امامت و ولایت

مقدمه

امامت یکی از اصول باور شیعیان است، که به جهت اهمیت آن شیعیان دوازده‌امامی خود را «امامیّه» می‌خوانند.

اصول تشیع: توحید، نبوت، معاد، عدل و امامت

شیعیان با استناد به حدیث نبوی: «من مات و لم یعرف امام زمانه، مات میته جاهلیّه» (هر کس بمیرد درحالیکه امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده‌است) شناخت امام را شرط قبول اسلام نزد پروردگار می‌دانند.

مطابق این تعریف، امامت یک مسئولیت ظاهری در حد ریاست حکومت است؛ اما حکومتی که شکل دینی دارد و عنوان جانشینی پیامبر (در امر حکومت) را به خود گرفته است. طبیعتاً چنین امامی می‌تواند از سوی مردم برگزیده شود!

به عبادت دیگر علمای اهل سنت،‌ امامان را تنها به معنای جانشینان پیامبر در بر پا داشتن احکام شرع و پاسداری از حوزه دین دانسته اند.

اما شیعیان معتقدند مقام امامت در امتداد مقام نبوت است و ولایت امام همان ولایت نبوی و ولایت الهی است که ناگسستنی است. بنا به اعتقاد شیعیان، امامت فقط یک حکم شرعی فرعی نیست

ویژگی‌ها

۱- عصمت: امامان به همراه پیامبر و فاطمه زهرا ۱۴ نفر هستند، که طبق برداشت ویژه‌ای از آیه تطهیر (آیه ۳۳ سوره احزاب) هیچ گناه شرعی اعم از کبیره و صغیره را مرتکب نمی‌شوند. چرا که پیشوا و الگو در صورتی گفتار و رفتارش حجیّت دارد و لازم به تبعیت است، که یقین به صحت آن وجود داشته باشد. البته در مورد خطا و اشتباه اختلاف نظرهایی وجود دارد.

۲- عدالت: امامان هیچ حقی را از خود، دیگران و خدا -چنانکه در دین این حقوق تعریف شده و مطابق عقل محض باشد- پایمال نمی‌کنند.

۳- علم: امامان کاملاً به دین آگاهند و جواب تمام سؤالات دینی را می‌دانند. لذا در دوره بعد از پیامبر تفسیر دین بر عهده آنهاست. در خصوص نحوه تحصیل علم و حدود آن اختلافاتی وجود دارد.

۴- حجت: امامان حجت خدا در هر عصری هستند. بدین معنا که حیات دینی تماما و کاملاً در وجود آنها محقق شده‌است. لذا رفتار و کردار آنها بر سایرین حجت محسوب می‌شود. به عبارت دیگر مردم با مشاهده رفتار و گفتار آنها به آنچه در اسلام پسندیده و توصیه شده‌است، آگاه می‌شوند.

۵- ولایت: این مفهوم با مفهوم ولی و قطب نزد برخی گروه‌های متصوفه و تا حدودی امام اسماعیلیه مشترک است و تنها اختلاف در مورد شخص ولی است. این مفهوم هیچ گونه ارتباط ظاهری و باطنی با ولایت فقیه ندارد. همچنین بسیاری از اهل سنت ظاهری به علت همین مفهوم بسیاری اتهامات را به شیعیان نسبت می‌دهند. با توجه به باطنی بودن معنای آن توضیحی دشوار دارد.[۱]

از دید شیعیان پیامبر تمام ویژگی‌ها و وظایف امام را دارد و علاوه‌برآن وظیفه تشریع و تبلیغ دین و ویژگی ارتباط با خدا از طریق وحی را نیز دارد. همچنین فاطمه دختر پیامبر تمام ویژگی‌های بالا را دارد و فقط مسئولیت‌های زیر را ندارد.

