله پس از اجلاس بال) هشدار دادند.

یوسف ضیاء الخالدی شهردار و نماینده شهر قدس در پارلمان عثمانی در سال ۱۸۹۹ م با ارسال پیامی به تسادوق کاهن رئیس خاخامهای فرانسه خواستار آن شد تا فلسطین را برای مردمانش باقی بگذارند. در قسمتی از این پیام آمده بود:

شما را به خدا، فلسطین را به حال خود واگذارید.[۱]

خاخام کاهن نیز هرتسل را در جریان این نامه قرار می دهد و هرتسل هم بنوبه خود در پیامی برای خالدی چنین عنوان می کند: اگر مردم فلسطین راضی به پذیرش صهیونیستها نیستند، ما جای دیگری را جستجو خواهیم کرد و بالاخره این مکان را خواهیم یافت.

همزمان با شکل گیری و قوام مطبوعات فلسطینی، روزنامه های فلسطینی و در رأس آنها روزنامه کرمل که در حیفا منتشر می شد، مبادرت به روشنگری و برملاسازی خطر صهیونیسم کردند.

نجیب عازوری نیز با انتشار کتاب بیداری امت عربی خود در سال ۱۹۰۵ م نسبت به عواق طرحهای سیاسی صهیونسیتها در فلسطین هشدار داد.

کنگره استعماری ۱۹۰۷ م

در سال ۱۹۰۷ م کنگره ای استعماری با مشارکت جمعی از اندیشمندان کشورهای استعماری در بریتانیا برگزار گردید. ماحصل این کنگره گزارشی بود که به گزارش (کامبل باترمن) معروف گشت. محورهای مورد بحث در این کنگره عبارت بودند از:

بررسی خطرهایی که آینده استعمار را تهدید می کند.

تدوین طرحهای ضامن دفع این خطرها.

تضمین تداوم حضور استعماری و مالکیت مستعمره ها.

همچنین از جمله پیشنهادها و مصوبات این کنگره:

۱- لزوم تجزیه کشورهای حوزه دریای مدیترانه و ایجاد فتنه و خصومت میان ملل آنها.

۲- لزوم ایجاد حایل بشری بیگانه در بهترین منطقه، که بتواند میان عربهای مشرق و عربهای مغرب جدایی بیندازد و این مکان فلسطین است.

در مورخه ۱۶ مارس ۱۹۰۸ م فلسطینی ها در منطقه ساحلی یافا با مهاجران صهیونیست که از راه دریا وارد فلسطین شده بودند، درگیر و طی آن تعدادی از فلسطینی ها و یهودیان کشته و مجروح شدند. درگیریها طی ماههای فوریه و آوریل سال ۱۹۰۹ م میان کشاورزان فلسطینی و صهیونیستها از سر گرفته شد و این بار درگیریها در نزدیکی شهر الناصره روی داد.

مطبوعات و علمای اعلام اسلامی و مسیحی و خطیبان مساجد ضمن روشنگری و بیان طرحهای شوم صهیونیستی در فلسطین، از یک سو حکومت عثمانی را به مقابله با آن فراخوانده و از سوی دیگر مردم را به مخالفت و مقاومت همه جانبه با طرحهای صهیونیستی دعوت کردند. در همین رابطه نجیب نصار روزنامه نگار فلسطینی کتابی تحت عنوان صهیونیسم … تاریخچه، اهداف و تهدیدها منتشر ساخت.

در سال ۱۹۱۱ م روزنامه ای با نام فلسطین منتشر گشت. این روزنامه طی فراخوانی از خوانندگان خود می خواهد، نسبت به پیامدهای استعمار صهیونیستی هوشیار باشند.

در همین حال فلسطینی های عضو پارلمان عثمانی به منظور تحت فشار قرار دادن دولت اتحاد و ترقی که حکومت سلطان عبدالحمید دوم را سرنگون کرده و با یهودیان همکاری می کرد، دست به تلاش زده و از آن خواستند، تسلیم فشارهای اروپایی نشده و تصمیماتی در مقابله با مهاجرت جمعی صهیونیستها اتخاذ کند و مانع از اسیتلای صهیونیستها بر اراضی فلسطین شود.

