مقاله بیماری آنفلوانزای مرغی مربوطه  به صورت فایل ورد  word و قابل ویرایش می باشد و دارای ۷۱  صفحه است . بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود مقاله بیماری آنفلوانزای مرغی  نمایش داده می شود، علاوه بر آن لینک مقاله مربوطه به ایمیل شما نیز ارسال می گردد

فهرست مطالب

مقدمه

بخش اول

تاریخچه و گزارشات بیماری

اپیدمیولوژی

بخش دوم

مورفولوژی ویروس

تزاید ویروسی

تنوع آنتی ژنی

تغییر آنتی ژنی

بخش سوم

بیماریزایی ویروس آنفلوانزا

علائم بیماری

یافته های کالبد گشایی

هیستوپاتولوژی

بخش چهارم

تشخیص آزمایشگاهی

آزمایشهای شناسایی تیپ

طبقه بندی تحت تیپها

تشخیص مولکولی و شناسایی آنها

جدول تشخیص افتراقی با ویروس نیوکاسل

بخش پنجم

درمان- کنترل- پیشگیری

منابع

منابع

۱-آنفلوانزای طیور دکتر رفیعی ۱۳۷۸
۲-سید علی غفوری آنفلوانزای طیور اداره کل دامپزشکی استان تهران ۱۳۷۷
۳-دکتر نریمان شیخی، نکاتی پیرامون آنفلوانزای طیور سازمان دامپزشکی
۴-نگرشی بر تجربه کنترل و ریشه کنی آنفلوانزای فوق حاد در هلند سازمان دامپزشکی
۵-بیماری آنفلوانزای مرغی، دکتر حسین اوحدی نیا، ۱۳۷۹
۶-Colnec. W “Diseases of poultry” tenth edition 1997.

مقدمه :

بیماری آنفلوانزای طیور یکی از بیماریهای واگیردار تنفسی ویروسی طیور است که دارای قدرت انتشار سریعی می باشد و خسارات اقتصادی سنگینی را به بسیاری از کشورها وارد نموده.

نام آنفلوانزا در حقیقت از تلاش اولیه ای که برای تعریف این ویروس صورت گرفته مشتق شده. چون در قرن چهاردهم میلادی در شهر فلورنس ایتالیا در یک گردهمایی تاثیر ستارگان بر بیماری مورد بحث و بررسی قرار گرفت و معنای کلمه Influence به تاثیر برتر می باشد. این بیماری به همین نام اسم گذاری شد که در قرن حاضر هم به تلفظ ایتالیایی به آن آنفلوانزا می گویند.

این ویروس از خانواده اورتومیکسو ویریده و واجد ۳ تیپ A- B- C می باشد که تیپ B,C فقط در انسان بیماری زا و تیپ A این ویروس در انسان، خوک و اسب و بسیاری از گونه های پرندگان بسیار الزامی می باشد. از آنجایی که ماده ژنتیکی (RAN) این ویروس دارای ۸ قطعه جداگانه می باشد لذا خیلی سریع خاصیت پادگنی خود را تغییر می دهد و موجب می شود جوجه یا گله ای که به تازگی از بیماری آنفلوانزا بهبود یافته مجدداً به نوع جدیدی از ویروس آنفلوانزا مبتلا گردد. دو نوع پروتئین H و N روی سطح این ویروس وجود دارد. پروتئین H دارای ۱۵ تحت سروتیپ مختلف و پروتئین N دارای ۹ تحت سروتیپ متفاوت می باشد. پروتئین H در خاصیت پادگنی و قدرت بیماریزایی ویروس آنفلوانزا نقش اصلی را ایفا می کند.

تاریخچه و گزارشات بیماری

تاریخچه بیماری در طیور از سال ۱۸۷۸ در ایتالیا توسط پرونسیتو بعنوان یک بیماری جدید و شدید شرح داده شد و سپس در سال ۱۹۰۱ توسط Centanni و Savunozzi ویروس پالایش شده ایجاد بیماری کرد. سابقاً تصور می شد که تحت گروه H₅ و H₇ از سویه های بسیار حاد و شدید می باشند، که این فرضیه زیاد مورد قبول نمی باشد. برای مثال در سال ۱۹۷۱ یک ویروس غیر حاد از بوقلمونها در ایالت ارگون بدست آمد که تحت گروه H₇ بود.