مسئولیت‌ها

۱- مرجعیت دینی: در دیدگاه شیعیان بعد از تکمیل تشریع دین توسط پیامبر، تفسیر آن و پاسخ به مسائل جدید پیش آمده نیازمند ویژگی‌های خاصی است، که شامل علم کامل به دین و عصمت از گناه می‌شود. با توجه مجموعه صفات فوق تنها ائمه این ویژگی را دارند. آنها از جانب خدا مکلف هستند آموزه‌های دین را برای مردم تبیین کنند و مردم باید سؤالات خود را نزد آنها ببرند(سوره نساء، آیه ۸۳). این مرجعیت با مرجعیت مصطلح نزد شیعیان در حال حاضر در ظاهر شبیه و در باطن متفاوت است. اهل سنت اصلاً به چنین جایگاهی در دین اعتقاد ندارند و بر اشخاصی جائزالخطا بر اساس درک خود در امور دین فتوا می‌دهند.

۲- رهبری اجتماع(ولایت امر): این مفهوم بین شیعه و سنی مشترک است. بدین معنا که هر دو ضرورت وجود چنین جایگاهی در جامعه مسلمانان اتفاق نظر دارند. اهل سنت آن را اصطلاحا «خلیفه» می‌خوانند. آنها برای شخص خلیفه صفت و ویژگی خاصی قائل نیستند و راه انتخاب او را «شورا»، «اهل حل و عقد»، «وصایت» و برخی «غلبه»می دانند. در طول تاریخ بسیاری خلفا با شمشیر این مقام را تصاحب کرده‌اند. بسیاری از خلفا را کشته و بسیاری را عزل کرده‌اند. اما نزد شیعه ولی باید عالم، عادل، معصوم و حجت باشد، تا بر طبق دین حکم کند و بر هیچ کس ظلمی روا نکند و مردم مکلف به اطاعت از او هستند.(سوره نساء آیه ۵۹) این مفهوم با ولایت فقیه تشابه ظاهری و تفاوت باطنی دارد. شیعیان معتقدند که شخص ولی امر توسط خدا برگزیده شده و توسط نبی و یا امام قبلی به مردم معرفی می‌شود. خلافت حق اوست و سایرین که این مسند را گرفته‌اند، غاصب هستند. استناد آنها به آیه «انما ولیکم الله و رسوله و الذین ءامنوا الذین یقیمون الصلوه و یؤتون الزکوهوهم راکعون» است.(جز این نیست که سرپرست شمافقط خداست و پیامبرش و کسانی که ایمان آورده و در حال رکوع نماز زکات می‌دهند.)(سوره مائده آیه ۵۵) شیعیان مصداق این آیه را علی می‌دانند، که در حال رکوع نماز به فقیری انگشتری خود را بخشید. ضمن آنکه این آیه سیاست اقتصادی- اجتماعی ولایت شیعی را نیز مشخص می‌سازد و بین اصلاح امور مسلمین و دستگیری آنان با عبادت خدا جمع می‌کند.

۳- ولایت باطنی: این مسئولیت به مفهوم باطنی ولایت مرتبط می‌شود و اموری نظیر شفاعت را شامل می‌شود.

دلایل اثبات امامت

امامت ائمه هدی تا قبل از خلفای عباسی نیازی به اثبات نداشت و مردم همگی امام را می شناختند

و بر بطلان بنی امیه یقین داشتند این مساله با بررسی واقعه عاشورا و همچنین صلح امام حسن علیه‌السلام قابل تایید است.

اما خلفای عباسی با اعمال نفوذ و تقویت فقهای چهار گانه و ترجمه آثار یونانی و ایجاد تشتت در اندیشه های مسلمین کار را به جایی رساندند که فقه خلفای برحق پیامبر در کنار فقه ابوحنیفه و امثال او مطرح گردید.

اما با این کار هم نتوانستند شیعه را از میدان به در کنند و شیعیان چه در زمان ائمه و باهدایت ایشان و چه در زمان غیبت امام زمان با استدلال های کوبنده خویش باز هم حقانیت شیعه را به اثبات رساندند.

