پایان نامه دوپینگ و داروهای غیرمجاز ورزشی مربوطه  به صورت فایل ورد  word و قابل ویرایش می باشد و داری ۸۴  صفحه است . بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک پایان نامه دوپینگ و داروهای غیرمجاز ورزشی نمایش داده می شود، علاوه بر آن لینک مقاله مربوطه به ایمیل شما نیز ارسال می گردد

 فهرست مطالب 

فصل اول

طرح تحقیق۴

مقدمه ۵

فصل دوم۸

تاریخچه دوپینگ۹

تعریف دوپینگ۱۲

تقسیم بندی و انواع دوپینگ۱۲

فصل سوم

دوپینگ خون و عوارض آن۱۷

فرضیه ها و وسوالات دوپینگ خون۲۷

فصل چهارم

دوپینگ داروهای محرک ۲۹

سوالها و فرضیه های دوپینگ دارو محرک۵۴

فصل پنجم

هورمون های پپتیدی۵۵

ارتیروپویتین۶۱

انسولین۶۲

ماری جوآنا۶۳

سوالات و فرضیه های هورمون و مارج جوانا۷۱

فصل ششم

آزمایش دوپینگ۷۳

کنترل دوپینگ۷۳

کنترل دوپینگ در ایران۷۴

شیوه های کنترل دوپینگ ۷۵

هدف کلی افرادی که از دوپینگ استفاده می کنند۷۹

منابع ۸۲

طرح تحقیق

دوپینگ نوعی تقلب در ورزش است و هیچگونه جایگجاه مثبتی در ورزش ندارد و به همین دلیل نیاز به ان هیچگونه الزامی نیست ولی در بعضی موارد دیده می شود که بعضی از ورزشکاران برای رسیدن به سکوی قهرمانی است به دوپینگ می زنند بدون آن که بدانند چه اثرات بدی بروی ان ها می گذارند به همین دلیل من این موضوع تحقیق و انتخاب کردم تا به این وسیله ورزشکاران را از اثرات مضر دوپینگ مطلع سازم به همین دلیل فکر می کنم یکی از نیازهای جامعه ورزشی داشتن اصلاحات لازم درباره این موضوع است پس آرزو می کنم که توانسته باشم قدمی هر چند کوچک در ین راه بسیار طولانی بود داشته باشم در هیمن راستا نظر شما را به سخنان (خوان آنتونیوهامادانش) رئیس کمیته بین  المللی المپیک جلب می کنم.

«دوپینگ نوعی تقلب است . دوپینگ خویشاوند مرگ است؛ مرگ فیزیولوژیکی است که در اثر تغییردادن شدید و گاها غیرقابل برگشت فرایندهای طبیعی بدن از طریق دستکاریهای غیرعادلانه روی می دهد. مرگ فیزیولوژیکی است که در طی سالهای اخیر موارد تکان دهنده ای از ان مشاهده شده است. دوپینگ مرگ روحی و عقلی است، زیرا فرد موافقت می کند که تقلب کند  و توانایی های خود را نادیده بگیرد، با توسل به دوپینگ ناتوانی و بی کفایتی خود را می پو سعی می کند مافوق توان و قدرت خویش باشد و نهایتا دوپینگ مرگ اخلاقی است زیرا موجب می شود که فرد خاطی توانایی قوانین موجود در جوامع انسانی را زیر پا بگذارد»

مقدمه

همگام با پیشرفت سایرعلوم، دنیای طب و دارو نیز دچار تغییر و تحولاتی می شود یک سری داروهای  جدید وارد بازار گشته و یک سری داروها مصرفشان منسوخ می گردد. متاسفانه همواره یک عدد از این پیشرفتها استفاده سوء می برند و در همین راستا، استعمال داروها نیروزا و محرک در ورزش یکی از مسائلی است که جوامع کنونی با آن روبرو هستند و از یک طرف دیگر، شوق شهرت طلبی  عنوان پرستی مصرف اینگونه داروها را وسوسه کرده و بر آن دامنه می زند.

در طی چند سال گذشته، افزایش وسایل ارتباط جمعی، انو اع روزنامه و ملات ورزشی و پزشکی و چاپ و انتشارات کتاب در زمینه های مختلف ورزشی موجب شده که اطلاات ورزشکاران در مورد نحوه تغذیه ، صدمات ورزشی و انواع مختلف داروهای غیمجازی که در ورزش مصرف می شوند افزایش یابد. ولی با وجود فزونی الاعات در این زمینه، به همان شدت نیز بر مصرف این داروها افزوده می شود و جالب اینجاست که هر چه ورزشکاران را از این مسئله بیشتر منع کنی بیشتر کنجکاو شده و خطر استعمال دارو بالا می رود.