یک روزنامه نگار فلسطینی طی مقاله ای در روزنامه فلسطین به تجزیه و تحلیل توطئه صهیونیستها پرداخته و می نویسد:

صهیونیستها، کشور ما را روستا به روستا و شهر به شهر اشغال خواهند کرد و فردا تمامی قدس و سرتاسر فلسطین از دست خواهد رفت.

اسعاف النشاشیبی در سال ۱۹۱۱ م کتابی را با عنوان جادوگر و یهودی به رشته تحریر درآورد.

معروف الارناووط نیز کتابی بنام دختر صهیون را نگاشت و محمد روحی الخالدی در همین سال دست نوشته ای از کتاب تاریخ صهیونیسم را بر جای گذاشت. نامبرده در این نسخه خطی خاطر نشان کرده که هدف صهیونیسم همانا برپائی دولت یهودی در فلسطین است. وی در عین حال صهیونیسم را از یهودیت متمایز کرده و نسبت به خطرات و تهدیدهای شهرک نشینها در فلسطین هشدار داده است.

سرانجام، صهیونیستها با همکاری سفرای اروپائی و امریکائیها دولت اتحاد و ترقی را وادار ساختند، روزنامه های الکرمل (در سال ۱۹۰۹ م) و فلسطین (در سال ۱۹۱۳ م) را که در امر اطلاع رسانی و آگاهی بخشی به مردم در عرصه های گوناگون و تفهیم وظایف ملی، میهنی و اسلامی و نیز فاش ساختن توطئه صهیونیستها و صلیبی ها تأثیر بسزایی داشتند، تعطیل کند.

ناگفته نماند که مطبوعات عربی نظیر روزنامه المنار، المقتبس، المقطم و الاهرام در مصر و دیگر کشورهای عربی تاثیر مهمی در برانگیختن ملل عرب بر ضد طرحهای شوم صهیونیستی داشتند.

در این برهه همچنین جمعیتها و سازمانهای ضد صهیونیستی مانند جمعیت مبارزه با صهیونیسم که در اوت ۱۹۱۳ م به مرکزیت نابلس تاسیس و دارای شعب بسیاری در شهرهای فلسطین شد.

این جمعیت مردم را به تظاهرت فرا می خواند و تلگرامهای اعتراض امیزی به مجامع گوناگون ارسال می داشت.

جنگ جهانی اول

با شروع جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴ م صهیونیستها بیش از چهل شهرک یهودی در مساحتی قریب به ۴۰۰ هزار دونم (هر دو نم ۱۰۰۰ متر مربع است) در بهترین زمینهای فلسطین یعنی مناطق الجلیل، دشت مرج بن عامر و دشت ساحلی احداث کرده بودند. و بدین ترتیب یهودیان دیگر آن اقلیت دینی ساکن فلسطین در قبل از طرح اشغالگرانه – تجاوزگرانه صهیونیستی نبودند و جو و شرایط علیه آنها ملتهب و خصمانه شده بود.

با پیدایش جنگ، شهرک نشینان یهودی در کنار انگلیس ها و فرانسوی ها علیه دولت عثمانی و فرانسوی ها علیه دولت عثمانی و آلمان صف آرایی کردند و این در حالی بود که فلسطینی ها به دو دسته موافق و مخالف عثمانیها تقسیم شده بودند و بسیاری از جوانان فلسطینی با انگیزه های اعتقادی – اسلامی و به اشکال مختلف چه به عنوان نیروی وظیفه و چه داوطلب در کنار ترکیه وارد جنگ شدند و جمع دیگری نیز مجذوب طرح انقلاب بزرگ عربی به رهبری شریف حسین و فرزندش امیر فیصل شدند با این امید که از عثمانی ها رهایی یافته و کشور خود را آزاد کنند، البته آنها فریب وعده های انگلیس به شریف حسین را خوردند. شایان ذکر است که جمع کثیری از مسیحیان فلسطینی و سوری نیز با گرایش طایفه ای و ناسیونالیستی در این طرح شرکت جستند.