دلایل شیعه در اثبات امامت ائمه معصومین همیشه در طول تاریخ سد راه حملات عقیدتی مخالفین به مذهب شیعه بوده است؛ که با توجه به مخاطب مورد نظر می توان از راههای مختلفی استفاده کرد. در تقسیم بندی کلی می توان دلایل اثبات امامت را در دو گروه زیر مورد بررسی قرار داد:

دلایل نقلی اثبات امامت

دلایل عقلی اثبات امامت

حدیثی در باب حکمت وجود امام

امام صادق فرمود: براستی زمین تهی نماند جز اینکه باید در او امامی باشد برای آنکه اگر مؤمنان چیزی افزودند (باحکام خدا) آنها را بحق بر گرداند اگر چیزی کاستند برای آنها تکمیل کند و رفع نقصان نمایند.

امام صادق فرمود: زمین همیشه نپاید جز آنکه برای خدا در آن حجتی است که حلال و حرام را به مردم بفهماند و مردم را به راه خدا بخواند.

امام صادق یا امام باقر علیهم‌السلام فرمود: براستی خدا زمین را بی امام نگذارد و اگر جز این باشد حق از باطل شناخته نشود.

ائمه معصومین دارای ویژگیهای خاص شخصیتی هستند و حتی اگر کسی بگوید که آنها دارای فرقهای فیزیکی در اصل آفرینش و تکوین هستند، اگر ثابت شود ما این را قبول می کنیم، ولو اینکه صحیح است که در ظاهر بشر هستند و لکن در درون و مضمون غیرعادی هستند پس می شود گفت که ائمه معصومین در واقع بشر هستند و طعام و غذا می خورند و در بازار راه می روند و سنتهای طبیعی آفرینش درباره آنها جاری می شود، همه اینها صحیح است، لیکن محتوای عقلی و روحی که خداوند به شخصیت آنها بخشیده آنها را از تمام مردمی که ما می شناسیم جدا می کند و لذا وقتی در زمان امام صادق علیه السلام روایتی در مورد سال ظهور امام مهدی علیه السلام مطرح می شود که ۱۲نفر ادعای مهدویت می کنند و شخصی از آن حضرت می پرسد: در آنوقت ما هستیم و دوازده نفر که همه آنها از بنی عبدالمطلب هستند و ادعای مهدی بودن می کنند، چگونه آن امام علیه السلام را تمیز بدهیم و جدا کنیم حضرت نگاه می کند و اشاره می کند به روزنه ای در خانه که خورشید از آن وارد شده است و می فرماید بنگر! راوی می گوید: نگاه کردم. فرمود: امر ما آشکارتر از این خورشید است شخصت امام مهدی علیه السلام او را از همه متمایز و جدا می کند.

آنها ادعای مهدی بودن می کنند در سابق و الآن و آینده در حالی که یکی از ارکان و ویژگیهای آن حضرت این است که علم شریعت نزد آن حضرت است و این شخصی که ادعای مهدی بودن می کند، حتی احکام شریعت را هم نمی شناسد. پس چگونه می تواند که چنین ادعایی بکند؟

از صفات آن حضرت این است که زمین را پر از عدل و داد می کند و باید پرسید آیا آنهایی که ادعای مهدی بودن دارند خانه هایشان را پر از عدل و داد می کنند؟ و از دیگر نشانه های آن حضرت علیه السلام این است که مال را بدون حساب و شمارش به افراد می دهد شما کجا سراغ دارید کسی را که به عامه مردم و فقرا بدون حساب و شمارش کمک کند و همینطور است خصوصیات دیگر آن حضرت.