مردم عادی و تماشاگرانی که به ورزشگاه و استادیوم وزشی می آیند تا بیشترین احساسات و تشویق های خود را نثار قهرمان کنند هرگز از عمق و اندازه رقابت سنگینی که در میدان ورزشی جریان دارد آگاه نیستند. آنچه که در صفحه رقابت ورزشی می گذرد هیچ چیزی کمتری از یک جنگ واقعی و تمام عیار ندارد. وقتی که چند سانتیمتر، چند کیلو، چند گرم و چند ثانیه اختلاف می تواند یکی را قهرمان و دیگری را مغلوب، یکی را به اوج و دیگری را به حضیض برساند اینجاست که معلوم می شود چرا شعار «پیروزی به هر قیمت» هدف ورزشکاران قرار می گیرد و مصرف انواع داروهای زیان بخش و مهلک رواج می یابد. این موضوع بدیهی است که هر ورزشکاری الزاما قهرمان نیست ولی چون امروزه فقط قهرمان را تحویل می گیرند و برای آنها ارزش قائل می شوند و نه بازندگان را، لذا به هر قیمتی که شده سعی در قهرمان شدن دارند و قیمتی که برخی ورزشکاران به شوق قهرمان شدن می پردازند، بسیار گران است و چه بسا جان خود را نیز در این راه از دست می دهند. به نمونه هایی از این ورزشکاران در صفحات آینده اشاره خواهد شد.

ورزشکار از خود می پرسد: از دارو استفاده کنم و به مدال برسم یا اینکه منصب باشم و نفر آخر شوم؟ این یک سوالی است کاملا شخصی و اگر هدف کسب مدال طلا باشد پاسخ به ان انتخاب بین مرگ و زندگی است.

جوانی که تمام نیروی فکری، روحی و جسمی خود را روی یک رشته ورزشی سرمایه گذاری کرده و نهایت آرزویش کسب یک مدال قهرمانی است و در عین حال هم می بینید که اگر فقط چند کیلو اضافه تر، چند سانتیمتر بلند تر و مصرف قرص و آمپول به خود راه نخواهد داد. چنین تردیدی را تنها یک شخصیت بارز، اراده قوی و اندیشه ای پربار می تواند رقم بزند و متاسفانه اینها را در دنیای حرفه ایها و نیمه حرفه ایهای امروزی به مفت نمی خرند! وقتی که ورزشکار می بند فرد قرمان از چه احترامی برخوردار است،چه امتیازات مادی در انتظار اوست و از طرف دیگر منع ورزشکار از استعمال غیرمجاز داروها و در نتیجه تحریک حس کنجکاوی در انان و چشیدن مزه«احساس قدرت» وی را به سوی استفاده نابجای انواع داروها و و دوپینگ سوق می دهد و پیشگیری از چنین امری تقریبا محال است.

کمیته بین المللی المپیک  ویا مقامات و ترتیب دهندگان بازیها و مسابقات هر چه می خواهند بگویند  هر کاری می خواهند بکنند قدر مسلم این است که روز به روز بر مصرف انواع مختلف داروها با ترکیبات استروئیدی آنابولیک، کوکائین، آمفتامین و سایر داروهایی که در بیش از صدها نوع قرص و آمپول ساخته می شوند افزوده خواهد شد.

بدنی ترتیب اندیشه های پاک کسانی که در سه قرن قبل از میلاد مسیح بازیهای المپیک را پایه گذاری کردند، اکنون جلوه خود را از دست داده است. قهرمانانی که قرار بود نمایندگان ملتها باشند و بر پایه دوستی و صلح و صفا و رقابت کنند اکنون به دستور مقامات کشورهای خود به انواع شیوه های پسندیده و ناپسند متوسل می شوند تا بر سکوی قهرمانی بایستند و اهداف سیاسی دولتها را جامه عمل بپوشانند و در این راه جان هود را نیز می بازند. بنابراین داروهای مخدر و محرک نه تنها جان قهرمانان بلکه هدف و نفس عمل و بالا بردن سطح فکر خویش  جلوی این اهداف را سد کرده و ابهت و صفا و صمیمیت اخلاقی از دست رفته ورزش را به جای اول خود بازگردانند.

