مقاله مشورت از دیدگاه قرآن و روایات مربوطه به صورت فایل ورد word و قابل ویرایش می باشد و دارای ۳۸ صفحه است . بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دانلود مقاله مشورت از دیدگاه قرآن و روایات نمایش داده می شود، علاوه بر آن لینک مقاله مربوطه به ایمیل شما نیز ارسال می گردد
مقدمه ۱
مفهوم مشورت ۲
حدود مشورت ۳
جایگاه مشورت در آیات ۴
۱- اهمیّت مشورت ۴
۲- مفهوم مشورت ۵
۳- آیه مشورت ۸
جایگاه مشورت در روایات ۱۱
۱- اهمیت مشورت ۱۱
۲- لزوم مشورت ۱۳
۳- نشانه مشورت صحیح ۱۴
اصول مشورت در اسلام ۱۶
۱٫ اصل فطرت ۱۷
۲٫ اصل کرامت ۱۸
۳٫ اصل اختیار ۱۹
۴٫ اصل تغییرپذیرى ۲۰
۵٫ اصل مسئولیت ۲۱
۶٫ اصل کمال جویى ۲۲
فواید مشاوره ۲۴
۱٫استفاده از نظر دیگران ۲۴
۲٫پشت گرمی در اقدام کارها ۲۶
۳٫ پیدا کردن راه صحیح ارشاد ۲۶
۴٫ برطرف شدن عیوب ۲۷
۵٫ نجات از هلاکت ۲۷
۶٫ استنباط راه حلهاى دقیق ۲۹
۷٫ نظریات به دور از خواهش های نفسانی ۲۹
۸٫ مشورت، عامل تکامل عقل ۳۰
۹٫ رهایى از پشیمانى ۳۱
۱۰٫ شناسایى خطاها ۳۲
نتیجهگیری ۳۲
منابع و مآخذ ۳۵
* قرآن
* نهج البلاغه
۱- امینى، ابراهیم: اسلام و تعلیم و تربیت، تهران: سازمان انجمن اولیا و مربیان جمهوری اسلامی ایران، ۱۳۸۰
۲- استادى، رضا: شورا در قرآن و حدیث، قم، بنیاد فرهنگی امام رضا (ع)، ۱۳۶۰
۳-آقاپیروز، على و دیگران: مدیریت در اسلام، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۸۴.
۴- باقرى، خسرو: نگاهى دوباره به تربیت اسلامى، تهران، مدرسه ، ۱۳۸۶
۵- بهشتی، محمد: اهداف مشاوره از دیدگاه اسلام، فصلنامه دانشگاه اسلامی،۱۳۷۸، شماره۸
۶- تمیمی آمدی، عبدالواحد: غرر الحکم و دررالحکم، قم، انتشارات دفتر تبلیغات قم،۱۳۶۰
۷- ثنایى، باقر: روان درمانى خانواده، تهران، چهره، ۱۳۶۲
۸- جوادى آملى، عبداللَّه: تفسیر موضوعى قرآن مجید، تهران، مرکز نشر فرهنگی رجا، ۱۳۶۳
۹- هاشمی رفسنجانی، علی اکبر و جمعی از محققان: تفسیر راهنما، انتشارات دفتر تبیلغات اسلامی، قم،۱۳۷۱
۱۰- هندی، علامه علاءالدین المتقی بن حسام الدین: کنزالعمال، مؤسسه الرساله، بیروت، ۱۴۰۹ه .ق
۱۱- یثربی، میرمحمد: سیری در رسالۀ حقوق امام سجاد، تنظیم قاسم نصیرزاده، قم، انتشارات فرهنگ آفتاب، ۱۳۸۵
پیشرفت علم و تکنولوژی، اکتشافات و اختراعات و نظریه پردازی در زمینه های مختلف، محصول هم اندیشی و تعامل و بهره گیری از ایده ها و تجربه های دیگران است. اگر بنا بود هر فردی فقط به خود متکی باشد و هیچ گاه از نظرات، پیشنهادها و تجارب دیگران بهره نگیرد، مطمئنا بشر در مراحل اولیه و سطح بسیار ساده و ابتدایی به سر می برد. دستیابی به تجارب دیگران و استفاده از نظرات سازنده آنان از طریق مطالعه آثار، زندگی و الگوهای رفتاری، طرح سؤال و مشورت و نظرخواهی امکان پذیر است.