در واقع برای روشن شدن عناصر اساسی و مهم در شخصیت معصوم به بحثهای فراوانی نیاز داریم و پس از آن تطبیق آنها بر امام مهدی علیه السلام و غیر امام تا بشناسیم که چه کسی را به عنوان پیشوا انتخاب کنیم و بیشتر بفهمیم شخصیت ائمه خودمان را.

بهترین چیزی که در این فرصت پیدا کردم کتاب کوچکی است از مرحوم سیدهاشم بحرانی که تقریبا معاصر مرحوم مجلسی است به نام «ینابیع المعاجز و اصول الدلائل » این کتاب به گونه ای بحثها را مطرح کرده که با پیشرفته ترین بحثهای دانشگاهی جهان برابری می کند.

من از این کتاب مهمترین ارکان و ویژگیهای شخصیت معصوم را که درود خدا و سلام او بر همه آنها باد و بر پایان بخش آنها امام ما حضرت مهدی علیه السلام که جانهای ما فدای او باد استخراج کردم و سپس آن را در این امور خلاصه نمودم:

اولا مقومات را شمرده است و می گوید، اولین رکن و ویژگی در شخصیت معصوم این است که علم کتاب پیش اوست، علم قرآن، که در قرآن تمام اشیاء بیان شده است. بعضی خواسته اند این آیه را که می فرماید «و نزلنا علیک الکتاب تبیانا لکل شی ء» (۱) را در اینجا به تعمیم نسبی تفسیر کنند. یعنی اینکه قرآن بیان همه چیز است مراد چیزهایی که بشر به آن محتاج است، نه ماوراء اینها، بر فرض اینکه ما این گونه تفسیر و تعمیم نسبی را قبول کنیم، تمام اشیائی که بشر به آن محتاج است کم نیست. بشر الآن نیاز دارد به راههای ارتباطی و دیگر کرات و سیارات و همینطور حل و فصل امور زندگی و مشکلات اقتصادی، نفسانی، روحی، قانونی، اجتماعی، سیاسی. تمام آنچه که بشر به آن نیاز دارد; کم نیست ولی در عین حال پیش ما شیعه روایاتی هست که دلالت می کند بر اینکه قرآن بیان تمام اشیاء است کاملا نه تنها نسبت به مایحتاج بشر و مردم و علم الکتاب نزد امام است.