پیشینه تحقیق

اینکه استعمال مواد غیر مجاز جهت بالا بردن کارایی ورزشی دقیقا از چه تاریخی رواج یافته است مشخص نیست ولی قابل تصور است که از همان زمانی که اولین رقابت ورزشی و مسابقه برگزار گردید هر کدام از ورزشکاران قصد داشته اند بطرق مختلف نیرو و قدرت خویش را برای غلبه بر حریف افزایش دهند. تاریخچه مصرف داروهای ممنوعه در المپیک تقریبا به همان قدمت المپیک های جدید است و واژه «دوپینگ» حدود ۱۰۰ سال ست که در بین ورزشکاران مرسوم گشته است ولی گزارشات موجود حاکی از آن است که در امستردام هلند در جریان یک مسابقه شنا در ۱۸۶۵ توماس هیکس امریکائی، برنده دوماراتن، در سنت لئیز از معجون محرک و نشئه اور استریکنین و کنیاک کمک گرفت.

دوپینگ در سال ۱۹۱۰ برای اولین بار جنبه آزمایشی و قانونی پیدا کرد در ان زمان طی ازمایشاتی وجود دسته ای از مواد شیمیایی با ساخ   تمان آلکالوئیدی در بزاق یک سب مسابقه ای ثابت شد.

گزارشات موجد حاکی از ان است که در جریان یک مسابقه دوچرخه سواری در سال ۱۸۶۹ در هلند ورزشکاران از دار وهای نیروزا کمک گرفته بوده اند و اولین مورد مرگ ناشی از دوپینگ در سال ۱۸۸۶ در یک مسابقه محلی دوچرخه سواری بوده که ورزشکار جهت افزایش توانایی کارآیی و تحمل خویش به مقدار زیادی از یک ماده شیمیایی به نام تری متیل استفاده کرده بود.

اولین گزارش در مورد استفاده وسیع ورزشکاران از استروئیدهای آنابولیک در اواخر دهه ۱۹۵۰ و اوایل دهه ۱۹۶۰ انتشار یافت و نخستین المپیکی که در ان  استعمال مواد آنابولیزان گزارش شد المپیک توکیو ۱۹۶۴ بود. ولی باز هم نمی توان زمان استعمال اینگونه داروها را به آن دهه نسبت داد و مسلما کسانی بوده اند که قبل از آن از داروهای غیرمجاز استفاده نموده اند بدون اینکه کسی اطلاعی از آن دسته باشد. داروهای محرک اعصاب بخصوص آمفتامین در سال ۱۹۳۶ وارد دنیای طب گردید و سوء استفاده از آن آغاز شد به ویژه در جنگ جهانی دوم در میان سربازان ارتش مصرف بالایی داشت و نخستین مورد استفاده از داروهای محرک اعصاب در ورزش در المپیک زمستانی ۱۹۵۴ اسلو بوده است. چندین ورزشکار از جمله کورت انمار جنسن در المپیک تابستانی ۱۹۶۰ رم- ایتالیا به علت استعمال آمفتامین جان خود را از دست داده اند.

یکی از موارد استفاده داروهای محرک برای مقاصد غیرورزشی مصرف انها در جنگ جهانی دوم توسط سربازان آلمانی بود و در این میان داروهای محرک اعصاب بویژه آمفتامین ها بیش از سایر داروها مصرف داشت زیرا از یک طرف تحمل سربازان رابالا می برده و آنان مسافتهای طولانی تی طی می کردند بدون اینکه احساس خستگی نمایند و از طرف دیگر احتمالا توانایی این داروها در اینجا رفتارهای تهاجمی و خشن نیز مدنظر بوده است.

در اوایل آوریل ۱۹۸۷ بریژیت درسل چهره درخشان دو و میدانی المان غربی به درد شدیدی در ناحیه پشت مبتلا شد و تلاش پزشکان در درمان وی به نتیجه ای نرسید و در سل در دهم آوریک ۱۹۸۷ در حالیکه فقط ۲۶ سال داشت درگذشت و مدتی بعد در سپتامبر همان سال معلوم شدکه بریژیت در حدود ۱۰۰ نوع دارو می خورده و تزریق می کرده اتس تا مدال طلای المپیک ۱۹۸۸ سوال را به چنگ آورد.

مرگ یک وزنه بردار در سال ۱۹۸۶ به علت سرطان کبد ناشی از استفاده مکرر از استروئیدهای آنابولیک وسلب مدال طلای «بن جانسون» دونده کانادایی در المپیک ۱۹۸۸ سئول به خاطر استعمال داروی وینسترول و دهها و صدها گزارش دیگر حاکی از عمق فاجعه است.

تمام مقالات و پایان نامه و پروژه ها به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد.

 جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.