مشورت کردن یعنى «تبادل نظر کردنِ دو یا چند نفر با یکدیگر، به منظور یافتن راه حل یا تصمیم گیرى درباره موضوعى».
در بسیاری از کشورهای اسلامی مجلس های مشورتی در سطح ملی یا محلی تشکیل می شود.مشورت کردن در اسلام فقط به موضوعات اجتماعی محدود نمی شود و مسلمانان تقریبا در هر امری با یکدیگر مشورت می کنند.
نقش مشورت در زندگی، نقشی اساسی است. تحقیقات تجربی نشان می دهد که مشورت اگر مهم ترین نقش را در پیشرفت و استفاده بهینه از زندگی نداشته باشد، دست کم می تواند یکی از بهترین نقشها را ایفا کند.
مشورت به معنای عام و گسترده جریانی است که در همه اعصار برای همه افراد، مطرح بوده، اما در عصر ما با دامنه وسیع تری مطرح است؛ زیرا تکنولوژی جدید، انسان را با دشواریها و بن بست های متعددی رو به رو نموده است. در دنیای امروز، زندگی بدون مشورت و مشارکت و هم فکری با دیگران، امکان پذیر نیست.
مقاله حاضر با هدف بررسی جایگاه مشورت در آیات و روایات پرداخته شده است.
«مشورت» به معناى استخراج رأى صحیح است؛ یعنى این که آدمى در مواقعى که درباره کارى رأى صحیح از خود ندارد، به دیگرى مراجعه کند و از او رأى صحیح بخواهد و در قرآن کریم نیز سخن از مشاوره آمده است که می فرماید: «وَشاوِرهُم فِى الأَمرِ» کلمه شورا به معناى اشاره کردن و یا موضوعى که پیرامون آن به مشاوره مى نشینند به کار مى رود.[۱] این کلمه نیز در قرآن آمده که فرمود: «و امَرهُمْ شُورى بَینَهُم».
بنابراین معناى آیه مى شود: «مؤمنان آن هایند که هر کارى مى خواهند بکنند، آن کار در بینشان شورایى مى شود که پیرامونش مشورت مى کنند.»
در این معنا اشاره اى است به این که مؤمنان اهل رشدند، و کارى مى کنند که در واقع هم باید بکنند، و در به دست آوردن و استخراج رأى صحیح دقت به عمل مى آورند و به این منظور به صاحبان عقل مراجعه مى کنند و در نتیجه آیه شریفه قریب المعانى با این آیه شریفه که مى فرماید: « الَّذینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَه.»[۲]، خواهد شد.[۳]
پیامبر(ص) مى فرماید: «مَن شاوَر ذَوی العقولِ اِستَضاءَ بانوارِ العُقول؛[۴] هر که با خردمندان مشورت کند با انوار خردهاى آنان روشنى یابد»
مشورت نیروى فکر و اندیشه را در افراد پرورش مى دهد؛ مشورت نعمت بزرگ خداوندى براى انسان هاست که آنان را به خودمتکى مى سازد و از داشتن استعدادها و نیروهاى سازنده آگاه مى سازد، وآنان را به اصل تفاهم و به وجود آوردن هم آهنگى در زندگى مطلع مى نماید؛آسایش و راحت شدن کارها، پشیمان نگشتن، عدم هلاکت و عجز، کسب تجربه، تشخیص راه هاى خطا، روشن شدن رأى و تدبیر، نزدیک شدن راه دشوار و … .[۵]
طبیعت مشورت ایجاب مىکند که هالهاى از ابهام دور موضوع را گرفته باشد، و فرد «مشورت گر» مىخواهد که در پرتو اصطکاک افکار، حجاب جهل را پاره کند تا سیماى حقیقت را مشاهده نماید .
اگر در باره موضوعى از نظر عقل کوچکترین ابهامى وجود نداشته باشد، و فرد به صورت قاطع نظر خود را بیان کند، و یا حکم موضوع مشورت از نظرروشن باشد، دیگر براى مراجعه به شورى و افکار عمومى، موضوعى باقى نمىماند از نظر عقلی این مورد از بدیهیات است و نیازی به توضیح نیست چنانچه هر جا صحبت از مشورت و مشاوره می شود در جایی است که انسان به تنهایی قادر به تصمیم گیری صحیح نیست یا این که در صحت تصمیم خود شک دارد.[۶]
قرآن مجید، حدود مشورت را به روشنترین وجه بیان مىکند و مىفرماید:« وَ ما کانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَهٍ إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ یَکُونَ لَهُمُ الْخِیَرَهُ من امرهم و مَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالًا مُبِیناً؛[۷]هرگز براى مرد و زن با ایمان، چنین اختیارى نیست که در موردى که خداوند و یا پیامبر نظر دادهاند مخالفت کنند، هر کس با خدا و پیامبر او مخالفت کند، آشکارا گمراه شده است.»