ما می دانیم که وقتی آصف برخیا وزیر و وصی سلیمان خواست که پیامبر خدا تخت بلقیس را از یمن به قدس بیاورد بنابر آنچه در روایات برادران سنی مذهب ما هست و بنابر آنچه در روایات ما هست از یمن به مسجدسلیمان در اهواز بیاورد زیرا سلیمان در اهواز بود و خواست که شی ء را با سرعت از فاصله سه هزار کیلومتری منتقل کند پرسید چه کسی آنرا برای من می آورد؟ کسی که (جزئی از علم کتاب را می دانست) گفت من آنرا قبل از آنکه پلکت را به هم بزنی برایت می آورم یعنی کسی که نزد او دانشی بود و به طوری که روایت می گوید دست خود را دراز کرد یعنی چیزی گفت و خواند حد فاصل بین مجلس سلیمان تا عرش بلقیس شکافته شد بعد از آنکه تخت را برداشت زمین به حال اول برگشت این علمی است که در زمین تاثیر می کند و خارج و مافوق زمان است بگونه ای که گویا اصلا چیزی اتفاق نیفتاده زیرا بالاخره با شکافتن زمین عده ای علی القاعده باید در این بین نابود شوند ولی این عمل بقدری سریع اتفاق می افتد که اصلا انگار چیزی اتفاق نیفتاده است. الآن آخرین نظریه ای که درباره عطسه مطرح است این است که عطسه مرگ کامل است ولی چون مدت آن کوتاه است انسان آنرا درک نمی کند و آن اتصال بلافاصله راسا برمی گردد این عمل خارج و مافوق زمان است و این آن چیزی است که مربوط به نظریه انیشتین می شود پس در یک لحظه می شود طی الارض کرد سه هزار کیلومتر را پیمود و چیزی را گرفت و پس از آن به حالت اولیه خود برگشت. همینطور ما داریم که جبرئیل دستش را از مدینه تا کربلا دراز کرد (۱۵۰۰ یا ۱۲۰۰ کیلومتر) و از خاک کربلا برداشت و سپس زمین به حال اولی برگشت و این واقعه در مجلس پیامبر صل الله علیه وآله در مدینه بود که جبرئیل پرسید آیا می خواهی به بینی خاکی را که حسین علیه السلام در آن شهید می شود؟ حضرت فرمود: بله، و اینرا با دو روایت مسند ابن حنبل هم آورده است و صاحب مجمع الزوائد از طبرانی نقل می کند و می گوید روات آنها ثقه هستند که دراز کرد دستش را مابین مجلس پیامبر صل الله علیه وآله و کربلا شکافته شد و یک کف دست از خاک برداشت و زمین به حال اولی برگشت. این عمل مافوق زمان است. این یک دانش و علم است و کسی می گوید که پیش او جزئی از علم و دانش کتاب است که قبل از پلک به هم زدن آن را برایت می آورم. ما بعد از پیامبر صل الله علیه وآله بزرگتر از آصف ابن برخیا بلخی را داریم خداوند به پیامبرش صل الله علیه وآله می فرماید بگو ای پیامبر که گواهی خداوند بین من و شما بس است و کسی که علم و دانش کتاب تماما پیش اوست نه که جزئی از علم و دانش کتاب پیش او باشد، علم کتاب نزد حضرت علی علیه السلام و نزد ائمه علیهم السلام است. هیچ کس ادعا نکرده که علم کتاب پیش اوست و توان تشریع و تنفیذ دارد. این اولین صفت امام معصوم است که علم قرآن را می داند و پیش اوست و چه بسیاری از علوم دیگر که در علم قرآن نهفته است. این یک رکن. دیگر اینکه نزد امام معصوم مواریث همه انبیاء وجود دارد و تمام آنچه که نازل شده از کتابهای انبیاء، تورات، انجیل، عصای موسی، انگشتر سلیمان، تابوت بنی اسرائیل و چه بسیاری علومی که در مواریث انبیاء نهفته است.

سوم اینکه همراه امام معصوم روح القدس هست که من در اینجا زیاد تفصیل نمی دهم، فقط فهرستوار می خوانم و تا حدی که فرصت اجازه دهد درباره بعضی صحبت می کنم.

روح القدس ملکی است که همراه ایشان است و همیشه با ائمه علیهم السلام است و احادیث می گویند اینطور نیست که هر آنچه را که بخواهد بیابد. آن ملک می گوید به او اینکار را بکن! اینکار را نکن! توجه کن! فلانی می آید او را خبر می دهد و آگاهش می کند. این مامور خداوند است که همراه معصوم علیهم السلام است و ما روایاتی داریم که حضرت علی علیه السلام با روح القدس سخن می گفت خیلی اوقات به او می گفت من اینطور می گویم آیا اینگونه نیست؟ می گفت چرا و این از خصائص آن حضرت بود.

چهارم اینکه ملائکه همراه ائمه علیهم السلام هستند که گاهی آنها را صدا می زنند و گاهی با آنها صحبت می کنند.

پنجم اینکه به آنها الهام می شود و به دلشان می افتد که موضوع فلانی اینگونه است اینجور می بیند که در پشت کوه فلان جریان اتفاق می افتد اینطور به ذهن امام الهام می شود.

دیگر از ارکان و ویژگیهای ائمه علیهم السلام این است که اسم اعظم را می دانند گرچه در میان خودشان قواعدی است که در چه موقع اسم اعظم را به کار گیرند و چه وقت به کار نگیرند. ائمه علیهم السلام قادر بر انجام امورند از راه غیر طبیعی یا به تعبیر دیگر تسلط بر قوانین طبیعی دارند و مافوق قوانین عادی عمل می کنند ولی در عین حال با قوانین عادی و طبیعی و طبق معمول زندگی می کنند. اما می دانند که در چه حالی اسم اعظم را به کار ببرند.