ضمن آنکه عملکرد «جمال پاشا» آن فرمانده ترک شهره به جلادی، سفاکی و عامل اعدام دهها انقلابی عرب و فلسطینی از یکسو و گرسنگی و شرایط دشوار اقتصادی که فلسطینی ها و سوری ها در دوران جنگ با آن دست به گریبان بودند، تأثیر وسیع و عمیقی بر فضای خصمانه و روبه رشد ضد ترک و پیوستن به انقلاب بزرگ عربی برجای گذاشت. در همین زمان صهیونیستها از اموال هنگفت سازمانها و مراکز بین المللی یهودی و کمکهای بی دریغ ثروتمندان یهودی چون روچیلد و غیره و به ویژه کمکهای اهدایی امریکایی بهره می بردند.

افزون این صهیونیستها به همراه انگلیس ها، فرانسوی ها و امریکائی ها برای صدور بیانیه بالفور و بردن فلسطین و کشورهای عربی (در خاتمه جنگ) به زیر یوغ (بریتانیا و فرانسه) به دسیسه چینی و توطئه پرداختند.[۲]

سران عرب نیز فریب وعده ها و نیرنگ انگلیس را خوردند، گرچه اهداف موافقت نامه سایکس – پیکو مبنی بر تقسیم کشورهای عربی میان بریتانیا و فرانسه و بیانیه بالفور برملا شده بود اما با این وجود بریتانیا توطئه را منکر شده و به فریب و نیرنگ خود ادامه داد.

قیمومیت انگلیس بر فلسطین

فلسطین به عنوان بخش جدا شده از امپراطوری عثمانی در زمره کشورهایی بود که استقلال آنها (بعد از جنگ جهانی اول و در مقررات جامعه ملل) موکول به نظارت دولت قیم در اداره آن موقتا شناخته شد. این قیمومیت از طرف شورای عالی متفقین در «سان رمو» در سال ۱۹۲۰ به بریتانیا تفویض شدند. خطوط کلی متن قیمومیت نامه در ۲۲ ژوئیه ۱۹۲۲ به تصویب جامعه رسید و در ۲۹ سال ۱۹۲۳ وارد مرحله اجرا شد.

حکم قیمومیت دو هدف داشت اول اجرای ماده ۲۲ میثاق جامعه ملل و هدف دوم اجرای اعلامیه بالفور و ایجاد تسهیلات برای مهاجرت یهودیان.

کشورهایی قیم مسئولیت های خاصی بر عهده داشتند و وضعیت قیمومیت، وضعیت موقیتی بود. دیوان داوری بین المللی بعدها در این باره گفت که هدف نهایی، اعطایی حق تعیین سرنوشت و استقلال به مردمی بود که درگیر این قضایا بودند. در تعیین سرنوشت سرزمین های تحت قیمومیت آنها قرار بود که خواسته های مردم آن سرزمین ها به عنوان عامل اصلی در نظر گرفته شود.

در سال ۱۹۲۲ جامعه ملل بنا به درخواست انگلستان به آن کشور در اداره فلسطین قیمومیت داد و قرارداد قیمومیت فلسطین بین جامعه ملل و انگلستان به امضا رسید. این حکم حاوی اعلامیه بالفور بود و دقیقا به همان ترتیب توسط هیئت وزیران انگلستان در ۱۹۱۷ تصویب شد. در انگلستان اعتراضاتی علیه صدور این حکم به وقوع پیوست مبنی بر اینکه شناسایی اعلامیه بالفور به مثابه سیاست حاکم در فلسطین، حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین را از بین خواهد برد. تعدادی از اعضای مجلس اعیان انگلستان پیشنهاد کردند انگلستان این حکم را نپذیرد زیرا بنا به گفته آنها قیمومیت فلسطین اعلامیه بالفور را شامل می شد این پیشنهاد به رأی گذاشته شد و با ۶۰ رأی موافق در مقابل ۳۹ رأی مخالف به تصویب رسید.

جنبش اعراب و سرکوب انگلیس

تمام مقالات و پایان نامه و پروژه ها به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد.

 جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.