از آن زمان به بعد، ویروسها دیگری، با تحت گروه H₅ و H₇ از پرندگان اهلی و وحشی از نقاط مختلف دنیا جدا شدند و تعدادی از آنها برای گونه هائی از پرندگان غیرحاد می باشند، قابل ذکر است که در تاریخچه بیماری آنفلوانزا دقت شود اکثر موارد بیماریزای حاد و شدید از نوع H₅ و H₇بوده است (۱۰).

درسال ۱۹۵۵ مشخص گردید که طاعون مرغی اصولاً توسط تیپ A آنفلوانزا ایجاد می‎شود ویروسهای مربوط به سویه های اصلی طاعون مرغی (H₇N₇ , H₇N₁) تلفات بالائی در مرغ، بوقلمون و گونه های دیگر ایجاد نمود.

خوشبختانه گزارشات مربوط به همه گیریهای شدید ناشی از سویه های (بسیار بیماریزا) آنفلوانزا در ۲۰ سال گذشته انگشت شمار می‎باشد. (۶)

اپیدمی بیماری (Avian Influenza) در پنسیلوانیا در آوریل ۱۹۸۳ شروع شد و در سپتامبر ۱۹۸۴ با کشتار ۵/۱۵ میلیون پرنده از ۳۹۰ گله با ضرر اقتصادی معادل ۶۰ میلیون دلار که این خسارت هزینه (ریشه کنی، تشخیص، برنامه های قرنطینه سازی، از بین بردن گله های آلوده، رفع آلودگی و پاکسازی، مطالعات اپیدمیولوژی و پرداخت خسارت به صاحبان گله ها بود) و تخمین زده شد که ۳۴۹ میلیون دلار خسارت ناشی از افت تولید بوده است (۶).

از ۸۱-۱۹۷۹ در بلژیک پنج سویه از ویروس آنفلوانزا جدا شد. در سال ۱۹۷۸ سروتیپ (H₁₁N₆) Hav₃Nav₁ از یک گله اردک با علائم عصبی و تنفسی و از یک گله مرغ تخمگذار با مرگ  و میر ۵/۲% در دو هفته و یک مورد افت تولید تخم مرغ در سال ۱۹۷۹ سروتیپ (Hav₆.N₂) = (H₆.N₂) از یک گله مرغ تخمگذار با علایم آنتریت و افت تولید گزارش شد. در سال ۱۹۸۰ سروتیپ H₇N₇ از یک گله مرغ تخمگذار با یک افت تولید و در یک گله گوشتی با علائم تنفسی دیده شد. (۱)

شیوع بیماری در طیور فرانسه مشاهده نشده است. در یک بررسی سرولوژیکی در سال ۸۱-۱۹۸۰ بر روی مادرهای گوشتی، بوقلمونهای مادر و گوشتی انجام گرفت تنها تعداد کمی واکنش مثبت در بوقلمونهای مادر مشخص شد. وجود (Hav₆.N₂) = H₆.N₂A.I.V در گله های مادر گوشتی در شمال فرانسه در سال ۱۹۸۰ مشخص شد. A.I.V. در سوابهای مقعدی پرندگان وحشی بین سالهای ۷۹-۱۹۷۶ جدا شد.

بین سالهای ۸۰-۱۹۷۵ بررسی مداوم روی اردکها- غازها، مرغها و اردکهای محلی در چین انجام گرفت و نتایج مطالعات نشان داد که ۴۱ ترکیب آنتی ژنیک متفاوت A.I از طیور چینی وارداتی و ۲۱ طیور در هنگ کنگ بدست آمد. در ۹۶% موارد A.I.V جدا شده از اردکها بوده است.