از دیگر ارکان و ویژگیهای امام معصوم علیهم السلام این است که صاحب شب قدر است. در آن شب برنامه های الهی برای طول سال معین شده بر امام نازل می شود و ما روایتی داریم که می گوید در آن شب برنامه های شخصی امام علیه السلام و برنامه هایی که مربوط به همه مردم است مشخص شده به امام علیه السلام تحویل می شود و سپس برنامه های نازل شده را امام علیه السلام بین اصحاب خود تقسیم می کند. و طبیعی است که صاحب برنامه های الهی که در هر شب قدر بر او نازل می شود نمی تواند یک انسان عادی باشد.

از دیگر ویژگیهای امام معصوم علیهم السلام هوشمندی و فراست اوست. مؤمن با نور خدا می نگرد، گاهی هوشمندی و فراست مؤمن به حدی می رسد که از هوشمندی مؤمنان و قصص قطعی که برای آنها رخ خواهد داد سخن می گوید، انسان تعجب می کند بعضی مردم صاف و صادق حتی از غیرمسلمانها که بر فطرت اولیه هستند در بعضی شهرهای دور یا غرب امکان دارد که افرادی دارای فراست و هوشمندی صادق و صحیح باشند یا بعضی مردم با ریاضت دارای هوشمندی عادی تعجب برانگیزی می شوند که بعضا مصیب به واقع هست و بعضا نیست ولی فراست و هوشمندی معصوم همیشه به واقع ختم می شود و همین فراست طبق واقع تفسیر شده قول خداوند متعال: «ان فی ذلک لآیات للمتوسمین » (۲) و تفسیر به امام مهدی علیه السلام نیز شده و امام علیه السلام به یک نگاه دوست خود را از دشمن می شناسد و شخصیت واقعی آن فرد را نیز می شناسد و این هوشمندی از نور خداوند تبارک و تعالی حاصل شده است.

از دیگر ویژگیهای امام معصوم این است که اعمال و کارهای مردم بر آنها عرضه می شود. چگونه اعمال پنج میلیارد انسان بر امام عرضه می شود؟ در قرآن کریم داریم که: «و قل اعملوا فسیری الله عملکم و رسوله و المؤمنون » (۳) بگو ای پیامبر عمل کنید که بزودی خدا و رسول او و مؤمنان کردار شما را خواهند دید. در تفسیر آیه آمده که این رؤیت تنها مربوط به آخرت نیست در دنیا هم دیدن اعمال هست و حجت خدا در هر عصر و زمانی اعمال و افعال مردم را می بیند. حال چگونه می بیند؟ نمی دانیم. ما می دانیم که برای رئیس جمهوری مثلا سیاهه اعمال مردم را عرضه می کنند یعنی ملائکه اینگونه تقریری برای امام علیه السلام می آورند؟ نمی دانیم. شاید عمیقتر از این حرفها باشد و شاید که حجت خدا دارای یک نوع علمی از علوم پروردگار باشد که اعمال مردم را بشناسد که البته این به دست خداوند است ولی آنچه که بطور عام در نزد ما ثابت است. این است که اعمال مردم در هر عصر و زمانی بر حجت خدا و امام معصوم عرضه می شود.