در یکى از نبردها، فرماندهان سپاه، نقطهاى را براى ستاد فرماندهى انتخاب نمودند. در این موقع یکى از یاران پیامبر بنام «حباب» به رسول خدا گفت: «یا رسولَ اللّهِ اَرَأَیتَ هذا المَنزِلِ، أَ مَنزِلاً اَنزَلَهُ اللّهُ لَیسَ لَنا اَن نَتقدّمَهُ و لا نَتَأَخّر عَنهُ، اَم هُو الحربِ و الرّاى و المکیده قال: بَل هُو الرّأى و الحرب و الرّاى و المکیده . فَقال: یا رَسُولَ اللّهِ فإِنَّ هذا لَیسَ بِمَنزلِ فَانهَض بِالنّاسِ حتّى نَأتی اَدنى ماءَ من القوم؛[۸] اى پیامبر خدا آیا به فرمان خدا در این نقطه فرود آمدید که دیگر براى ما حق اظهار نظر نباشد، یا این که این نقطه را براى نبرد با دشمنان صلاح دیدید پیامبر فرمود: موضوع قابل رأى و اظهار نظر است. وى گفت: به نظر من بهتر است که سپاه را حرکت دهید که در کنار آب فرود آییم.» از این بیان به خوبى استفاده مىشود که مسلمانان دستورات پیامبر را بر دو نوع تلقى مىکردند:
۱٫ دستورى که نمىتوان آن را تغییر داد، در اینجا باید تسلیم شوند . ۲٫ دستورى که مىتوان آنرا در شورى قرار داد.[۹]
با توجه به اهمیّت مسئله مشورت، در قرآن، چند جا به این موضوع اشاره شده است:
« فَبِمَا رَحْمَهٍ مِنْ اللّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنْتَ فَظّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الاْءَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَی اللّهِ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ؛[۱۰]اى پیامبر! رحمت خدا تو را با خلق مهربان و خوش خوى گردانید، و اگر تندخو و سخت دل بودى، مردم از گرد تو متفرق مى شدند پس چون امت به نادانى درباره تو بد کنند، از آنان درگذر و از خدا بر آن ها طلب آمرزش کن و در کارها با آنان مشورت کن… .»
وقتى این آیه نازل شد، پیامبر(ص) فرمود: «آگاه باشید که خدا و رسولش از مشورت بى نیاز هستند، لکن خداوند آن را رحمت براى امت اسلام قرار داد». پس کسى که مشورت نماید از ترقى و به راه راست شدن باز نمى ماند و کسى که مشورت نمودن را ترک کند، از گمراهى و ضلالتش کاسته نمى شود.»[۱۱]
[۱]- جعفر سبحانى: شورى در قرآن و نهج البلاغه، صص ۲۴ – ۲۳٫
[۲]- زمر؛ آیه ۱۸٫
[۳]- محمد حسین طباطبایی: المیزان، ج ۱۸، ص ۱۰۰٫
[۴]- عبدالواحد تمیمی آمدی:غررالحکم و دررالکلم، ص۱۱۰٫
[۵]- رجبعلى مظلومى: شوراى اسلامى، صص ۲۵۳ – ۲۵۲٫
[۶]- جعفر سبحانى: شوری در قرآن و نهج البلاغه، ص۳۶
[۷]- احزاب، آیه ۳۶
[۸]- ابن ابی الحدید: همان، ج۱۴، ص۱۱۵
[۹]- جعفر سبحانى: شوری در قرآن و نهج البلاغه، صص۳۹- ۳۸
[۱۰]- آل عمران؛ آیه ۱۵۹٫
[۱۱]- جلال الدین سیوطی: درالمنثور فی تفسیر المأثور، ج ۲، ص ۹۰٫
تمام مقالات و پایان نامه و پروژه ها به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد.
جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ را پرداخت نمایید.
ارسال نظر