متعاقب شیوع A.I در گله های بوقلمون در Norfolk طی بهار ۱۹۷۹، دو بررسی در روی گله های بوقلمون در شرق انگلستان در سالهای ۸۰ و ۱۹۷۹ انجام گرفت. بطور کلی ۲۸۲۲ نمونه سرم از ۶۰ گله مورد مطالعه قرار گرفت و آزمایش رسوب ژل آگار
(agar gel precipitation) بر روی نمونه ها انجام گرفت که از این تعداد ۸۵ نمونه (۱/۳%) از ۴ فارم (۷/۶%) مثبت بودند. هر ۴ فارم آلوده در Norfolk بود و تاریخچه ای از بیماری در طی بهار ۱۹۷۹ داشتند و هیچ ویروسی از این مکانهای آزمایش شده بدست نیامد. در بررسی دیگر در همان سال در Norfolk 67 نمونه از ۱۹۰۲ نمونه سرمی مثبت بودند و در دومین بررسی ۱۸ نمونه از ۱۰۹۰ سرم مثبت جدا شد. ویروس A.I  از اردکهای تجاری درسال ۱۹۷۹ از ناحیه Norfolk جدا شد. در سال ۱۹۸۰ ، ۱۰ سواب مقعدی از لاشه های اردک در کشتارگاه نورفولک بدست آمد، که همگی وجود ویروس آنفلوانزا را تائید می کردند.

در آلمان تنها یک مورد شیوع بیماری و عفونت کلینیکی در پرندگان اهلی گزارش شده است. در طی سالهای ۸۰-۱۹۷۸ سوابهای مقعدی و نایی از ۳۴۲۱ پرنده وحشی گرفته شد و ۶۴ سویه A.I.V از همه اردکها جدا شد. (۲۷) دریک بررسی سرولوژیکی ۸۹ مزرعه اردک در ۱۲ کشور مورد آزمایش قرار گرفتند، ۲۹/۷% از مزارع آنتی بادی بر علیه سویه A/duck/ Tamsui/72 (Nav₆.N₁)=H₆.N₁

۲۵/۲% آنتی بادی بر علیه A/duck/ Eng /156 (Hav₃.Nav₁)=H₁₁.N₆ و ۴۹/۴% آنتی بادی بر علیه A/duck/Eng/62 داشتند. آنتی بادی بر علیه

A/duck/ Czeckly /56 (Hav₄.Nav₁)=H₄.N₆ مشخص نشد. تقریباً ۱۴% گله ها بر علیه A.I.V آنتی بادی داشتند.

در یک مطالعه سیستماتیک که بین سالهای ۸۰-۱۹۷۸ در اسرائیل انجام گرفت، از ۱۴۰۹ پرنده که ۴۷۳ پرنده اهلی را در بر می گرفت از آنها سواب مقعدی و نایی گرفته شد در مجموع ۲۹ ویروس آنفلوانزا که ۲۴ نمونه از پرندگان وحشی و ۵ نمونه از پرندگان اهلی (بوقلمون دو نمونه، مرغ یک نمونه و اردک دو نمونه) جدا گردید.

ویروس آنفلوانزا در ایتالیا از بوقلمونها در Veneto در سال ۱۹۷۳ جدا شد، اما اولین شیوع بیماری در دسامبر ۱۹۷۶ در ایالت ورونا رخ داد. در طی سه سال بیماری در این ایالت و ایالات مجاور پخش شد.

در سال ۱۹۸۱ دویست گله بوقلمون ایالت ورونا از نظر سرولوژی ارزیابی شد و مدرکی دال بر عفونت به تائید نرسید. در سال ۱۹۸۳ بیماری در ایالت Veneto منتشر گردید. تیپهای H₉H₆ ویروس از بوقلمون ها در سال ۱۹۸۴ جدا شدند و دو نمونه از تیپ H₉ از طیور در سال ۱۹۸۵ جدا گردید. تیپهای ویروس شایع، از نظر بیماریزائی آزمایش شدند و H₇N₂ , H₅N₂-H₆.N₁-H₆.N₂ جدا شد. تحقیق روی واکسنهای این تیپها انجام گرفته اما تا بحال هیچکدام ساخته نشده است.

تمام مقالات و پایان نامه و پروژه ها به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد.

 جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.