و نیز از ارکان و ویژگیهای ائمه ما این است که نزد آنها نوعی از علم وجود دارد که از هر باب آن چندین باب باز می شود. به امام علیهم السلام گفتند چه چیزی را بتو آموخت؟ فرمود هزار باب علم را به من آموخت. پیامبر صل الله علیه وآله چه بسا در یک جلسه بابی از علم را به حضرت علی علیه السلام آموخت که از آن باب هزار باب باز شد و از هزار باب هزار باب دیگر، چه نوعی از باب علم را آموخت؟ کافیست که علم عدد و رقم را آموخته باشد یا اینکه نوع دیگری از علم را به آن حضرت آموخته باشد که به وسیله آن امور آخری را بشناسد. ما از علم بهره اندکی بیش نداریم، وارد شده که این هزار بابی که پیامبر صل الله علیه وآله تعلیم حضرت علی علیه السلام نمود; در غلاف شمشیر حضرت بود، یک صحیفه کوچکی بود، از آن حضرت سؤال شد که چیست در این صحیفه؟ بخاری روایت می کند و در دیگر منابع برادران اهل تسنن هست که در آن صحیفه احکام بود، ارث، حدود، قصاص. ولی ما می گوییم در آن صحیفه هزار باب بود، رموز هزار باب را بنگر که چگونه علوم مربوط به خودشان و جدشان را از این صحیفه استخراج می کنند.

از دیگر ارکان و ویژگیهای امام معصوم علیهم السلام این است که مصحف فاطمه سلام الله علیها پیش امام علیه السلام است. بعضی از برادران اهل سنت می گویند مصحف یعنی قرآن، یعنی قرآن فاطمه سلام الله علیها غیر از قرآن موجود فعلی است و به خاطر همین روایات است که شیعه را متهم می کنند که آنها قرآن دیگری دارند. برادران ما اولا که غیرمنصفانه سخن می گویند و ثانیا در امور شتابزده عمل می کنند، مصحف یعنی کتاب و لذا می گویند قرآن در مصحف (قرآن فی المصحف) مصحف یعنی مجلد، هر گاه می گوییم مصحف فاطمه یعنی مجلد فاطمه. حالا در مجلد فاطمه سلام الله علیها چه هست؟

علم ما یکون در مجلد فاطمه است حوادث و وقایعی که اتفاق خواهد افتاد با املاء و دیکته جبرئیل و نوشتن حضرت علی علیه السلام. و این احادیث پیش ما قطعی و ثابت است. بعضی می گویند که چگونه جبرئیل بر غیر از رسول خدا صل الله علیه وآله نازل می شد؟ ما روایات ثابت و متقنی داریم به دست ما نیست که بگوییم ای خدا جبرئیل را نزد احدی نفرست این خواست پروردگار عالم است، می شود که خداوند بفرستد جبرئیل و میکائیل و ملائکه خودش را به سوی مادر موسی و مریم و حضرت زهرا سلام الله علیها. چرا شما بخل می ورزید؟ وقتی که این با روایت ثابت شد دیگر چه مانعی از ارسال هست؟ ما معتقدیم که پبامبری بعد از پبامبر صل الله علیه وآله نیست و حضرت علی علیه السلام می فرماید من بنده ای از بندگان محمد صل الله علیه وآله هستم. حضرت علی و زهرا صل الله علیه وآله ایمان به نبوت پبامبر صل الله علیه وآله و خاتمیت وی دارند، می شود که هیچ گونه اکرامی از طرف خداوند متعال نداشته باشند و ملائکه خود به سوی آنها نیاید؟!

برخی ادعا می کنند که ملائکه با بعضی اشخاص و صوفیه صحبت می کنند. آیا جایز است که ملائکه با صوفیها سخن بگویند ولی با حضرت علی علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها سخن نگویند.

