مقدمه :

هزینه بارگیری و باربری در معادن سطحی در صد قابل توج هی از هزینه ه ای استخراج را به خود اختصاص می دهد.یکی از راهها یی که می توان در هزینه های ابن مرحله صرف جویی قابل ملاحظه ای نمود اختصاص مناسب تعداد و نوع کامیونها به مسیرهای باربری می باشد .با توجه به اینکه در معادن پارامترهای زیادی در اختصاص ماشین آلات تاثیر دارد از جمله وجود سینه کارهای مختلف،سنگ شکنها،باربرهاوبارکننده ها باظرفیتهای متفاوت و … استفاده ازروشهای سنتی و حتی روشهای تحقیق درعملیات نمی تواند باسخ گوی ما در این معادن باشد.

بارگیری و باربری آخرین مرحله سیکل استخراج مواد معدنی می باشد. پس از اجرای عملیات آتشباری و خردایش اولیه توده سنگهای معدنی، بار فرآهم شده باید از محل معدن به سنگ شکن یا دپوهای ماده معدنی و باطله منتقل می شود. حتی نوع عملیات آتشباری نیز تا حدی وابسته به وسایل بارگیری و باربری می باشد.

یکی از مهمترین نکاتی که طراحان معادن روباز با آن مواجه هستند، انتخاب ماشین آلات مناسب    می باشد .در انتخاب ماشین آلات معدنی به طور معمول به عوامل فنی و اقتصادی زیادی نیاز است و تأثیر این عوامل کمی و کیفی سبب یک تصمیم گیری مناسب می شود.

در این پروژه به معرفی ماشین الات سنگین رایج در معادن روباز و شرح برخی  از مدل های موجود  پرداخته میشود.

ماشین های معرفی شده شامل :

شاول, اکسکاواتور, دراگلاین,  دامپ تراک,  ماشین   t.b.mو ماشین حفاری dmh  میباشد.

شاول:

شاول نوعی از مجموعه بیل های مکانیکی است که برای بارگیری سنگهای سخت (و استثنائاً خاکها) و اغلب در فضاهای باز (معادن روباز)‌ مورد استفاده قرار می گیرد . به دلیل عدم محدودیت در فضا بر خلاف معادن زیرزمینی ، می توان برای افزایش توان بارگیری از ماشینهای بزرگتر بهره گرفت .

ساختمان شاول مانند سایر لودرها و ماشینهای مشابه عبارتست از موتور ، شاسی ، بازو و جام . بدیهی است که بین هریک از بخشهای ماشین هماهنگی قدرت و ظرفیت وجود دارد . شاول و ماشینهای مشابه ، به کمک موتور دیزلی ، نیروی برقی و یا یک واحد مشترک دیزل ژنراتور که روی شاول تعبیه شده است کار می کند . کار شاول بارگیری و حرکت به طرف نقطه دلخواه است . شاولها معمولا روی چرخ زنجیری حرکت می کنند زیرا وزنشان آن قدر زیاد است که باید برای تقلیل فشار ویژه به کف زمین که گاهی نرم یا خاکی است ، در سطح بیشتری قرار گیرد . شاخص توان بارگیری شاولها ظرفیت جام آنهاست . حجم جام شاول بین چند صد لیتر تا چندین مترمکعب است . هرچه ظرفیت جام بیشتر باشد ، وزن و ابعاد و نیز قدرت موتور آن بزرگتر و بیشتر است . شاولهای قدیمی مکانیکی و شاولهای جدید با نیروی هیدرولیکی کار می کنند .  شاول معمولاً از پایین به بالا (یعنی از کف به بالا) بار برمی دارد ولی شاولهایی نیز ساخته شده که بار را از بالا به پایین برداشت می کنند . شاول می تواند با چرخ لاستیکی نیز ساخته و به کار گرفته شود . اینها در مواردی که مقدار بارگیری نسبتاً کم است و شاول نیاز به حرکت یا جابجایی زیاد داشته باشد کاربرد دارند .

شاولها در استخراج های سطحی به روش نواری و کاواکی مورد استفاده قرار می گیرند. در روش نواری روباره برداشته شده و در یک بخش استخراج شده قبلی مجاور ریخته می شود و ماده معدنی زیر روباره بوسیله ماشین دیگری بارگیری شده و به قسمت دیگری برده می شود.
شاولها توانایی کندن و بارگیری مواد واقع در سطح ایستایی ماشین یا بالاتر از آن را دارند.

 انواع شاول :
۱- شاول استاندارد :
در معدنکاری سطحی و برای اهداف عام بکار می رود. از آنها برای بارگیری انواع کانسنگها و باطله استفاده می شود. ظرفیت آنها معمولاٌ بین ۷ تا ۴۰ متر مکعب می باشد.

۲- شاولهای دکل بلند :
دارای دکل بلندتر و جام کوچکتر هستند و کاربردهای خاص دارند. اندازه صندوقه (جام) این شاولها حدود ۲۵ درصد از انواع استاندارد کوچکتر است و دکل آنها بسته به اندازه جام انتخاب شده ۳۵ درصد و گاهی بیش از آن بلندتر است. شاولهای دکل بلند ، با صندوقه تا ۱٫۵ متر مکعب نیز ساخته شده اند

۳- بارکننده های زغالی :
مشابه شاولهای استاندارد می باشند ولی بیل آنها حدود ۷۵ درصد بزرگتراز انواع استاندارد مشابه است. ظرفیت این بارکننده ها تا ۱۰۰ متر مکعب نیز می رسد.

  ساختمان شاولها :