مهم اینکه پیش ما قطعی و ثابت است که علم مایکون در مصحف فاطمه سلام الله علیها است تمام آن خبر از آینده است. حتی هیچ گروه و دسته ای نیستند که در آن صد نفر هدایت شوند یا صد نفر گمراه شوند، مگر اینکه اسم آنها و اسم رئیس آنها در مصحف فاطمه سلام الله علیها وجود دارد. تمام حرکتها و گروهها و جاعات که هدایت شوند یا گمراه شوند اسم آنها در مصحف فاطمه سلام الله علیها وجود دارد. شاید در آن مصحف قواعد و رموزی باشد که اسم آنها را از آن استخراج کنند. عبدالله بن حسن و غیره وقتی که قیام کردند; امام صادق علیه السلام فرمود اینها پیروز نمی شوند چون اسمی از اینها در مصحف جده ام فاطمه سلام الله علیها ندیدم و این دلیل بر این است که اسامی تمام حکام در آن صحیفه بوده است.

یعنی در آن مصحف فاطمه سلام الله علیها صورت تمام جریاناتی که تا ظهور امام زمان علیه السلام اتفاق خواهد افتاد وجود دارد و این نیز ارث خاص و بخش خاص است که پیش اهل بیت علیهم السلام است و الآن پیش امام عصر ارواحنافداه است.

این بود مهمترین ارکان و مقومات امام معصوم ارواحنافداه که دایره هر کدام از اینها بسیار وسیع است و سخن درباره هر کدام آنها نیاز به بحثهای طولانی و زمان زیاد دارد.

من معتقدم که ما در حوزه علمیه و شما در مجله امام مهدی، اروحنافداه، مسؤولیت مهمی داریم و آن اینکه این عناصر و ابعاد اینها را بشناسانیم ما به این معتقدیم کسی که به اینها عقیده ندارد گناهش هم بر گردن خود اوست و باید مطالعه و تحقیق کند اما ما که عقیده داریم و پذیرفتیم که خداوند متعال به ما دستور داده تا بعد از رسول الله صل الله علیه وآله از ائمه اطهار علیهم السلام متابعت کنیم و حتی پیامبر صل الله علیه وآله آنها را نامگذاری کرده و بعضی از آنها در زمان خود رسول خدا صل الله علیه وآله حاضر بوده اند.

مهم این است که پیامبر صل الله علیه وآله به ما دستور داده تا از ائمه علیهم السلام متابعت کنیم و آنها را به ما شناسانده و نامگذاری نموده است و ما هم متابعت نموده ایم و اصلا معقول نیست که خداوند پیامبر صل الله علیه وآله را مبعوث نماید و اسلام و قرآن را نازل کند و به دین اسلام مشروعیت دهد، آن هم برای مدت کوتاهی تا بالاخره در دست عثمانیها در استانبول پایان پذیرد و امت پیرو غربیها شده و گمراه شوند این تصوری غیرمعقول برای تاریخ است. این روش از خداوند متعال درباره اسلام معقول نیست. راه و روش معقول همان است که پیامبر صل الله علیه وآله فرموده که خداوند جهان اسلام را با ما شروع نمود و با ما به پایان خواهد برد. خداوند عزوجل با رسول خودش آغاز نمود و با پایان بخش اوصیاء الهی امام ما حضرت مهدی علیه السلام هم به پایان خواهد برد و این پایان بخش اوصیاء الهی آن کسی است که به وسیله او نور قرآن، نور اسلام و نور رسول خدا صل الله علیه وآله بر سرتاسر گیتی خواهد تابید و عدل الهی تمام عالم را در بر خواهد گرفت. ان شاء الله

موعود: خصوصیاتی که شما به آن اشاره کردید در واقع ناظر به همه معصومین علیهم السلام به طور اعم بود. اگر ممکن است به ویژگیهای خاص حضرت ولی عصر علیه السلام نیز اشاره فرمایید.

جهت جستجو سریع موضوع مقاله ، پرسشنامه ، پاورپوینت و گزارش کارآموزی می توانید از قسمت بالا سمت راست جستجو پیشرفته اقدام نمایید.

همچنین جهت سفارش تایپ ، تبدیل فایل پی دی اف (Pdf) به ورد (Word) ، ساخت پاورپوینت ، ویرایش پایان نامه و مقاله با ما در تماس باشید.